Επειδή είμαι η σπαστικιά του χωριού, σε κάθε τηλεοπτική season θα βρω μία σειρά που παρά την καλή συνολική της βαθμολογία, θα έχει και αρκετές haters που θα την έχουν θάψει δεξιά κι αριστερά και που εγώ θα την έχω λατρέψει. Νομίζω πως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα των τελευταίων μηνών είναι το "Charlotte", μια σειρά που αποδείχτηκε πολύ διαφορετική απ' αυτό που αρχικά φαινόταν να είναι, και που δεν σταμάτησε από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή να με ξαφνιάζει και να μου προσφέρει συνεχώς νέες, δυνατές ανατροπές και συγκινήσεις.
ΤΟ ANIME:
Το "Charlotte", γνωστό και ως "Shārotto", είναι πρωτότυπη Ιαπωνική σειρά anime των 13 επεισοδίων, γραμμένη από τον Jun Maeda, γνωστό από τα πολύ πετυχημένα "Clannad" και "Angel Beats". σε παραγωγή P.A.Works και Aniplex και σκηνοθεσία του Yoshiyuki Asai. Η προβολή του στην Ιαπωνία έγινε μεταξύ 04 Ιουλίου και 26 Σεπτεμβρίου 2016, μέσω των δικτύων Tokyo MX, CTC, tvk, TVS, GYT, GTV, MBS, CBC, TUT και BS11. Επιπλέον προβλήθηκε με αγγλικούς υπότιτλους μέσω των AnimeLab για την Αυστραλία, Viewster για την Ευρώπη, Aniplex Channel για τη Βόρειο Αμερική και Animax Asia για τη Νοτιοανατολική Ασία. Τα δικαιώματα για την κυκλοφορία της στην αγγλική γλώσσα απέκτησαν οι Madman Entertainment για την Αυστραλία και η Aniplex of America για τη Βόρειο Αμερική. Στις 23 Μαρτίου 2016 αναμένεται να κυκλοφορήσει ένα ακόμα OVA, συνέχεια του anime. Ένα manga βασισμένο στη σειρά -λίγο καιρό πριν ξεκινήσει η προβολή αυτής-, με τίτλο "Charlotte The 4-koma: Seishun o Kakenukero!", ξεκίνησε να κυκλοφορεί σε συνέχειες στο περιοδικό "Dengeki G's Comic" τον Μάιο του 2015, όπου και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με τις εκδόσεις ASCII Media Works να έχουν ήδη κυκλοφορήσει και τον πρώτο ολοκληρωμένο τόμο. Το σενάριο το υπογράφει και πάλι ο Jun Maeda, ενώ το σχέδιο η Haruka Komowata. Στο ίδιο περιοδικό, τον Σεπτέμβριο του 2015, ξεκίνησε να εκδίδεται ένα ακόμα manga βασισμένο στη σειρά, με έναν επίσης ολοκληρωμένο τόμο να έχει κυκλοφορήσει, αλλά με το σχέδιο να το υπογράφουν οι Makoto Ikezawa και Yū Tsurusaki.
ΤΟ STORY:
Ο Yuu Otosaka φαίνεται να είναι ένας από εκείνους τους εφήβους που χαρακτηρίζονται από εξαιρετική γοητεία και εξυπνάδα. Το μέλλον φαίνεται να ανοίγεται μπροστά του γεμάτο προοπτικές, όμως στην πραγματικότητα έχει ένα μυστικό, που δεν είναι άλλο από το ότι έχει την ικανότητα να μπαίνει στα σώματα άλλων ανθρώπων, για πέντε δευτερόλεπτα, κυριαρχώντας πάνω τους. Την ικανότητα αυτή εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο έτσι ώστε να αποκτήσει εξαιρετικά υψηλούς βαθμούς και να βρεθεί
στο καλύτερο σχολείο, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα που μπορεί να του προσφερθεί. Και όλα φαίνεται να πηγαίνουν σύμφωνα με τα σχέδιά του, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται η Nao Tomori και τον τσακώνει να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του, αναγκάζοντάς τον -ουσιαστικά- να την ακολουθήσει στο δικό της σχολείο, όπου το συμβούλιο των μαθητών αποτελείται από επίσης χαρισματικούς μαθητές, που έχουν ως αποστολή να εντοπίζουν νέους με υπερφυσικές δυνάμεις και να φροντίζουν να καταστείλουν την όποια δράση τους. Και μπορεί αρχικά η όλη υπόθεση να φαντάζει κουραστική και δίχως νόημα, όμως στην πραγματικότητα πίσω από την εικόνα κρύβονται πολύ περισσότερα.
- Αυτό που θα ήθελα να πω πριν απ' οτιδήποτε άλλο και να αναγνωρίσω στο "Charlotte" είναι το ότι με το πρώτο κιόλας επεισόδιο, με έπιασε στον ύπνο. Ειλικρινά, ενώ με καθήλωσε από το πρώτο δευτερόλεπτο, μου έκανε ένα τρελό twist και αποδείχτηκε πως η αρχική εικόνα που είχα σχηματίσει γι' αυτό που επρόκειτο να παρακολουθήσω, ήταν πολύ διαφορετική στην πραγματικότητα απ' αυτό που είχα καταλάβει. Μπορεί ως εισαγωγή να λειτουργεί παραπλανητικά ως προς το τι είναι πραγματικά η σειρά, αλλά προσωπικά θεωρώ πως είναι πολύ μεγάλη μαγκιά να μπερδεύεις τον θεατή από την πρώτη κιόλας στιγμή αποδεικνύοντάς του πως τα πράγματα, καμιά φορά, είναι πολύ διαφορετικά απ' όσο δείχνουν.
- Και ας περάσω τώρα στην πλοκή η οποία μπορεί να μην είναι καθολικά πρωτότυπη, αλλά σε καμία
περίπτωση δεν θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς αδιάφορη. Φυσικά αντιλαμβάνομαι τις ενστάσεις ορισμένων σχετικά με την ένταση των εξελίξεων από επεισόδιο σε επεισόδιο, που πραγματικά είναι κάπως άνιση, αλλά δεν θα έλεγα πως σε προσωπικό επίπεδο με επηρέασε, πόσο μάλλον να με χάλασε. Αντίθετα, θεωρώ πως μας έδωσε τον απαραίτητο χρόνον να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είναι οι πρωταγωνιστές μας, ποιες είναι οι αδυναμίες και τα προτερήματά τους, αλλά και ποιος είναι ο σκοπός τους στο όλο αυτό εγχείρημα που έχουν κληθεί να υπηρετήσουν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
περίπτωση δεν θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς αδιάφορη. Φυσικά αντιλαμβάνομαι τις ενστάσεις ορισμένων σχετικά με την ένταση των εξελίξεων από επεισόδιο σε επεισόδιο, που πραγματικά είναι κάπως άνιση, αλλά δεν θα έλεγα πως σε προσωπικό επίπεδο με επηρέασε, πόσο μάλλον να με χάλασε. Αντίθετα, θεωρώ πως μας έδωσε τον απαραίτητο χρόνον να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είναι οι πρωταγωνιστές μας, ποιες είναι οι αδυναμίες και τα προτερήματά τους, αλλά και ποιος είναι ο σκοπός τους στο όλο αυτό εγχείρημα που έχουν κληθεί να υπηρετήσουν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
- Κι αν η σειρά μέχρι τα μισά της season κυλούσε με ρυθμούς που πότε είχαν τα πάνω τους και πότε τα κάτω τους, από εκεί και μετά μας προσφέρει μια σειρά συνεχόμενων twists που δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα. Μυστικά του παρελθόντος που παρέμεναν στις σκιές καλά κρυμμένα για πολύ καιρό, αλήθειες πολύ βαθύτερες και πιο επικίνδυνες από αυτές που ίσως είχαμε κατά νου, άνθρωποι και προσωπικότητες που διαμορφώθηκαν βίαια από γεγονότα και καταστάσεις που δεν μπορούσαν να ελέγξουν ή που δεν επέλεξαν να μπλεχτούν σε αυτές, στοιχεία που το καθένα μόνο του και όλα μαζί, οδήγησαν σε αποκαλύψεις και αποφάσεις ζωής μα κυρίως, στην καθοριστική διαμόρφωση της ταυτότητας των ηρώων μας και της πορείας της μετέπειτα ζωής τους.
- Το art είναι πάρα, πάρα πολύ όμορφο! Μπορεί να φαντάζει κάπως χαριτωμένο, όμως δεν είναι διόλου
αταίριαστο με το όλο concept. Ίσως αυτό να οφείλεται και στο ότι οι χαρακτήρες είναι πολύ νέοι ηλικιακά, και σε συνδυασμό με το βαρύ πεπρωμένο που καλούνται να ακολουθήσουν και να εκπληρώσουν, να χρειάζεται μια νότα ομορφιάς και λάμψης για να μας θυμίζει πως δεν είναι όλα στη ζωή άσπρο ή μαύρο και πως παρά που υπάρχουν στιγμές που βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο, πάντα υπάρχει τρόπος να βγούμε από αυτό, να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και τελικά, να κάνουμε κάτι μεγάλο και σπουδαίο, ακόμα κι αν χρειαστεί να θυσιάσουμε κάτι από εμάς. Καμιά φορά αξίζει να το κάνουμε.
αταίριαστο με το όλο concept. Ίσως αυτό να οφείλεται και στο ότι οι χαρακτήρες είναι πολύ νέοι ηλικιακά, και σε συνδυασμό με το βαρύ πεπρωμένο που καλούνται να ακολουθήσουν και να εκπληρώσουν, να χρειάζεται μια νότα ομορφιάς και λάμψης για να μας θυμίζει πως δεν είναι όλα στη ζωή άσπρο ή μαύρο και πως παρά που υπάρχουν στιγμές που βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο, πάντα υπάρχει τρόπος να βγούμε από αυτό, να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και τελικά, να κάνουμε κάτι μεγάλο και σπουδαίο, ακόμα κι αν χρειαστεί να θυσιάσουμε κάτι από εμάς. Καμιά φορά αξίζει να το κάνουμε.
- Έκλαψα... εντάξει, ξέρω πως δεν σας προκαλεί μεγάλη αίσθηση, στα περισσότερα anime κλαίω και ποτέ δεν ντράπηκα να το δηλώσω δημόσια, αλλά στο συγκεκριμένο έκλαψα και μάλιστα πολύ και πολλές φορές. Όχι μόνο γιατί συνέβησαν γεγονότα που με έπιασαν κυριολεκτικά στον ύπνο, αλλά επειδή μου σπάραξαν την καρδιά. Παρά που αρχικά το "Charlotte" δίνει την εντύπωση μιας εύκολης και ανάλαφρης σειράς, αποδεικνύεται στην πορεία πως διόλου έτσι δεν είναι. Αντίθετα, είναι αρκετές οι στιγμές που δείχνει το πιο σκληρό του πρόσωπο, χωρίς να διστάζει να θυσιάσει πράγματα και πρόσωπα. Και, ναι, αυτό μας τσούζει ως θεατές. Όχι επειδή δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά ακριβώς για τον αντίθετο λόγο. Επειδή εκείνες οι μικρές στιγμές κρύβουν μέσα τους σκληρές αλήθειες και είναι πολύ οδυνηρό.
Την μουσική της σειράς έχουν συνθέσει οι Jun Maeda, Hikarishuyo και το group Anant-Garde Eyes, η οποία κυκλοφόρησε σε ένα διπλό CD στις 04 Νοεμβρίου 2015 από την Key Sounds Label, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα κυκλοφόρησαν πολλαπλά CD singles με τα μουσικά opening κι ending themes, αλλά και με τα insert songs της σειράς που είναι τα "Fallin'" από τους ZHIEND, "Hatsunetsu Days" από τους How-Low-Hello και "Trigger", επίσης από τους ZHIEND. Το opening theme είναι το "Bravely You" από τη Lia, ενώ τα ending themes είναι τα "Yake Ochinai Tsubasa" από την Aoi Tada, "Rakuen made" από τους How-Low-Hello, με την Yusa Nishimori στα φωνητικά, και "Kimi no Moji" από την Anri Kumaki. Προσωπικά λάτρεψα τις μουσικές επενδύσεις της σειράς, οι οποίες διακρίνονται από την χαρακτηριστική ευαισθησία του Maeda που κακά τα ψέματα, αν κάτι ξέρει να κάνει πάρα πολύ καλά, εκτός του να μας συγκινεί με τα σενάριά του, είναι να μας ταξιδεύει με τις μελωδίες του.
Charlotte - Opening
Charlotte - Opening Full Song
Charlotte - 1st Ending
Charlotte - 1st Ending Full Song
Charlotte - 2nd Ending
Charlotte - 2nd Ending Full Song
Charlotte - 3rd Ending
Charlotte - 3rd Ending Full Song
Αν μου ζητούσαν να περιγράψω το "Charlotte" με δύο λόγια, θα έλεγα πως πρόκειται για μια σειρά η οποία φέρνει σε σύγκρουση την έννοια της ανθρώπινης ηθικής, έναντι της ηθικής -ή της ανυπαρξίας αυτής- στην επιστήμη. Μπορεί ως κεντρική ιδέα να μην είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, όμως αξιοποιείται με ιδιαίτερα ωραίο τρόπο, καταφέρνοντας την ίδια στιγμή να μας συγκινήσει, να μας διασκεδάσει ενίοτε, και γιατί όχι, να μας προβληματίσει και να μας οδηγήσει σε μια προσωπική, εσωτερική αναζήτησης της δικής μας αλήθειας. Όπως ίσως να έχετε ήδη καταλάβει, αγάπησα το "Charlotte" γιατί άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές μου, και αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται να μην το εκτιμήσω, αλλά κυρίως επειδή αγάπησα τους ήρωές του, την αλήθεια τους και την αυτοθυσία τους.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου