Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Νέα Υόρκη, 1934. Η δωδεκάχρονη Άννα Κέρριγκαν συνοδεύει τον πατέρα της στην επίσκεψη στο σπίτι του Ντέξτερ Στάυλς, ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, µπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση της οικογένειάς της. Η θάλασσα που εκτείνεται πέρα από το σπίτι καθώς και το φορτισµένο µυστήριο που υπάρχει ανάµεσα στους δύο άντρες τη µαγεύουν.
Χρόνια αργότερα, ο πατέρας της έχει εξαφανιστεί και η χώρα βρίσκεται σε πόλεµο. Η Άννα δουλεύει στο ναυπηγείο του Μπρούκλυν. Οι γυναίκες µπορούν να κατέχουν θέσεις εργασίας που κάποτε ανήκαν στους άντρες, µιας και εκείνοι τώρα βρίσκονται µακριά. Γίνεται η πρώτη δύτρια, επάγγελµα κλειστό και επικίνδυνο, δουλεύοντας στις επισκευές των πλοίων που θα βοηθήσουν την Αµερική να κερδίσει τον πόλεµο. Ένα βράδυ, συναντά τυχαία τον Ντέξτερ Στάυλς και συνειδητοποιεί πόσο µπερδεµένη πρέπει να ήταν η ζωή του πατέρα της... 

Προσωπική άποψη:
Τα βιβλία της Jennifer Egan δεν ανήκουν σε καμία από τις κατηγορίες που προτιμώ και που συνηθίζω να επιλέγω ως αναγνώστρια. Σε καμία των περιπτώσεων δεν την θεωρώ κακή συγγραφέα, το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα, όμως μιλάει μια γλώσσα που δεν φτάνει ν' αγγίξει την καρδιά μου. Τουλάχιστον, αυτό συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Ωστόσο, για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, το "Manhattan Beach" μού κίνησε το ενδιαφέρον από την πρώτη κιόλας στιγμή που διάβασα την περίληψή του, ενώ επέστρεφα τακτικά σε αυτήν για μια επαναληπτική ανάγνωση, προσπαθώντας ν' αποφασίσω αν ήθελα να του αφιερώσω χρόνο ή όχι. Τελικά, υπερνίκησε το ένστικτο και όπως τις περισσότερες φορές, δεν ήταν λάθος.

Η ιστορία αυτή είναι, ουσιαστικά, μια μυθοπλαστική αφήγηση που έχει τις ρίζες της σε πραγματικά, ιστορικά γεγονότα, μερικά εκ των οποίων σημάδεψαν βαθιά την Αμερική, ενώ κάποια άλλα σημάδεψαν τον κόσμο ολάκερο. Ξεκινώντας το ταξίδι της από τη Νέα Υόρκη της Μεγάλης Ύφεσης και φτάνοντας μέχρι και τα δύσκολα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Egan μάς εξιστορεί τη ζωή της Άννα Κέρριγκαν, από τα δώδεκά της χρόνια μέχρι και την ενηλικίωσή της, με την ίδια να προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση που της αξίζει στη δουλειά της, μα και να ανακαλύψει ποια πραγματικά είναι, μα και ποια είναι η ιστορία του εξαφανισμένου πατέρα της -μια εξαφάνιση που την έχει στιγματίσει και την έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα- την οποία αγνοεί, και που μέσα στις πτυχές της μπορεί να βρίσκονται τα μικρά εκείνα κομμάτια που απαιτούνται για ολοκληρώσει ένα παζλ γρίφων κι ερωτήσεων δίχως απαντήσεις.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η Άννα είναι αυτή που βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της αφήγησης, με την ίδια να υιοθετεί πολλούς και διαφορετικούς ρόλους που πρέπει να τους υποστηρίξει ανάλογα. Εκείνον ενός ανέμελου κοριτσιού που απολαμβάνει την ηρεμία της οικογενειακής της ζωής -όσο αυτή μπορεί να είναι ήρεμη, τουλάχιστον, δεδομένων των κοινωνικών συνθηκών που συντάραζαν τότε τις Η.Π.Α. Της στοργικής αδερφής που βρίσκεται πάντα στο πλευρό της Λυδίας που δεν μπορεί ούτε να περπατήσει ούτε να μιλήσει, γεγονός που δεν κάνει την συμβίωσή τους εύκολη, αλλά που δε μειώνει την αγάπη της Άννας ούτε στο ελάχιστο. Της καλής κόρης που αγαπάει τον πατέρα της με μια σχεδόν εμμονική διάσταση. Της γυναίκας που παλεύει να γίνει η πρώτη δύτρια στο ναυπηγείο του Μπρούκλυν, κόντρα στα πρέπει και στις προκαταλήψεις του καιρού της. 

Άνθρωπος πολυδιάστατος, η Άννα, όπως πολυδιάστατη είναι και η ζωή της. Και καμία απ' τις δύο δεν είναι εύκολο να της κατανοήσεις απόλυτα -ίσως γιατί και οι δύο είναι γυναίκες. Παράλληλα, όμως, με τη ζωή της Άννας, παρεμβάλλεται και η μυστική ζωή του πατέρα της, που πέραν της ανθρώπινης και κοινωνικοπολιτικής διάστασης που έχει το βιβλίο στο μεγαλύτερο μέρος του, έρχεται να προσδώσει σε αυτό κάτι ακόμα, κάτι περισσότερο. Μια νότα μυστηρίου που σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιος πραγματικά να ήταν αυτός ο άνθρωπος, τι μπορεί να έκρυβε και γιατί εξαφανίστηκε έτσι, χωρίς ν' αφήσει κανένα απολύτως ίχνος πίσω του. Και κάπου ανάμεσά τους, ο Ντέξτερ, άνθρωπος της νύχτας και μαφιόζος, που έρχεται να συνδέσει όλα αυτά ως κρίκος, με τρόπους ποικίλους, που άλλους τους φανταζόμαστε και άλλους, πάλι, όχι.

Το "Manhattan Beach" είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο και σίγουρα δεν είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε κάθε αναγνώστη εκεί έξω. Η Egan έχει κάνει πολύ μεγάλη μελέτη προκειμένου να έχει γερές βάσεις το ιστορικό σκέλος της αφήγησής της, πράγμα το οποίο έχει πετύχει στον απόλυτο βαθμό, όμως κάπου αδυνατεί να μας καθηλώσει με την υπόθεση μυστηρίου που υποβόσκει κι αφορά τον πατέρα της Άννας. Ωστόσο, όπως κάθε φορά, κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα. Δομεί με εξαιρετικό τρόπο τους χαρακτήρες της και τους εξελίσσει μέσα από μια ιστορία που μιλά για την αγάπη, την πίστη και την αφοσίωση της οικογένειας, τους δεσμούς που αναπτύσσονται ανάμεσα στα μέλη της και στο πως αυτοί μπορούν να εξελιχθούν, για τη θέση της γυναίκας μέσα σε έναν κόσμο που ακροβατεί ανάμεσα στο να δεχθεί αλλαγές και να μείνει κολλημένος στο εγώ του, για τις ανάρμοστες συμπεριφορές και το που αυτές μπορούν να οδηγήσουν, για το αδύνατο που μπορεί να γίνει δυνατό ακόμα κι αν το σκοτάδι μοιάζει να κυριαρχεί. Και αυτό, αν μη τι άλλο, κάτι έχει να μας προσφέρει.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Jennifer Egan
Μεταφραστής: Φακίνου Μαρία
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 589
ISBN: 978-960-16-8255-6