Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
«Το ομοίωμα της φρεγάτας καιγόταν στα ανοιχτά μέσα στο σκοτάδι, χαρίζοντας μια απόκοσμη λάμψη στον ουρανό κι η θάλασσα βάφτηκε κατακόκκινη, όταν κάποιος με κόλλησε στον τοίχο, πέρασε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά μου και με φίλησε παθιασμένα. Σύγχυση ένιωσα, γλυκιά ζάλη, καίγονταν τα πάντα μέσα μου και δροσίζονταν μαζί. Και τότε η νύχτα έγινε μέρα, ο ουρανός πιτσιλίστηκε ολόκληρος, πλημμύρισε γιορτινά πυροτεχνήματα, μαγευτικά χρωματικά εφέ. Κι ο άντρας που με μάγεψε με το φιλί του ήταν άφαντος…»
Ο γοητευτικός Μάξιμος, ο ευαίσθητος Ίωνας, ο δυναμικός Ανδρέας κι ανάμεσά τους, η Αλεξία. Η γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ. Ποιος θα την κάνει δική του για πάντα; Η Αγαθονίκη και ο Ιάκωβος, άσβεστο μίσος και αμαρτίες. Γιατί είμαστε όσα μας έχουν συμβεί. Γιατί δύσκολα ξεφεύγουμε από τα λάθη που έκαναν οι γονείς μας. Μια αληθινή ιστορία ζωής, ένα μυθιστόρημα που λούζεται στο φως και φωνάζει δυνατά το όνομα της αγάπης, από το Α έως το Ω. Για να μην αφήσει τα όνειρα να κοιμηθούν, για να ξυπνήσει τις ελπίδες…

Προσωπική άποψη:
Η αγαπημένη των αναγνωστών, Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη, επιστρέφει φέτος το καλοκαίρι μ' ένα βιβλίο διαφορετικό απ' όσα έχει γράψει μέχρι σήμερα, δυνατό και γεμάτο συναισθήματα. Ένα βιβλίο που πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και ιδιαίτερα τις σχέσεις ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς τους. Σχέσεις ζωής, γεμάτες συγκρούσεις, σωστά και λάθη που μάχονται σ' έναν αέναο αγώνα στο δρόμο προς την ενηλικίωση και την ωρίμανση. Σχέσεις που καθορίζουν τα παιδικά χρόνια κάθε ανθρώπου και που, σε μεγάλο βαθμό, καθορίζουν το ποιος θα γίνει μεγαλώνοντας, πράττοντας με τη σειρά του τα δικά του σωστά και λάθη σ' αυτό που αποκαλούμε ζωή. Άραγε, είμαστε αυτό που μας έκαναν οι γονείς μας να είμαστε, ή μπορούμε να γίνουμε κάτι περισσότερο;

Κάθε παιδί, θα έλεγε κανείς πως μοιάζει μ' ένα άσπρο τελάρο, και πως οι γονείς του είναι οι ζωγράφοι που θ' αφήσουν πάνω τους γραμμές και σχέδια, χρώματα και σκιές, σκέψεις, επιθυμίες και συναισθήματα. Άλλοτε, η εικόνα που αποτυπώνεται είναι ξεκάθαρη, κι άλλοτε αφηρημένη, αδύνατη να προσδιοριστεί και ν' αποκτήσει μια ξεκάθαρη ταυτότητα. Γιατί, όπως και η Τέχνη, έτσι και οι άνθρωποι, δεν έχουν πάντοτε ξεκάθαρα χαρακτηριστικά, ούτε το πάντρεμα αυτών οδηγεί σε κάτι ολοκληρωτικά δομημένο. Κι όλα αυτά μετουσιώνονται σε ιδέες και στην πορεία της ζωής, σε αποφάσεις κι επιλογές που μας κατευθύνουν σε μονοπάτια που άλλοτε επιλέγουμε συνειδητά, ενώ κάποιες άλλες, απλά, μοιάζει να μην υπάρχει επιλογή και όλα να είναι μονόδρομος.

Μάξιμος, Ανδρέας και Ίωνας, τρεις άντρες τόσο διαφορετικοί, μα και τόσο γοητευτικοί συνάμα, μέσα στη διαφορετικότητά τους. Τρεις άντρες που παρά τα όσα τους χωρίζουν, έχουν έναν κοινό κρίκο που τους ενώνει, που δεν είναι άλλος από την Αλεξία, τη γυναίκα που όλοι αγαπάνε, με επίσης διαφορετικό τρόπο, και θέλουν να την διεκδικήσουν, με όποιο κόστος. Και κάπου ανάμεσά τους, η Αγαθονίκη και ο Ιάκωβος, δυο άνθρωποι εγκλωβισμένοι στο παρελθόν τους, στα λάθη εκείνα που τους σημάδεψαν και από τα οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν, παρά μονάχα αν αφήσουν την συγχώρεση να κυριεύσει την καρδιά τους και την αγάπη να γαληνέψει την ψυχή τους. Όμως, πόσο εύκολο είναι ν' αποκοπεί ο άνθρωπος από το μίσος που τον γαλούχησε και τον έκανε αυτό που είναι; Πόσο εύκολο είναι, άραγε, να κάνεις την υπέρβαση εκείνη που μπορεί να σε οδηγήσει στη λύτρωση;

Η κυρία Ζαΐρη, με γλαφυρή περιγραφικότητα μα και μ' ένα λυρικό ρομαντισμό, μας ταξιδεύει σε άλλες δεκαετίες φτάνοντας μέχρι το σήμερα, αναβιώνοντας την κάθε χρονική περίοδο με όλη την αληθοφάνεια που αρμόζει στις περιστάσεις. Μαζί με τους ήρωές της, βρισκόμαστε στην Εύβοια και στην Πάτρα, στην γραφική Ύδρα, στην Κύπρο με τις τόσες ομορφιές της, στη ρομαντική Ρώμη και στα παραδεισένια καλντερίμια της Βαρκελώνης, μα και στην τόσο γαλήνια και εξωτική Ινδία. Κόσμοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που παντρεύουν κουλτούρες, ήθη, έθιμα, συνήθειες, μα και φιλοσοφίες ζωής, που η κάθε μία έχει κάτι ξεχωριστό να σου προσφέρει, που δεν περιορίζεται μόνο στο να χορτάσουν τα μάτια σου όμορφες εικόνες, αλλά και η ψυχή σου διδακτικές αλήθειες.

Διαβάζοντας το "Αστέρια στην άμμοι", ένιωσα να με πλημμυρίζουν δεκάδες αντικρουόμενα συναισθήματα, όλα τους δυνατά κι έντονα, αληθινά και πηγαία. Θυμός, μίσος, λύπη, συμπόνοια, χαρά, ευτυχία, όλα τους, όμως, στο τέλος, με οδήγησαν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Πως πάνω απ' όλα, είναι η αγάπη γιατί, ό,τι κι αν γίνει, μονάχα αυτή μπορεί να βγει τρανή νικήτρια σε κάθε μάχη της ζωής μας. Γιατί, η αγάπη, είναι ικανή να σε λυτρώσει από φόβους κι αμαρτίες, να εξιλεώσει τα λάθη μας και να μας οδηγήσει το να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Κι αν είστε γονείς, διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, θα συνειδητοποιήσετε πως όπως και οι δικοί σας οι γονείς, έτσι κι εσείς θα κάνετε τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αναπόφευκτο. Αυτό, όμως, που μπορείτε να κάνετε, είναι το να προσπαθείτε για το καλύτερο. Μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο, αλλά ίσως να είναι αρκετό για να σας λυτρώσει και να σας δικαιώσει το μέλλον, γιατί τα λάθη είναι ανθρώπινα, αρκεί να έχει καρδιά και ψυχή να τ' αναγνωρίσεις.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ρώσση-Ζαΐρη Ρένα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 496
ISBN: 978-618-01-2136-0