Η Κάσια πάντα εμπιστευόταν τις επιλογές τους. Είναι χαμηλό τίμημα να πληρώνεις για τη μακροζωία, την τέλεια δουλειά, το ιδανικό ταίρι. Έτσι, όταν στην οθόνη Ταιριάσματος εμφανίζεται ο καλύτερος της φίλος, η Κάσια ξέρει με απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτός είναι ο σωστός… μέχρι που ένα άλλο πρόσωπο εμφανίζεται στιγμιαία, πριν η οθόνη σβήσει σε μαύρο.
Τώρα η Κάσια βρίσκεται αντιμέτωπη με δύο αδιανόητες επιλογές: ανάμεσα στον Ζάντερ και τον Κάι, ανάμεσα στη μοναδική ζωή που γνώρισε ποτέ, και ένα δρόμο που ποτέ κανείς δεν τόλμησε να ακολουθήσει —ανάμεσα στην τελειότητα και το πάθος.
Προσωπική άποψη:
Προσπαθήστε να φανταστείτε μια ουτοπική κοινωνία, άψογα οργανωμένη, όπου οι έννοιες πείνα, φτώχεια, ασθένειες είναι απλά μια γενική ιδέα που ωστόσο κανείς δεν έχει βιώσει στην πράξη. Σας ακούγεται πολλή δελεαστική μια τέτοια, θεωρητικά τουλάχιστον, ποιοτική ζωή; Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτείτε ακόμα μία φορά πριν αποφασίσετε πως η τωρινή ζωή σας είναι αρκετά κατώτερη από αυτό που σας παρουσίασα παραπάνω. Γιατί μπορεί το σύμπαν που έπλασε η Condie τα πάντα να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι ωστόσο, υπάρχει κάτι όχι τόσο λαμπερό πίσω από την επιφάνεια. Οι άνθρωποι μπορεί να ζουν μια ποιοτική ζωή όμως τι πληρώνουν σε αντάλλαγμα γι' αυτό; Μα φυσικά την ίδια την ελευθερία τους, την ελεύθερη βούληση αφού, ένα είδος παγκόσμιας Κυβέρνησης είναι εκείνο που ελέγχει και καθορίζει τα πάντα. Σε ποιο επίπεδο μόρφωσης θα φτάσει ο καθένας, τι δουλειά θα κάνει, ποιο φαγητό θα τρώει, με ποια ρούχα θα ντύνεται, με ποιον θα ζευγαρώσει προκειμένου να φέρουν στον κόσμο υγιείς απογόνους, ακόμα και το πότε θα πεθάνουν.
Η κεντρική ηρωίδα της ιστορίας μας είναι η δεκαεφτάχρονη Κάσια η οποία αναμένει με μεγάλη ανυπομονησία, με αγωνία κι ενθουσιασμό συνάμα την τελετή Ζευγαρώματός της, μέσα από την οποία θα ανακαλύψει ποιος είναι ο άνθρωπος με τον οποίο στο μέλλον θα κάνει την δικιά της οικογένεια. Όταν μαθαίνει ότι το Ταίρι της δεν είναι άλλος από τον παιδικό της φίλο Ζάντερ, πράγμα σπάνιο καθώς τα Ταίρια συνήθως είναι από διαφορετικές πόλεις, δε μπορεί παρά να νιώσει ανακούφιση και ικανοποίηση αφού θα μοιραστεί τη ζωή της με έναν άνθρωπο που έτσι κι αλλιώς αγαπάει και τρέφει αισθήματα γι' αυτόν. Τα πράγματα όμως δεν θα αργήσουν να περιπλεχθούν όταν παρακολουθώντας την κάρτα ζευγαρώματός της, η Κάσια, θα διαπιστώσει πως ένα πρόσωπο, διαφορετικό από εκείνο του Ζάντερ, εμφανίζεται ανάμεσα στις εικόνες. Και το πρόσωπο αυτό δεν είναι κάποιος τυχαίος αλλά, κάποιος που η Κάσια γνωρίζει, όπως ακριβώς συνέβη και με το Ταίρι της. Είναι ο Κάι, ο αινιγματικός, εσωστρεφής γείτονας και συμμαθητής που γνώρισε στα πρώιμα παιδικά της χρόνια.
Αν και οι υπεύθυνοι Αξιωματούχοι φροντίζουν να βρουν την Κάσια προκειμένου να την πληροφορήσουν πως όλο αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα λάθος, επιβεβαιώνοντας το γεγονός αυτό με την αποκάλυψη πως ο Κάι είναι μια Παρέκκλιση, κατά συνέπεια δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει το Ταίρι κανενός, η Κάσια δεν μπορεί στιγμή να τον βγάλει από το μυαλό της. Το γεγονός ότι καταλήγουν να περνάνε μαζί ως ζευγάρι τον ελεύθερο χρόνο τους κατά τη διάρκεια των θερινών δραστηριοτήτων, δεν βοηθά καθόλου τη νεαρή Κάσια να απομακρύνει τις σκέψεις της από κοντά του. Αντίθετα, όσο περισσότερο τον γνωρίζει, τόσο περισσότερο γοητεύεται από όλα αυτά που ανακαλύπτει να βρίσκονται κρυμμένα κάτω από την μάσκα που ο Κάι έχει επιλέξει να φορά προκειμένου να περνάει απαρατήρητος. Κάθε στιγμή που μοιράζεται μαζί του, έρχεται όλο και πιο κοντά στο κρυμμένο παρελθόν του που οι Αξιωματούχοι δεν θα ήθελε κανένας να ανακαλύψει. Και κάθε μέρα που περνά, η Κάσια όχι απλά είναι ακόμα πιο ερωτευμένη μαζί του αλλά,για πρώτη φορά στη ζωή της τολμάει να ονειρευτεί πως θα ήταν μια ζωή χωρίς του κράτος των Αξιωματούχων, μια ζωή που η ίδια θα αποφάσιζε για τις πράξεις της και δεν θα καταπίεζε τα θέλω της.
Η Condie συνθέτει μια δυστοπική ιστορία αγάπης την οποία και αφηγείται με έναν σχεδόν λυρικό, ποιητικό τρόπο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η σχέση ανάμεσα στην Κάσια και τον Κάι ξεκινάει με το να μοιράζονται το υπέροχο ποίημα του Ντύλαν Τόμας, "Αβρός Μην Πας". Αποτελεί τον σύνδεσμο, τον μυστικό κώδικα επικοινωνίας ανάμεσα στους δυο νέους, αντιπροσωπεύει όλα αυτά που αισθάνονται και σκέφτονται, όλα αυτά που θα ήθελαν να μοιραστούν ωστόσο, είναι πολύ επικίνδυνο για να το κάνουν, με το ρίσκο παρ' όλα ταύτα να αξίζει. Είναι το τεχνούργημα ενός παρελθόντος που κοντεύει να ξεχαστεί και κανένας δεν μπορεί να τους το αποσπάσει. Είναι μια ιστορία αγάπης που οι ταξικές διαφορές, μοιάζουν να ωχριούν μπροστά σε όσα έχουν να αντιμετωπίσουν οι επίδοξοι εραστές. Δεν μιλάμε για μια σχέση που αντιτίθεται στα θέλω μιας οικογένειας αλλά, στα πρέπει που επιβάλλει η ίδια η κοινωνία και που αν δεν προνοήσει να προφυλάξει, μπορεί να προκαλέσει τόσο μεγάλο ρήγμα στις βάσεις της ώστε σταδιακά να αρχίσει η κατάρρευση.
Ο καταδικασμένος όμως έρωτας των δύο νέων δεν είναι το βασικό θέμα που θέλει να θίξει η συγγραφέας. Είναι απλά το μέσο μέσα από το οποίο μπορεί να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές του αναγνώστη. Κάνει την επιλογή αυτή προκειμένου να μας οδηγήσει στην ταύτιση με τους χαρακτήρες έτσι ώστε να βιώσουμε ολοκληρωτικά και βαθιά μέσα μας, την τραγικότητας αυτής της φαινομενικά άψογης κοινωνίας. Γιατί όταν ο άνθρωπος θυσιάζει την βούλησή του προς χάριν μιας δήθεν εξέλιξης, το μόνο που πετυχαίνει στην πραγματικότητα δεν είναι το να κάνει τη ζωή του καλύτερη αλλά αντίθετα, να την καταδικάσει σε έναν αδυσώπητο έλεγχο που είναι πέραν από τις δυνάμεις του να περιορίσει. Και όσο η εξέλιξη προχωράει, τόσο η ελευθερία στερείται με τους κατοίκους αυτής της ουτοπικής κοινωνίας, να είναι πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι όπου κάποιος παίζει για λογαριασμό τους, ελέγχοντας τις αναμνήσεις, τις μνήμες, την πορεία τους μέσα στη ζωή οδεύοντας προς τον θάνατο, ακόμα και τα ίδια τους τα συναισθήματα. Και φυσικά, όλα αυτά δεν γίνονται για το καλό των πολιτών. Υπάρχουν απώτεροι σκοποί, στατιστικά που πρέπει να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν, μυστικά που πρέπει να μείνουν κρυμμένα και καταστάσεις που πρέπει να τεθούν υπό έλεγχο με όποιο κόστος.
Με πιο απλά λόγια, το "Ταίρι" είναι ένα φουτουριστικό παραμύθι, ένα δυστοπικό δράμα που προσπαθεί να ρίξει μια ματιά στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, μια δυνατή, ρομαντική ιστορία αγάπης που θυμίζει κάτι απλά κλασσικά μυθιστορήματα μιας άλλης εποχής. Η Condie αφήνει τους πρωταγωνιστές της να μιλήσουν αντί γι' αυτήν και μέσα από το εσωτερικό τους δράμα, από την θλίψη, την ανάγκη και την επιθυμία τους, να εκφράσουν μια αλήθεια που ξεπερνάει όλες τις άλλες. Την αλήθεια της ψυχής που δεν γεννήθηκε για να υπακούει και να ακολουθεί κανόνες και πρέπει που άλλοι της επιβάλλουν. Της ψυχής που δεν επιλέγει αβρή να ακολουθήσει ένα προκαθορισμένο μονοπάτι, στεγνή από πόθους και συναισθήματα, περνώντας μια ζωή τετριμμένη, προκαθορισμένη, εξυπηρετώντας χωρίς την έγκρισή της, τους σκοπούς άλλων, που μπορεί να βρίσκονται πιο ψηλά από την ίδια θεωρώντας ότι μπορούν να ελέγχουν τα πάντα. Μιλάει για την τραγικότητα πίσω από μια τέτοια ελεγχόμενη πραγματικότητα που ειλικρινά, δεν θα ήθελα να ζήσω αλλά θέλω απελπισμένα να μάθω την συνέχεια ενός αγώνα προς την ελευθερία που μόλις φαίνεται να προβάλει στον ορίζοντα.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ally Condie
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-960-6665-71-4
55 Σχόλια:
Το διάβασα πριν μερικούς μήνες, μου θύμισε σε ένα βαθμό τους αγώνες πείνας αλλά είναι αρκετά διαφορετικό. Μου άρεσε αρκετά, δεν με κούρασε και περιμένω να διαβάσω και τη συνέχεια, να δω αν τελικά η Κάσια θα καταφέρει να ξαναβρεί τον Κάι! ;)
@ Μαράκι γιατί είχα την αίσθηση ότι δεν σου πολυάρεσε; :S
Μάλλον δεν θυμάμαι καλά ή παρανόησα!
Ναι... θύμιζε "Αγώνες Πείνας" αλλά όχι με την κυριολεκτική έννοια του όρου.
Ήταν ευχάριστο και εύκολο στην ανάγνωση και πολύ ποιητικό. :)
Κι εγώ ανυπομονώ και δεν ξέρω και πόσο καιρό θα πάρει!
Όχι, αυτό μου άρεσε. Εκείνα που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν το όμορφα πλάσματα και καθόλου μα καθόλου δεν μου άρεσε το τσίρκο της νύχτας. Όχι πως δεν είναι αξιόλογα ή ενδιαφέροντα βιβλία απλά πιστεύω ότι είναι και θέμα προσωπικού γούστου.
@ Πω... Μαράκι εμένα τα "Όμορφα Πλάσματα" μου άρεσαν πολύ, με το 2ο να έχει πολύ μικρά ελαττωματάκια συγκριτικά και το 3ο να είναι απίστευτο!!!
Και καλά... περιττό να πω ότι ξετρελάθηκα με το "Τσίρκο" για πολλούς και διάφορους λόγους που θα τους δεις αναλυτικά μόλις μπει το post.
Βασικά ορισμένα βιβλία πρέπει να διαβάσεις όλη τη σειρά για να έχεις ολοκληρωμένη άποψη. Εγώ π.χ. από τα όμορφα πλάσματα διάβασα μόνο το πρώτο όπως και τους Αγγέλους. Επειδή δεν αποκαλύπτονταν κάποια πράγματα και κυλούσε αργά η ιστορία τολμώ να πω ότι νευρίασα! Δεν είναι από τα βιβλία που έκαναν τη διαφορά για εμένα και γι' αυτό επέλεξα να μη διαβάσω και τις συνέχειες. Τώρα το τσίρκο... σου άρεσε εσένα ε; Εγώ πάλι κουράστηκα. Σαν ιδέα είναι πολύ καλό αλλά ένιωσα ότι χάθηκε η ουσία... θα τα πούμε αναλυτικότερα όταν γράψεις την κριτική σου! ;)
@ Εμένα πάλι Μαράκι, όταν μιλάμε για συνέχειες, μου αρέσει να μην σου τα δίνει όλα στο πιάτο! Αν στα αποκαλύψει όλα στο πρώτο βιβλίο τι θα αφήσει για τα επόμενα... Ας πούμε οι "Άγγελοι" είναι εξαιρετική σειρά και ειδικά το 3ο είναι αριστούργημα και τόσο έξυπνα δομημένο που αιτιολογεί όλο το στήσιμο της σειράς.
Εγώ δεν μπορώ να αφήσω σειρά στη μέση... με τίποτα όμως! Είναι σα να ξεκινήσω ένα βιβλίο και να μην το τελειώσω! :S
Ναι.. μου άρεσε πάρα, πάρα πολύ! Το βρήκα τόσο πρωτότυπο, τόσο ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό... και τόσο συγγραφικά όσο και μεταφραστικά είναι το καλύτερο ίσως δείγμα που έχω δει εδώ και καιρό.
Βασικά για τους Αγγέλους μου άναψες την περιέργεια! Μήπως πρέπει να διαβάσω κι εγώ τις συνέχειες; Χμμ... θα το έχω υπόψιν μου! Όσο για το τσίρκο, όλα όσα λες είναι πράγματι έτσι. Είναι πολύ πρωτότυπη ιδέα και πολύ διαφορετικό απ' ότι έχουμε συνηθίσει. Αλλά με κούρασε και κατά τη γνώμη μου έμοιαζε σαν να προσπαθούσε υπερβολικά να δημιουργήσει εντυπώσεις εστιάζοντας σε αυτές και κάπου στον δρόμο έχασε την ουσία. Αυτή είναι βέβαια η δική μου προσωπική άποψη. ;)
@ Μαράκι νομίζω ότι ναι, πρέπει να το κάνεις!
Καλά... εννοείται ότι ο καθένας έχει τη δική του άποψη! Άλλωστε κάθε βιβλίο, για 'μένα τουλάχιστον, κρίνεται σε διαφορετική βάση! Δεν μπορώ δηλαδή με τα ίδια κριτήρια να μιλήσω για τους "Άθλιους" και για το "Λυκόφως". Είναι σα να συγκρίνω το παστίτσιο με το μπριάμ! :P
Γίωτα καλησπέρα!Με λένε Μαίρη και η σλήθεια είναι ότι παρακολουθώ εδώ και πολύ καιρό το μπλόγκ σου!Μου αρέσουν πολύ οι κριτικές που κάνεις και βλέπω ότι έχουμε πολύ κοίνα γούστα!Το Ταίρι δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα είναι υπέροχο και η κριτική σου με έκανε ακόμη περισσότερο να θέλω να το διαβάσω!Αυτή τη περίοδο διαβάζω τη Προδομένη.Αν και δεν μου άρεσε πολύ το πρώτο βιβλίο αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία!
@ Καλησπέρα Μαίρη!
Καλώς ήρθες κι επίσημα στην παρέα μας λοιπόν! Ελπίζω πλέον να σε βλέπουμε συχνά μιας κι αποφάσισες να κάνεις την αρχή! :)
Πρώτα απ' όλα να σ' ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια! Είναι όμορφο κι ενθαρρυντικό να βλέπεις ότι αυτό που κάνεις έχει ανταπόκριση!
Το "Ταίρι" είναι πραγματικά αξιόλογο! Δυστοπικό, ρομαντικό, λυρικό... σχεδόν ποιητικό θα έλεγα! Του λείπει κάτι μικρό για να είναι τέλειο αλλά νομίζω ότι θα το βρει στα επόμενα βιβλία.
Η "Σημαδεμένη" μου άρεσε ιδιαίτερα και έχει ενδιαφέρον ότι χτίζουν μια εντελώς δικιά τους βάση πάνω στην οποία μπορούν να 'παίξουν' για την ιστορία τους. Απλά στα 2 πρώτα βιβλία κάτι λείπει που νομίζω ότι από το 3ο και μετά θα το βρεις κι εσύ! ;)
Γιώτα για το ταίρι συμφωνούμε απόλυτα. Μου άρεσε και εμένα πολύ. Ειδικά η γραφή της. Είναι πραγματικά σαν ποίημα. Λίγοι συγγραφείς σου δείνουν αυτή την αίσθηση (ένα άλλο παράδειγμα που μου έρχετε είναι το ρίγος). Προσωπικά δεν μου θύμισε τους αγώνες πείνας ή μάλλον αν μου τους θύμισε όπως λέει και η Γιώτα όχι με την κυριολεκτική έννοια του όρου.
Μαρία σε αυτό που λες με τις σειρές συμφωνώ με την Γιώτα. Δεν μπορώ με τίποτα με τίποτα,τίποτα να αφήσω μια σειρά στην μέση όπως και δεν μπορώ να αφήσω ένα βιβλίο στην μέση. (Το έχω κάνει μόνο μία, μία, φορά αλλά μετά από λίγες μέρες με ωριμότητα το ξανα έπιασα και το τελείωσα).
Τα όμορφα πλάσματα και έμενα μου άρεσαν αν και το σκοτάδι λίγο λιγότερο το χάος είναι φοβερό.
Το τσίρκο μου άρεσε τρομακτικά πολύ. Περισσότερα στην ανάρτηση της Γιώτας για την οποία πεθαίνουμε από ανυπομονησία! *γκουχου γκουχου*
@ Γεράσιμε ακριβώς! Βασίζονται και τα 2 στην φιλοσοφία ενός ελεγχόμενου μέλλοντος μόνο που παρουσιάζονται από 2 εντελώς διαφορετικές σκοπιές (τουλάχιστον στο "Ταίρι" περιορίζονται στο να ελέγχουν τι τρώνε και με ποιον θα βγάλουν τα μάτια τους και δεν τους τρώνε λάχανο μεταδίδοντάς το στην tv... :P )
Μην πεθάνεις (ξου-ξου)... αύριο θα την έχω! ;)
Έχετε δίκιο για τις σειρές, καλό είναι να μην τις αφήνεις στη μέση αλλά αν δεν με τραβήξει το πρώτο βιβλίο δύσκολα θα πάρω να διαβάσω το επόμενο πόσο μάλλον με τόσο περιορισμένο χρόνο που έχω. Θέλω όταν διαβάζω κάτι να με παίρνει μαζί του, να με ταξιδεύει, να ξεχνάω την ύπαρξη μου! Πολλά ζητάω ε;
Γιώτα, εννοείται ότι για κάποια πράγματα δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης!
χμ ίσως ο οίκος της νύχτας γίνει στη συνέχεια καλύτερος!βασικά αυτό που με ενοχλεί είναι λίγο η γραφή και λίγο ο χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας τον οποιό τον βρίσκω κάπως αδιάφορο...
στη συνεχεία θέλω να διαβάσω "το σωμα" το οποιο το εχω εδω και δυο χρονια στην βιβλιοθηκη και πρεπει επιτελους να ασχοληθω μαζι του!
Μαίρη
@ Μαράκι... Μαράκι... :P
Χα, χα, χα... όχι, δεν ζητάς πολλά αλλά δεν γίνεται όλα να είναι εντυπωσιακά! ;)
@ Μαίρη γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρον ειδικά από το 3ο κι έπειτα! Αποκτά πλέον ολοκληρωτικά ταυτότητα! ;)
Ιιιιιι........... μην λες εδώ ότι δεν έχεις διαβάσει το "Σώμα"! Θα σε περιλάβουν η Αλεξία και ο Γεράσιμος αν σε πάρουν πρέφα και ποιος σε σώνει! Εμένα με έφαγαν... ακόμα και αφού το διάβασα! Χα, χα, χα...
Αυριό λοιπόν ;) Καλά και μεθαύριο να είναι θα αντέξω :Ρ
Η πρώτη μου αντίδραση μόλις διάβασα το σχόλιο της Μαίρης ήταν να σχολίασω με γουρλωμένα μάτια: "έχεις δύο χρόνια το σώμα στην βιβλιοθήκη σου και δεν το έχεις διαβάσει;;;;"
Και μετά διάβασα το υπερ υπερβολικό σχόλιο της Γιώτας :Ρ επομένως θα αρκεστώ σε ένα "διάβασε οπωσδήποτε το σώμα είναι εξαιρετικό...".
το ξέρω είμαι απαρέδεκτη γιατί γενικώς όλοι μου λένε πόσο τέλειο είναι αυτό το βιβλίο και εγώ συνέχεια το αναβάλω!Βασίκα με τρομάζει λίγο το μέγεθος αλλά θα κάνω το βήμα και θα το ξεκινήσω!
Μαίρη
@ Βασικά θα μπει Γεράσιμε σε ένα τέταρτο. Είναι προγραμματισμένο... αν είσαι μέσα θα το δεις! ;)
Χα, χα, χα... είπα να σε προλάβω! :P
@ Μαίρη μη μασάς με το μέγεθος! Διάβασέ το! Must do it!
Που να δεις μέγεθος σε άλλα που έχουμε κατά καιρούς διαβάσει... γκουμούτσες κανονικότατες! Χα, χα, χα!
Εδώ είμαι Γιώτα και αναμένω ;)
Εντωμεταξύ είμαι πάλι άρρωστος με αντιβίωση. Θα το καθιερώσω ως hobby μου φαίνεται...Και είχα και μέχρι και τις 11 παρα Γερμανικά. Βασανίζομαι. :Ρ
Μαίρη θα κυλήσει σαν νερό...Είναι εκπληκτικό.
@ Αμάν βρε Γεράσιμε... πάλι;;; Έλεος! Χα, χα, χα!
Πω... τι τραβάς κι εσύ!
Το σώμα κατά την άποψη μου είναι ένα πραγματικά υπέροχο βιβλίο, άκρως συγκινητικό! Εντάξει είναι γνωστό ότι λατρεύω τη Μέγιερ και ίσως να είμαι προκατειλημμένη αλλά ήταν πολύ διαφορετικό από το Twilight. Και Γιώτα τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω διαβάσει την κριτική σου για το σώμα, θα πάω να ρίξω μία ματιά!
@ Μαρία αν εξαιρέσεις τις πρώτες 100 σελ. και μέχρι να φτάσουν στις σπηλιές, που με κούρασε κομματάκι, μετά το λάτρεψα!
Και για μένα λογοτεχνικά πάντα, εδώ η Meyer αποδεικνύει ότι είναι καλή συγγραφέας γιατί το "Λυκόφως" μπορεί να είναι μια εξαιρετική ιστορία αλλά δεν αποδίδεται πάντα με εξαιρετικό τρόπο.
Αγαπητη Γ
θα ηθελα να αναπτυχθω και στα βιβλια αλλα την προσοχη μου τραβηξε ενα σχολιο που εκανες(25/1).Κατι 'Εντυπωσιακο' δεν νομιζω οτι ψαχνουμε.Ισως ιδιαιτερο-διαφορετικο.'Η μαλλον κατι ικανοποιητικο για εμας οπως επισης λογοτεχνικα 'αρτιμελες'.Δεν νομιζω οτι εννοουσε η μαρια οτι επειδη δεν ηταν εντυπωσιακο δεν της αρεσε.Ιδιαιτερα οταν προκειται για σειρα, για να ενδιαφερθει κπ να την παρει πρεπει να εχει ο συγγραφεας να πει κατι κιολας. Οχι επειδη η μοδα ετσι εινα, το βιβλιο την ακολουθει, εμας μας αρεσει το φανταστικο να πρεπει να αναλωνομαστε σε μετριοτητες που ειτε τις διαβαζαμε ειτε οχι το ιδιο θα ηταν-αν και οχι για την τσεπη μας :Ρ Ιδιαιτερα σημερα που κατι τετοιες σειρες ξεπηδουν σα μανιταρια θα χρειαστει να προσπαθησουμε περισσοτερο για να κρατησουμε καποια ποιοτητα στις επιλογες μας
@ Όπως έχουμε ξαναπεί, το κάθε τι είναι θέμα γούστου και άποψης!
Προσωπικά οι "Άγγελοι" μου άρεσαν, κρίνοντάς το πάντα ως ένα εφηβικό λογοτεχνικό ανάγνωσμα, γιατί κακά τα ψέματα, τέτοιο είναι.
Από 'κει κι έπειτα ο καθένας έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του, συμφωνούμε ή διαφωνούμε.
Για 'μένα, δεν ανήκει στα βιβλία του σωρού, αν και τα περισσότερα από αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν τέτοια, συγκρίνοντάς τα (άδικα βέβαια), με αριστουργήματα της κλασσικής λογοτεχνίας.
;)
Δεν νομιζω οτι καποιος τα συνεκρινε μτ εργα της κλασσικης λογοτεχνιας.Υπαρχουν ομως καποια.....:S..καποιοι κανονες ισως.Δεν αναφερομαι φυσικα σε στεγανα-ειμαι η πρωτη που μεσα και απο επιλογες τα απορριπτει.Οταν ομως ακολουθεις εναν τροπο γραφης και εκεινος 'πεφτει',χανει τα στοιχεια εκεινα και εκφυλιζεται σε κατι κατωτερο ισως θα επρεπε να αναθεωρησουμε το γραπτο που εχουμε μπροστα μας ειτε ανηκει σε αλλον ειτε σε εμας. Επιδη δεν ξερω αν ισχυει στη συγγραφη θα το παρομοιασω με την ζωγραφικη.Το ταλεντο ειναι ζητουμενο.Το ιδιο ομως και η γνωση καποιων τεχνικων που σ προσφερονται για να αφομοιωθουν ισως ή και αφηθουν με στοχο κατι καλυτερο.Παρολα αυτα ειναι αληθεια απο καπου πρεπει να ξεκιναμε ολοι, οχι απαραιτητα απο την κορυφη.xx
@ Μα δεν αντιλέγω σε αυτό... αλλά από 'κει κι έπειτα επανερχόμαστε στο ίδιο! Είμαι θέμα άποψης, οπτικής γωνίας, ταύτισης της αισθητικής, αντίληψης του περιεχομένου και κατά πόσο αυτό μπορεί να σε αγγίξει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Και μιας και ανέφερες την ζωγραφική... ο Νταλί εκθειάστηκε από όλους και είναι ο μεγαλύτερος και ο εξυπνότερος κομπιναδόρος της τέχνης του. ;)
Εμένα μου αρέσει ένα βιβλίο όταν καταφέρνει να με αγγίξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Όταν μου δίνει κάτι διαφορετικό και καταφέρνει σε μια δικιά του λογική ακόμα και το συνηθισμένο να το κάνει ιδιαίτερο.
Αλλά ξαναλέω... αυτό είναι θέμα γούστου! Και για 'μένα δεν υπάρχει καλό ή κακό, γι' αυτό και δεν κατακρίνω τις επιλογές κανενός, απλά διαφορετικά είδη του.
Mαλλον εχω περισσοτερο καιρο απο οσο νομιζα να διαβασω κατι βαμπιριστικο και στραβωσα χιχι.υποχρεωσεις-μολις παιρνεις ενα βιβλιο στο χερι σου τις ξεχνας εκεινες ομως οχι εσενα;) αντε να συρθουμε να παρουμε τ 6 VA γιατι δεν βλεπω να την σκαπουλαρουμε με σωας τας φρενας
@ Χα, χα, χα... λες να φταίει αυτό; :P
Μπα... δεν βλέπω φως με το 6ο!
Μάλλον θα αναγκαστούμε να το πάρουμε στα Αγγλικά! :/
Γιώτα σε αυτό που λες συμφωνώ μαζί σου. Και εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι δεν υπάρχει καλό ή κακό.
Γιώτα μάλλον φως θα αργήσουμε να δούμε...
Άσχετο αλλά κάτι έχω χάσει. Διάβασα το άρθρο στο smed.gr για την introbooks. Αφού λοιπόν αυτή την στιγμή η introbooks είναι σε αναστολή, πώς συμμετέχει στην εκποίηση βιβλίου 2012;
@ Χα! Για πες μου εσύ Γεράσιμε...
Αν πας στη σελίδα τους στο fb θα δεις στο τελευταίο post ότι έχω αναρτήσει ακριβώς την ίδια ερώτηση μια μέρα πριν ξεκινήσει η εκποίηση!
Γιώτα μου, ίσως με πεις τρελή, αλλά αυτό μου θυμίζει λίγο-πολύ την ιστορία του δεύτερου βιβλίου της Δημουλίδου που σου έλεγα στην ανάρτησή σου για το βιβλίο "Αιώνιοι", το οποίο διαδραματίζεται στο μέλλον! Ειδικά στην κριτική σου, το κομμάτι: "...οι άνθρωποι μπορεί να ζουν μια ποιοτική ζωή όμως τι πληρώνουν σε αντάλλαγμα γι' αυτό; Μα φυσικά την ίδια την ελευθερία τους, την ελεύθερη βούληση αφού, ένα είδος παγκόσμιας Κυβέρνησης είναι εκείνο που ελέγχει και καθορίζει τα πάντα. Σε ποιο επίπεδο μόρφωσης θα φτάσει ο καθένας, τι δουλειά θα κάνει, ποιο φαγητό θα τρώει, με ποια ρούχα θα ντύνεται, με ποιον θα ζευγαρώσει προκειμένου να φέρουν στον κόσμο υγιείς απογόνους..." θα ταίριαζε στο βιβλίο, ίσως με ελάχιστες διαφορές! Λες να διάβασε αυτά τα δύο βιβλία, να τα 'ένωσε' και να έγραψε τα δικά της? LOL
ΟΚ...περιττό να σου πω ότι θα μπει και αυτό στη λίστα, αλλά όπως και οι "Αιώνιοι" στη λίστα των...μη επείγοντων μιας και η σειρά θα αργήσει να ολοκληρωθεί! :)
Είδα ότι στην Jokastia θύμισε τους "Αγώνες Πείνας". Από αυτά που διάβασα δεν μπόρεσα να διακρίνω και πολλά κοινά, εκτός από το θέμα της κυβέρνησης που καθορίζει τα πάντα. Αλλά επειδή δεν το διάβασα δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη και πολύ πιθανόν να έχει δίκιο :) Πάντως οι "Αγώνες Πείνας" ήταν υπέροχοι και αν τους θυμίζει, τότε ακόμα καλύτερα!
Στο θέμα που λες με τις σειρές, συμφωνώ μαζί σου. Αν ξεκινήσω μια σειρά και δεν τη διαβάσω ολόκληρη είναι σαν να παράτησα ένα βιβλίο στη μέση, κάτι το οποίο δεν έχω κάνει ποτέ εώς τώρα. Φυσικά θα μου πεις για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, αλλά για να το κάνω αυτό θα πρέπει να μη μου αρέσει ΚΑΘΟΛΟΥ το πρώτο για να μην συνεχίσω στο δεύτερο, κάτι το οποίο δε μου έχει συμβεί ακόμη.
Επίσης συμφωνώ στο θέμα ότι δεν πρέπει να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα μεταξύ τους. Άλλο τα κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας και άλλο οι εφηβικές σειρές που γράφονται, αν και με το θέμα της ηλικίας τα έχουμε ξαναπεί. Αλλιώς θα κρίνεις και θα βαθμολογήσεις ένα κλασικό βιβλίο και αλλιώς ένα εφηβικό βιβλίο, το οποίο μάλιστα είναι μεταφυσικό. Αλλά ο καθένας μας έχει την άποψή του και είναι απολύτως σεβαστή. Γι'αυτό και είμαστε εδώ για να σχολιάζουμε και να ανταλάσσουμε απόψεις! :)
@Μαρία...Μαρία μου, σχετικά με το "Σώμα" θα συμφωνήσω με τα παιδιά. Θα πρέπει να το διαβάσεις οπωσδήποτε! Στην αρχή ίσως σε κουράσει λίγο και να σε μπερδέψει, να μην ξέρεις τι ακριβώς γίνεται και να 'βαρεθείς', αλλά με το που θα μπει στην ιστορία όλα θα είναι ξεκάθαρα, θα μπουν σε μια σειρά και θα το διαβάσεις με μια ανάσα! Πίστεψέ με θα σου αρέσει πάρα πολύ!
Φιλιά xxxxx
@ Ιφιγένεια μοιάζει τόσο πολύ ε; Τότε πρέπει να μαζέψουμε υπογραφές και να διαμαρτυρηθούμε για κλοπή πνευματικής ιδέας! Χα, χα, χα... :P
Δεν υπάρχει τελικά παρθενογένεση στην τέχνη. Πάει και τελείωσε! Όλοι από κάπου έχουν εμπνευστεί!
Θυμίζει "Αγώνες Πείνας" ως προς την δυστοπική του διάθεση. Κατά τ' άλλα είναι δύο διαφορετικές ιδέες δοσμένες μέσα από ένα κοινό πρίσμα αλλά με έντονη διαφορετικότητα.
Οι "Αγώνες" είναι όντως εξαιρετικοί και συγκριτικά καλύτεροι από το "Ταίρι", με το δεύτερο να διακατέχεται από έντονο καταπιεσμένο ρομαντισμό και ποιητικότητα.
Κι εγώ δεν μπορώ να αφήσω σειρά, έστω κι αν είναι λίγα εκείνα που δεν μου άρεσαν. Σκέφτομαι πάντα ότι μπορεί στη συνέχεια να χάσω κάτι που θα με ικανοποιήσει.
Για το θέμα σύγκρισης συμφωνούμε απόλυτα! Και γενικά πιστεύω ότι και μεταξύ τους δεν μπορούμε να τα κρίνουμε και να μιλήσουμε και για αντιγραφές σε πολλές περιπτώσεις επειδή, μπορεί εμείς να διαβάσουμε κάτι δεύτερο ή τρίτο απλά και μόνο γιατί στη χώρα μας έφτασε με αυτή τη σειρά.
Εννοείται πάντως ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη καθώς και την ελευθερία να την εκφράζει. Δεν είμαστε... 'κριτικοί' απλά, άνθρωποι που αγαπάμε κάτι πολύ συγκεκριμένο! ;)
Φιλάκια!
Χα χα! Λες!? Εγώ πάντως μπήκα στον πειρασμό να πάω να δω ποιο κυκλοφόρησε πρώτο, αλλά μετά καταπιάστηκα με άλλα και ξεχάστηκα!!! Είναι όπως τα λες! Στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση! Κλισέ αλλά απ'ότι φαίνεται σωστό! Βλέπουν κάτι, εμπνέονται και γράφουν κάτι παρόμοιο. Το θέμα είναι ποιος το σκέφτηκε πρώτος!? Άντε να βγάλεις άκρη σε αυτό! LOL
Χμμ...σε ευχαριστώ για τη διευκρίνηση στο πώς μοιάζει με τους "Αγώνες πείνας"! Τι βιβλία και αυτά! Άντε να βγει και η ταινία, τώρα που τελειώνουν αυτές του Λυκόφωτος να έχουμε αυτές! Και μετά να παίρνει σειρά και "Η πόλη των οστών" σιγά σιγά! Κι αυτά μου άρεσαν πολύ!!! Περιμένω με απίστευτη αγωνία να ολοκληρωθούν και οι άλλες δύο τριλογίες, αλλά θα μου αργήσουν κάπως! :( Τι έρωτας με τον Jace! :)
Κι εγώ αυτό ακριβώς σκέφτομαι με τις σειρές. Ότι και να μην μου αρέσει πολύ το πρώτο βιβλίο, μπορεί η συνέχεια να κρύβει κάτι που να με γοητεύσει! Γιατί όπως λες δεν είναι δυνατόν να μας τα δώσουν όλα στο πρώτο βιβλίο! Τι θα γίνει μετά στα επόμενα άμα αποκαλυφτούν όλα από την αρχή!
Φυσικά να το πω ότι δεν μου έχει τύχει μέχρι τώρα καμία που να πω ότι δεν μου άρεσε σε τέτοιο σημείο που να πω την παρατάω. Άμα μου τύχει θα μπορώ να μιλήσω πιο σωστά, αλλά και πάλι δεν πιστεύω ότι θα την άφηνα στη μέση.
Σωστά...δεν είμαστε κριτικοί! Απλά τη γνώμη μας λέμε!
Πολλά φιλάκια!
@ Χα, χα, χα... κι εγώ το σκέφτηκε Ιφιγένεια αλλά για να πω την αμαρτία μου, βαρέθηκα! :P
Άλλωστε τι να ψάξεις... όλοι από κάπου έχουν εμπνευστεί. Όλα είναι κύκλος. Το θέμα είναι να ικανοποιείς ικανοποιητικά μια καλή ιδέα! ;)
Λατρεύω "Αγώνες Πείνας", λατρεύω Jace και περιμένω και τις δύο παραγωγές πως και πως!
(το ένα μου tattoo για να καταλάβεις είναι εμπνευσμένο από τα "Θανάσιμα Εργαλεία")
Κι εγώ ευτυχώς... δεν έχω κακοπέσει, όχι τουλάχιστον τόσο που να πω την παρατάω (που και πάλι δε νομίζω να το έλεγα).
Περιμένω κι ένα mail ε...
;)
Φιλάκια κοριτσάκι μου!
Ωπ! Να και η υπενθύμιση! LOL
Πολύ καλά τα λες Γιώτα μου! Σημασία έχει αυτό που γράφεις να ικανοποιεί! Άμα μπορείς μια ιδέα να την κάνεις ακόμη καλύτερη, εγώ δεν έχω πρόβλημα! :)
Κι εγώ τα περιμένω πώς και πώς! Ξέρουμε τίποτα για το ποιος θα παίζει τον Jace? Δεν θυμάμαι αν το έχω δει κάπου αυτό! Ελπίζω μόνο να είναι ο κατάλληλος! Δεν θέλω να μου χαλάσουν αυτό που έχω σχηματίσει στο μυαλό μου! ;Ρ
Φιλιά xxxxx
@ Χα, χα, χα... είδες Ιφιγενειάκι timing; Ούτε να το είχες δει! :P
Τον Jace θα τον υποδυθεί ο Jamie Campbell Bower. Να σου πω την αμαρτία μου δεν τρελάθηκα όταν τον είχα δει αλλά οι φωτογραφίες παραγωγής που έχουν διαρρεύσει με καθησύχασαν συν αυτά που είπε η ίδια η Clare.
Επειδή πολλοί τότε διαμαρτυρήθηκαν, ζήτησε να δει την κασέτα του casting και λέει ότι την συγκίνησε τόσο όταν τον είδε που έβαλε τα κλάματα, ότι ήταν όπως τον φανταζόταν όταν έγραφε τα βιβλία. Για να δούμε...
xxx
Χα χα! Ναι! :)
Χμμ...πήγα και είδα φωτογραφίες του...δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε! Απογοητεύτηκα κάπως! Είχε παίξει και στη σειρά "Λυκόφως" ε? Δεν ξέρω ρε εσύ αλλά σε μερικές φωτογραφίες μου θύμιζε κοπέλα! Και δεν εννοώ μόνο το πρόσωπό του αλλά και το σώμα του! Για τον Jace περίμενα να διαλέξουν κάποιον πιο...αρρενωπό!
Anyway...αν είναι αλήθεια αυτά που διέρευσαν τότε μάλλον θα είναι καλός. Αν η Clare είπε όντως αυτά - που ξέρει και τον χαρακτήρα καλύτερα μιας και αυτή τον δημιούργησε - τότε μάλλον θα έχει κάτι που εμείς δε βλέπουμε στις φωτογραφίες! Πάντως και στο "Λυκόφως" που έπαιξε δε τον πολυθυμάμαι και αυτό μάλλον θα σημαίνει ότι δε με ενθουσίασε...Τι να πούμε? Θα δείξει! Υπομονή!
@ Ιφιγένειά μου, κανείς μας δεν ενθουσιάστηκε αρχικά τουλάχιστον! Οι φωτογραφίες ωστόσο που έχουν διαρρεύσει από την παραγωγή της ταινίας δεν φαίνονται κακές! Τι να πω... ελπίζουμε και αναμένουμε!
Στη "Νέα Σελήνη" πρωτοέπαιξε, έκανε έναν από τους Βολτούρι και μάλλον γι' αυτό δεν το θυμάσαι.
Μακάρι Γιώτα μου! Είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας της σειράς και πραγματικά εύχομαι ο συγκεκριμένος να τον αποδώσει καλά και να μη με απογοητεύσει!!! Όπως είπες...ελπίζουμε και αναμένουμε!
Τον θυμάμαι ότι πρωτοέπαιξε στη "Νέα Σελήνη" έναν από τους Βολτούρι, αλλά δεν μου έκανε τρομερή εντύπωση ώστε να τον θυμάμαι με ενθουσιασμό...αυτό ήθελα να πω. Κακή διατύπωση :) Άσε που ήταν και κακάσχημος εκεί!!!
@ Ιφιγένεια χα, χα, χα...
Κοριτσάκι μου δεν έχεις άδικο! Πάντως λογικά η Clare κάτι περισσότερο θα ξέρει για να είναι περισσότερο από ικανοποιημένη με την επιλογή αυτή! :D
Έχω δει πάντως κάποιες φωτογραφίες και μου άρεσαν. Τις έχω περάσει και στο fb αρχείο! :P
Ναι Γιώτα μου, κι εγώ αυτό είχα πει σε προηγούμενό μου σχόλιο και σε αυτό ελπίζω. Ότι η Clare ξέρει τι κάνει και αφού τον επέλεξε αυτή...μάλλον θα είναι καλός. Υπομονή!
Μήπως είναι εύκολο να μου κάνεις ένα post το link επειδή δεν τις έχω δει? Ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά xxxxx
@ Κούκλα μου, επειδή δεν βρίσκω το link, και ως κλασσική πόντια παιδεύομαι από χθες, θα σου στείλω τις φωτογραφίες κατευθείαν στο mail σου! ;)
Χαχα! ΟΚ Γιώτα μου! Δεν έχω τσεκάρει τα mail μου ακόμη! Θα τα δω και θα σου σχολιάσω! ;)
Σε ευχαριστώ και συγγνώμη, δεν ήθελα να σε παιδεύσω!
@ Ιφιγένεια ξέρεις ότι ποτέ δεν με παιδεύεις! ;)
Και στην προκειμένη παιδεύτηκα μόνη μου! Χα, χα, χα...
@ Παιδάκι κι άλλα νεότερα!
Το "Crossed" (Ταίρι 2) αν όχι μέχρι το τέλος του Φθινοπώρου, αρχές Χειμώνα θα κυκλοφορήσει!
Μια μόνο διευκρίνηση/υπενθύμιση Γώτα μου...η σειρά αυτή είναι τριλογία ή μόνο 2 βιβλία είναι!? Για να ξέρω... :Ρ
@ Ιφιγένεια υποτίθεται ότι πάει για 3λογία! Τώρα μην γίνουν περισσότερα... χα, χα, χα!
Μου αρεσε πολυ αυτο το βιβλιο,οπως μου αρεσε κ το παραληρημα αν κ στο 2ο εχω μια μικρη αδυναμια παραπανω!!
Το συγκλονιστικο με αυτου του ειδους τα βιβλια ειναι το γεγονος οτι εχουν μια μεγαλη δοση αληθειας με την δικη μας κοινωνια στην οποια ζουμε!
Με "αξιωματουχους" που φορανε ωραια χαμογελα λενε μεγαλα λογια κ προσπαθουν να μας βαλουν σε ενα καλουπι για το δηθεν"κοινο συμφερον" ολων μας...
@ Ειρήνη εσύ μπορεί να μην πιστεύεις ότι το 'χεις να μιλάς για βιβλία αλλά... το 'χεις βρε παιδί μου, πως θα το κάνουμε; :D
Εγώ πάλι έχω μια μικρή κλίση στο "Ταίρι" κυρίως γιατί είναι πιο καλογραμμένο αλλά και πιο τρυφερό.
μπαααα...με τιποτα! χαχα
..αναμενω την συνεχεια ελπιζω να μην το καθυστερησουν πολυ!!!
@ Ειρηνάκι... άσ' τα αυτά! ;)
Απ' όσο ξέρω είναι το αμέσως επόμενο στο πρόγραμμα, αν δεν έχει αλλάξει κάτι!
Αντε μακαρι,να παιρνουνε σειρα ενα-ενα!
Περιμενουμε κ Κλερ...ακομη...
@ Ειρήνη εννοείται ότι περιμένουμε και μάλιστα, με αγωνία! :)
Δημοσίευση σχολίου