Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Τους τελευταίους μήνες, μετά το απαίσιο εκείνο γεγονός, μένεις κλεισμένη στο σπίτι σου.
Θέλεις να το αφήσεις πίσω σου.
Ένα πρωί, ο ταχυδρόμος σού αφήνει ένα δέμα για τον γείτονα που λείπει.
Δεν έχεις ακούσει ποτέ ξανά το όνομά του.
Κοιτάζεις από τον φράχτη, και ο κήπος του φαίνεται παρατημένος. Δείχνει σαν να μη ζει κάποιος εκεί καιρό τώρα.
Κάτι σε σπρώχνει να ανοίξεις το δέμα. 

Προσωπική άποψη:
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κάποιο βιβλίο του Fitzek κυκλοφόρησε στα ελληνικά, και υπήρχε πάρα πολύ μεγάλο κοινό του που περίμενε εναγωνιωδώς τη μέρα που θα είχε και πάλι τη χαρά να κρατάει κάποιο έργο του στα χέρια του. Η μέρα αυτή έφτασε, λοιπόν, με τις εκδόσεις Διόπτρα να εκδίδουν το δικό του βιβλίο με τίτλο "Το δέμα", ενώ έχουν ανακοινώσει  πως έπεται και συνέχεια. Προς το παρόν, όμως, ας μείνουμε συγκεντρωμένοι στο μικρό αυτό πακέτο που έχει προκαλέσει αναστάτωση, όχι μόνο στη ζωή της κεντρικής μας ηρωίδας, αλλά και στους φιλαναγνωστικούς κύκλους, με τις απόψεις να διίστανται και να οδηγούν σε μεγάλες συγκρούσεις. Και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ... Μήπως, τελικά, αυτό είναι που καθιστά ένα βιβλίο πετυχημένο;

Η Έμμα προσπαθεί να συνέλθει έπειτα από τον βιασμό της, ένα γεγονός που φαίνεται να την έχει σημαδέψει βαθιά κι ανεπανόρθωτα. Έχουν περάσει αρκετοί μήνες από το συμβάν κι εκείνη, κλεισμένη στο σπίτι και στον εαυτό της, μάταια προσπαθεί να βρει και πάλι τις ισορροπίες της, παρά που κατά βάθος θέλει να τ' αφήσει όλα πίσω της και να προχωρήσει. Κι έτσι κυλάει η ζωή της, μονότονα και μεσ' τον φόβο, μέχρι που μια μέρα, ο ταχυδρόμος θα της αφήσει ένα δέμα για ένα γείτονά της που απουσιάζει, και αυτή η στιγμή θ' αλλάξει τη ζωή της. Γιατί το σπίτι του γείτονά της μοιάζει εγκαταλειμμένο από καιρό και η περιέργειά της, ή μια αόρατη δύναμη, ίσως, την ωθεί να κάνει το μοναδικό πράγμα που δεν θα έπρεπε. Ν' ανοίξει το δέμα!

Ο Fitzek είναι ένας πολύ ιδιαίτερος συγγραφέας. Ο τρόπος γραφής του, όπως και ο τρόπος που επιλέγει ν' αφηγηθεί τις ιστορίες του και να επιστήσει την προσοχή σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες που μπορεί ακόμα και να δοκιμάζουν τ' ανθρώπινα όρια, είναι άκρως χαρακτηριστικός και ιδιόμορφος. Και μπορεί "Το δέμα" να μην είναι σε καμία περίπτωση το καλύτερό του βιβλίο, διαθέτει, ωστόσο, όλα αυτά που προαναφέρθηκαν. Γιατί ο Fitzek είναι ο ορισμός του "έχει μια ολόδική του ταυτότητα" και αυτό είναι κάτι που ναι μεν το έχει κερδίσει με τα σπαθί του, αλλά που η ταυτότητα αυτή δεν είναι για όλους. Με απλά λόγια, ή θα τον λατρέψεις ή θα τον μισήσεις. Όπως ο ίδιος δεν δημιουργεί χλιαρές ιστορίες, έτσι δεν μπορούν να είναι χλιαρά και τα συναισθήματα που θα σου προξενήσει, είτε τον αποδεχθείς είτε όχι, και αυτό είναι μια άλλη μορφή επιτυχίας κι αναγνώρισης, θέλω να πιστεύω. 

Όσον αφορά την πλοκή, είναι ιδιαίτερα μυστηριώδης και αγχωτική, κάτι που ενισχύει το αίσθημα της αγωνίας του αναγνώστη που είναι προετοιμασμένος και ξέρει τι θα διαβάσει. Γιατί "Το δέμα" είναι ένα καθαρόαιμο ψυχολογικό θρίλερ, όπως και όλα τα βιβλία του Fitzek, το οποίο δε διστάζει να γίνει σκληρό, ωμό, ακραία περιγραφικό, όχι όμως με διάθεση να σοκάρει ή να προκαλέσει φτηνό εντυπωσιασμό, αλλά για να μας φέρει αντιμέτωπους με ορισμένα από τα πιο σκοτεινά στοιχεία -και σημεία- της ανθρώπινης φύσης. Γιατί τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό και άγριο εκεί έξω, απ' τον ίδιο τον άνθρωπο. Αποτέλεσμα όλων αυτών, λοιπόν, είναι το να παίζει με το μυαλό μας, χωρίς να υπάρχει έντονη δράση, αφού σκοπός του είναι να χτίσει σε γερές βάσεις, αλλά και να καλλιεργήσει το σασπένς της ιστορίας του, οδηγώντας το στην κορύφωσή του, σ' ένα κρεσέντο αποκαλύψεων κι εξηγήσεων που δεν αφήνει κανένα απολύτως κενό.

Και σε σχέση με το τελευταίο, έρχομαι ν' αναφέρω και τη μοναδική μου ένσταση σχετικά με το βιβλίο, που δεν είναι άλλη από το τελευταίο σκέλος της αγωνιώδους αυτής διαδρομής μέχρι το φινάλε. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που, όχι δεν κολλάνε μεταξύ τους, αλλά φαντάζουν κάπως υπερβολικά δοσμένα. Επιπλέον, κι επειδή μιλάμε για τον Fitzek, θα περίμενα ένα επεξηγηματικό φινάλε λίγο πιο δραματικό και λιγότερο... εύκολο. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στις προσωπικές απαιτήσεις και προσδοκίες που έχω από τον συγγραφέα, αλλά θεωρώ πως θα μπορούσε να έχει δώσει λύσεις λιγότερο προβλέψιμες και εξόφθαλμες. Παρ' όλα ταύτα, δεν μπορώ να μην πω πως το απόλαυσα, πως με παρέσυρε και πως για τους fans, τόσο τους δικούς του όσο και του είδους, αποτελεί must read επιλογή.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Sebastian Fitzek
Μεταφραστής: Κανελλοπούλου Δέσποινα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 392
ISBN: 978-960-605-435-8