"Ο αστράγαλος" της Albertine Sarrazini
Ο Αστράγαλος –στην πραγματικότητα Το κάταγμα στον αστράγαλο– είναι το χρονικό μιας απόδρασης από τις γυναικείες φυλακές και μια ιστορία επιβίωσης. Σωματικός και ψυχικός πόνος, συντροφικότητα, συνενοχή, συνωμοτικότητα, έρωτας, προδοσία: ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, όπου η αναμονή μοιάζει με παραλήρημα. Το βιβλίο έγινε μύθος στη δεκαετία του ’60 – όχι μόνο για την περιγραφή μιας ζωής στο περιθώριο, αλλά και για τη γλώσσα, για τη χάρη του ύφους. Η ΑλμπερτίνΣαρραζέν θεωρήθηκε ο θηλυκός Ζαν Ζενέ, απέσπασε εξαίσιες κριτικές, από τον Nouvel Observateur μέχρι τις χριστιανικές εφημερίδες, και το 1968 έγινε ηρωίδα κινηματογραφικής ταινίας με πρωταγωνιστές τη Μαρλέν Ζομπέρ και τον Χορστ Μπούχολτς. Μια καινούρια διασκευή του βιβλίου προβλήθηκε τον Απρίλιο του 2015 με πρωταγωνίστρια τη Λεϊλά Μπεχτί.
"Συμβολή στη μελέτη και έρευνα της λόγιας μουσικής στην Ελλάδα του 20ού αιώνα" της Άρτεμις Παπαδάκη
«Το πλουσιότερο απόθεµα δύο αιώνων ιστορίας της ελληνικής σύγχρονης µουσικής βρίσκεται στην κρατική ελληνική ραδιοφωνία, η οποία, από την ίδρυσή της (1938) έως τις µέρες µας, ήταν ο φυσικός αποδέκτης των έργων των Eλλήνων συνθετών, µε στόχο πάντοτε να εκτελεστούν και να προβληθούν από το ραδιόφωνο, για συµφωνική ορχήστρα, για µουσική δωµατίου αλλά και για φωνές (σόλο ή χορωδία). Όλο αυτό το υλικό βρισκόταν ωστόσο σε ύπνωση, παραπεταµένο φύρδην µίγδην σε αποθήκες, ως τη στιγµή που η ερευνήτρια Άρτεµις Παπαδάκι έπεισε τους αρµόδιους για την ανάγκη σύστασης, οργάνωσης και καταλογογράφησης ενός πλήρους και επιστηµονικά διατεταγµένου αρχείου. Οι µέθοδοι και οι στόχοι της ερευνήτριας, που ανέλαβε αυτό το επίπονο έργο, περιγράφονται λεπτοµερώς στο παρόν σύγγραµµα. [...] Η Άρτεµις Παπαδάκι δεν είναι µόνο ερευνήτρια, θέλει να είναι και ενεργό, στρατευµένο µέλος της µουσικής κοινότητας. Έχει αληθινό ενδιαφέρον για την ελληνική µουσική, την εξέλιξή της, τα προβλήµατά της, το µέλλον της. Κατά συνέπεια έχει και γνήσιο πάθος στην υποστήριξη θέσεων και απόψεων που πιστεύει ότι ερµηνεύουν σωστά το παρελθόν, ανοίγοντας δρόµους για το µέλλον».
(από τον πρόλογο του Γιώργου Κουρουπού)
Ο σκοπός του βιβλίου αυτού είναι τριπλός:
Πρώτον, αναδεικνύει το υλικό που περιέχει το αρχείο γραπτού υλικού των έργων κλασικής/λόγιας µουσικής που στεγάζεται στη βιβλιοθήκη των Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ.
Στη συνέχεια, µε αρχικό κίνητρο να συνδεθεί το αρχείο µε το παρόν, ανοίγεται ένας διάλογος µε Έλληνες συνθέτες µε στόχο την ανάδειξη απόψεων, επιλογών και εκτιµήσεών τους.
Τέλος, το βιβλίο προβάλλει τη «συνοµιλία» των αναδειχθέντων στοιχείων µε ήδη υπάρχουσες πηγές, ώστε να δηµιουργηθεί µια εικόνα του συνολικού τοπίου της ελληνικής λόγιας µουσικής κατά τον 20ό αιώνα.
Ο Αστράγαλος –στην πραγματικότητα Το κάταγμα στον αστράγαλο– είναι το χρονικό μιας απόδρασης από τις γυναικείες φυλακές και μια ιστορία επιβίωσης. Σωματικός και ψυχικός πόνος, συντροφικότητα, συνενοχή, συνωμοτικότητα, έρωτας, προδοσία: ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, όπου η αναμονή μοιάζει με παραλήρημα. Το βιβλίο έγινε μύθος στη δεκαετία του ’60 – όχι μόνο για την περιγραφή μιας ζωής στο περιθώριο, αλλά και για τη γλώσσα, για τη χάρη του ύφους. Η ΑλμπερτίνΣαρραζέν θεωρήθηκε ο θηλυκός Ζαν Ζενέ, απέσπασε εξαίσιες κριτικές, από τον Nouvel Observateur μέχρι τις χριστιανικές εφημερίδες, και το 1968 έγινε ηρωίδα κινηματογραφικής ταινίας με πρωταγωνιστές τη Μαρλέν Ζομπέρ και τον Χορστ Μπούχολτς. Μια καινούρια διασκευή του βιβλίου προβλήθηκε τον Απρίλιο του 2015 με πρωταγωνίστρια τη Λεϊλά Μπεχτί.
"Συμβολή στη μελέτη και έρευνα της λόγιας μουσικής στην Ελλάδα του 20ού αιώνα" της Άρτεμις Παπαδάκη
«Το πλουσιότερο απόθεµα δύο αιώνων ιστορίας της ελληνικής σύγχρονης µουσικής βρίσκεται στην κρατική ελληνική ραδιοφωνία, η οποία, από την ίδρυσή της (1938) έως τις µέρες µας, ήταν ο φυσικός αποδέκτης των έργων των Eλλήνων συνθετών, µε στόχο πάντοτε να εκτελεστούν και να προβληθούν από το ραδιόφωνο, για συµφωνική ορχήστρα, για µουσική δωµατίου αλλά και για φωνές (σόλο ή χορωδία). Όλο αυτό το υλικό βρισκόταν ωστόσο σε ύπνωση, παραπεταµένο φύρδην µίγδην σε αποθήκες, ως τη στιγµή που η ερευνήτρια Άρτεµις Παπαδάκι έπεισε τους αρµόδιους για την ανάγκη σύστασης, οργάνωσης και καταλογογράφησης ενός πλήρους και επιστηµονικά διατεταγµένου αρχείου. Οι µέθοδοι και οι στόχοι της ερευνήτριας, που ανέλαβε αυτό το επίπονο έργο, περιγράφονται λεπτοµερώς στο παρόν σύγγραµµα. [...] Η Άρτεµις Παπαδάκι δεν είναι µόνο ερευνήτρια, θέλει να είναι και ενεργό, στρατευµένο µέλος της µουσικής κοινότητας. Έχει αληθινό ενδιαφέρον για την ελληνική µουσική, την εξέλιξή της, τα προβλήµατά της, το µέλλον της. Κατά συνέπεια έχει και γνήσιο πάθος στην υποστήριξη θέσεων και απόψεων που πιστεύει ότι ερµηνεύουν σωστά το παρελθόν, ανοίγοντας δρόµους για το µέλλον».
(από τον πρόλογο του Γιώργου Κουρουπού)
Ο σκοπός του βιβλίου αυτού είναι τριπλός:
Πρώτον, αναδεικνύει το υλικό που περιέχει το αρχείο γραπτού υλικού των έργων κλασικής/λόγιας µουσικής που στεγάζεται στη βιβλιοθήκη των Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ.
Στη συνέχεια, µε αρχικό κίνητρο να συνδεθεί το αρχείο µε το παρόν, ανοίγεται ένας διάλογος µε Έλληνες συνθέτες µε στόχο την ανάδειξη απόψεων, επιλογών και εκτιµήσεών τους.
Τέλος, το βιβλίο προβάλλει τη «συνοµιλία» των αναδειχθέντων στοιχείων µε ήδη υπάρχουσες πηγές, ώστε να δηµιουργηθεί µια εικόνα του συνολικού τοπίου της ελληνικής λόγιας µουσικής κατά τον 20ό αιώνα.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου