Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Κάποτε ήταν οι καλύτερες φίλες. Ύστερα, κάτι συνέβη και δεν ξαναμίλησαν ποτέ. Και, ξαφνικά, η Κλερ καλεί τη Νόρα σε ένα εξοχικό σπίτι μες στο δάσος για το εργένικο πάρτι πριν από τον γάμο της. Η Νόρα δεν ήθελε να πάει. Τώρα ξέρει ότι δεν έπρεπε να είχε πάει. Αλλά είναι αργά.
Το Σαββατοκύριακο θα αλλάξει τις ζωές όλων με τον πυροβολισμό ενός νυχτερινού «επισκέπτη» μέσα στο σπίτι. Η υπόθεση περιπλέκεται όταν οι καλεσμένοι ανακαλύπτουν ότι το θύμα ήταν ο μέλλων σύζυγος της Κλερ αλλά και πρώην αγαπημένος της Νόρα.
Ήρθε απρόσκλητος; Ποιος πάτησε τη σκανδάλη; Ήταν ένα ατυχές γεγονός ή φόνος τελικά;
Με μοναδικό ταλέντο, η συγγραφέας κλιμακώνει την αγωνία από σελίδα σε σελίδα παρασύροντας τον αναγνώστη σε μια ιστορία που μοιάζει αθώα στην αρχή αλλά κρύβει πολλά σκοτεινά μυστικά.
Βαθιά στο σκοτεινό δάσος, σε ένα γυάλινο σπίτι ανασύρονται οι αναμνήσεις και τα απωθημένα και τότε η φιλία γίνεται μίσος και το παιχνίδι μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Προσωπική άποψη:
"Ένα ανατριχιαστικό θρίλερ, που χαρακτηρίστηκε από τον Independent ως «Το πιο hot θρίλερ της χρονιάς», μπήκε στο Top Ten Μυστηρίου και Θρίλερ του Publishers Weekly, στα Βιβλία του Καλοκαιριού του Entertainment Weekly, του BookReporter και της New York Post." Ειλικρινά... Ήθελα να μου αρέσει αυτό το βιβλίο! Ήθελα να το λατρέψω! Από την ανάγνωση κιόλας του οπισθόφυλλού του, το είχα ερωτευτεί και οι προσδοκίες μου είχαν ανέβει στα ύψη. Ίσως γι' αυτό και να προσγειώθηκα απότομα στο έδαφος και μάλιστα με κρότος εκκωφαντικό. Ίσως γι' αυτό και ν' άφησα να περάσει κάποιο διάστημα από την ανάγνωσή του, προκειμένου να πω τη γνώμη μου γι' αυτό. Επειδή χρειαζόμουν λίγο περισσότερο χρόνο να σκεφτώ και ν' αναλογιστώ ποια ήταν πραγματικά τα συναισθήματα που μου προκάλεσε, αφού όταν γύρισα την τελευταία σελίδα, ένιωθα μουδιασμένη και μπερδεμένη.
Η Κλερ και η Νόρα είναι φίλες από παλιά, όμως έχουν χρόνια να μιλήσουν η μία στην άλλη. Και μια μέρα, η Νόρα λαμβάνει μια πρόσκληση από την Κλερ, η οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί και προκειμένου να γιορτάσει τις τελευταίες τις εργένικες στιγμές, κάνει ένα πάρτι σ' ένα απομονωμένο σπίτι σ' ένα δάσος. Η Νόρα, παρά που κάτι βαθιά μέσα της τής λέει να αρνηθεί, πηγαίνει τελικά στο πάρτι το οποίο και καταλήγει σ' εφιάλτη. Ένας πυροβολισμός θα καταστρέψει την -θεωρητικά- ευχάριστη ατμόσφαιρα, και ο μέλλων σύζυγος της Κλερ, και πρώην σύντροφος της Νόρας, θα καταλήξει νεκρός. Ποιος, άραγε, είναι ο δράστης; Είναι κάποιος από τους καλεσμένους ή κάποιος που παραμονεύει στο δάσος; Πρόκειται πράγματι για δολοφονία ή απλά για ένα φρικτό ατύχημα με τραγικές συνέπειες; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που οι εμπλεκόμενοι καλούνται ν' απαντήσουν, την ίδια ώρα που το παρελθόν τους έρχεται στην επιφάνεια για να τ' αντιμετωπίσουν.
