Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η Κέιτ Μαλάρκι είναι ένα εσωστρεφές κορίτσι, αλλά το καλοκαίρι του 1974 μετακομίζει απέναντι από το σπίτι της το πιο δημοφιλές κορίτσι και θέλει να γίνουν φίλες. Η Τάλι Χαρτ μοιάζει να έχει τα πάντα –ομορφιά, εξυπνάδα, φιλοδοξία. Επιφανειακά, οι δυο τους δεν έχουν τίποτα κοινό, αλλά το καλοκαίρι εκείνο χτίζουν μια φιλία που θα κρατήσει για μια ζωή. Τάλι-και-Κέιτ. Αχώριστες, σαν μία λέξη.
Για τριάντα χρόνια, η Τάλι και η Κέιτ στέκονται η μία στο πλευρό της άλλης και καταφέρνουν να βγουν αλώβητες από τις θύελλες της ζήλιας, του θυμού και του πόνου. Η Τάλι κυνηγά τα μεγαλεπήβολα όνειρά της για να κατακτήσει τη δόξα και την επιτυχία. Η Κέιτ θέλει μόνο να ερωτευτεί και να αποκτήσει οικογένεια. Οι δυο τους πιστεύουν ότι έχουν ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες, μέχρι που μία μόνο πράξη προδοσίας μπαίνει ανάμεσά τους και δοκιμάζει τις αντοχές τους και τη φιλία μιας ζωής.

Προσωπική άποψη:
Η λατρεμένη Kristin Hannah επιστρέφει στις εκδόσεις Κλειδάριθμος με ένα βιβλίο που αποτελεί μέρος μιας διλογίας και που σύντομα πρόκειται να προβληθεί απ' το Netflix μία σειρά βασισμένη σε αυτό, μα πάνω απ' όλα, με ένα βιβλίο που είναι πολύ πιο διαφορετικό απ' αυτά που μας έχει συνηθίσει, πολύ πιο σύγχρονο και οικείο, στο σύνολό του και όχι μόνο κατά μέρος, μα παράλληλα εξίσου συγκινητικό και ανθρώπινο, με μια ιστορία που δεν έχει γραφτεί για να συγκλονίσει με την πρωτοτυπία της, αλλά για ν' αγγίξει βαθιά τις καρδιές των αναγνωστών. Και ναι, το πετυχαίνει στον απόλυτο βαθμό, για ακόμα μία φορά, κάνοντας την καρδιά μας να πάλλεται και τα μάτια μας να βουρκώνουν.

Καλοκαίρι του 1974 και αποδεικνύεται μοιραίο για την Κέιτ Μαλάρκι και την Τάλι Χαρτ. Η πρώτη είναι κόρη μιας οικογένειας κατώτατης τάξης, γεγονός που έχει αποδεχθεί, ενώ η δεύτερη ανήκει σε μια άλλη κατηγορία, ανώτερη, πράγμα που οδηγεί τα κορίτσια στα δύο άκρα της ζωής και της κοινωνίας. Και όμως, αυτά τα κορίτσια ζηλεύουν το ένα το άλλο. Η Κέιτ ζηλεύει την ομορφιά, τις προοπτικές και την δημοφιλία της Τάλι, ενώ εκείνη, με τη σειρά της, ζηλεύει το ότι η Κέιτ έχει μια οικογένεια, ανθρώπους που είναι πάντα εκεί για εκείνη χωρίς να περιμένουν κάτι ως αντάλλαγμα. Και παρά που θα μπορούσαν να μισήσουν η μία την άλλη, για όλους αυτούς τους λόγους και άλλους τόσους, έρχονται πιο κοντά απ' ότι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί κανείς, χτίζοντας μια φιλία που θα κρατούσε μια ολόκληρη ζωή, με τα πάνω της και τα κάτω της, αλλά γερή στις βάσεις της σαν βράχος που τον χτυπάει το κύμα.

Υπάρχουν, όμως, κάποιες φορές που ακόμα και οι βράχοι σπάνε, δεν μπορούν να φανούν αντάξιοι της δύναμης των κυμάτων. Κάπως έτσι είναι και οι σχέσεις, που μπορεί να έχουν βγει αλώβητες από δεκάδες χτυπήματα, αλλά να έρθει εκείνη η μία και μοναδική στιγμή που θα ανατρέψει τα πάντα, που θα τα κάνει να μην είναι ποτέ ξανά ίδια, και που μπορεί να οδηγήσει στο χάος. Και αυτή η στιγμή δεν θα μπορούσε ν' απουσιάσει από τη ζωή της Κέιτ και της Τάλι, δοκιμάζοντας την αγάπη τους, αλλά και την πίστη της μίας απέναντι στην άλλη, που μέχρι τότε στη ζωή τους, τόσο μοναδικά αλληλοσυμπληρωνόντουσαν, σαν να έβρισκαν η μία στην άλλη το χαμένο τους μισό, εκείνο το κομμάτι τους που τις έκανε να αισθάνονται ολόκληρες, πλήρεις, ευτυχισμένες, όχι σαν μια ψευδαίσθηση, αλλά σαν κάτι απόλυτα αληθινό και ειλικρινές.

Η Hannah έχει έναν μοναδικό τρόπο ν' αφηγείται ιστορίες που σου σπαράζουν την καρδιά, όχι μόνο γιατί έτσι είναι δομημένες, αλλά γιατί ακριβώς αυτό το συναίσθημα σου προκαλεί και ο ίδιος ο τρόπος που είναι γραμμένες, με μια ευαισθησία που σπανίζει στις μέρες μας, με μια τρυφερότητα απόλυτα ειλικρινή, μα και με τη σκληρότητα εκείνη που απαιτείται κάποιες στιγμές, γιατί τίποτα δεν είναι ρόδινο σε τούτη τη ζωή, οπότε δεν μπορεί να είναι και στη μυθοπλασία, ειδικά όταν αυτή γεννιέται μέσα απ' τις αλήθειες των ανθρώπων και της ίδιας της ζωής και της πραγματικότητας. Γιατί η ιστορία αυτή μπορεί να είναι φανταστική, αλλά την ίδια στιγμή είναι απόλυτα αληθινή γιατί, κάπου, σε κάποια γωνιά του πλανήτη, είμαι σίγουρη πως συμβαίνει, ίσως όχι ακριβώς έτσι, αλλά με τρόπο παραπλήσιο, με τρόπο που θα μπορούσαμε να ζήσουμε και εμείς οι ίδιοι.

Άλλο ένα μοναδικό χαρακτηριστικό της Hannah, ως συγγραφέα, είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τους χαρακτήρες της, το πως τους αναπτύσσει και τους εξελίσσει και στην προκειμένη περίπτωση, με δύο τρόπους. Τόσο μέσω της αφήγησής της, όσο και με την παράλληλη πορεία της εξέλιξης της ίδιας της ζωής, που μέσα σε τριάντα χρόνια περνάει φάσεις και αλλαγές που αποτυπώνονται τόσο στο χαρτί, όσο και στα ψυχογραφήματα των ηρωίδων της που, τελικά, παρά τα όσα ζήλευαν η μία στην άλλη, ακολούθησαν μονοπάτια που τους οδήγησαν εκεί που η ζωή τούς είχες γράψει να πορευτούν και όχι απαραίτητα η ψυχή τους. Και αυτό είναι μοιραίο μεν, αλλά κρύβει μέσα του μια τραγικότητα δε, όχι γιατί δεν μπορείς να απολαύσεις τα όσα έχεις, αλλά γιατί πάντα μέσα σου θα ονειρεύεσαι και αυτά που στερήθηκες. Ένα απ' τα βιβλία εκείνα που κάνουν την καρδιά σου να σφυροκοπάει, που σε κάνει να ταυτιστείς με τις ηρωίδες του και με τις αλήθειες τους, και που σε ταξιδεύει σε μονοπάτια πολύ πιο γνώριμα απ' όσο ίσως να θέλεις να πιστέψεις.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kristin Hannah
Μεταφραστής: Σωτηροπούλου Χριστίνα
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2020
Αρ. σελίδων: 640
ISBN: 978-960-645-060-0