Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Μια ανάσα είναι η ζωή. Η Λέννι, στα δεκαεφτά της μόλις χρόνια, έχει συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος – ζει στην πτέρυγα για τους ασθενείς με ανίατα νοσήματα με μοναδικό φίλο τον εφημέριο του νοσοκομείου. Διψώντας για εμπειρίες στο μικρό διάστημα που της απομένει να ζήσει, η Λέννι γράφεται σ’ ένα μάθημα εικαστικών. Γνωρίζει εκεί την ογδοντατριάχρονη Μάργκο, που έχει καρδιά επαναστάτριας. Γίνονται αμέσως φίλες και διαπιστώνουν ότι και οι δύο μαζί έχουν ζήσει εκατό χρόνια, τόσο είναι το άθροισμα των ηλικιών τους. Για να γιορτάσουν τον συναρπαστικό αυτόν αιώνα, τα εκατό κοινά τους χρόνια, αρχίζουν να ζωγραφίζουν τις εκπληκτικές ιστορίες τους: για τα νιάτα και τα γηρατειά, τον έρωτα και την οικογένεια, για το πώς είναι να δίνεις χαρά και να δέχεσαι καλοσύνη, για το πώς είναι να χάνεις και να βρίσκεις τους ανθρώπους. Όσο βαθαίνει αυτή η τελευταία φιλία για τη Μάργκο και τη Λέννι, ένα πράγμα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο: η ζωή θα προχωρά ακόμη και όταν οι δυο τους δε θα είναι πια «εδώ».

Προσωπική άποψη:
Οι ιστορίες που καταφέρνουν να μείνουν στην καρδιά μου περισσότερο από κάποιες άλλες, είναι οι ιστορίες εκείνες που καταφέρνουν ν' αγγίξουν την καρδιά μου και που αφήνουν σε αυτή το σημάδι τους, ακόμα κι αν κάποιες φορές το σημάδι αυτό μπορεί να πονάει και να την κάνει να σφίγγεται όταν αναλογίζομαι από που προήλθε. Γιατί, συνήθως, οι ιστορίες αυτές είναι που με έχουν συγκινήσει βαθιά, που με έχουν κάνει να κλάψω όσο λίγες, που φέρνουν έναν πόνο στο στήθος μου κι ένα "γιατί;" στα χείλη μου, ακόμα κι αν δεν καταφέρω ούτε να το ψελλίσω τελικά, είναι οι ιστορίες που όχι μόνο αξίζει να θυμάμαι, αλλά και που οφείλω να μοιραστώ με τους άλλους, που ακόμα κι αν πονέσουν όπως εγώ, θα έχουν κερδίσει κάτι πολύ σπουδαιότερο στο τέλος της ημέρας. Και το "Τα εκατό χρόνια της Λέννι και της Μάργκο" είναι μία από αυτές.

Η δεκαεπτάχρονη Λένvι βρίσκεται στο νοσοκομείο, στην πτέρυγα των ασθενών με ανίατα νοσήματα, και γνωρίζει πολύ καλά πως δεν πρόκειται να φύγει από 'κει μέσα ζωντανή. Η ασθένειά της είναι θανατηφόρα, εξελίσσεται ραγδαία και βρίσκεται στο τελευταίο της στάδιο. Όμως η Λέννι είναι ακόμα ζωντανή, έχει ανάγκη και θέληση να ζήσει, έστω για όσο χρόνο έχει ακόμα στη διάθεσή της, ακόμα κι αν αυτό θα το κάνει κάτω από τους αυστηρούς περιορισμούς ενός νοσοκομείου και του προσωπικού αυτού, όπως και θέλει να διατηρήσει τον εαυτό της, μέχρι και την τελευταία της στιγμή, παρά το γεγονός πως τα φάρμακα που λαμβάνει έχουν μεγάλες επιπτώσεις, τόσο στη σωματική όσο και στη διανοητική της κατάσταση.

Στο αντίποδα βρίσκεται η ογδοντατριάχρονη Μάργκο, μια ταλαντούχα καλλιτέχνης, η οποία έχει βρεθεί στο ίδιο νοσοκομείο λόγω καρδιακών προβλημάτων που έχρηζαν χειρουργικής επέμβασης, ενώ βρίσκεται σε αναμονή προκειμένου να πραγματοποιήσει μία ακόμα, κάτι που μέσα της γνωρίζει πως ίσως να την φέρει ακόμα πιο κοντά στην τερματική γραμμή της ζωής της, όμως εκείνη δεν την νοιάζει, όχι μόνο γιατί είναι δυναμική κι επαναστάτρια, αλλά γιατί πάντοτε ήξερε πως να ζει τη ζωή αυτή, χωρίς να μετανιώνει, παίρνοντας ρίσκα και απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή, γιατί όταν θα ξεκινήσει η επόμενη εμείς μπορεί να μην είμαστε εδώ, άρα δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα, πολύ περισσότερο για εκείνα που δεν κάναμε.

Αυτές οι δύο υπάρξεις, που τόσες δεκαετίες τις χωρίζουν και που θεωρητικά δεν έχουν τίποτα κοινό, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, έρχονται η μία στον δρόμο της άλλης, όταν θα συναντηθούν στο μάθημα των εικαστικών που παρέχει το νοσοκομείο, διαπιστώνοντας πως και οι δυο τους μαζί έχουν ζήσει έναν αιώνα, αθροίζοντας τις ηλικίες τους, και πως θα πρέπει με κάποιον τρόπο ν' αποτυπώσουν τις ζωές του μέσω της τέχνης. Και κάπως έτσι, η Μάργκο αφηγείται ιστορίες και η Λέννι τις αποτυπώνει στις ζωγραφιές της, και παρά που εμείς δεν μπορούμε να δούμε τις εικόνες που αυτή δημιουργεί, μπορούμε να αισθανθούμε τη μαγεία και τα συναισθήματα που αυτές κρύβουν μέσα τους, γιατί σε κάθε γραμμή τους, ακόμα κι αν αυτή δεν είναι τέλεια, αποτυπώνεται η μοναδικότητα της ίδιας της ζωής, των όσων έχουμε ζήσει, βιώσει, μα πάνω απ' όλα, όλων εκείνων που έχουμε αγαπήσει.

Μπορεί αυτή να είναι μια ιστορία που ξέρεις πολύ καλά πως οδηγείται στον θάνατο, από την πρώτη κιόλας στιγμή που την παίρνεις στα χέρια σου, ωστόσο, όσο η αφήγηση αυτής προχωρά και εξελίσσεται, τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς πως στην πραγματικότητα είναι γεμάτη από ζωή, μα και από τα σπουδαία μηνύματα που αυτή φέρει μαζί της, και από τα εξίσου σπουδαία μαθήματα που έχει να μας διδάξει, ακόμα κι αν καμιά φορά αυτό συμβαίνει με τον δύσκολο τρόπο. Γινόμαστε μάρτυρες του ταξιδιού της Μάργκο, που έχει πόνο, απώλειες, ανεκπλήρωτες επιθυμίες και όνειρα, μα και πολλή αγάπη, πίστη, δύναμη, ελπίδα, και ταξιδεύουμε κι εμείς μαζί της, στον χώρο και στον χρόνο, αντιλαμβανόμενοι πόση σπουδαιότητα κρύβεται στα μικρά που στην πραγματικότητα είναι μεγάλα, μα και πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε που έχουμε ζήσει και τα όμορφα και τα άσχημα, επειδή μας δόθηκε χρόνο, κι όταν αυτός σου δίνεται, δεν έχεις να κάνεις τίποτα άλλο απ' το να τον αξιοποιήσεις.

Και μέσα από την αποτύπωση αυτής της ζωής, δεν είμαστε όμως εμείς που την ζούμε, αλλά και η Λέννι, ζώντας μάλιστα μια ζωή που γνωρίζει πως ποτέ της δεν θα μπορέσει να έχει, χωρίς να νιώθει φθόνο γι' αυτό, αλλά απολαμβάνοντας κι εκτιμώντας την ευκαιρία που της δόθηκε, ευτυχισμένη για την αγάπη και το φως που είχε μέχρι τώρα στη ζωή της, που δεν ήταν σε καμία περίπτωση κάτι το μικρό ή το ασήμαντο, σπρώχνοντας, παράλληλα, την Μάργκο ν' αναλογιστεί τα όσα πέρασε και το που θέλει να πάει μετά από εδώ, αν τελικά επιζήσει. Γιατί, όσο υπάρχουμε σε αυτό τον κόσμο πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε, αλλά και γιατί η ζωή δεν τελειώνει με το δικό μας φευγιό, παρά συνεχίζει ακάθεκτη και καλό είναι να έχουμε αφήσει ένα όμορφο σημάδι πίσω μας που να άξιζε τον κόπο. Βαθιά συγκινητικό, τρυφερό, ανθρώπινο, το βιβλίο αυτό δεν είναι από εκείνα που σας προτείνω να διαβάσετε, αλλά από εκείνα που θεωρώ πως επιβάλλεται να το κάνετε.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Marianne Cronin
Μεταφραστής: Μπούρη Νίνα
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 448
ISBN: 978-618-07-0041-1