Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Ετσούκο, μια μεσήλικη Γιαπωνέζα που ζει στην Αγγλία, προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την πρόσφατη αυτοκτονία της κόρης της.
Καταφεύγοντας στο παρελθόν, ξαναζεί με ιδιαίτερη ένταση μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα στο Ναγκασάκι, όταν εκείνη και οι φίλες της αγωνίζονταν να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο. Αλλά καθώς θυμάται την παράξενη φιλία της με τη Σατσίκο, μια πλούσια γυναίκα που έμεινε άστεγη, οι αναμνήσεις της παίρνουν μια δυσάρεστη τροπή…
Η Αχνή θέα των λόφων είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο. Ένα «μακάβριο και αλάνθαστα δουλεμένο αίνιγμα» (Sunday Times) που «ισορροπεί απόλυτα ανάμεσα στην ελεγεία και την ειρωνεία» (New York Times Book Review).

Προσωπική άποψη:
Κάθε τόσο έρχεται στο δρόμο της αναγνωστικής σου πορείας ένα βιβλίο που ταράζει τον κόσμο σου και που σε ξαφνιάζει, μπορεί με τρόπο παράξενο, αλλά σαφέστατα ευχάριστο, κατακτώντας, τελικά, μια θέση στην καρδιά σου. Αν είσαι πολύ τυχερός, τα διαστήματα που θ' ανακαλύπτεις ένα νέο τέτοιο βιβλίο, θα είναι σύντομα. Αν πάλι όχι, τότε πρέπει και πάλι να αισθάνεσαι τυχερός, γιατί κάποιοι δεν έχουν ανοιχτά, όχι τα μάτια, αλλά το μυαλό και την καρδιά τους, οπότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τα προσπεράσουν έτσι απλά, χωρίς πολύ σκέψη. Ειλικρινά, εύχομαι να μην γίνεις ποτέ ένας τέτοιος αναγνώστης, όπως εύχομαι να μην γίνω κι εγώ. Γιατί, αν γίνω, ίσως να χάσω τη μαγεία που έχουν να μου προσφέρουν βιβλία όπως το η "Αχνή θέα των λόφων", το πρώτο μυθιστόρημα του Kazuo Ishiguro που κυκλοφόρησε ποτέ, πίσω, στο μακρινό 1982 και που απόλυτα δικαιολογημένα, τον καθιέρωσε ως έναν από τους καλύτερους συγγραφείς που έβγαλε ποτέ ο κόσμος τούτος.

Η Ετσούκο είναι για γυναίκα μέσης ηλικίας, Ιαπωνικής καταγωγής, όπου ζει στην Αγγλία. Πρόσφατα, η κόρη της αποφάσισε να δώσει τέρμα στη ζωή της, μία πράξη που η Ετσούκο προσπαθεί να κατανοήσει και περιεργαστεί τα κίνητρα πίσω απ' αυτήν. Οι σκέψεις της καταφεύγουν στο παρελθόν της, τότε, στα χρόνια μετά τον πόλεμο, στην πόλη του Ναγκασάκι, όπου εκείνη και οι φίλες της προσπαθούν να σταθούν και πάλι στα πόδια τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Τότε που γνώρισε τη Σατσίκο, μια πλούσια γυναίκα που έμελλε να μείνει άστεγη και να χάσει όλα όσα είχε, και που η γνωριμία μαζί της μετατράπηκε σε μια παράξενη και ιδιόμορφη φιλία. Όσο, όμως, η Ετσούκο εμβαθύνει στις αναμνήσεις του παρελθόντος της, τόσο αυτές παίρνουν δυσάρεστη τροπή και φέρνουν στην επιφάνεια γεγονότα που νόμιζε πως είχε θάψει για πάντα ή, καλύτερα, γεγονότα που θα ήθελε να μην είχαν συμβεί ποτέ και που καθόρισαν σημαντικά το μέλλον της.

Μέσω της αφήγησης της ίδιας της Ετσούκο, ταξιδεύουμε στον χώρο και στον χρόνο και γινόμαστε μάρτυρες της δικής της αλήθειας που την οδήγησε στο τραγικό της σήμερα, βυθισμένη στις σκέψεις της προσπαθώντας να καταλάβει τι πήγε λάθος, και πότε. Κι αυτό που από την πρώτη κιόλας στιγμή αντιλαμβανόμαστε, είναι το πόσο βαθιά ψυχικά τραυματισμένη είναι, τόσο εξαιτίας του βομβαρδισαμού του Ναγκασάκι από τους Αμερικάνους, όσο κι εξαιτίας των όσων ακολούθησαν μετά απ' αυτό το μοιραίο συμβάν που έμελλε ν' αλλάξει όχι μόνο τη δική της τη ζωή, αλλά την ροή της Παγκόσμιας Ιστορίας. Και για αυτούς τους λόγους, μα κι εξαιτίας μιας αδιευκρίνιστης ψυχρής αύρας που εκπέμπει, η Ετσούκο δίνει την αίσθηση πως όχι μόνο είναι ψυχικά διαταραγμένη, σε πολλαπλά επίπεδα προσέγγισης κι ανάλυσης, αλλά και ότι δεν είναι καθόλου αξιόπιστη καθότι, μια τραυματισμένη ψυχικά προσωπικότητα, πλάθει δικές της αλήθειες, θεωρίες και κόσμους, οπότε η αντικειμενικότητά της χάνεται στη δίνη της εσωτερικής της ταραχής και σύγχυσης.

Η Ετσούκο μοιάζει να έχει χάσει πολλά στη ζωή της, από πράγματα μέχρι και πρόσωπα, όμως καμία απ' αυτές τις απώλειες δεν είναι ξεκάθαρες, δεν περιγράφονται, δεν αποτυπώνονται με λεπτομέρεια στο χαρτί, παρά μονάχα υπονοούνται, υποδηλώνονται σε άσχετες στιγμές μέσω τυχαίων γεγονότων ή καταστάσεων που δεν συνδέονται άμεσα μαζί τους. Και ακριβώς αυτό το ελλειπτικό ύφος είναι που χαρακτηρίζει τον Ishiguro μέχρι και σήμερα, και παρά που σαφέστατα το εξέλιξε και το ενδυνάμωσε μέσα στα χρόνια της συγγραφικής του πορείας που ακολούθησαν το πρώτο του μυθιστόρημα, ακόμα και σ' αυτό φαίνεται να βρίσκεται σε μία πλήρη ωριμότητα, με την σκοπιμότητα της χρήσης του να είναι απολύτως ξεκάθαρη και με σαφή σκοπιμότητα.

Τρία ζεύγη μητέρας κόρης, δύο διαφορετικές χώρες, δύο διαφορετικά διαστήματα στο χρόνο, και το καθένα απ' αυτά αποδεικνύει πόσο διαφορετικές είναι οι συνήθειες, οι αντιδράσεις, ακόμα και οι αλήθειες ενός ανθρώπου -ή κι ενός ζεύγους ανθρώπων- υπό συγκεκριμένες συνθήκες, που μπορεί να διαφέρουν απίστευτα μεταξύ τους. Κι κάπου εκεί στο τέλος μιας αγωνιώδους ενδοσκόπησης, μιας τρομαχτικής, στα σημεία, ανάλυσης ενός παρελθόντος, μέσα από μια ματιά που δεν είσαι σίγουρος πως είναι αληθινή και αξιόπιστη, έρχεται η αποκάλυψη εκείνη που σκάει σαν μια δεύτερη ατομική βόμβα, στην αφήγηση της ιστορίας μας, ανατρέποντας τα πάντα και αφήνοντάς σε με το στόμα ανοιχτό, να ξαναδιαβάζεις τις τελευταίες σελίδες για να είσαι σίγουρος πως δεν ξεγελάστηκες και πως δεν παρανόησες. Και αυτή είναι η μαγεία του Ishiguro και της πένας του. Πως τίποτα δεν είναι τόσο απλό και πως καμία παράλειψη δεν είναι τυχαία, όχι στις δικές του αφηγήσεις, καθώς αυτές οδηγούν πάντα στο σημείο εκείνο όπου είναι ο σωστός χρόνος να πέσουν οι μάσκες και ν' αποκαλυφθούν απογυμνωμένες οι όποιες αλήθειες. Όμορφες ή άσχημες...
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kazuo Ishiguro
Μεταφραστής: Μαντόγλου Αργυρώ
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 248
ISBN: 978-618-01-2720-1