Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Πώς είναι δυνατόν ο τέλειος Γκέιτζ Μπιουκάναν να παραμένει εργένης μετά από τόσα χρόνια;
Ακόμη και ο ίδιος δεν μπορεί να το εξηγήσει. Ίσως να μην έχει βρει τη σωστή γυναίκα. Ενδεχομένως να έχει περάσει πάρα πολλά χρόνια επικεντρωμένος στη δουλειά του ή απλά… να μην είναι τόσο τέλειος όσο όλοι νομίζουν. Ο Γκέιτζ πίστευε ότι είχε αφήσει πίσω του την εποχή των εφήμερων σχέσεων, αλλά αυτή η πανέμορφη μπαργούμαν σε μια πόλη στη μέση του πουθενά έχει κάτι πολύ δελεαστικό, που δεν μπορεί να αγνοήσει. Όταν εκείνη εμφανίζεται εβδομάδες αργότερα στη γενέτειρά του, την Καλάιοπι, προσποιούμενη ότι είναι εκτιμήτρια έργων τέχνης, ο Γκέιτζ αιφνιδιάζεται αλλά και γοητεύεται από τη μικρή αυτή απατεώνισσα. Δεν μπορεί να καταλάβει ούτε τα κίνητρά της αλλά ούτε και την επίμονη έλξη ανάμεσά τους.
Η Ορόρα «Ρόρι» Καστίλ είναι αποφασισμένη να βρει τον πατέρα της. Το μόνο που γνωρίζει, από τη μητέρα της που δεν βρίσκεται πια εν ζωή, είναι ότι εκείνος ζει στην Καλάιοπι και είναι ένα πρόσωπο εξέχουσας σημασίας για την πόλη. Έτσι, όταν μια φίλη της, ιδιοκτήτρια γκαλερί, προσφέρεται να την καλύψει όσο εκείνη θα ερευνά, η Ρόρι αρπάζει την ευκαιρία. Αυτό που σίγουρα δεν περιμένει είναι ότι ο άντρας με τον οποίο πρόσφατα πέρασε μια παθιασμένη νύχτα θα μένει στην πόλη αυτή.
Αν και αυτό περιπλέκει τα σχέδιά της, η Ρόρι είναι αποφασισμένη να βρει τρόπο να «χειριστεί» τον Γκέιτζ Μπιουκάναν, ακόμη κι αν δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να προσποιείται ότι η καρδιά της δεν χτυπά πιο γρήγορα κάθε φορά που βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο μαζί του. Βέβαια υποψιάζεται ότι ούτε εκείνος είναι όλα όσα δείχνει, αλλά ίσως τελικά τα ελαττώματα του «τέλειου» Γκέιτζ να είναι αυτά που την τραβούν κοντά του.

Προσωπική άποψη:
Η romance λογοτεχνία είναι από εκείνες που προσωπικά απολαμβάνω σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό, ωστόσο, οφείλω να αναγνωρίσω πως το είδος δεν χαίρει μεγάλης πρωτοτυπίας –και ως έναν βαθμό είναι ιδιαίτερα λογικό. Λίγοι είναι οι συγγραφείς εκείνοι που καταφέρνουν, λοιπόν, αν όχι να προσφέρουν μια πρωτόγνωρη αναγνωστική εμπειρία , να συγκινούν την καρδιά μας με τις ιστορίες τους, ακόμα και μέσα από την απλότητα αυτών, μιλώντας με ειλικρίνεια και βαθιά συναισθήματα. Και ναι, η Mia Sheridan είναι μια απ’ τους συγγραφείς εκείνους, όπου με κάθε νέα της ιστορία, με αφήνει με ένα χαμόγελο στα χείλη.

Ο Γκέιτζ Μπιουκάναν είναι ο «χρυσός εργένης» της Καλάιοπι. Ωραίος, ευκατάστατος, με κοινωνική θέση, ο ιδανικός άντρας για κάθε γυναίκα. Ωστόσο, παραμένει εργένης, κάτι που γεννά ερωτήματα. Μια μέρα, εκείνος και η παρέα του, θα βρουν καταφύγιο στο εστιατόριο της οικογένειας της Ρόρι Καστίλ, με την οποία θα περάσει μια παθιασμένη νύχτα, που δεν μπορεί να βγάλει απ’ το μυαλό του. Κάποιες εβδομάδες μετά, η Ρόρι εμφανίζεται στην πόλη του, προσποιούμενη την εκτιμήτρια έργων τέχνης, και παρά που δεν κατανοεί τον λόγο που έχει υιοθετήσει μια ψεύτικη ταυτότητα, αποφασίζει να παίξει το παιχνίδι της, όπως κι εκείνη το δικό του, ενώ παράλληλα θα κάνει αυτό για το οποίο ήρθε: θα αναζητήσει τον πατέρα της.

Όπως αντιλαμβάνεστε, από την περίληψη και μόνο, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια εξαιρετικά ευφάνταστη ιστορία, κατά συνέπεια δεν είναι και μεγάλες οι αφηγηματικές ανατροπές, ούτε ερχόμαστε αντιμέτωποι με ιδιαίτερα μεγάλες εκπλήξεις. Ωστόσο, δεν είναι αυτός ο βασικός σκοπός της συγκεκριμένης ιστορίας, που δεν δίνει τόσο μεγάλη έμφαση στην πλοκή της, αλλά εστιάζει περισσότερο στους χαρακτήρες της, στην προσωπική ιστορία που έχει ν’ αφηγηθεί ο καθένας από αυτούς, στο πως εξελίσσονται μέσα από το συναπάντημά τους, και πως τελικά καταλήγουν να καθορίζουν ο ένας την ύπαρξη του άλλου, ακολουθώντας μια νέα πορεία, πολύ διαφορετική από αυτήν που είχαν φανταστεί για τον εαυτό τους.

Η Sheridan έχει επιλέξει για μια ακόμα φορά την διπλή οπτική αφήγηση, δίνοντας χώρο και χρόνο τόσο στη Ρόρι όσο και στον Γκέιτζ. Δεν είναι η ιστορία ενός από τους δύο, που απλά έτυχε να συναντήσει τον άλλον, αλλά οι ξεχωριστές ιστορίες των δυο τους, τα μονοπάτια των οποίων έτυχε να διασταυρωθούν για να τους οδηγήσουν σε μια νέα πορεία, αναγνωρίζοντας ποιος πραγματικά είναι ο άλλος, κι όχι ποιος δείχνει προς τα έξω πως είναι, αποδεχόμενοι όλες τις πτυχές τους, οι οποίες και ξεδιπλώνονται όσο ο καθένας προχωρά ποιο βαθιά στην προσωπική του αναζήτηση, σε ό,τι αφορά το εγώ και τα θέλω του.

Όσοι έχουν διαβάσει τα «Η φωνή του Τοξότη» και «Η μοναξιά του Τοξότη», τις ιστορίες του Άρτσερ και του Τράβις, δηλαδή, θα μπορέσουν ν’ απολαύσουν το συγκεκριμένο βιβλίο λίγο περισσότερο, καθώς υπάρχουν αρκετά στοιχεία που συνδέουν τα τρία αυτά βιβλία –εξού κι αποτελούν μέρος της σειράς «Pellion Lake», η οποία περιλαμβάνεται στην επίσης –άτυπη- σειρά «Αστερισμοί», κι εκτός απ’ τα βιβλία συνδέουν και τους ίδιους τους χαρακτήρες με έναν πολύ όμορφο και οργανικό τρόπο. Απολαυστικό είναι και το «ταξίδι» της αναζήτησης της Ρόρι για τον πατέρα της, μέρος του οποίου γινόμαστε κι εμείς, προσπαθώντας με τη σειρά μας να εντοπίσουμε ποιος είναι κι από πού προκύπτει η επιρροή του στην πόλη της Καλάιοπι. Συνολικά, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα εξίσου διασκεδαστικό και συναισθηματικό βιβλίο, που μας αφήνει με μια γλυκιά αίσθηση στα χείλη και στην καρδιά μας.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Mia Sheridan
Μεταφραστής: Σακελλαροπούλου Χριστιάννα
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 416
ISBN: 978-618-219-088-3