Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σε έναν γαλήνιο οικισμό ευγηρίας στη βρετανική ύπαιθρο, μια ετερόκλητη παρέα μαζεύεται κάθε Πέμπτη και ασχολείται με παλιούς φακέλους ανεξιχνίαστων φόνων. Όταν όμως μια άγρια δολοφονία συμβαίνει σε απόσταση αναπνοής, η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης έχει ν’ αντιμετωπίσει μια πραγματική υπόθεση. Όχι απλώς κιτρινισμένες, μουντζουρωμένες σελίδες γραφομηχανής μιας άλλης εποχής· μια αληθινή υπόθεση, ένα αληθινό πτώμα, και, κάπου στον έξω κόσμο, έναν αληθινό δολοφόνο. Η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ιμπραΐμ και ο Ρον μπορεί να κοντεύουν τα ογδόντα, αλλά ακόμη το λέει η καρδιά τους. Θα καταφέρει αυτή η ανορθόδοξη αλλά ευφυέστατη συμμορία να συλλάβει τον δολοφόνο προτού να είναι πολύ αργά.

Προσωπική άποψη:
Ο λαός συνηθίζει να λέει πως: Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι. Κάπως έτσι κι εγώ, μένοντας πιστή σε όσα έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια, όταν διαβάζω εντυπωσιακούς τίτλους και μεγαλεπήβολες δηλώσεις, κρατάω μία πισινή, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν μου αρέσει να ανεβάζω υψηλά τον πήχη των προσδοκιών μου και τελικά αυτός να καταρρέει κάτω από το βάρος μιας αλήθειας που ακόμα κι αν δεν είναι κακή, σίγουρα δεν είναι ικανή να στηρίξει τις ελπίδες που είχαμε αποκτήσει το προηγούμενο διάστημα. Αυτή περίπου τη στάση κράτησα και απέναντι στο εκδοτικό φαινόμενο που ακούει στον τίτλο "Η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης", όπου κι έχει μεταφραστεί σε 40 γλώσσες κι έχει κυκλοφορήσει σε ολόκληρο τον πλανήτη, όμως ξέρετε κάτι; Τελικά αποδείχθηκε πως δεν χρειαζόταν να το κάνω, αφού το βιβλίο αυτό αποδείχθηκε πως ήταν πολλά περισσότερα απ' αυτά που περίμενα.

Όλοι μας έχουμε ακουστά πως λειτουργούν διάφορες Λέσχες, με την κάθε μία από αυτές να έχει συγκεκριμένη θεματική και κατεύθυνση, και κατ' επέκτασιν μια πολύ ξεχωριστή και ιδιαίτερη ταυτότητα. Μια τέτοια Λέσχη είναι και η ομώνυμη του βιβλίου, όπου μια ομάδα ανθρώπων μεγάλης ηλικίας μαζεύονται κάθε Πέμπτη και ασχολούνται με παλιούς, ανεξιχνίαστους φόνους, ανοίγοντας τους φακέλους της κάθε υπόθεσης, μελετώντας τα στοιχεία και προσπαθώντας να δώσουν απαντήσεις εκεί που η αστυνομία δεν τα κατάφερε. Πολύ ενδιαφέρουσα δραστηριότητα, ομολογώ, και ως άνθρωπος που του αρέσει να καταπιάνεται και να μελετά υποθέσεις διαφόρων εγκλημάτων, είμαι βέβαιη πως θα μπορούσα να γίνω μέλος μιας Λέσχης σαν κι αυτή -κι όχι απαραίτητα στα γεράματά μου, αλλά αύριο το πρωί.

Έρχεται όμως η μέρα εκείνη που ένας άγριος φόνος διαπράττεται σε απόσταση αναπνοής από τους ίδιους και πλέον η Λέσχη Φόνων δεν έχει ν' αντιμετωπίσει μια υπόθεση που βρίσκεται τοποθετημένη στα ράφια κάποιου Αρχείου, αλλά μια αληθινή υπόθεση, η δράση της οποίας εξελίσσεται τώρα, δίπλα τους, με τον δολοφόνο να βρίσκεται, ίσως, πολύ πιο κοντά τους απ' όσο θα μπορούσαν να φανταστούν. Και κάπως έτσι, οι Ελίζαμπεθ, Τζόις, Ιμπραϊμ και Ρον, αφήνοντας στην άκρη όλα εκείνα που θα έπρεπε να τους αποτρέψουν απ' το να εμπλακούν σε μια τέτοια περιπέτεια, αποφασίζουν ν' αναλάβουν δράση και να φτάσουν στον δολοφόνο πριν από οποιονδήποτε άλλο, πριν διαπράξει κι άλλο έγκλημα, μα πάνω απ' όλα, πριν να υπάρξει η πιθανότητα η περίπτωσή του να γίνει μια ακόμα αρχειοθετημένη υπόθεση.

Η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένη το βιβλίο είναι απλή, λιτή, άμεση, και τα κεφάλαια αυτού μικρά, ευέλικτα και γεμάτα δραστηριότητα, κάτι που καθιστά την εξέλιξη της πλοκής γρήγορη και γεμάτη ένταση και δυναμισμό, ακολουθώντας μια ροή σχεδόν κινηματογραφική, ακροβατώντας ανάμεσα στην κωμωδία και στην περιπέτεια, καταφέρνοντας τελικά να ισορροπήσει με εξαιρετική μαεστρία ανάμεσά τους, προσφέροντάς μας ένα κράμα που ναι μεν έχουμε ξανασυναντήσει πολλάκις, ειδικά την τελευταία δεκαετία, στη σύγχρονη Λογοτεχνία, αλλά που λίγες φορές μάς έχει προσφερθεί μέσω μιας τόσο επιτυχημένης συνταγής. Η αφήγηση είναι μοιρασμένη, άλλοτε πρωτοπρόσωπη κι άλλοτε τριτοπρόσωπο, γεγονός που μας επιτρέπει να έχουμε μια πιο εσωτερική προσέγγιση των χαρακτήρων και των σκέψεών του, αλλά την ίδια στιγμή και μια συνολική εικόνα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν και υπάρχουν, αλλά και των ανθρώπων που τους περιβάλλον, με τον καθέναν τους να έχει τον δικό του ρόλο και τη δικιά του θέση μέσα στον κύκλο της ζωής γενικότερα, και της δικής τους ειδικότερα.

Και φτάνουμε στο μεγάλο ατού του βιβλίου, που δεν είναι άλλο από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του. Αυτούς τους τέσσερις αξιαγάπητους υπερήλικες, που αν κι εντελώς ετερόκλιτοι, με τεράστιες διαφορές μεταξύ τους, από καταγωγή, μέχρι πίστη, αντιλήψεις και ιδεολογίες, έχουν ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό σημείο που τους ενώνει και που κάνει τις προαναφερόμενες διαφορές τους να φαντάζουν μικρές και ασήμαντες. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά, η λαχτάρα τους για ζωή, που δεν έχει σταματήσει, παρά που έχουν φτάσει στα ογδόντα τους χρόνια, και που συνεχίζει να καίει βαθιά μέσα στην ψυχή τους. Μια άσβεστη φλόγα που αντιστέκεται ακόμα και στους πιο άγριους και βίαιους ανέμους, γιατί αν παραδοθεί σε αυτούς, γνωρίζει πολύ καλά πως δεν θα έχει άλλη ευκαιρία. Ωστόσο, όλα αυτά δεν σημαίνουν πως οι ήρωές μας δεν έχουν αίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται, το ακριβώς αντίθετο, θα έλεγα. Απλά, διατηρώντας την αυτογνωσία αυτή, παλεύουν για το καλύτερο που μπορούν, με όποιον τρόπο μπορούν.

Με χιούμορ κι ευαισθησία, με τρυφερότητα και διάθεση για ίντριγκα και παιχνίδια, ο Osman έχει δημιουργήσει μια ιστορία που μπορεί να μην μας προσφέρει τρομερές ανατροπές κι εκπλήξεις, όσον αφορά το σκέλος του μυστηρίου γύρω από τον φόνο τον οποίο πραγματεύεται, ωστόσο καταφέρνει να μας διασκεδάσει, να μας ιντριγκάρει και να μας κάνει μέλος αυτής της ιδιόμορφης ομάδας αναζήτησης -πράγμα που αποτελεί τεράστια επιτυχία, γιατί ο μέσος αναγνώστης είναι σχεδόν αδύνατον, υπό κανονικές συνθήκες, να ταυτιστεί με έναν ογδοντάρη. Παράλληλα, θίγονται πολύ σοβαρά κοινωνικά ζητήματα που αφορούν την τρίτη ηλικία, πάντα με σεβασμό, αγάπη και κατανόηση, που σκοπό έχουν να μας κάνουν να δούμε με πιο καθαρό βλέμμα μια εικόνα που αν και την αντικρίζουμε συχνά, ίσως να μην την μελετάμε ως προς τις λεπτομέρειες. Γιατί η νεότητα μπορεί να χάνεται, όμως η λαχτάρα για ζωή, όχι, ακόμα κι όταν το μυαλό μας θολώνει και το παρελθόν φαντάζει κάτι μακρινό κι άπιαστο και το μέλλον κάτι αμφίβολο.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Richard Osman
Μεταφραστής: Κορτώ Αύγουστος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 400
ISBN: 978-618-01-3832-0