Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μεγάλωσε στους βίαιους δρόμους του Λονδίνου και τον αποκαλούν Κόμη Διάβολο – κάποιοι τον κατηγορούν ακόμα και για δολοφόνο. Μια καθωσπρέπει νεαρή κοπέλα διακινδυνεύει πολύ περισσότερα από τη φήμη της, όταν έρχεται σε επαφή με τον αλλόκοτα γοητευτικό κόμη Λούσιαν Λάνγκτον. Όμως η λαίδη Κάθριν Μέιμπρι ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχει άλλη επιλογή: Για να προστατέψει αυτούς που αγαπά θα πρέπει να συμμαχήσει ακόμα και με τον ίδιο τον διάβολο.
Ο Λούσιαν θέλει πάνω απ’ όλα να κερδίσει τον σεβασμό της κοινωνίας και να βρει μια αξιοπρεπή σύζυγο, αλλά η γυναίκα που έχει επιλέξει δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτή από την αριστοκρατία. Η λαίδη Κάθριν μπορεί να βοηθήσει τον Λούσιαν να πετύχει τους στόχους του. Αλλά αυτό που ζητάει ως αντάλλαγμα θα βάλει σε κίνδυνο τις ζωές και των δυο τους.
Καθώς ο κλοιός γύρω τους στενεύει, η Κάθριν θα ανακαλύψει έναν άνδρα που η ψυχή του ξεχειλίζει από πάθος και ο Λούσιαν μια γυναίκα που δεν φοβάται να κοιτάξει τον θάνατο στα μάτια. Τα χαρτιά στο τραπέζι αποκαλύπτονται ένα ένα και ο Κόμης Διάβολος θα έρθει αντιμέτωπος με αλήθειες που θα αμφισβητήσουν όχι μόνο όσα το μυαλό του γνωρίζει, αλλά και όσα η καρδιά του ποθεί.

Προσωπική άποψη:
Στην νέα αυτή σειρά της Lorraine Heath, έχουμε μια πρώτη ιδέα του τι να περιμένουμε από τον τίτλο της και μόνο. "Απατεώνες αριστοκράτες" και η ιστορία του πρώτου είναι αρκετά κοινή. Ένας μικρός κι έξυπνος αλητάκος που μεγαλώνει στους δρόμους του Λονδίνου για να καταλήξει κάποια χρόνια αργότερα να γίνει "Κόμης", εντός κι εκτός εισαγωγικών, αλλά και ο τύπος του άντρα εκείνου που καμία κοπέλα δεν είναι ασφαλής δίπλα του και που το να του μιλήσει και μόνο ίσως να είναι αρκετό να σπιλώσει την τιμή της, ακόμα και την ηθική της. Όμως, υπάρχει η κοπέλα εκείνη που στον βωμό ενός ανώτερου σκοπού, που δεν είναι άλλο από το να βοηθήσει την οικογένειά της, θα φτάσει στο σημείο να κάνει συμφωνία ακόμα και με τη σπορά του διαβόλου, όπως είναι ο εν λόγω κύριος. Φυσικά, η κατάσταση εξελίσσεται διαφορετικά απ' ό,τι περίμεναν αρχικά και οι δύο, με τον πόθο να τους χτυπά ανεξέλεγκτα την πόρτα.

Και τώρα είμαι βέβαιη πως σκέφτεστε πως όλα αυτά τα έχετε διαβάσει ξανά και ξανά και πως δεν έχετε κανέναν απολύτως λόγο να το κάνετε για ακόμα μία φορά, αφού μπορείτε να δείτε που πηγαίνει το πράγμα χωρίς να θυσιάσετε τις ώρες; Σωστά...; Λάθος, φίλοι μου! Γιατί η Lorraine Heath μπορεί να χρησιμοποιεί ως κεντρικό άξονα της ιστορίας της μια αρκετά απλή και πολυχρησιμοποιημένη συνταγή, όμως δεν μένει εκεί, εξελίσσει τον πυρήνα αυτής και πηγαίνει τόσο την πλοκή όσο και τους χαρακτήρες της και την εξέλιξή τους, ένα βήμα παραπέρα. Πάνω απ' όλα, όμως, η Heath δεν μας προσφέρει μία ακόμα ροζ ιστορία όπου όλα είναι ρόδινα ή που κι αν δεν είναι, ξέρεις πως με μαγικό τρόπο όλα τα προβλήματα θα εξαφανιστούν και στο τέλος θα πούμε: Ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, κι αυτό γιατί η ίδια καταπιάνεται με θέματα που είναι αρκετά σκληρά στην ουσία τους.

Επί της ουσίας, πρόκειται για ένα ακόμα ρομάντζο εποχής, μέσα απ' αυτό, όμως, γίνονται αναφορές πέραν της ταξικής διαφορετικότητας και της ρατσιστικής αντιμετώπισης των ανθρώπων που ανήκουν στα δύο άκρα. Η συγγραφέας μιλάει για λεπτά ζητήματα, όπως είναι η βία, η κακοποίηση, ο βιασμός, αποφεύγοντας εύστοχα να γίνει πολύ περιγραφική -καθώς μια ιστορία όπως η δικιά της δεν προσφέρεται για εξαιρετικά βαθείς προβληματισμούς, οπότε το προσέγγισε ιδανικά και τόσο όσο έπρεπε για να προκαλέσει αυτό το κάτι που θα μας κάνει ν' αντιμετωπίσουμε το εγχείρημά της με μεγαλύτερη σοβαρότητα, όχι, όμως, με περιττή κι επιτηδευμένη σοβαροφάνεια που κανέναν σκοπό δεν θα εξυπηρετούσε. Μιλάμε, λοιπόν, για ένα αρκετά ζοφερό σύμπαν, χωρίς αυτό να καταπίνει τους ήρωες ή την ιστορία τους, παρά αποκτώντας κι άλλες, λιγότερο επίπεδες διαστάσεις.

Τώρα, σε ό,τι έχει να κάνει με το ερωτικό σκέλος της ιστορίας μας, οφείλω να πω πως αν και τα ερωτικά τρίγωνα δεν είναι από τα αγαπημένα μου, όχι γιατί δεν υπάρχουν και στην πραγματική ζωή αλλά γιατί δεν θεωρώ πως γίνεται απόλυτα σωστή ψυχογραφική διαχείρισή τους, η Heath έχει πετύχει κάτι ακόμα που είναι σπουδαίο και ιδιαίτερο. Να στήσει ένα τρίγωνο όπου καμία πλευρά του δεν είναι καταδικασμένη από την αρχή, καθώς ο πρωταγωνιστής μας έχε ήδη δεσμό με μια γυναίκα που αγαπάει και όχι με κάποια που του επέβαλλαν. Άρα, στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να διαχειριστούμε την κόντρα του συναισθήματος και όχι της λογικής και αυτό είναι κάτι που λατρεύω όταν τοποθετούμαστε επί αυτής της ερωτικής βάσης. Με όλη μου τη σιγουριά, λοιπόν, μπορώ να πω πως η Heath προσφέρει αυτό το κάτι διαφορετικό και ναι, πρέπει να την διαβάσετε ακόμα κι αν δεν είστε λάτρεις του είδους, όχι μόνο γιατί αξίζει, αλλά και γιατί προσφέρει μία πρόταση.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lorraine Heath
Μεταφραστής: Βασιλειάδου Μαρία
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 368
ISBN: 978-618-5229-45-0