Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η ζωή της Μυρσίνης, μέχρι τα δεκαοχτώ της χρόνια, ήταν ένα ανέμελο ταξίδι ξεγνοιασιάς και χαράς μέσα στο ευχάριστο και ήρεμο περιβάλλον του χωριού της. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε κορίτσια της οικογένειας, μια όμορφη και έξυπνη κοπέλα, γεμάτη όνειρα και με ένα μέλλον να προμηνύεται λαμπρό.
Όμως, ξαφνικά, όλα άλλαξαν. Μέσα σε μια στιγμή, η ζωή της καταστράφηκε, οι αξίες της ισοπεδώθηκαν, οι ισορροπίες της ανατράπηκαν. Ήταν λες και κάποιος την είχε καταραστεί. Κάθε φορά που συνέβαινε κάτι όμορφο και την έκανε να πιστεύει πως ο άνθρωπος γεννιέται για το φως, γύρω της πύκνωνε το σκοτάδι. Με κάποιο περίεργο τρόπο, ένα αόρατο χέρι έπαιρνε μακριά το καλό και έφερνε στη θέση του το κακό, σβήνοντας την ελπίδα. Ώσπου η Μυρσίνη κουράστηκε να διεκδικεί το φως και αφέθηκε στο σκοτάδι. Παραιτήθηκε και υποτάχτηκε στις βουλές της μοίρας, πριν προλάβει να καταλάβει πόσο πολύ είχε αγαπηθεί, πόσο ευλογημένη ήταν. Γιατί αυτές τις «ευλογίες» τις αντιλαμβάνεται κάποιος όταν, ώριμος πια, κάνει απολογισμό ζωής. Μα η Μυρσίνη δεν πρόλαβε. Κι ύστερα… Ύστερα, ήρθε η Μάγδα…
Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία που αποδεικνύει περίτρανα το μεγαλείο της αγάπης, μια και, πέρα και πάνω απ’ όλα, αγαπάμε για να ζούμε και ζούμε για να αγαπάμε! 

Προσωπική άποψη:
Το δεύτερο συγγραφικό εγχείρημα της Μαίρης Παπαπαύλου, "Όλα ένα ψέμα", είναι ένα βιβλίο βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, αρκετά διαφορετική και πολύ πιο σκληρή στα σημεία, θα λέγαμε, απ' αυτό που περιμένει κανείς να διαβάσει παίρνοντας το βιβλίο στα χέρια του. Ένα βιβλίο που σε παρασύρει και σε παίρνει μαζί του, που σε πλημμυρίζει με δεκάδες συναισθήματα που δεν είναι πάντοτε εύκολο να τα διαχειριστείς, αλλά που σε προκαλεί να το κάνεις προκαλώντας σου, παράλληλα, την ανάγκη να αντιμετωπίσεις με όλο σου το σθένος κάθε τι κακό που οι άνθρωποι προκαλούν στη ζωή τους, ίσως όχι πάντα ηθελημένα, αλλά επειδή έτσι έχουν μάθει να πράττουν.

Ξεκινώντας την αφήγησή της, μεταφέροντάς μας στην Κρήτη της δεκαετίας του '40, η συγγραφέας μάς συστήνει την Ασημίνα και τον Μανώλη, με την πρώτη να υποτάσσεται σε μια ζωή που η ίδια ποτέ δεν θέλησε, αλλά στην οποία την εξανάγκασε να πορευτεί ο δεύτερος. Δύο άνθρωποι εκ διαμέτρου αντίθετοι που μας προκαλούν πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα, όπως και η ίδια η ιστορία τους, πολύ περισσότερο όσο τα χρόνια περνάνε και γινόμαστε μάρτυρες της ζωής της Μυρσίνης, της κόρης της Ασημίνας, που μέσα σε μια στιγμή άρχισε να καταρρέει και να βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι εκείνο που μόνο η κακία των ανθρώπων μπορεί να γεννήσει και το οποίο, καμιά φορά, φαντάζει πιο εύκολο ν' ακολουθήσει κανείς απ' το να προσπαθήσει να του αντισταθεί.

Η αλήθεια είναι πως η ιστορία της Μυρσίνης με έκανε να στεναχωρηθώ και να θυμώσω πολύ βαθιά, μα την ίδια ακριβώς στιγμή μου προκάλεσε την ανάγκη να αντισταθώ, να θέλω να προσπαθήσω να κάνω κάτι. Δεν ξέρω ακριβώς τι και υπό ποιες συνθήκες, αλλά κάτι που θ' αποδείκνυε σε πλάσματα όπως εκείνη πως το κακό δεν είναι η πιο ισχυρή δύναμη αυτού του κόσμου και που αν όλοι μας προσπαθούσαμε να αντιταχθούμε σε αυτό, ίσως να μπορούσαμε να τον αλλάξουμε από τα σπάργανά του ακόμα. Γιατί μπορεί η απελπισία να είναι πιο εύκολο να μας κυριεύσει απ' το να παλέψουμε εναντίον της, όμως σίγουρα αξίζει πολύ περισσότερο το να προσπαθήσουμε να το κάνουμε από το να παραδώσουμε τα όπλα χωρίς να δώσουμε τη μάχη μας, όχι γιατί έτσι πρέπει, αλλά γιατί μας αξίζει αυτό το κάτι παραπάνω που καμιά φορά έρχεται σε εμάς αφού πρώτα έχουμε αναγκαστεί να κυλιστούμε στη λάσπη.

Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της ιστορίας αυτής, συναντάμε πληθώρα ανθρώπων, τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους και όμως, την ίδια ακριβώς στιγμή, είναι τόσο αληθινοί και οικείοι σε εμάς. Άνθρωποι με τους οποίους έχουμε συναντηθεί, έχουμε ζήσει, έχουμε μοιραστεί στιγμές, καλές ή κακές, λίγη σημασία έχει. Εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι στην αληθοφάνεια αυτών, όχι γιατί το βιβλίο αναφέρει στο εξώφυλλό του πως η ιστορία αυτή είναι αληθινή, άρα και τα πρόσωπα αυτής, αλλά γιατί η ίδια η αφήγηση το καθιστά αυτό ξεκάθαρο μέσα από κάθε της λέξη. Κάποιοι από αυτούς μας κάνουν να χαμογελάμε, άλλοι εκτοξεύουν τον θυμό μας στα ύψη, όμως, αν το καλοσκεφτούμε, έτσι δεν συμβαίνει και στην πραγματική ζωή, σε αυτή με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι κάθε μέρα, και κατ' επέκτασιν, με τους ανθρώπους με τους οποίους ανταμώνουμε ή και συμπορευόμαστε στα μονοπάτια αυτής;

Το "Όλα ένα ψέμα" είναι ένα βιβλίο που θίγει πολύ έντονα ζητήματα κακοποίησης, μέσα σε ένα οικογενειακό αλλά και ένα κοινωνικό πλαίσιο, με έναν τρόπο, όμως, αρκετά διαφορετικό και ίσως πιο ουσιαστικό απ' αυτόν που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Δεν προσπαθεί να μας σοκάρει απλά για να το κάνει, δεν γίνεται υπερβολικά ωμό αλλά ειλικρινά σκληρό εκεί που πρέπει, ρίχνοντάς μας αρκετές γερές γροθιές στο στομάχι, θυμίζοντάς μας πως η κοινωνία μας, όσο σύγχρονη κι αν θέλει να παραστήσει πως είναι, έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της προκειμένου να πετύχει όλα όσα θέλει, ή καλύτερα, όλα όσα προσπαθεί να δείξει. Μια ιστορία που αποδεικνύει πως η ευτυχία και η λύτρωση δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση, αλλά και πως δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο, αρκεί να μην αφεθούμε στα σκοτάδια της ζωής και των ανθρώπων που ποτέ δεν αγκάλιασαν το φως.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Παπαπαύλου Μαίρη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 456
ISBN: 978-618-01-2839-0