"Ανταπόδωση" της Μ. Σίγνη

Πήγα πολύ μακριά Εκεί που κανείς δε φτάνει μόνος Έχει μονάχα δίπλα του μερικά σημεία απʼ το παρελθόν ανθρώπους που σχημάτισαν μια ίδια πορεία προγόνους πολύ μακρινούς από την ανθρωπότητα Είναι οι σημαδούρες· όταν κολυμπώ δίχως να φέξει όταν κολυμπώ μες τη βροχή όπως πάντα κι αντικρίζω απέναντι τον κόσμο των ανθρώπων (Στη θάλασσα)