"Το κορίτσι του τρένου" της Paula Hawkins
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΙΔΙΑ
Η Ρέιτσελ παίρνει το ίδιο τρένο κάθε πρωί. Ξέρει ότι θα σταματήσει στον ίδιο σηματοδότη, την ίδια ώρα, και θα αντικρίσει τα ίδια σπίτια δίπλα στις ράγες. Αρχίζει, μάλιστα, να νιώθει οικεία με το ζευγάρι που ζει σ’ ένα από αυτά. «Τζες» και «Τζέισον» τους αποκαλεί. Η ζωή τους, στα δικά της μάτια, είναι τέλεια. Μακάρι να μπορούσε και η Ρέιτσελ να είναι τόσο ευτυχισμένη.
ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Και μια μέρα βλέπει κάτι που τη σοκάρει. Κρατάει μόλις μία στιγμή μέχρι να ξεκινήσει και πάλι το τρένο, αλλά είναι αρκετό. Κι αυτό αλλάζει τα πάντα. Τώρα η Ρέιτσελ έχει την ευκαιρία να γίνει μέρος της ζωής που παρακολουθούσε από μακριά. Τώρα ήρθε η ώρα να το καταλάβουν κι εκείνοι: είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κορίτσι του τρένου…
"Στεφάνι από ασπάλαθο" της Σόφη Θεοδωρίδου
Μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα του 1939, η Κασσιανή κρυφοκοιτάζει πίσω απ’ την κουρτίνα της κάμαράς της το άγνωστο παλικάρι που σιγοπίνει τον καφέ του στην αυλή των γειτόνων τους, δίχως να υποψιάζεται ότι είναι ο άντρας που θα σφραγίσει τη ζωή της. Η δεκαπεντάχρονη κοπέλα ασφυκτιά στην επαρχία, στη σκιά του αυστηρού ιεροκήρυκα πατέρα της. Ο δεκαοχτάχρονος Λυκούργος, απ’ την άλλη, οραματίζεται το μέλλον του στο πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας.
Τους δυο νέους θα ενώσει ένα εφηβικό φιλί και μια βάρβαρη τιμωρία. Θα τους χωρίσουν οι δικές του επιλογές κι η Ιστορία. Στα χρόνια που τους περιμένουν η Κασσιανή θα υποχρεωθεί να επωμιστεί βάρη που δεν της έπρεπαν.
Αντιμέτωπη μ’ ένα κράτος εχθρικό και μια κοινωνία ματωμένη, θα αισθανθεί συχνά ότι σταυρώνεται για λάθη εκείνου κι ότι το στεφάνι που κάποτε της φόρεσε είναι φτιαγμένο απ’ τον αγκαθωτό ασπάλαθο, που χρησιμοποιούν στον τόπο της για φράχτη ή για προσάναμμα. Στο κλειστοφοβικό σύμπαν του νέου κόσμου της θ’ αναγκαστεί ν’ απαρνηθεί ακόμη κι αυτή τη γυναικεία της υπόσταση, μέχρι τη μέρα που θα διαπιστώσει πως κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο.
Μια επαρχιακή πόλη απ’ τη μεταξική Ελλάδα μέχρι τη μετεμφυλιακή της δεκαετίας του ’50. Ένα ζευγάρι παρασυρμένο απ’ τις μπόρες των καιρών. Ένα στεφάνι φτιαγμένο από ασπάλαθο.
"Το μονοπάτι των αρωμάτων" της Κριστίνα Καμπόνι
Η Έλενα δεν εμπιστεύεται κανέναν. Δεν αισθάνεται σίγουρη για τίποτα και δεν πιστεύει πια στον έρωτα. Μόνον όταν δημιουργεί τα αρώματα καταφέρνει να ξεφύγει από τις ανασφάλειές της. Μόνον όταν τυλίγεται από τα αρώματα των λουλουδιών, των μυρωδικών και των μπαχαρικών ξέρει πώς να νικήσει τους φόβους της. Για κείνη, τα αρώματα είναι το μονοπάτι προς την καρδιά των ανθρώπων. Αποκαλύπτουν μύχιες σκέψεις κι επιθυμίες: η ίρις δίνει πίστη κι η μιμόζα ευτυχία∙ η βανίλια προστατεύει και το αμμόχορτο δίνει δύναμη να συνεχίζεις.
Από την αρχή, από τότε που έφυγε η μητέρα της, η Έλενα έμαθε να είναι γενναία. Τώρα είναι είκοσι έξι χρόνων και η μοίρα συνεχίζει να τη δοκιμάζει, αλλά το χάρισμά της τής δείχνει το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει. Είναι ένα μονοπάτι που θα την οδηγήσει στο Παρίσι και σε ένα από τα μεγαλύτερα καταστήματα της πόλης, εκεί όπου τα αρώματα φτιάχνονται ακόμα σύμφωνα με την αρχαία τέχνη των αρωματοποιών.
