"Ο Φαροφύλακας της Λάκκας, ιστορίες με φάρους" της Χρυσούλας Πατρώνου-Παπατέρπου

Χάθηκε σε ένα χάσμα πελώριο, τριακόσια μέτρα μήκος, σε βάθος μεγαλύτερο από το δικό του ύψος. Πολύς χρόνος μέχρι να συνέλθουν οι αυτόπτες μάρτυρες από το τρομερό συμβάν. Πολλά χρόνια μέχρι να ξανακτίσουν φάρο. Οι Έλληνες φυσικά, γιατί ο πόλεμος σταματημό δεν είχε. Τον νέο φάρο, στο Κουέρο, φυλάγω τώρα. Και αποφασίσαμε μαζί με τους συντρόφους μου να παραδώσουμε την εικόνα του Αγίου Νικολάου στην Υπηρεσία Φάρων του Πειραιά. Αυτήν που είχαν βρει οι ψαράδες να επιπλέει στη θάλασσα μετά την εξαφάνιση του φάρου, το μόνο πράγμα που σώθηκε από την καταστροφή και τη φυλάγαμε στο εικονοστάσι του φάρου. Λένε πως είναι μεγάλης αξίας, διότι ο Άγιος Νικόλαος είναι ζωγραφισμένος σε νεαρή ηλικία και μια φήμη λέει ότι γι’ αυτό έπεσε ο φάρος, γιατί ο νεαρός άγιος, όμορφος και άγιος όπως ήταν, σκανδάλιζε τις νεαρές πιστές που δίνονταν σε ηλιοκαμένους ψαράδες. Ή ήταν απλώς έργο του κυρ Μιχάλη, που τον φύλαγε από το άγνωστο του νερού;