Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Λένη είναι μια γυναίκα της ελληνικής επαρχίας που ζει μόνη και βιοπορίζεται από τη γη της. Οι ισορροπίες της ζωής της διαταράσσονται όταν ο καινούργιος ιδιοκτήτης του όμορου χωραφιού ισχυρίζεται ότι η μηλιά, που η Λένη θεωρεί δική της και όριο ανάμεσα στα δύο χωράφια, ανήκει στο δικό του χωράφι. Η Λένη δεν διαπραγματεύεται τη μηλιά της, όχι μόνο γιατί αποτελεί σύμβολο της οικογενειακής της ιστορίας, αλλά κυρίως γιατί στις ρίζες της γεννήθηκε και θάφτηκε το μυστικό της.
Τρία πρόσωπα υφαίνουν την ίδια ιστορία σε έναν τόπο όπου οι άντρες έχουν πάψει πια να έχουν ονόματα.
Προσωπική άποψη:
Η νουβέλα "της Λένης η μ[i]λιά", που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο που μας πέρασε από τις εκδόσεις Νήσος, είναι βασισμένη στον μονόλογο της Λένης, ένα θεατρικό έργο το οποίο έλαβε έπαινο στα Κρατικά Βραβεία Συγγραφής Θεατρικού Έργου το 2022. Συγγραφέας του η Στέλλα Χαιρέτη, όπου έχει σπουδάσει ελληνική φιλολογία και ασχολείται με την επιμέλεια κειμένων και με τη διασκευή θεατρικών έργων, κάτι που ξεκάθαρα έχει επηρεάσει και καθορίσει τον τρόπο γραφής της, αλλά και το αφηγηματικό ύφος αυτής, που μοιάζει ν' ακολουθεί τα μοτίβα των δημοτικών τραγουδιών χωρίς, όμως, να ενισχύει την έμφυλη ανισότητα που επικρατεί σε αυτά, αλλά μαχόμενη εναντίον της.
Η νουβέλα χωρίζεται σε τρία μέρη, "της Λένης", "του Κρητικού" και "του Κάτοικο" -χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματα των δεύτερων, πολύ στοχευμένα, θαρρώ, γιατί η φωνή που πραγματικά έχει αξία ν' ακούσουμε δεν είναι άλλη από εκείνη της Λένης, στο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνεται κάθε γυναίκα που τολμά να αναγνωρίσει το ότι έχει φωνή και μπορεί να την χρησιμοποιήσει, αλλά και κάθε γυναίκα που θέλει να το κάνει, αλλά ψάχνει να βρει τη δύναμη που της στερεί μια κοινωνία αντρών, που μοναδικός της σκοπός είναι να καταπνίξει και να καταστείλει οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει τα στερεότυπά τους και την ισορροπία που επικρατεί μέσα στο δικό τους μυαλό και που εφησυχάζει την όποια συνείδηση μπορεί να έχουν.
Σε κάθε μέρος της νουβέλας, λοιπόν, η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, συστήνοντάς μας κάθε φορά και μια διαφορετική πτυχή της ίδιας ιστορίας, ξεδιπλώνοντας σταδιακά το νήμα της πλοκής, που στο φινάλε αυτής έρχεται να ενώσει όλες τις κλωστές και να δημιουργήσει την πλήρη εικόνα μιας πραγματικότητας που κρύβει μέσα της την τραγωδία, δίνοντας παράλληλα τροφή για σκέψη όσον αφορά έννοιες όπως είναι η ελευθερία και το δικαίωμα του καθενός στην αυτοδιάθεση του εαυτού του, αλλά και στην ανεξαρτησία που οφείλει να διεκδικεί κάθε γυναίκα και κάθε άντρας να σέβεται, ακόμα κι όταν του φαίνεται αδιανόητο, γιατί στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να είναι.
Με θεατρική αφήγηση και με μια λυρική θα λέγαμε διάθεση, μέσα απ' την οποία αναβλύζουν συμβολισμοί που αφορούν τόσο τον άνθρωπο όσο και την ίδια τη ζωή, το "της Λένης η μ[i]λιά" δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως ένα "όμορφο" βιβλίο, σίγουρα, όμως, είναι ένα ουσιαστικό βιβλίο, που παρά τη μικρή του έκταση καταφέρνει να πει πολλά, χωρίς να υπερθεματίζει τον φεμινισμό, αλλά τονίζοντας την κοινωνική αναγκαιότητα της αναγνώρισης της ισότητας σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και σε εκείνα που αφορούν τις λέξεις, που καμιά φορά δεν είναι απλά γράμματα τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά έννοιες που προσδίδουν ταυτότητες και ορίζουν το μέλλον μας.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Χαιρέτη Στέλλα
Εκδόσεις: Νήσος
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 101
ISBN: 978-960-589-218-0
Η Λένη είναι μια γυναίκα της ελληνικής επαρχίας που ζει μόνη και βιοπορίζεται από τη γη της. Οι ισορροπίες της ζωής της διαταράσσονται όταν ο καινούργιος ιδιοκτήτης του όμορου χωραφιού ισχυρίζεται ότι η μηλιά, που η Λένη θεωρεί δική της και όριο ανάμεσα στα δύο χωράφια, ανήκει στο δικό του χωράφι. Η Λένη δεν διαπραγματεύεται τη μηλιά της, όχι μόνο γιατί αποτελεί σύμβολο της οικογενειακής της ιστορίας, αλλά κυρίως γιατί στις ρίζες της γεννήθηκε και θάφτηκε το μυστικό της.
Τρία πρόσωπα υφαίνουν την ίδια ιστορία σε έναν τόπο όπου οι άντρες έχουν πάψει πια να έχουν ονόματα.
Προσωπική άποψη:
Η νουβέλα "της Λένης η μ[i]λιά", που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο που μας πέρασε από τις εκδόσεις Νήσος, είναι βασισμένη στον μονόλογο της Λένης, ένα θεατρικό έργο το οποίο έλαβε έπαινο στα Κρατικά Βραβεία Συγγραφής Θεατρικού Έργου το 2022. Συγγραφέας του η Στέλλα Χαιρέτη, όπου έχει σπουδάσει ελληνική φιλολογία και ασχολείται με την επιμέλεια κειμένων και με τη διασκευή θεατρικών έργων, κάτι που ξεκάθαρα έχει επηρεάσει και καθορίσει τον τρόπο γραφής της, αλλά και το αφηγηματικό ύφος αυτής, που μοιάζει ν' ακολουθεί τα μοτίβα των δημοτικών τραγουδιών χωρίς, όμως, να ενισχύει την έμφυλη ανισότητα που επικρατεί σε αυτά, αλλά μαχόμενη εναντίον της.
Η νουβέλα χωρίζεται σε τρία μέρη, "της Λένης", "του Κρητικού" και "του Κάτοικο" -χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματα των δεύτερων, πολύ στοχευμένα, θαρρώ, γιατί η φωνή που πραγματικά έχει αξία ν' ακούσουμε δεν είναι άλλη από εκείνη της Λένης, στο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνεται κάθε γυναίκα που τολμά να αναγνωρίσει το ότι έχει φωνή και μπορεί να την χρησιμοποιήσει, αλλά και κάθε γυναίκα που θέλει να το κάνει, αλλά ψάχνει να βρει τη δύναμη που της στερεί μια κοινωνία αντρών, που μοναδικός της σκοπός είναι να καταπνίξει και να καταστείλει οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει τα στερεότυπά τους και την ισορροπία που επικρατεί μέσα στο δικό τους μυαλό και που εφησυχάζει την όποια συνείδηση μπορεί να έχουν.
Σε κάθε μέρος της νουβέλας, λοιπόν, η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, συστήνοντάς μας κάθε φορά και μια διαφορετική πτυχή της ίδιας ιστορίας, ξεδιπλώνοντας σταδιακά το νήμα της πλοκής, που στο φινάλε αυτής έρχεται να ενώσει όλες τις κλωστές και να δημιουργήσει την πλήρη εικόνα μιας πραγματικότητας που κρύβει μέσα της την τραγωδία, δίνοντας παράλληλα τροφή για σκέψη όσον αφορά έννοιες όπως είναι η ελευθερία και το δικαίωμα του καθενός στην αυτοδιάθεση του εαυτού του, αλλά και στην ανεξαρτησία που οφείλει να διεκδικεί κάθε γυναίκα και κάθε άντρας να σέβεται, ακόμα κι όταν του φαίνεται αδιανόητο, γιατί στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να είναι.
Με θεατρική αφήγηση και με μια λυρική θα λέγαμε διάθεση, μέσα απ' την οποία αναβλύζουν συμβολισμοί που αφορούν τόσο τον άνθρωπο όσο και την ίδια τη ζωή, το "της Λένης η μ[i]λιά" δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως ένα "όμορφο" βιβλίο, σίγουρα, όμως, είναι ένα ουσιαστικό βιβλίο, που παρά τη μικρή του έκταση καταφέρνει να πει πολλά, χωρίς να υπερθεματίζει τον φεμινισμό, αλλά τονίζοντας την κοινωνική αναγκαιότητα της αναγνώρισης της ισότητας σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και σε εκείνα που αφορούν τις λέξεις, που καμιά φορά δεν είναι απλά γράμματα τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά έννοιες που προσδίδουν ταυτότητες και ορίζουν το μέλλον μας.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Χαιρέτη Στέλλα
Εκδόσεις: Νήσος
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 101
ISBN: 978-960-589-218-0
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου