“Η πολύχρονη συμβίωσή μου με τα βυζαντινά κείμενα μου επιτρέπει να σταχυολογήσω γεγονότα που μεμονωμένα μπορεί να θεωρηθούν ασήμαντα ή δευτερεύουσας σημασίας, τοποθετημένα όμως στο σύνολο ιστορικών πληροφοριών αποτελούν ενδιαφέρουσες μαρτυρίες. Έμμετρα, γιατί τα δούλεψα σε νύχτες αγρυπνίας και ήταν τρόπος για να θυμηθώ τη συνέχεια και συνοχή τους την επομένη, χάρη ακριβώς στο ομοιοκατάληκτο. Στιχουργήματα λοιπόν, όχι ακριβώς ποιήματα, που διευκολύνουν ίσως την κατανόηση μιας πολύχρονης και πολύπλοκης ιστορίας όπως η βυζαντινή.” (από τον πρόλογο της Ελ. Γλύκατζη-Αρβελέρ)
“Ασφαλώς θα είναι λάθος (ίσως όχι ολότελα) να θεωρηθεί το περιεχόμενο αυτοβιογραφικό, πράγμα που δεν εμποδίζει όμως να είναι γνήσιο και αυθεντικό. Είναι σίγουρα πάντως οι στίχοι αυτοί αποσπάσματα εμπειριών, αλλοτινών ή πιο πρόσφατων. Είναι η ομοιοκαταληξία εργαλείο στην υπηρεσία της μνήμης (κυρίως όταν το ποίημα είναι από ένα νυχτερινό ενύπνιο), αλλά είναι και άσκηση γλωσσικής πειθαρχίας.” (από τον πρόλογο της Ελ. Γλύκατζη-Αρβελέρ)
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου