Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Το Σπίτι των Πνευμάτων ζωντανεύει την ιστορία της οικογένειας Τρουέμπα -και μέσα από τα πάθη και τους θριάμβους τριών γενεών, αφηγείται την ιστορία μιας ολόκληρης χώρας, που δεν είναι άλλη από τη Χιλή.
Ο πατριάρχης Εστεμπάν είναι ένας απρόβλεπτος και φιλόδοξος άντρας που το πάθος του για εξουσία συναγωνίζεται μόνο το πάθος του για την ντελικάτη σύζυγό του, την Κλάρα, μια γυναίκα που έχει την ικανότητα να επικοινωνεί με τον κόσμο των πνευμάτων. Η κόρη του η Μπλάνκα θα αγαπήσει έναν άντρα που δεν εγκρίνει ο ίδιος, προκαλώντας την παράφορη οργή του. Αλλά η μοίρα θα του δώσει το πιο απρόβλεπτο δώρο: τη λατρεμένη του εγγονή, την Άλμπα. Καθώς τα χρόνια περνούν, οι Τρουέμπα παρασύρονται στη δίνη των πολιτικών παθών που σαρώνουν τη χώρα. Και η Άλμπα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη βαριά κληρονομιά της οικογένειάς της…
Το αξέχαστο πρώτο μυθιστόρημα της Ιζαμπέλ Αλιέντε, ένα έπος που συνυφαίνει το προσωπικό με το πολιτικό, έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ, μεταφέρθηκε με τεράστια επιτυχία στον κινηματογράφο και καθιέρωσε τη συγγραφέα του μεμιάς ως μια από τις σημαντικότερες φωνές της εποχής μας. 

Προσωπική άποψη:
Ακόμα κι αν δεν την έχει διαβάσει ποτέ, δεν πιστεύω πως υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει την Isabel Allende. Όπως δεν πιστεύω πως υπάρχει άνθρωπος που δεν γνωρίζει το πρώτο της μυθιστόρημα, "Το σπίτι των πνευμάτων", αυτό που την ανέδειξε και την εκτόξευσε στην κορυφή των best sellers ανά τον πλανήτη, μα και που την καθιέρωσε ως μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς. Και μπορώ να δεχτώ πως τα βιβλία της Allende δεν είναι για όλους, ακόμα και για τους φανατικούς της στο σύνολό τους, δεν μπορούμε, όμως, να μην αναγνωρίσουμε πως είναι η επιτομή του ανθρώπου που συγγράφει κι έχει μια τόσο ιδιαίτερη και ξεχωριστή, καθαρά προσωπική ταυτότητα, που θα ξεχωρίζαμε την πένα της ανάμεσα σε δεκάδες άλλα βιβλία.

"Το σπίτι των πνευμάτων", λοιπόν, που είχε μείνει για αρκετό καιρό εκτός βιβλιοπωλείων, επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μία έκδοση άκρως προσεγμένη και με σεβασμό απέναντι στη μεγάλη αυτή συγγραφέα, μα με ακόμα περισσότερο σεβασμό απέναντι στο περιεχόμενο του ίδιου της του έργου. Ένα έργο που δεν αφηγείται απλά την ιστορία της οικογένειας Τρουέμπα μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών, συστήνοντάς μας τρεις γενιές που η κάθε μία καλείται να εκπληρώσει τον προσωπικό της σκοπό σ' αυτόν τον κόσμο, μα και την οικογενειακή της κληρονομιά, μα την Ιστορία ολόκληρης της Χιλής, μιας χώρας που δοκιμάστηκε από πολλά, μα κυρίως από εσωτερικά "χτυπήματα" που την έκαναν να καταρρεύσει και να ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της, έστω κι αν γι' αυτό απαιτήθηκαν πολλές θυσίες απ' όλα τα μέτωπα.

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1982 και όμως, παρά που έχουν περάσει 36 χρόνια από τότε, μοιάζει σαν να γράφτηκε μόλις χθες, και αυτό είναι ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει τα πραγματικά μεγάλα βιβλία. Ποτέ δεν δίνουν την αίσθηση του ξεπερασμένου ή του παλλαϊκού, ποτέ δεν θα χαρακτηρίζονταν ως εκτός εποχής, μα πάνω απ' όλα, πάντα θα έχουν ν' αφηγηθούν με δυνατή φωνή μία ιστορία που αξίζει να ακουστεί. Η Allende, λοιπόν, που έχει μεγαλώσει μέσα σε μία οικογένεια με έντονη πολιτική δράση -είναι ανιψιά του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε που σκοτώθηκε στο πραξικόπημα του 1973-, ίσως να ήταν πραγματικά ο καταλληλότερος άνθρωπος για ν' αφηγηθεί την σύγχρονη Ιστορία της κόρης της, αφού συνδυάζει την πολιτική γνώση εκ των έσω, μα και την συναισθηματική βαρύτητα ενός μέρος του κοινωνικού συνόλου που η ζωή του επηρεάστηκε και καθορίστηκε σημαντικά, στο μέλλον, από τα τότε γεγονότα.

Άκρως περιγραφική και παραστατική, φτάνοντας κάποιες φορές ακόμα και τα όρια του ακραίου ή και της ωμής απεικόνισης της βιαιότητας όλων των μορφών, η Allende δεν διστάζει ν' αποτυπώσει την σκληρή πραγματικότητα που βίωσαν οι Χιλιανοί. Ωστόσο, σε όλη την έκταση της αφήγησής της, διατηρεί μία οξύμωρη ηρεμία στο αφηγηματικό της ύφος, μα και στο συναίσθημά της συνάμα, που αντί για μια δικαιολογημένα θυμωμένη και σκληρή αύρα, βγάζει προς τα έξω μια σχεδόν ρομαντική διάθεση, θα λέγαμε, κάτι που ενισχύεται από τον ενίοτε λυρικό, ποιητικό της λόγο, που σε παρασύρει και σε ταξιδεύει ονειρικά. Και όλα αυτά, φυσικά, συνδυασμένα με τον μαγικό ρεαλισμό που την χαρακτηρίζει ως συγγραφέα, όπως ακριβώς χαρακτηρίζει και τα έργα της, που ακροβατούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και στην ονειρικότητα.

Εν κατακλείδι, "Το σπίτι των πνευμάτων", που από τον τίτλο σε παραπλανεί και τελικά διαβάζεις κάτι εντελώς διαφορετικό απ' αυτό που θα περίμενες αρχικά, δικαίως θεωρείται ένα από τα κορυφαία μυθιστορήματα της σύγχρονης λογοτεχνικής σκηνής. Πιστεύω πως λίγοι είναι όσοι δεν το έχουν διαβάσει, αλλά όσοι δεν το έχουν κάνει πρέπει πραγματικά να το κάνουν, ακόμα κι αν ανήκουν σε αυτή τη μερίδα του κοινό, που μάλλον δεν είναι και πολύ μεγάλη, που δεν αγαπάνε την Allende, και αυτό γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι απλά μια ακόμα ιστορία, αλλά η Ιστορία ενός τόπου, των ανθρώπων της, που έκλαψαν, μάτωσαν, αγωνίστηκαν και ωρίμασαν μέσα από τις δυσκολίες της ζωής τους και που, πραγματικά, κάθε κεφάλαιο της εξιστόρησής τους έχει τον αέρα μιας άλλης εποχής που μεταφέρει μηνύματα και συναισθήματα που πρέπει ν' ακουστούν και δεν γίνεται να μην σε αγγίξουν.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Isabel Allende
Μεταφραστής: Κνήτου Βασιλική
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 608
ISBN: 978-618-01-2724-9