Ας το παραδεχτούμε! Ο κεντρικός άξονας της ιστορίας είναι χιλιοειπωμένος και πολυχρησιμοποιημένος, ειδικά σε μυθιστορήματα της κατηγορίας αυτής. Και δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με αυτό, αν ένιωθα πως η Ware έκανε μια κάποια προσπάθεια να μου προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το διαφορετικό, κάτι έξω από τα τετριμμένα, παίρνοντας μια συνηθισμένη ιδέα και κάνοντάς την ολότελα δική της. Όμως αυτό δεν συμβαίνει, με την συγγραφέα, όχι τόσο ν' ακολουθεί τα κλισέ του είδους, αλλά τραβώντας την αφήγησή της μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, προκειμένου το βιβλίο της να έχει μια συγκεκριμένη έκταση, άρα να είναι και πιο εύκολα εκδόσιμο. Πιστεύω πως αν είχε μαζέψει ορισμένα γεγονότα, αν είχα αποφύγει συγκεκριμένες φλύαρες και δίχως νόημα υπερναλυτικά ψυχογραφικά στιγμές, θα είχε καταφέρει να εστιάσει καλύτερα στην ουσία των πραγμάτων.
Αυτό, όμως, που πραγματικά με ενόχλησε στο συγκεκριμένο βιβλίο, είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει η Ware να χειριστεί τις δύο βασικές της πρωταγωνίστριες, αλλά και ότι επέλεξε ν' αφήσει σχεδόν στην αφάνεια τους δεύτερους χαρακτήρες. Όντας γυναίκα και η ίδια, θα περίμενα να έχει αναπτύξει καλύτερα και πιο ουσιαστικά τα ψυχογραφήματα των ηρωίδων της, αφού υπάρχει η βάση για να γίνει κάτι τέτοιο. Η προσωπική τους αντιπαράθεση, όλα αυτά που τις έδεναν στο παρελθόν και όλα αυτά που τις χώρισαν, μυστικά και πάθη που όρισαν τη ζωή τους, θα μπορούσαν ν' αποτελούν την φυγόκεντρο μιας συναρπαστικής αφήγησης, αλλά και της ψυχογράφησης δύο γυναικών σε κρίση ταυτότητας και συνείδησης. Αλλά αντίθετα, η συγγραφέας επιλέγει ν' αναλωθεί, και ν' αναλώσει και τις πρωταγωνίστριές της, σε φτηνές γυναικείες υστερίες και ακρότητες, οι οποίες δεν νομίζω πως εκφράζουν την σύγχρονη γυναίκα, ενώ παράλληλα την υποτιμούν.
Βέβαια, για να μην νομίζει κανείς πως θεωρώ το βιβλίο αυτό για τα σκουπίδια -γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όσο αυστηρή κι αν είμαι μαζί του-, οφείλω να του αναγνωρίσω πως διαβάζεται γρήγορα, εύκολα και σχετικά ευχάριστα. Μπορεί να μην αλλάξει τον κόσμο σου, ούτε να μπει στη λίστα των αγαπημένων σου ψυχολογικών θρίλερ, αλλά δεν θα σε κάνει και να βαρεθείς. Αν αυτό το story το είχε αναλάβει π.χ. μια Flynn, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, γιατί υπάρχουν οι προδιαγραφές για κάτι τέτοιο. Αυτή τη στιγμή, όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα μέτριο, και σαφέστατα υπερεκτιμημένο θρίλερ, που ίσως να μπορεί ν' απολαύσει πολύ περισσότερο από εμένα, ένας όχι και τόσο μυημένος στο λογοτεχνικό αυτό είδος.
Βαθμολογία 7/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Κάποτε ήταν οι καλύτερες φίλες. Ύστερα, κάτι συνέβη και δεν ξαναμίλησαν ποτέ. Και, ξαφνικά, η Κλερ καλεί τη Νόρα σε ένα εξοχικό σπίτι μες στο δάσος για το εργένικο πάρτι πριν από τον γάμο της. Η Νόρα δεν ήθελε να πάει. Τώρα ξέρει ότι δεν έπρεπε να είχε πάει. Αλλά είναι αργά.
Το Σαββατοκύριακο θα αλλάξει τις ζωές όλων με τον πυροβολισμό ενός νυχτερινού «επισκέπτη» μέσα στο σπίτι. Η υπόθεση περιπλέκεται όταν οι καλεσμένοι ανακαλύπτουν ότι το θύμα ήταν ο μέλλων σύζυγος της Κλερ αλλά και πρώην αγαπημένος της Νόρα.
Ήρθε απρόσκλητος; Ποιος πάτησε τη σκανδάλη; Ήταν ένα ατυχές γεγονός ή φόνος τελικά;
Με μοναδικό ταλέντο, η συγγραφέας κλιμακώνει την αγωνία από σελίδα σε σελίδα παρασύροντας τον αναγνώστη σε μια ιστορία που μοιάζει αθώα στην αρχή αλλά κρύβει πολλά σκοτεινά μυστικά.
Βαθιά στο σκοτεινό δάσος, σε ένα γυάλινο σπίτι ανασύρονται οι αναμνήσεις και τα απωθημένα και τότε η φιλία γίνεται μίσος και το παιχνίδι μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Προσωπική άποψη:
"Ένα ανατριχιαστικό θρίλερ, που χαρακτηρίστηκε από τον Independent ως «Το πιο hot θρίλερ της χρονιάς», μπήκε στο Top Ten Μυστηρίου και Θρίλερ του Publishers Weekly, στα Βιβλία του Καλοκαιριού του Entertainment Weekly, του BookReporter και της New York Post." Ειλικρινά... Ήθελα να μου αρέσει αυτό το βιβλίο! Ήθελα να το λατρέψω! Από την ανάγνωση κιόλας του οπισθόφυλλού του, το είχα ερωτευτεί και οι προσδοκίες μου είχαν ανέβει στα ύψη. Ίσως γι' αυτό και να προσγειώθηκα απότομα στο έδαφος και μάλιστα με κρότος εκκωφαντικό. Ίσως γι' αυτό και ν' άφησα να περάσει κάποιο διάστημα από την ανάγνωσή του, προκειμένου να πω τη γνώμη μου γι' αυτό. Επειδή χρειαζόμουν λίγο περισσότερο χρόνο να σκεφτώ και ν' αναλογιστώ ποια ήταν πραγματικά τα συναισθήματα που μου προκάλεσε, αφού όταν γύρισα την τελευταία σελίδα, ένιωθα μουδιασμένη και μπερδεμένη.
Η Κλερ και η Νόρα είναι φίλες από παλιά, όμως έχουν χρόνια να μιλήσουν η μία στην άλλη. Και μια μέρα, η Νόρα λαμβάνει μια πρόσκληση από την Κλερ, η οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί και προκειμένου να γιορτάσει τις τελευταίες τις εργένικες στιγμές, κάνει ένα πάρτι σ' ένα απομονωμένο σπίτι σ' ένα δάσος. Η Νόρα, παρά που κάτι βαθιά μέσα της τής λέει να αρνηθεί, πηγαίνει τελικά στο πάρτι το οποίο και καταλήγει σ' εφιάλτη. Ένας πυροβολισμός θα καταστρέψει την -θεωρητικά- ευχάριστη ατμόσφαιρα, και ο μέλλων σύζυγος της Κλερ, και πρώην σύντροφος της Νόρας, θα καταλήξει νεκρός. Ποιος, άραγε, είναι ο δράστης; Είναι κάποιος από τους καλεσμένους ή κάποιος που παραμονεύει στο δάσος; Πρόκειται πράγματι για δολοφονία ή απλά για ένα φρικτό ατύχημα με τραγικές συνέπειες; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που οι εμπλεκόμενοι καλούνται ν' απαντήσουν, την ίδια ώρα που το παρελθόν τους έρχεται στην επιφάνεια για να τ' αντιμετωπίσουν.
Ας το παραδεχτούμε! Ο κεντρικός άξονας της ιστορίας είναι χιλιοειπωμένος και πολυχρησιμοποιημένος, ειδικά σε μυθιστορήματα της κατηγορίας αυτής. Και δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με αυτό, αν ένιωθα πως η Ware έκανε μια κάποια προσπάθεια να μου προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το διαφορετικό, κάτι έξω από τα τετριμμένα, παίρνοντας μια συνηθισμένη ιδέα και κάνοντάς την ολότελα δική της. Όμως αυτό δεν συμβαίνει, με την συγγραφέα, όχι τόσο ν' ακολουθεί τα κλισέ του είδους, αλλά τραβώντας την αφήγησή της μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, προκειμένου το βιβλίο της να έχει μια συγκεκριμένη έκταση, άρα να είναι και πιο εύκολα εκδόσιμο. Πιστεύω πως αν είχε μαζέψει ορισμένα γεγονότα, αν είχα αποφύγει συγκεκριμένες φλύαρες και δίχως νόημα υπερναλυτικά ψυχογραφικά στιγμές, θα είχε καταφέρει να εστιάσει καλύτερα στην ουσία των πραγμάτων.
Αυτό, όμως, που πραγματικά με ενόχλησε στο συγκεκριμένο βιβλίο, είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει η Ware να χειριστεί τις δύο βασικές της πρωταγωνίστριες, αλλά και ότι επέλεξε ν' αφήσει σχεδόν στην αφάνεια τους δεύτερους χαρακτήρες. Όντας γυναίκα και η ίδια, θα περίμενα να έχει αναπτύξει καλύτερα και πιο ουσιαστικά τα ψυχογραφήματα των ηρωίδων της, αφού υπάρχει η βάση για να γίνει κάτι τέτοιο. Η προσωπική τους αντιπαράθεση, όλα αυτά που τις έδεναν στο παρελθόν και όλα αυτά που τις χώρισαν, μυστικά και πάθη που όρισαν τη ζωή τους, θα μπορούσαν ν' αποτελούν την φυγόκεντρο μιας συναρπαστικής αφήγησης, αλλά και της ψυχογράφησης δύο γυναικών σε κρίση ταυτότητας και συνείδησης. Αλλά αντίθετα, η συγγραφέας επιλέγει ν' αναλωθεί, και ν' αναλώσει και τις πρωταγωνίστριές της, σε φτηνές γυναικείες υστερίες και ακρότητες, οι οποίες δεν νομίζω πως εκφράζουν την σύγχρονη γυναίκα, ενώ παράλληλα την υποτιμούν.
Βέβαια, για να μην νομίζει κανείς πως θεωρώ το βιβλίο αυτό για τα σκουπίδια -γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όσο αυστηρή κι αν είμαι μαζί του-, οφείλω να του αναγνωρίσω πως διαβάζεται γρήγορα, εύκολα και σχετικά ευχάριστα. Μπορεί να μην αλλάξει τον κόσμο σου, ούτε να μπει στη λίστα των αγαπημένων σου ψυχολογικών θρίλερ, αλλά δεν θα σε κάνει και να βαρεθείς. Αν αυτό το story το είχε αναλάβει π.χ. μια Flynn, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, γιατί υπάρχουν οι προδιαγραφές για κάτι τέτοιο. Αυτή τη στιγμή, όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα μέτριο, και σαφέστατα υπερεκτιμημένο θρίλερ, που ίσως να μπορεί ν' απολαύσει πολύ περισσότερο από εμένα, ένας όχι και τόσο μυημένος στο λογοτεχνικό αυτό είδος.
Βαθμολογία 7/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφείς: Ruth Ware
Μεταφραστής: Χατχούτ Ρένα
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2016
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-960-461-711-1
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου