"Η νύχτα των κήπων" του Κυριάκου Χαραλαμπίδη

Η νέα ποιητική συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, δέκατη πέμπτη στη σειρά, ενδεχομένως αποτελεί την πληρέστερη κωδικοποίηση των θεματικών μοτίβων και των εκφραστικών μέσων του σπουδαίου Έλληνα ποιητή. Η λέξη Έλληνας δεν έχει να κάνει με το γεωγραφικό σημείο γέννησης και το μητρώο καταγωγής του. Αντίθετα, ο γεννημένος στην Κύπρο ποιητής επιχειρεί να συλλάβει ορισμένα βαθύτερα υποστασιακά στοιχεία του έθνους στην πνευματική του διάσταση, δηλαδή ως αδιάσπαστης ενότητας που η ουσιαστική της ολοκλήρωση εδράζεται στη διέκταση του ορίζοντα και την υπέρβαση μονολιθικών εννοιών. Η σύμμειξη ιστορίας και μύθου αποτελεί γι’ αυτόν τη βάση για τη διερεύνηση και την εξήγηση του ερεβώδους αλλά και λαμπερού ή και διαμπερούς μυστηρίου της ζωής μέσα από την ελληνική εκδοχή του. Με υλικά που αντλεί από εθνικά δράματα και πάθια, χωρίς να αποκρύβει και την ίδια την ελληνοπάθειά μας, ο Χαραλαμπίδης οικοδομεί ουσιαστικά τη μυστική του σχέση με την Ποίηση. Η χρήση των λέξεων και η μουσική τους γεωμέτρηση είναι ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί, όπως λέει, «να εκβιάσει ένα νόημα για τη σύνθεση του Κόσμου και τη σύλληψη στοιχείων και νόμων που σχετίζονται με το μυστήριο της Δημιουργίας».

"Δημητρίου Σούτσου 36. Μια συνομιλία του Νίκου Καρούζου με τον Γιάννη Ζουγανέλη (13 Ιουνίου 1986)" των Νίκου Καρούζου & Γιάννη Ζουγανέλη

Η συνομιλία μεταξύ του συγγραφέα Νίκου Καρούζου και του μουσικού και συγγραφέα Γιάννη Ζουγανέλη, η οποία έλαβε χώρα στις 13 Ιουνίου του 1986 στο σπίτι του πρώτου και μαγνητοφωνήθηκε σε τρείς κασέτες από τον δεύτερο, καλύπτει περίπου τέσσερις ώρες συζήτησης. Οι δύο άνδρες κουβεντιάζουν «ως φίλοι» -μεταξύ άλλων- για τη μουσική, την ποίηση, το νόημα της τέχνης, την Ιστορία, τον θάνατο και τη θέση του καλλιτέχνη…
Μια πηγαία, αυθεντική συζήτηση που αποκαλύπτει τους διαδοχικούς σταθμούς της ζωής τους αλλά και τα ζητήματα που τους απασχόλησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής τους πορείας.
Στην έκδοση περιλαμβάνονται εκτός από το κυρίως κείμενο της συνομιλίας, μια εισαγωγή, καθώς και σημειώσεις του επιμελητή Θανάση Γαλανάκη, ένα εικονογραφικό παράρτημα και τα ευρετήρια.
Ο Γιάννης Ζουγανέλης (1938-2006) κατάφερε να ταυτίσει το όνομά του με το ογκωδέστερο χάλκινο πνευστό, την τούμπα, και με τις εμφανίσεις του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, να αναγνωριστεί ως ένας από τους κορυφαίους τουμπίστες της εποχής του.
Εκτός μουσικής, ασχολήθηκε με τα γράμματα, εκδίδοντας με τον Γιάννη Πατίλη το περιοδικό Κριτική και Κείμενα και εξέδωσε αυτοβιογραφικά βιβλία. Είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τον ποιητή Νίκο Καρούζο, και πολλές από τις συνομιλίες τους έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά.

"Πώς να μετρήσεις ως το ένα (Κι ούτε να σκεφτείς τα μεγαλύτερα νούμερα!)" των Caspar Salmon & Matt Hunt

Το βιβλίο του Caspar Salmon, με τις εικόνες του Matt Hunt προσπαθεί, με τρομερό χιούμορ, να μάθει τα μικρά παιδιά να μετρούν. Ακολουθώντας έναν απλό κανόνα, ζητάει από τον αναγνώστη να μην υπολογίζει τα μεγαλύτερα νούμερα, παρά μόνον το ένα. Δημιουργεί έτσι ένα ξεκαρδιστικό εύρημα, που μαζί με τα έντονα χρώματα της εικονογράφησης καθιστούν αυτό το βιβλίο εξαιρετικά πρωτότυπο.

"Πόσα συγγνώμη ακόμη, περιστέρι;" των Wendy Meddour & Carmen Saldaña

Η Πέγκι είναι ένα καταπιεσμένο περιστέρι. Απ’ ό,τι φαίνεται, όλο κάποιον ενοχλεί, κάποιον εμποδίζει. Διαρκώς νοιώθει άσχημα για κάτι και δεν μπορεί να σταματήσει να λέει συγγνώμη. Η τσαχπίνα Τζοάν είναι γλάρος, και θα βοηθήσει την Πέγκι να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Σιγά σιγά, µία λέξη τη φορά… Με χιούμορ και ιδιαίτερα διασκεδαστική γλώσσα η Wendy Meddour μάς εισάγει σε έναν κόσμο όπου το πιο σημαντικό είναι να νιώθουμε -μικροί και μεγάλοι- αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, μακριά από το συναισθηματικό φορτίο των συχνών απολογιών που μειώνουν τη δύναμη του λόγου και των πράξεών μας. Ένα εικονογραφημένο μάθημα ζωής, προορισμένο να αναδείξει την καλύτερη πτυχή του εαυτού μας.

"Ούτε νότα" των Θοδωρή Παπαϊωάννου & Βασίλη Σελιμά

Το παιδί που πρωταγωνιστεί στο νέο εικονογραφημένο βιβλίο του Θοδωρή Παπαϊωάννου, έχει ένα όνειρο: θέλει να παίξει μουσική! Όμως δεν ξέρει ποιο όργανο να επιλέξει.
Ανακαλύπτει ένα βιβλίο με όλα τα είδη των μουσικών οργάνων, χάνεται στις σελίδες του και φαντάζεται πώς θα μοιάζουν οι ήχοι τους, οι μουσικές τους. Τα δοκιμάζει -με τον τρόπο του- όλα, ένα-ένα: το όμποε, το κόρνο, το γιουκαλίλι, το βιολί… Τα κατασκευάζει και γεμίζει το σπίτι με μουσική. Οι νότες φτάνουν ως στο διπλανό σπίτι αλλά και σε ολόκληρη την πολυκατοικία! Μάλλον δεν έχει σημασία ποιο όργανο θα επιλέξει γιατί κάνει το όνειρό του πραγματικότητα!