Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Ίζαμπελ Ρόσιτερ το έσκασε... ξανά!
Το να διεισδύσει κανείς στον εσωτερικό κύκλο του αινιγματικού εγκληματία Ζέιν Κάρβερ -μια σαγηνευτική φιγούρα που θυμίζει τον Γκάτσμπι- είναι από μόνο του επικίνδυνο. Το να το πετύχει, και ταυτόχρονα να σώσει τη νεαρή κοπέλα, κόρη ενός πολιτικού η οποία συνηθίζει να το σκάει από το σπίτι της, φαντάζει σχεδόν αδύνατο.
Γι' αυτό και ο Έινταν Γουέιτς είναι ο κατάλληλος άνθρωπος γι' αυτήν τη δουλειά. Ατιμασμένος, συναισθηματικά κατεστραμμένος και με τους ανωτέρους του να τον περιφρονούν, είναι αναλώσιμος. Ο Έινταν, όμως, είναι γεννημένος επιζήσαντας. Και καθώς ακολουθεί τα βήματα της Ίζαμπελ και εισχωρεί όλο και πιο βαθιά στον σκοτεινό κόσμο του Ζέιν, ανακαλύπτει κάτι άλλο απ' αυτό που περίμενε. Ένα έξυπνο δεκαεπτάχρονο κορίτσι που φοβάται κάτι, και όσο διερευνά την ιστορία της, μα και την εξαφάνιση μιας ακόμα νεαρής γυναίκας, συνειδητοποιεί πως η Ίζαμπελ είχε λόγο που έφυγε.
Σύντομα, ο Έινταν καταλήγει μπλεγμένος, εγκαταλειμμένος από τους ανθρώπους της υπηρεσίας του και νιώθοντας μια επικίνδυνη έλξη για τη λάθος γυναίκα. Και ο χρόνος του τελειώνει...
Πώς μπορεί να σώσει το κορίτσι αν δεν μπορεί να σώσει ούτε τον εαυτό του;

Προσωπική άποψη:
Όσοι ακολουθείτε τους λογαριασμούς μου στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα έχετε διαπιστώσει από καιρό πως υπήρχε ένα πολύ συγκεκριμένο βιβλίο το οποίο "διαφήμιζα", θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος, υποστήριζα και ανέμενα με πάθος την κυκλοφορία του, θα έλεγα εγώ, κάτι που ανταποκρίνεται περισσότερο και στην αλήθεια. Γιατί, πραγματικά, απ' όταν διάβασα τις "Σειρήνες" προκειμένου να τις αξιολογήσω, σε ηλεκτρονικό, τότε, αρχείο, με κατέκλυσε ένας ενθουσιασμός που είχα καιρό να νιώσω, όχι μόνο για βιβλίο της κατηγορίας του, αλλά σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Πόσο μάλλον, βιβλίο πρωτάρη συγγραφέα. Και σήμερα, ξαναδιαβάζοντας την έντυπη, ελληνική έκδοσή του, το συναίσθημα ήταν ίδιο και απαράλλαχτο, και η αγάπη μου γι' αυτό, ναι, άλλαξε, γιατί έγινε ακόμα μεγαλύτερη.

Στον πυρήνα της ιστορίας μας, η Ίζαμπελ Ρόσιτερ, μια νεαρή κοπέλα, κόρη ενός Άγγλου πολιτικού, που έχει το κακό "συνήθειο" να το σκάει από το σπίτι της. Αυτή τη φορά, όμως, η εξαφάνισή της φαίνεται πιο περίπλοκη, αφού σε αυτήν φημολογείται πως εμπλέκονται αδίστακτα ονόματα της νύχτας που δεν θες να μπλέξεις μαζί τους. Η υπόθεση της ανεύρεσης της δεκαεπτάχρονης κοπέλας ανατίθεται στον Έινταν Γουέιτς, έναν μπάτσο που κανείς δεν έχει σε εκτίμηση στην υπηρεσία του και που δεν προτίθεται να τον βοηθήσει, με τον ίδιο να είναι βαριά κατεστραμμένος σε συναισθηματικό επίπεδο. Με απλά λόγια, ένας άνθρωπος που θεωρείται αναλώσιμος, άρα , ένας άνθρωπος που μπορεί να προσπαθήσει να εισχωρήσει στον κύκλο του εγκληματία Ζέιν Κάρβερ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ωστόσο, ο Έινταν, όσο περισσότερο βυθίζεται στον κόσμο αυτό, και όσα περισσότερα ανακαλύπτει γι' αυτό, ανακαλύπτει μυστικά που δεν περίμενε και που ανατρέπουν τα πάντα, ενώ δεν αργεί να συνειδητοποιήσει πως η Ίζαμπελ δεν είναι ένα κακομαθημένο κορίτσι, μα ένα πανέξυπνο πλάσμα που είχε τους δικούς της, πολύ σοβαρούς λόγους να εξαφανιστεί.

Το μεγαλύτερο προτέρημα του βιβλίου αυτού, είναι η ίδια η ιστορία που έχει ν' αφηγηθεί, που καθόλου τετριμμένη δεν είναι. Αντίθετα, διαθέτει μια αυθεντικότητα που σπάνια συναντάς στις μέρες μας, μα και μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή πρωτοτυπία σε όλα τα επίπεδα της ανάπτυξή της, η οποία και επιτυγχάνει να αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον σου από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η πλοκή είναι έντονη, γεμάτη σασπένς, εκπλήξεις, αγωνία και ανατροπές, προκαλεί ποικίλα και εξαιρετικά τεταμένα συναισθήματα, όλα στο κόκκινο και ποτέ χλιαρά. Παράλληλα, είναι σφιχτοδεμένη, χωρίς αφηγηματικά κενά ή καταφυγές σε εύκολες λύσεις, ενώ διαθέτει μία ροή που "τρέχει" τόσο όσο πρέπει, χωρίς να κουράζει αλλά και χωρίς να εκβιάζει καταστάσεις , οδηγώντας τες σε μία ένταση που απλά θα είχε σκοπό να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Από την άλλη, έχουμε έναν εξαιρετικά ενδιαφέρον πρωταγωνιστή, έναν από τους καλύτερους και πιο ενδιαφέροντες που γνωρίσαμε φέτος. Έναν ντετέκτιβ που δεν σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό, ούτε ακολουθεί το μοτίβο εκείνο που οδηγεί στο κλισέ πορτρέτο που συνηθίζουν να υπηρετούν τα σύγχρονα αστυνομικά μυθιστορήματα. Ο Έινταν είναι μεν ο αντισυμβατικός "κακός" μπάτσους, αλλά είναι κι ένας αυτοκαταστροφικός άνθρωπος που ουσιαστικά τιμωρεί τον εαυτό του. Δεν είναι ήρωας –και δεν προσπαθεί, κιόλας, να μας πείσει για κάτι τέτοιο-, έχει επιτρέψει στον εαυτό του να παρασυρθεί από κραιπάλες κι εθισμούς, όχι από αδυναμία, αλλά γιατί έτσι συντηρεί περισσότερο τη δυστυχία του η οποία, κατά βάθος, θεωρεί πως του αξίζει. Όλα αυτά τον καθιστούν ευάλωτο στα σημεία, και ίσως γι' αυτό και να είναι τόσο ελκυστικός. Επειδή έχει επιλέξει την κόλασή του, βυθίζεται όλο και περισσότερο σε αυτήν και δεν αναζητά την λύτρωση, δεν προσπαθεί να εξιλεωθεί στα μάτια μας, δεν ζητά τον οίκτο ή την κατανόησή μας, ενώ διέπεται, εκτός όλων των άλλων, από ένα αίσθημα δικαιοσύνης, από έναν προσωπικό ηθικό κώδικα που δεν μπορείς να μην εκτιμήσεις.

Η ιστορία των Σειρήνων είναι γοητευτικά διεστραμμένη, γεμάτη έντονα, αντικρουόμενα συναισθήματα, κάνει αρκετές φορές την καρδιά σου κομμάτια -και το να σε "χτυπάει" στον συναισθηματικό σου πυρήνα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα δεν είναι και τόσο συνηθισμένο-, όμως καταφέρνει να στείλει, ουκ ολίγες φορές, ρίγη ανατριχίλας στη ραχοκοκαλιά σου, παρασύροντάς σε σε μια ανάγνωση δίχως σταματημό. Παράλληλα, όμως, σε παρασέρνει και σ' έναν σκοτεινό, βίαιο και αιμοσταγή κόσμο, όπου η ανθρώπινη ζωή υπολογίζεται με τρόπους διαφορετικούς απ' αυτούς που την υπολογίζουμε εμείς, και που σε φέρνει αντιμέτωπο με εσωτερικά διλήμματα, γιατί, τελικά, το τι συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες και το τι ορίζει ο καθένας μας ως ηθική, είναι πολύ σχετικό. Ειλικρινά, είχα καιρό να διαβάσω ένα αστυνομικό, ένα αυθεντικό, πηγαίο αστυνομικό μυθιστόρημα, που να μην μπορούσα να το αφήσω ούτε στιγμή από τα χέρια μου. Το σίγουρο είναι πως ο Knox ήρθε για να μείνει, και πως με τη μαγική του πένα, που παντρεύει τη νουάρ αισθητική με την αγριότητα ενός όχι και τόσο γνωστού, μα τόσο βίαιου, υπόκοσμου, θα μας χαρίσει πολλές, γοητευτικές, σκοτεινές ιστορίες.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Joseph Knox
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Μάτι
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 464
ISBN: 978-618-5021-96-2