O Περ Γκύντερ Μοτ, γνωστός και ως Πε Γκε, δασοκτήμονας και συνιδιοκτήτης μιας επιτυχημένης οικογενειακής επιχείρησης στη βορειοδυτική Σουηδία, εμφανίζεται ξαφνικά στο γραφείο της ιδιωτικής ντετέκτιβ Γιούλια Σταρκ. Είναι εμφανώς ταραγμένος, καθώς το προηγούμενο βράδυ έλαβε με μήνυμα στο κινητό του τηλέφωνο τη φωτογραφία ενός δεμένου αιμόφυρτου άνδρα, με μια σακούλα στο κεφάλι. Ο Πε Γκε δεν έχει ιδέα ούτε ποιος του στέλνει τη φωτογραφία ούτε ποιο είναι το θύμα. Ανησυχεί ακόμη περισσότερο, καθώς το προηγούμενο βράδυ, σε δείπνο στην έπαυλή του, είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ σε συνδυασμό με αγχολυτικά και δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι μπορεί να είχε συμβεί. Αυτός είναι και ο λόγος που προσέγγισε τη Σταρκ, για να ξεκαθαρίσει τυχόν υποψίες γύρω από το όνομά του προτού εμπλακεί η αστυνομία.
Η Γιούλια ζητάει τη συνδρομή του πρώην άντρα της, του αστυνομικού Σίντνι Μέντελσον, ελπίζοντας στην πραγματικότητα ότι η συνεργασία τους μπορεί να οδηγήσει στην επανασύνδεση. Η Γιούλια και ο Σίντνι φτάνουν στην πολυτελή κατοικία του Πε Γκε, γνωρίζονται με τα μέλη της οικογένειάς του, εν δυνάμει υπόπτους, κι αρχίζουν να ξετυλίγουν το κουβάρι του μυστηρίου.
Ένας πατέρας φύτεψε δύο δέντρα μπροστά από το σπίτι του, ένα για κάθε γιο. Το πρώτο, ένα άγριο πεύκο, για τον Λουίτζι, που επί τριάντα εφτά χρόνια δεν έφυγε ποτέ από την κοιλάδα. Αυτός και η αγαπημένη του Μπέττα κάνουν μπάνιο στις λιμνούλες του ποταμού, ανάμεσα στις λευκές σημύδες. Αυτή την εποχή δεν κάνουν πια τόσο συχνά, περιμένουν το παιδί τους, στην ατμόσφαιρα πλανιέται ήδη η μυρωδιά ενός νέου ξεκινήματος. Ο Λουίτζι έχει δεχτεί τη θέση του δασονόμου, η Μπέττα έρχεται από την πόλη και διαβάζει Κάρεν Μπλίξεν.
Το άλλο δέντρο είναι ένα έλατο: ο Αλφρέντο είναι ο μικρότερος γιος, μελαγχολικός και ανθεκτικός στην παγωνιά, ανήσυχος κι ευέξαπτος. Για να μη δημιουργήσει κι άλλα προβλήματα, έφυγε μακριά, στον Καναδά, να ζήσει ανάμεσα σε θλιμμένους Ινδιάνους και πετρελαιοπηγές. Τώρα όμως επιστρέφει.
Ο Αλφρέντο και ο Λουίτζι έχουν δύο κοινά. Το πρώτο είναι το ποτήρι. Mπορούν να πίνουν ασταμάτητα, για μέρες, άσπρο κρασί, μπίρα, ουίσκι κι άντε πάλι απ’ την αρχή, στον πάγκο όπου βάζουν τα στοιχήματα για το ζώο που σκοτώνει τα σκυλιά στις όχθες του ποταμού, είναι λύκος, λυσσασμένο σκυλί ή ποιος ξέρει τι άλλο; Κι ύστερα είναι το σπίτι πίσω από αυτά τα δύο δέντρα. Τώρα που ο πατέρας δε ζει πια, ο Αλφρέντο ξαναγύρισε στην κοιλάδα για να λυτρωθεί από τα όποια δεσμά τού έχουν απομείνει. Αυτό που δε γνωρίζει, όμως, είναι ότι τούτο το καλύβι θα μπορούσε, από τη μια μέρα στην άλλη, να αξίζει μια περιουσία.
«Το βιβλίο αυτό το έγραψα κοιτάζοντας µπροστά, όχι πίσω».
Στον Απόλυτο διαλογισµό, ο Ντίπακ Τσόπρα, που τριάντα και πλέον χρόνια τώρα πρωτοστατεί στην επανάσταση που έχει φέρει ο διαλογισµός στη Δύση, διερευνά και ερµηνεύει εκ νέου τα σωµατικά, διανοητικά, συναισθηµατικά και πνευµατικά οφέλη αυτής της πρακτικής. Με τρόπο απλό και κατανοητό, µας καθοδηγεί προκειµένου να µπορέσουµε να αφυπνιστούµε και να κατακτήσουµε νέα επίπεδα ενσυνειδητότητας και ενορατικής ζωής, απαλλαγµένοι από τον πόνο. Πρόκειται στην ουσία για µια διαδικασία µεταµόρφωσης της σχέσης µας µε το σώµα, το µυαλό και το πνεύµα µας, διαδικασία που θα µας επιτρέψει να ζήσουµε ελεύθερα και δηµιουργικά, σε απόλυτη επαφή µε τον πραγµατικό µας εαυτό, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
Η σηµασία της εµπειρίας του διαλογισµού αναβαθµίζεται εδώ σε µια πραγµατικά καθοριστικής σηµασίας διαδικασία, που οδηγεί στην ουσιαστική γνώση του εαυτού. Το βιβλίο αυτό, τέλος, ενσωµατώνει τη γνώση από τις νέες έρευνες σχετικά µε τον διαλογισµό και τα οφέλη του, προτείνει πρακτικές ασκήσεις και κλείνει µε ένα ετήσιο πρόγραµµα διαλογισµού µε µάντρα, που µπορεί να βελτιώσει ριζικά κάθε πτυχή της ζωής µας.
Ένα τριήµερο στα Γιάννενα µε έναν άγνωστο, µια µικρή «αλητεία». Για την παρέλαση. Για ένα ρυζόγαλο. Για όπου µας βγάλει. Η συνθήκη σπάει, οι σηµαίες παλουκώνονται και η Έρση Σωτηροπούλου µάς καλεί νευρικά από το θυροτηλέφωνο, «άντε, πού είσαι;», για να έρθουµε για λίγο εκεί που µένει, στον αµφίσηµο κόσµο της αλήθειας.
Εκεί, τα αντικείµενα στέκονται στα πόδια τους, η παρέλαση τακτικά χτυπά τακουνάκι στην άσφαλτο, η βροχή µυρίζει επαρχία. Αλλά, από τον ήχο του νερού στα λούκια ως το ξενοδοχείο Εσπέρια, η πραγµατικότητα αλλάζει σώµα, µυρωδιά και υφή για να γίνει κάτι που µόνο εµείς το είδαµε, όσο οι άλλοι κοιτούσαν τη σηµαία.
Η Μυρρίνη κοιτά τον κόσμο από την πόρτα του σπιτιού της. Τα αγόρια και τους άνδρες που κυκλοφορούν στην πόλη, πάνε στον δάσκαλο, στην αγορά και βλέπουν τόσα θαυμαστά. Κι εκείνη; Εκείνη είναι συνήθως με τη μαμά, στον γυναικωνίτη. Ώσπου, ένα πρωί, την παίρνει ο πατέρας απ’ το χέρι και την ανεβάζει στην Ακρόπολη. Τι κάνει άραγε η Μυρρίνη εκεί πάνω; Πάμε κι εμείς να δούμε;
Η σειρά «Οι Αρχαίοι µου Φίλοι» μάς ταξιδεύει στο παρελθόν, για να γνωρίσουμε παλιούς, σπουδαίους πολιτισμούς, μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, τότε, την εποχή που ήταν γεμάτοι ζωή.
Ο φόβος του Φοίβου είναι πολύ µεγάλος. Είναι όµως µεγαλύτερος από µια γαλάζια φάλαινα; Όταν ο Φοίβος αντικρίσει τον φόβο του για πρώτη φορά, θα µάθει να βλέπει τα πράγµατα διαφορετικά και η καρδιά του θα γεµίσει µε άλλα συναισθήµατα.
Ένα παιδικό βιβλίο που µιλά για το παιδικό άγχος, αλλά και για την απελευθερωτική στιγµή που ένας φόβος αποκτά µορφή και έτσι µπορεί να αντιµετωπιστεί.
Για πρώτη φορά, ένα βιβλίο 2 σε 1:
Μια ιστορία + ένα μουσικό βαλιτσάκι για να το παίρνεις μαζί σου παντού!
Για τα γενέθλιά του, ο Ρένος θα κάνει ένα μεγάλο πάρτι.
Θα κάνει τον DJ και θα ξεσηκώσει την πίστα με τις μουσικές του.
Θα παίξει ηλεκτρονική μουσική, τσιγγάνικη τζαζ, ρέγκε, ροκ εντ ρολ, τάνγκο, ντίσκο… αλλά κι ένα αργό τραγούδι, για να χορέψουν οι φίλοι του αγκαλιασμένοι.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου