Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Λίαμ Ο’Κόνορ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.
Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.
Η Σαλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2026.
Όμως και στους τρεις δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία – να εργαστούν για μια μυστική υπηρεσία που κανείς δε γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην αφήσουν το ταξίδι στον χρόνο να καταστρέψει την Ιστορία…
Το τέλος πλησιάζει για τους Φύλακες του Χρόνου, καθώς ο Λίαμ και η Μάντι μεταφέρονται στο 2070 για να έρθουν αντιμέτωποι με τον αινιγματικό Γουολντστάιν και να διαπιστώσουν μια και καλή αν είναι φίλος ή εχθρός. Αυτό που ανακαλύπτουν σοκάρει περισσότερο απ’ ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς και πολύ γρήγορα οι Φύλακες του Χρόνου ξεκινούν για την τελευταία τους αποστολή – ταξιδεύουν πίσω στους Βιβλικούς Χρόνους για να σώσουν όλη την ανθρωπότητα…

Προσωπική άποψη:
Έχουν περάσει πέντε χρόνια απ' όταν κυκλοφόρησε στη χώρα μας το πρώτο βιβλίο της σειράς "Οι Φύλακες του Χρόνου", ακόμα περισσότερα απ' όταν έφτασε στα χέρια μου στα πλαίσια μιας προς έκδοση αξιολόγησης. Και από εκείνην την πρώτη στιγμή ήξερα πως η σειρά αυτή θ' αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό, όχι μόνο μιας συγκεκριμένης ηλικίας, αλλά απ' όσους αγαπούν τις περιπέτειες δράσεις με φουτουριστικές πινελιές φαντασίας. Και να που σήμερα καλούμαστε να μιλήσουμε για το τελευταίο βιβλίο της, αυτό που κλείνει έναν πολυετή κύκλο που, όμως, φαντάζει σαν ν' άνοιξε μόλις χθες. Και είναι συγκινητικό, αλήθεια, γιατί κάθε φορά που ένα ταξίδι φτάνει στο τέλος του κι εσύ καλείσαι ν' αποχαιρετήσεις κάποιον, ή κάποιους, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, νιώθεις κάτι να σφίγγεται βαθιά μέσα στο στήθος σου.

Δεν επιθυμώ να σταθώ και πολύ στην σύνοψη του βιβλίου, όχι τόσο γιατί η συναισθηματική μου φόρτιση μπορεί να με οδηγήσει σε αποκαλύψεις που θα "κάψουν" ένα μέρος της πλοκής, αλλά γιατί ταξίδια όπως το συγκεκριμένο, επικά, γεμάτα συγκινήσεις, εκπλήξεις, ανατροπές, έντονες και δυνατές στιγμές, πρέπει να ρίχνουν την αυλαία τους με τον αναγνώστη να γνωρίζει όσο το δυνατόν λιγότερα γύρω απ' όσο πρόκειται να παρακολουθήσει να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια του. Αυτό που μπορώ, όμως, να σας πω, είναι πως οι Φύλακές μας ξεκινούν για μία αποστολή που όμοιά τους δεν έχουν φέρει ποτέ εις πέρας και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο ότι ταξιδεύουν στους Βιβλικούς Χρόνους θέλοντας ν' αποτρέψουν την καταστροφή της ανθρωπότητας, αλλά και στο γεγονός πως αυτή είναι η τελευταία τους. Και δεν είμαστε μόνο εμείς που το γνωρίζουμε αυτό, αλλά και οι ίδιοι.

Συνήθως, όταν μια σειρά τραβάει τόσο πολύ σε έκταση και σε βάθος χρόνου, ο αναγνώστης κάπου χάνει το αρχικό του ενδιαφέρον, ή αν αυτό δεν συμβεί, θα έρθει αντιμέτωπος, κάποια στιγμή, με κάποιο βιβλίο που δεν θα τον ικανοποιήσει καθόλου, την επιλεγόμενη, στα λαϊκά, κοιλιά. Ο Scarrow, λοιπόν, είναι ένας από τους συγγραφείς εκείνους που διαθέτει ένα μοναδικό χάρισμα. Μπορεί και προσφέρει μακροσκελή έργα που σίγουρα έχουν τις καλές και τις καλύτερές τους στιγμές, δεν έχουν, όμως, κακές στιγμές. Με αυτό θέλω να πω πως στα τόσα χρόνια που διαβάζω φανατικά την εν λόγω σειρά, ο Scarrow δεν με απογοήτευσε ποτέ, έστω κι αν υπάρχουν κεφάλαια τις ιστορίας του αυτής που ξεχωρίζω λίγο περισσότερο για καθαρά προσωπικούς λόγους. Με άλλα λόγια, δεν με έκανε να βαρεθώ ούτε για μια στιγμή, αλλά αντίθετα μού προσέφερε μερικές από τις πιο έντονες και δυνατές συγκινήσεις που μου έχουν χαρίσει τα βιβλία της κατηγορίας αυτής.

Όπως και στα προηγούμενα βιβλία του, λοιπόν, ο Scarrow έχει μελετήσει εις βάθος την εποχή στην οποία έχει τοποθετήσει τους ήρωές του και τη δράση της ιστορίας του. Μια εποχή αρκετά διφορούμενη, με εντάσεις και τρομακτικές προεκτάσεις από μόνη της, σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, πόσο μάλλον τώρα που παρεμβαίνουν σε αυτήν και εξωτερικοί παράγοντες με τη γνώση και τη δύναμη του σήμερα. Η μελέτη αυτή είναι που επιτρέπει, εν τέλει, στον συγγραφέα να προσφέρει ένα ρεαλιστικό αποτέλεσμα που παντρεύει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, οδηγώντας μας στον τελικό προορισμό μέσω μιας διαδρομής που παντρεύει όλα αυτά τα στοιχεία αξιοποιώντας τα καλύτερά τους δεδομένα προκειμένου να φτάσει στην κλιμάκωση του δράματος.

Όσοι έχετε διαβάσει τα προηγούμενα reviews μου, θα θυμάστε πως έχω κάνει εκτενείς αναφορές στην εξέλιξη των χαρακτήρων, ειδικά στα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς, που όχι μόνο έγινε με αλματώδεις ρυθμούς, αλλά έχτισε ψυχογραφήματα πολύ στοχευμένα, χωρίς εμείς καν να το υποψιαζόμαστε. Γιατί όλη αυτή η ωρίμανση, η συναισθηματική ένταση, η ανασφάλεια, η αγωνία και η βαθιά αγάπη τους, καλλιεργήθηκαν όλον αυτόν τον καιρό για να έρθουν στο σήμερα και να φτάσουν να πραγματωθούν και να ολοκληρωθούν εκπληρώνοντας τον στόχο τους. Έναν στόχο που κάποιος θα μπορούσε ν' αποκαλέσει και πεπρωμένο, όμως, τελικά, ο Scarrow σε κάνει να καταλάβεις πως όσο ρόλο κι αν παίζει το πεπρωμένο στη ζωή μας, πάντα οι επιλογές μας θα καθορίζουν αυτό που είμαστε. Και αυτό που ήταν οι ήρωές του, εμείς το αγαπήσαμε, και όχι άδικα, ως την αιωνιότητα και ακόμα παραπέρα.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Alex Scarrow
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Βούλα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-618-03-1116-7