Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας υπάλληλος της εταιρείας ταχυμεταφορών FedEx, κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού ταξιδιού, γίνεται θύμα ενός αεροπορικού δυστυχήματος που θα τον οδηγήσει ναυαγό και μοναδικό επιζών σ’ ένα ερημωμένο νησί.
Σ’ αυτό το νησί πρέπει να μάθει να επιβιώνει, να καταφέρει ν’ αντέξει τη σκληρή μοναξιά, ζώντας παράλληλα με το όνειρο ότι κάποια στιγμή θα καταφέρει να γυρίσει πίσω στον πολιτισμό.

Προσωπική άποψη:
Όταν είχα πρωτοσκεφτεί το θέμα της ταινίας θα έλεγα ότι μου είχε φανεί αδιάφορο, βαρετό και χιλιοειπωμένο. Ποιος ενδιαφέρεται να δει για πολλοστή φορά έναν άνθρωπο σ’ ένα έρημο, πόσο μάλλον όταν ξέρεις ότι είναι μόνος του και δεν έχει κανέναν δίπλα του έστω ν’ ανταλλάξει δύο κουβέντες. Τελικά έπεσα έξω!

Η ταινία αφορά ουσιαστικά έναν και μόνο άνθρωπο και στο μεγαλύτερο μέρος της αυτός και μόνο αποτελεί το επίκεντρο της προσοχής μας. Ο Noland είναι ένας άνθρωπος που λόγω της δουλειάς του έχει εμμονή με το χρόνο. Δραστήριος, υπερκινητικός, πολυλογάς, κοινωνικός και λαίμαργος. Όλα αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα του, εντείνουν την απόγνωσή του όταν βρίσκεται ξαφνικά μόνος σ’ ένα νησί χωρίς κανέναν άλλο άνθρωπο δίπλα του και με την ελπίδα της διαφυγής να φαντάζει ένα άπιστο όνειρο.

Το μέρος της ταινίας όπου ο ήρωας αγωνίζεται να επιβιώσει είναι και το πιο ρεαλιστικό, όσο σκληρό κι αν φαντάζει ορισμένες στιγμές στα δικά μας μάτια. Τα καθημερινά του προβλήματα απαιτούν τιτάνια προσπάθεια για να λυθούν. Όλα αυτά κάνουν τον θεατή να συμπάσχει μαζί του και να τον συμπονά. Υπήρχαν στιγμές που έπιασα τον εαυτό μου πραγματικά να λυπάται για εκείνον κι όλα όσα του συνέβαιναν. Εκείνο όμως που συγκλονίζει περισσότερο πέρα από την προσπάθεια της επιβίωσης, είναι η προσπάθεια του να μην χάσεις το μυαλό σου εξαιτίας της μοναξιάς. Αποτελεί εσωτερική υπόθεση και τα μικρά ενθύμια από την παλιά του ζωή, αν κι άχρηστα λειτουργικά, ψυχολογικά αποτελούν το μοναδικό εκείνο στοιχείο που στέκεται ικανό να κρατήσει το μυαλό του.

Τα φυσικά τοπία κι η φωτογραφία είναι πραγματικά πανέμορφα, δημιουργώντας έναν αληθινό παράδεισο, που παρά την τραγικότητα μέσα στην οποία ζει ο ήρωας, δεν χάνει ούτε για μια στιγμή την ομορφιά του. Ο Zemeckis πραγματικά κάνει εξαιρετική δουλειά! Αποφεύγει να πέσει στην παγίδα του εύκολου εντυπωσιασμού. Αποφεύγει να δείξει το ατυχές συμβάν του Noland με τρόπο θεαματικό κι εφετζίδικο, όπως και το τι γίνεται πίσω στον πολιτισμό όσο εκείνος βρίσκεται στο νησί, εστιάζοντας αποκλειστικά και μόνο στις προσπάθειές του για επιβίωση, με πολλά ευρήματα και ρεαλισμό.

Κάπου όμως εδώ το πράγμα χάλασε λίγο. Οι δημιουργοί κατέληξαν ότι ο Αμερικάνος θεατής χρειάζεται να φτάσει την κάθαρση που δε μπορούσε να έρθει μόνο με την επιστροφή του στην πατρίδα. Με την επιστροφή του στον πολιτισμό διαπιστώνει πως όλα όσα άφησε πίσω του έχουν αλλάξει. Οι δυσκολίες που πέρασε τον κάνουν να βλέπει κάθε τι γύρω του κενό κι ανούσιο. Προσπαθώντας λοιπόν να του δώσουν κάτι απ’ αυτό που έχασε, προσπάθησαν μέχρι και να τον αποκαταστήσουν ερωτικά. Δε λέω... Σ’ αυτή τη σκηνή έκλαψα (γυναίκα είμαι, έχω τις ευαισθησίες μου) κι είναι λογικό εν μέρη όταν έχεις αφήσει πίσω σου την αγάπη μιας ζωής να πρέπει να κλείσεις αυτό το κεφάλαιο. Έτσι όμως όπως παρουσιάστηκε θεωρώ ότι αποδυνάμωσε κάπως ότι είχα παρακολουθήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Ο Tom Hanks, σ’ ένα one-man show είναι για μια ακόμα φορά ασύλληπτος. Άλλωστε είναι γνωστή η ικανότητά του να δένει με τους ρόλους τους οποίους ερμηνεύει. Κι εδώ η ερμηνεία του είναι όχι μόνο ρεαλιστική, αλλά όσο πιο πραγματική θα μπορούσε, αντικατοπτρίζοντας το πως θα αντιδρούσε ο καθένας από ‘μας αν βρισκόταν σε μια αντίστοιχη κατάσταση.

Παρά τη βουκολικότητά της και τους περιορισμένους της διάλογους, έχουμε να κάνουμε με μια πάρα πολύ καλή ταινία και σίγουρα την καλύτερη ανάμεσα σε άλλες αντίστοιχης θεματολογίας. Μια ταινία που δεν έχει να κάνει με τη δράση, αλλά με την ανθρώπινη επιβίωση, τη θέληση για ζωή και την απεγνωσμένη προσπάθεια ενός ανθρώπου να μην χάσει εντελώς αυτό που είχε από τον εαυτό του. Ωραία σκηνοθεσία, εξαιρετική ερμηνεία από τον Tom Hanks και ένα ονειρικό σκηνικό, συνθέτουν μια παραγωγή που σίγουρα πρέπει να έχει δει κανείς.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα ταινίας: 
Ελλ. τίτλος: Ο Ναυαγός
Είδος: Κοινωνικό
Σκηνοθέτης: Robert Zemeckis
Πρωταγωνιστές: Tom Hanks, Helen Hunt, Nick Searcy, Christopher Noth
Παραγωγή: 2000
Διάρκεια: 143’

Επίσημο site:
http://www.foxhome.com/castaway/