"Ακούω φωνές" της Λουκίας Δέρβη

Περνούν από δίπλα μας γυναίκες και άντρες που μας σημαδεύουν ή μένουν απόμακροι, συναντήσεις απρόοπτες αλλά καθοριστικές, περνούν εποχές που κάνουμε σχέδια σε σύγκρουση με την πραγματικότητα και άλλες που μας φανερώνεται το νόημα πίσω από τα γεγονότα. Μιλάνε εδώ μέσα κορίτσια ερωτευμένα που τα βασανίζει ο πόθος, μοναχικές ψυχές που απογράφουν τις παρουσίες άλλων στη ζωή τους, συγγραφείς σε αναζήτηση έμπνευσης και άλλοι που συνειδητοποιούν από νωρίς τη μοίρα τους. Ζωντανεύουν ήρωες παλιών έργων και μυθιστοριογράφοι εμβληματικοί, δειλοί εραστές του καλοκαιριού που δεν συναντήθηκαν ποτέ, κι άλλοι που θέλουν ν’ αλλάξουν τη ζωή τους με κάθε κόστος.
Ένας κόσμος ποικίλος, κοιταγμένος κάθε φορά από άλλη οπτική γωνία, ιστορίες απλών και πιο σύνθετων ανθρώπων, σε διαφορετικές τονικότητες.

"Πάθος" της Annie Ernaux

Η Annie Ernaux αφηγείται την παθιασμένη σχέση που έζησε για κάποιους μήνες με έναν παντρεμένο. Όλη της η ζωή περιστρέφεται γύρω από αυτόν τον ξένο άντρα. Λίγο μετά το τέλος της ιστορίας, θαρρείς και μπορούσε έτσι να την κρατήσει ακόμα λίγο, η συγγραφέας αποφασίζει να εξιστορήσει την προσμονή, τα τηλεφωνήματα, τις κοινές στιγμές, την εγκατάλειψη.

"Αερογέφυρα" του Harald Gilbers

1948: Το Βερολίνο είναι αποκλεισμένο κατά τη διάρκεια ίσως της πιο επικίνδυνης φάσης του Ψυχρού Πολέμου, όταν μόνο τα αεροπλάνα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τον ανεφοδιασμό των κατοίκων με τα αναγκαία αγαθά. Την ίδια στιγμή παιδιά που παίζουν στις όχθες του ποταμού Σπρέε βρίσκουν ένα κομμένο ανθρώπινο πόδι. Λίγες μέρες μετά, ανθρώπινα όργανα που, κατά πάσα πιθανότητα, προέρχονται από ένα δεύτερο θύμα εντοπίζονται μέσα σε ένα πλοίο.
Ο επιθεωρητής Οπενχάιμερ προβληματίζεται. Πολύ σύντομα, μέσα σε ένα μισογκρεμισμένο κτίριο, θα έρθει αντιμέτωπος με ένα φριχτό σκηνικό: σε ένα τραπέζι κάθεται ένας άντρας, νεκρός, γυμνός και από ό,τι φαίνεται το σώμα του αποτελείται από διαφορετικά ανθρώπινα μέλη. Ο διαχωρισμός του Βερολίνου σε ζώνες κατοχής έχει δυσκολέψει πολύ τις έρευνες που είχαν γίνει σχεδόν αδύνατες όσο πλησίαζε ο Ψυχρός Πόλεμος. Και ο δολοφόνος φαίνεται να γνωρίζει ακριβώς ποια πλεονεκτήματα του εξασφαλίζει η τεταμένη κατάσταση…
 
"Όσα δεν γνωρίζατε για την Αρχαία Ελλάδα" των Γιάννη Γρυντάκη, Γιώργου Δάλκου, Έκτορα Χόρτη & Άγγελου Χόρτη

«Θεµιστόκλειο» χιούµορ: Ο Θεµιστοκλής, για τον µικρό του γιο, στον οποίο είχε µεγάλη αδυναµία η γυναίκα του, έλεγε: «Ο γιος µου έχει τη µεγαλύτερη δύναµη µεταξύ όλων των Ελλήνων, γιατί τους Έλληνες κυβερνούν οι Αθηναίοι, τους Αθηναίους εγώ, εµένα η γυναίκα µου και αυτήν ο γιος της»!
Όταν µιλάει το κρασί…: Ο Φίλιππος Β΄ φαίνεται ότι δεν ήταν ικανοποιηµένος από τη συµβίωσή του µε την Ολυµπιάδα, τη µητέρα του Αλέξανδρου, και παντρεύτηκε την Κλεοπάτρα. Στο συµπόσιο που ακολούθησε, ο θείος της νύφης Άτταλος, ενώ ήταν µεθυσµένος, ευχήθηκε στον Φίλιππο να αποκτήσει από τον γάµο του µε την Κλεοπάτρα έναν νόµιµο διάδοχο. Τότε ο Αλέξανδρος, που ήταν παρών, του πέταξε έξω φρενών ένα ποτήρι, λέγοντάς του: «Κι εγώ, ανόητε, σου φαίνοµαι ότι είµαι νόθος;». Ο Φίλιππος, τότε, σηκώθηκε και τραβώντας το ξίφος του επιχείρησε να επιτεθεί στον Αλέξανδρο. Μεθυσµένος, όµως, καθώς ήταν, παραπάτησε και έπεσε κάτω. Κι ο Αλέξανδρος, περιφρονητικά, είπε: «Θαυµάστε έναν βασιλιά που ετοιµάζεται να περάσει από την Ευρώπη στην Ασία, αλλά δεν µπορεί να διαβεί από ανάκλιντρο σε ανάκλιντρο»!
Στο βιβλίο αυτό περιλαµβάνονται κείµενα τα οποία προέρχονται κυρίως από αρχαίες πηγές και εστιάζουν σε πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις που δεν βρίσκονται πάντοτε στα σύγχρονα βιβλία της Αρχαίας Ιστορίας. Πολλά από αυτά έχουν ανεκδοτολογικό χαρακτήρα και παρουσιάζουν το εντυπωσιακό, το περίεργο, το απροσδόκητο, ακόµη και το ευτράπελο, µε τρόπο απλό και κατανοητό.