Μέσα σε λίγο διάστημα, οι δημιουργίες της Έλενας θα κερδίσουν τους πάντες, αφού έχει τη μοναδική ιδιότητα να αντιλαμβάνεται και να ικανοποιεί επιθυμίες. Ωστόσο, δεν έχει καταφέρει ακόμα να δημιουργήσει το εκχύλισμα που θα της δώσει το δώρο της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης με το παρελθόν.
Ένας άνδρας κρατάει το κλειδί της καρδιάς της: ο Κάιλ. Μόνο εκείνος μπορεί να επουλώσει τις πληγές της, μια και καταλαβαίνει πόσο εύθραυστο είναι ένα λουλούδι και ξέρει πώς να το προστατεύσει και να το αγαπήσει. Γιατί, κάτω από τη ζεστασιά του ήλιου, ακόμα κι ο πιο αδύναμος σπόρος βρίσκει τη δύναμη να ανθίσει.
"Έγκλημα στην αρχαία Αμφίπολη" του Θάνου Κονδύλη
432 π.Χ. Ο Αλέξανδρος ο Αθηναίος, αριστοκράτης και ανώτατος δικαστικός, μεταβαίνει στην Αμφίπολη με εντολή να ελέγξει τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος της νέας αποικίας των Αθηναίων στη Μακεδονία.
Κάποια μέρα δέχεται πρόσκληση από έναν φίλο του να παραστεί σε διήμερο συμπόσιο σε μια τεράστια βίλα έξω από την πόλη. Εκεί θα γνωρίσει πολλούς ανθρώπους και μια όμορφη δούλα, την Ευμορφία, που θα τον ερωτευτεί. Για δυο μέρες θα αφεθεί στη διασκέδαση και στον έρωτα, όμως την επομένη θα τον ξυπνήσουν ουρλιαχτά απελπισίας και κραυγές πόνου. Θα σπεύσει και θα βρεθεί μπροστά στα πτώματα κάποιων συνδαιτυμόνων του. Αμέσως θα ξεκινήσει εντατικές έρευνες και ανακρίσεις.
Πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι αρκετοί είχαν σοβαρότατα κίνητρα για να διαπράξουν φόνο και να επωφεληθούν με διάφορους τρόπους. Αυτό όμως που ο Αλέξανδρος δεν υποπτεύεται είναι ότι ο δολοφόνος τον παρακολουθεί συνεχώς και, παραδόξως, οδηγεί τα βήματά του. Προς τα πού άραγε; Στον θάνατό του;
Η αρχαία Αμφίπολη ξαναζεί μέσα στις σελίδες αυτής της ιστορίας μυστηρίου και έρωτα με καταιγιστικούς ρυθμούς δράσης και απρόβλεπτες εξελίξεις.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΙΔΙΑ
Η Ρέιτσελ παίρνει το ίδιο τρένο κάθε πρωί. Ξέρει ότι θα σταματήσει στον ίδιο σηματοδότη, την ίδια ώρα, και θα αντικρίσει τα ίδια σπίτια δίπλα στις ράγες. Αρχίζει, μάλιστα, να νιώθει οικεία με το ζευγάρι που ζει σ’ ένα από αυτά. «Τζες» και «Τζέισον» τους αποκαλεί. Η ζωή τους, στα δικά της μάτια, είναι τέλεια. Μακάρι να μπορούσε και η Ρέιτσελ να είναι τόσο ευτυχισμένη.
ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Και μια μέρα βλέπει κάτι που τη σοκάρει. Κρατάει μόλις μία στιγμή μέχρι να ξεκινήσει και πάλι το τρένο, αλλά είναι αρκετό. Κι αυτό αλλάζει τα πάντα. Τώρα η Ρέιτσελ έχει την ευκαιρία να γίνει μέρος της ζωής που παρακολουθούσε από μακριά. Τώρα ήρθε η ώρα να το καταλάβουν κι εκείνοι: είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κορίτσι του τρένου…
"Στεφάνι από ασπάλαθο" της Σόφη Θεοδωρίδου
Μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα του 1939, η Κασσιανή κρυφοκοιτάζει πίσω απ’ την κουρτίνα της κάμαράς της το άγνωστο παλικάρι που σιγοπίνει τον καφέ του στην αυλή των γειτόνων τους, δίχως να υποψιάζεται ότι είναι ο άντρας που θα σφραγίσει τη ζωή της. Η δεκαπεντάχρονη κοπέλα ασφυκτιά στην επαρχία, στη σκιά του αυστηρού ιεροκήρυκα πατέρα της. Ο δεκαοχτάχρονος Λυκούργος, απ’ την άλλη, οραματίζεται το μέλλον του στο πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας.
Τους δυο νέους θα ενώσει ένα εφηβικό φιλί και μια βάρβαρη τιμωρία. Θα τους χωρίσουν οι δικές του επιλογές κι η Ιστορία. Στα χρόνια που τους περιμένουν η Κασσιανή θα υποχρεωθεί να επωμιστεί βάρη που δεν της έπρεπαν.
