Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Αντιμετώπισε τους δαίμονές σου… ή τάισέ τους.
Ο γοητευτικός νεαρός βασιλιάς Νικολάι Λαντσόφ πάντα είχε ένα χάρισμα να καταφέρνει το αδύνατο. Κανείς δεν ξέρει τι βίωσε στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο της χώρας του – και δε σκοπεύει να το αποκαλύψει. Τώρα, κι ενώ οι εχθροί συγκεντρώνονται στα αποδυναμωμένα σύνορα της Ράβκα, ο Νικολάι πρέπει να βρει έναν τρόπο να γεμίσει ξανά τα θησαυροφυλάκια της χώρας, να δημιουργήσει καινούριες συμμαχίες και να σταματήσει μια νέα απειλή για τον άλλοτε σπουδαίο Στρατό των Γκρίσα.
Ωστόσο, κάθε μέρα μια σκοτεινή μαγεία μέσα του γίνεται όλο και πιο δυνατή, απειλώντας να καταστρέψει όλα όσα έχει χτίσει. Με τη βοήθεια ενός νεαρού μοναχού και μιας θρυλικής Γκρίσα, ο Νικολάι θα ταξιδέψει ως τα μέρη της Ράβκα, όπου επιβιώνει η πιο βαθιά μαγεία, προκειμένου να υπερνικήσει την τρομερή κληρονομιά μέσα του. Θα ρισκάρει τα πάντα για να σώσει τη χώρα του και τον εαυτό του. Κάποια μυστικά όμως δεν είναι γραφτό να παραμένουν θαμμένα – και κάποιες πληγές δεν είναι γραφτό να γιατρεύονται.
Προσωπική άποψη:
Η Leigh Bardugo συνεχίζει το "ταξίδι" της στο Grisaverse, και κατ' επέκτασιν το ίδιο κάνουμε κι εμείς, προσφέροντάς μας ακόμα μία διλογία, η οποία ακολουθεί εκείνη των "Έξι κορακιών", αλλά και τον εμφύλιο που συντάραξε τη χώρα και την αναγκάζει να ξανασταθεί στα πόδια της θέτοντας νέες βάσεις, γιατρεύοντας τις πληγές της και ατενίζοντας ένα μέλλον που μάλλον θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως αμφίβολο, αλλά παρ' όλα ταύτα εξαιρετικά γοητευτικό, διατηρώντας το μυστήριο που μόνο το άγνωστο μπορεί να μας προσφέρει.
Συγκριτικά με τα προηγούμενα βιβλία του κόσμου που με τόση μαεστρία έχει πλάσει η συγγραφέας, το συγκεκριμένο φαντάζει να έχει μια λιγότερο ηρωική διάθεση, με την αφηγηματική κλίμακά του ν' ακολουθεί έναν αρκετά πιο αργό ρυθμό, ειδικά κατά το πρώτο μέρος του βιβλίου, αυξάνοντας την ένταση στο δεύτερο μισό και όσο περισσότερο προχωράμε σε αυτό. Η Bardugo εστιάζει σε όλες εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κάδρου, που στο τέλος της ημέρας θα αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα, με το κάθε κομμάτι να έχει μπει στη σωστή του θέση, έτσι ώστε να κατανοήσουμε απόλυτα όχι μόνο το τι συμβαίνει, αλλά και γιατί συμβαίνει.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η Bardugo εστιάζει στους χαρακτήρες της, παλιούς γνώριμους και μη, αναπτύσσοντας τα ψυχογραφήματά τους κι επιτρέποντάς τους να εξελιχθούν μέσα από την αφήγηση, βιώνοντας στο έπακρο κάθε δυνατό συναίσθημα, αποδεχόμενοι τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους, αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που τους βασανίζουν, μα πάνω απ' όλα αντιμετωπίζοντας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας, τα τραύματα του παρελθόντος, αλλά και την αβεβαιότητα που τους προσφέρει το απειλητικό μέλλον που απλώνεται μπροστά τους, και για το οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα, παρά μόνο πως θα πρέπει αναπόφευκτα να έρθουν σε σύγκρουση μαζί του.
Η αφήγηση είναι μοιρασμένη ανάμεσα στους Ζόγια, Νίνα και Νικολάι, γεγονός που μας επιτρέπει να έχουμε μια απόλυτα σφαιρική εικόνα του σύμπαντός τους, αλλά και του τι συμβαίνει μέσα σε αυτόν, αλλά πολύ περισσότερο στον ψυχισμό τους, με την ύπαρξη των ίδιων να μοιάζει ν' απογυμνώνεται σταδιακά μπροστά στα μάτια μας, επιτρέποντάς μας να διεισδύσουμε στην ουσία της ύπαρξής τους, μα και να γίνουμε μάρτυρες της εσωτερικής τους ευθραυστότητας, που ίσως να τους καθιστά πιο ευάλωτους, όμως ταυτόχρονα και πιο ανθρώπινους στα μάτια μας, κατά συνέπεια, πιο οικείους και προσιτούς σε εμάς, επιτρέποντάς μας παράλληλα να ταυτιστούμε μαζί τους, καθώς και με τα όποιο άγχη και ανησυχίες τους.
Νομίζω πως εκεί που επικεντρωνόμαστε περισσότερο, είναι στην εσωτερική σύγκρουση του Νικολάι, που καλείται ν' αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες, κυριολεκτικά και μεταφορικά, γεγονός που κάποιες φορές τσακίζει την καρδιά μας και μας συγκινεί βαθιά, με έναν τρόπο που κανένα άλλο βιβλίο αυτού του σύμπαντος δεν τα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Παράλληλα, μας προκαλεί έκπληξη η Νίνα, που ναι μεν είναι η ίδια κοπέλα με αυτήν που γνωρίσαμε στο παρελθόν, αλλά την ίδια στιγμή είναι και μια άλλη, κάτι που μας κάνει να συνειδητοποιούμε πως ορισμένα πράγματα αφήνουν σημάδια μέσα μας που δεν μπορούν να μας αφήσουν ανεπηρέαστους, είτε για καλό είτε για κακό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο κόσμος που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα αλλάζει, όπως και οι ήρωές μας, κι εμείς δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε με αγωνία την επόμενη μέρα.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Leigh Bardugo
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 592
ISBN: 978-618-01-5672-0
Αντιμετώπισε τους δαίμονές σου… ή τάισέ τους.
Ο γοητευτικός νεαρός βασιλιάς Νικολάι Λαντσόφ πάντα είχε ένα χάρισμα να καταφέρνει το αδύνατο. Κανείς δεν ξέρει τι βίωσε στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο της χώρας του – και δε σκοπεύει να το αποκαλύψει. Τώρα, κι ενώ οι εχθροί συγκεντρώνονται στα αποδυναμωμένα σύνορα της Ράβκα, ο Νικολάι πρέπει να βρει έναν τρόπο να γεμίσει ξανά τα θησαυροφυλάκια της χώρας, να δημιουργήσει καινούριες συμμαχίες και να σταματήσει μια νέα απειλή για τον άλλοτε σπουδαίο Στρατό των Γκρίσα.
Ωστόσο, κάθε μέρα μια σκοτεινή μαγεία μέσα του γίνεται όλο και πιο δυνατή, απειλώντας να καταστρέψει όλα όσα έχει χτίσει. Με τη βοήθεια ενός νεαρού μοναχού και μιας θρυλικής Γκρίσα, ο Νικολάι θα ταξιδέψει ως τα μέρη της Ράβκα, όπου επιβιώνει η πιο βαθιά μαγεία, προκειμένου να υπερνικήσει την τρομερή κληρονομιά μέσα του. Θα ρισκάρει τα πάντα για να σώσει τη χώρα του και τον εαυτό του. Κάποια μυστικά όμως δεν είναι γραφτό να παραμένουν θαμμένα – και κάποιες πληγές δεν είναι γραφτό να γιατρεύονται.
Προσωπική άποψη:
Η Leigh Bardugo συνεχίζει το "ταξίδι" της στο Grisaverse, και κατ' επέκτασιν το ίδιο κάνουμε κι εμείς, προσφέροντάς μας ακόμα μία διλογία, η οποία ακολουθεί εκείνη των "Έξι κορακιών", αλλά και τον εμφύλιο που συντάραξε τη χώρα και την αναγκάζει να ξανασταθεί στα πόδια της θέτοντας νέες βάσεις, γιατρεύοντας τις πληγές της και ατενίζοντας ένα μέλλον που μάλλον θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως αμφίβολο, αλλά παρ' όλα ταύτα εξαιρετικά γοητευτικό, διατηρώντας το μυστήριο που μόνο το άγνωστο μπορεί να μας προσφέρει.
Συγκριτικά με τα προηγούμενα βιβλία του κόσμου που με τόση μαεστρία έχει πλάσει η συγγραφέας, το συγκεκριμένο φαντάζει να έχει μια λιγότερο ηρωική διάθεση, με την αφηγηματική κλίμακά του ν' ακολουθεί έναν αρκετά πιο αργό ρυθμό, ειδικά κατά το πρώτο μέρος του βιβλίου, αυξάνοντας την ένταση στο δεύτερο μισό και όσο περισσότερο προχωράμε σε αυτό. Η Bardugo εστιάζει σε όλες εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κάδρου, που στο τέλος της ημέρας θα αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα, με το κάθε κομμάτι να έχει μπει στη σωστή του θέση, έτσι ώστε να κατανοήσουμε απόλυτα όχι μόνο το τι συμβαίνει, αλλά και γιατί συμβαίνει.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η Bardugo εστιάζει στους χαρακτήρες της, παλιούς γνώριμους και μη, αναπτύσσοντας τα ψυχογραφήματά τους κι επιτρέποντάς τους να εξελιχθούν μέσα από την αφήγηση, βιώνοντας στο έπακρο κάθε δυνατό συναίσθημα, αποδεχόμενοι τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους, αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που τους βασανίζουν, μα πάνω απ' όλα αντιμετωπίζοντας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας, τα τραύματα του παρελθόντος, αλλά και την αβεβαιότητα που τους προσφέρει το απειλητικό μέλλον που απλώνεται μπροστά τους, και για το οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα, παρά μόνο πως θα πρέπει αναπόφευκτα να έρθουν σε σύγκρουση μαζί του.
Η αφήγηση είναι μοιρασμένη ανάμεσα στους Ζόγια, Νίνα και Νικολάι, γεγονός που μας επιτρέπει να έχουμε μια απόλυτα σφαιρική εικόνα του σύμπαντός τους, αλλά και του τι συμβαίνει μέσα σε αυτόν, αλλά πολύ περισσότερο στον ψυχισμό τους, με την ύπαρξη των ίδιων να μοιάζει ν' απογυμνώνεται σταδιακά μπροστά στα μάτια μας, επιτρέποντάς μας να διεισδύσουμε στην ουσία της ύπαρξής τους, μα και να γίνουμε μάρτυρες της εσωτερικής τους ευθραυστότητας, που ίσως να τους καθιστά πιο ευάλωτους, όμως ταυτόχρονα και πιο ανθρώπινους στα μάτια μας, κατά συνέπεια, πιο οικείους και προσιτούς σε εμάς, επιτρέποντάς μας παράλληλα να ταυτιστούμε μαζί τους, καθώς και με τα όποιο άγχη και ανησυχίες τους.
Νομίζω πως εκεί που επικεντρωνόμαστε περισσότερο, είναι στην εσωτερική σύγκρουση του Νικολάι, που καλείται ν' αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες, κυριολεκτικά και μεταφορικά, γεγονός που κάποιες φορές τσακίζει την καρδιά μας και μας συγκινεί βαθιά, με έναν τρόπο που κανένα άλλο βιβλίο αυτού του σύμπαντος δεν τα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Παράλληλα, μας προκαλεί έκπληξη η Νίνα, που ναι μεν είναι η ίδια κοπέλα με αυτήν που γνωρίσαμε στο παρελθόν, αλλά την ίδια στιγμή είναι και μια άλλη, κάτι που μας κάνει να συνειδητοποιούμε πως ορισμένα πράγματα αφήνουν σημάδια μέσα μας που δεν μπορούν να μας αφήσουν ανεπηρέαστους, είτε για καλό είτε για κακό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο κόσμος που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα αλλάζει, όπως και οι ήρωές μας, κι εμείς δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε με αγωνία την επόμενη μέρα.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Leigh Bardugo
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 592
ISBN: 978-618-01-5672-0
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου