Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ένα ανεπανάληπτο πάρτι. Δεν έχουν έρθει όλοι όμως για να γιορτάσουν.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς και το σπίτι του Ρις Λόιντ είναι γεμάτο κόσμο. Το θέρετρό του στη λίμνη Μίρορ γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και ο ίδιος κάλεσε τους κατοίκους του διπλανού χωριού να πιουν σαμπάνια με τους νέους πλούσιους γείτονές τους.
Ως τα μεσάνυχτα όμως, ο Ρις θα επιπλέει νεκρός στα παγωμένα νερά της λίμνης.
Την Πρωτοχρονιά, η Φιόν Μόργκαν έρχεται αντιμέτωπη με ένα ολόκληρο χωριό υπόπτων. Η μικρή κοινότητα είναι το σπίτι της, επομένως όλοι οι ύποπτοι είναι οι γείτονες, οι φίλοι και η οικογένειά της – και η Φιόν πρέπει να προστατέψει τα δικά της μυστικά.
Κάθε λεπτό και ένα νέο ψέμα. Σύντομα το ερώτημα δεν είναι ποιος θα ήθελε νεκρό τον Ρις… αλλά ποιος τελικά τον σκότωσε.
Σε ένα χωριό με τόσα μυστικά, μια δολοφονία είναι μόνο η αρχή.

Προσωπική άποψη:
Η Clare Mackintosh, από την κυκλοφορία του πρώτου της κιόλας βιβλίου, αποτέλεσε μια συγγραφέα για την οποία ειπώθηκαν πολλά και που το όνομά της απέκτησε ιδιαίτερα αναγνωρισμένη αξία στον χώρο του σύγχρονου αστυνομικού μυθιστορήματος, κάτι που οφείλεται κυρίως στο πολύ ξεχωριστό ύφος και χαρακτήρα που έχουν οι ιστορίες της, που αν και είναι αυτό που αποκαλούμε "slow burn", σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την αρχική πορεία κι εξέλιξη της πλοκή τους, φτάνουν σε ένα σημείο όπου πραγματοποιούν μια στροφή 180 μοιρών, αφήνοντάς μας έκπληκτους και με το στόμα ανοιχτό, να αναρωτιόμαστε για το τι θα συμβεί παρακάτω και ακόμα περισσότερο, για το που θέλει αυτή τη φορά να καταλήξει. Μια τακτική που ακολουθεί ακόμα και στα μη αστυνομικά της μυθιστορήματα, βλέπε το "Μετά το τέλος".

"Το τελευταίο πάρτι" είναι το πρώτο βιβλίο της πρώτης αστυνομικής σειράς με την υπογραφή της συγγραφέως, η οποία και ακούει στον γενικό τίτλο "DC Morgan", όπου η πρωταγωνίστρια αυτής, Φιόν Μόργκαν, καλείται να ερευνήσει μια υπόθεση δολοφονίας, η οποίο λαμβάνει χώρα την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Συγκεκριμένα, το θύμα δεν είναι άλλο από τον οικοδεσπότη της βραδιάς, Ρις Λόιντ, το σώμα του οποίο βρίσκεται να επιπλέει στα παγωμένα νερά της λίμνης Μίρορ. Όπως αντιλαμβάνεστε, η Πρωτοχρονιά μόνο χαρούμενη δεν ξημερώνει και η υπόθεση διόλου εύκολη δεν είναι, αφού στο πάρτι του Ρις ήταν καλεσμένοι όλοι οι κάτοικοι του διπλανού χωριού, όσο και οι νέοι πλούσιοι γείτονές του, άρα πάρα πολλοί οι ύποπτοι, με τη μεγαλύτερη μερίδα αυτών ν' αποτελούν μέλη της κοινότητας όπου και η ίδια ανήκει, άρα, κατά πως φαίνεται, γνωρίζει τον δράστη. Όμως η Φιόν δεν έχει μόνο να φέρει εις πέρας την αποστολή της, αλλά να προστατέψει και τα δικά της μυστικά, ενώ βρίσκεται υπό τεράστια πίεση, προστατεύοντας όχι μόνο τον εαυτό της, αλλά και κάποιον άλλον.

Αυτό που αγαπώ στα μυθιστορήματα της Mackintosh είναι πως δεν μένουν ποτέ στην επιφάνεια των πραγμάτων, των καταστάσεων και πολύ περισσότερο των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτές. Κάθε τι που συμβαίνει χρήζει πολυεπίπεδης ανάλυσης, γιατί πολυεπίπεδο είναι και το χτίσιμό του. Κάθε χαρακτήρας έχει παραπάνω από ένα πρόσωπα, γεγονός που καθιστά τον καθέναν από αυτούς πολυδιάστατο, άρα κι άξιο ανάλυσης κι εμβάθυνσης στα πιο σκοτεινά και άδυτα κομμάτια της συνείδησης, της ψυχής, του μυαλού, της ηθικής του. Όλα φαντάζουν να συνθέτουν μια ολοκληρωμένη εικόνα, πίσω όμως από αυτήν υπάρχουν άλλες, κι όσο αφαιρείς τα κομμάτια του φαίνεσθαι, τόσο έρχονται στην επιφάνεια τα κομμάτια του υπάρχει, κι εκεί είναι που βρίσκονται οι πιο απειλητικές σκιές.

Συνήθως, τα μυθιστορήματα, και πολύ περισσότερο τα αστυνομικά, όσο περισσότερους χαρακτήρες μπλέκουν στην αφήγησή τους, τόσο πιο περίπλοκα και δυσνόητα, δίχως λόγο, γίνονται. Πολύ φοβόμουν πως αυτό θα συμβεί και στην προκειμένη περίπτωση, όμως η συγγραφέας φαίνεται ν' ακολουθεί τη σχολή Agatha Christie, χωρίς ωστόσο να την αντιγράφει ούτε στο ελάχιστο, καταφέρνοντας όχι μόνο να ισορροπήσει ανάμεσα σε τόσα πολλά διαφορετικά πρόσωπα, αλλά να μας τα συστήσει τόσο όσο χρειάζεται προκειμένου να εξυπηρετήσει την πλοκή της κι εμείς να έχουμε μια πλήρη και ουσιαστική εικόνα αυτής, ενώνοντας τους ίδιους και τα στοιχεία που συλλέγουμε βήμα προς βήμα με αόρατες κλωστές, συνθέτοντας μια ιστορία που συνδυάσει το δράμα χαρακτήρων με τη δράση και την αστυνομική περιπέτεια με κάποια στοιχεία θρίλερ, που όχι μόνο είναι γοητευτικά, αλλά τόσο καλά συνδυασμένα μεταξύ τους που σε παρασύρουν χωρίς καν να το καταλάβεις.

Σε καμία περίπτωση δεν θα ισχυριστώ πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το αγαπημένο μου απ' όσα έχει γράψει η Mackintosh, αλλά με σιγουριά μπορώ να πως πως πρόκειται για ένα ακόμα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, με έντονες στιγμές και μεγάλες ανατροπές, που εστιάζει, όπως κάνει η ίδια κάθε φορά, περισσότερο στους ανθρώπους που εμπλέκονται στην ιστορία που αυτό αφηγείται, παρά στην ίδια την ιστορία, καταφεύγοντας ίσως και σε φτηνά κόλπα εντυπωσιασμού ή και αποπροσανατολισμού -και πολύ καλά κάνει και τ' αποφεύγει, γιατί κάθε φορά, με κάθε νέο της έργο, μας αποδεικνύει πως όχι μόνο δεν το έχει ανάγκη, αλλά πως μπορεί επάξια να προστατεύει την ταυτότητα που έχει φτιάξει για τον εαυτό της και το έργο της, που είναι μοναδικό ύφους, χαρακτήρα κι αισθητικής. Δεν θα πω άλλα, αν και θα το ήθελα, για να μην προδώσω σημαντικά στοιχεία της πλοκής, αλλά θα κλείσω λέγοντας πως πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο και καλοδομημένο δραματικό θρίλερ, με ένα πολύ σπαραχτικό φινάλε.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Clare Mackintosh
Μεταφραστής: Ταμία Μαρία-Νεφέλη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 520
ISBN: 978-618-03-3222-3