Αντιμέτωπη μ’ ένα κράτος εχθρικό και μια κοινωνία ματωμένη, θα αισθανθεί συχνά ότι σταυρώνεται για λάθη εκείνου κι ότι το στεφάνι που κάποτε της φόρεσε είναι φτιαγμένο απ’ τον αγκαθωτό ασπάλαθο, που χρησιμοποιούν στον τόπο της για φράχτη ή για προσάναμμα. Στο κλειστοφοβικό σύμπαν του νέου κόσμου της θ’ αναγκαστεί ν’ απαρνηθεί ακόμη κι αυτή τη γυναικεία της υπόσταση, μέχρι τη μέρα που θα διαπιστώσει πως κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο.
Μια επαρχιακή πόλη απ’ τη μεταξική Ελλάδα μέχρι τη μετεμφυλιακή της δεκαετίας του ’50. Ένα ζευγάρι παρασυρμένο απ’ τις μπόρες των καιρών. Ένα στεφάνι φτιαγμένο από ασπάλαθο.
"Το μονοπάτι των αρωμάτων" της Κριστίνα Καμπόνι
Η Έλενα δεν εμπιστεύεται κανέναν. Δεν αισθάνεται σίγουρη για τίποτα και δεν πιστεύει πια στον έρωτα. Μόνον όταν δημιουργεί τα αρώματα καταφέρνει να ξεφύγει από τις ανασφάλειές της. Μόνον όταν τυλίγεται από τα αρώματα των λουλουδιών, των μυρωδικών και των μπαχαρικών ξέρει πώς να νικήσει τους φόβους της. Για κείνη, τα αρώματα είναι το μονοπάτι προς την καρδιά των ανθρώπων. Αποκαλύπτουν μύχιες σκέψεις κι επιθυμίες: η ίρις δίνει πίστη κι η μιμόζα ευτυχία∙ η βανίλια προστατεύει και το αμμόχορτο δίνει δύναμη να συνεχίζεις.
Από την αρχή, από τότε που έφυγε η μητέρα της, η Έλενα έμαθε να είναι γενναία. Τώρα είναι είκοσι έξι χρόνων και η μοίρα συνεχίζει να τη δοκιμάζει, αλλά το χάρισμά της τής δείχνει το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει. Είναι ένα μονοπάτι που θα την οδηγήσει στο Παρίσι και σε ένα από τα μεγαλύτερα καταστήματα της πόλης, εκεί όπου τα αρώματα φτιάχνονται ακόμα σύμφωνα με την αρχαία τέχνη των αρωματοποιών.
Μέσα σε λίγο διάστημα, οι δημιουργίες της Έλενας θα κερδίσουν τους πάντες, αφού έχει τη μοναδική ιδιότητα να αντιλαμβάνεται και να ικανοποιεί επιθυμίες. Ωστόσο, δεν έχει καταφέρει ακόμα να δημιουργήσει το εκχύλισμα που θα της δώσει το δώρο της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης με το παρελθόν.
Ένας άνδρας κρατάει το κλειδί της καρδιάς της: ο Κάιλ. Μόνο εκείνος μπορεί να επουλώσει τις πληγές της, μια και καταλαβαίνει πόσο εύθραυστο είναι ένα λουλούδι και ξέρει πώς να το προστατεύσει και να το αγαπήσει. Γιατί, κάτω από τη ζεστασιά του ήλιου, ακόμα κι ο πιο αδύναμος σπόρος βρίσκει τη δύναμη να ανθίσει.
"Έγκλημα στην αρχαία Αμφίπολη" του Θάνου Κονδύλη
432 π.Χ. Ο Αλέξανδρος ο Αθηναίος, αριστοκράτης και ανώτατος δικαστικός, μεταβαίνει στην Αμφίπολη με εντολή να ελέγξει τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος της νέας αποικίας των Αθηναίων στη Μακεδονία.
Κάποια μέρα δέχεται πρόσκληση από έναν φίλο του να παραστεί σε διήμερο συμπόσιο σε μια τεράστια βίλα έξω από την πόλη. Εκεί θα γνωρίσει πολλούς ανθρώπους και μια όμορφη δούλα, την Ευμορφία, που θα τον ερωτευτεί. Για δυο μέρες θα αφεθεί στη διασκέδαση και στον έρωτα, όμως την επομένη θα τον ξυπνήσουν ουρλιαχτά απελπισίας και κραυγές πόνου. Θα σπεύσει και θα βρεθεί μπροστά στα πτώματα κάποιων συνδαιτυμόνων του. Αμέσως θα ξεκινήσει εντατικές έρευνες και ανακρίσεις.
Πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι αρκετοί είχαν σοβαρότατα κίνητρα για να διαπράξουν φόνο και να επωφεληθούν με διάφορους τρόπους. Αυτό όμως που ο Αλέξανδρος δεν υποπτεύεται είναι ότι ο δολοφόνος τον παρακολουθεί συνεχώς και, παραδόξως, οδηγεί τα βήματά του. Προς τα πού άραγε; Στον θάνατό του;
Η αρχαία Αμφίπολη ξαναζεί μέσα στις σελίδες αυτής της ιστορίας μυστηρίου και έρωτα με καταιγιστικούς ρυθμούς δράσης και απρόβλεπτες εξελίξεις.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου