"Μείνε εκεί που είσαι και μετά φύγε" του John Boyne

Τη μέρα που ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πατέρας του Άλφι ορκίστηκε ότι δε θα πήγαινε στο μέτωπο – αλλά την αμέσως επόμενη μέρα έσπασε τον όρκο του. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Άλφι δεν ξέρει τίποτε άλλο για τον μπαμπά του εκτός του ότι είναι σε μια ειδική, μυστική αποστολή.
Μια μέρα, ενώ γυαλίζει παπούτσια στον σταθμό του Κινγκς Κρος στο Λονδίνο, ο Άλφι βλέπει το όνομα του πατέρα του σε μια δέσμη από χαρτιά που ανήκει σ’ έναν στρατιωτικό γιατρό. Συνειδητοποιεί ότι είναι κλεισμένος σ’ ένα νοσοκομείο όπου νοσηλεύονται ασθενείς με περίεργα συμπτώματα. Ο Άλφι είναι αποφασισμένος να σώσει τον πατέρα του απ’ αυτό το παράξενο μέρος…
Μια συγκινητική ιστορία που θα κερδίσει τις καρδιές των νεαρών αναγνωστών.

"Το όνομά μου είναι Κανένας: Ο γυρισμός (Βιβλίο 2)" του Valerio Massimo Manfredi

Χρειάστηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια γεμάτα βία και αίμα, άγριους έρωτες, πάθη και μίση για να νικήσουν οι Έλληνες τους Τρώες. Τώρα ο Οδυσσέας πρέπει να επιστρέψει με τους άντρες του στην Ιθάκη, όπου τον περιμένουν η πιστή γυναίκα του και ο γιος του, τον οποίο είχε αφήσει μωρό. Αλλά ο γυρισμός είναι μια νέα περιπέτεια. Ο Οδυσσέας έχει να αντιμετωπίσει τις σκοτεινές δυνάμεις της φύσης, τις ανεξιχνίαστες βουλές των θεών και ύπουλους εχθρούς, όπως τον κύκλωπα Πολύφημο, τους Λωτοφάγους, τη μάγισσα Κίρκη, τις Σειρήνες με το θανάσιμο τραγούδι τους… Ο πολυμήχανος άντρας, ο τολμηρός Κανένας, θα φτάσει στα πέρατα του κόσμου, ακόμη και στον Άδη, για να καταλήξει σε ένα μυστηριώδες νησί, όπου μια γοητευτική θεά θα τον κρατήσει στη γλυκιά αγκαλιά της για πολλά χρόνια. Τελικά, με την καρδιά γεμάτη πόνο για τους χαμένους συντρόφους, θα καταφέρει να φτάσει στην Ιθάκη, για να γευτεί την αγαλλίαση αλλά και την εκδίκηση…
Μετά τον ΟΡΚΟ, όπου ο Μανφρέντι αφηγείται με τρόπο μαγικό τη ζωή του Οδυσσέα από τη γέννησή του μέχρι το τέλος του Τρωικού Πολέμου, στον ΓΥΡΙΣΜΟ ξεδιπλώνει ως το τέρμα του το πιο συναρπαστικό ταξίδι όλων των εποχών.

"Η αναλφάβητη που ήξερε να μετράει" του Jonas Jonasson

Στις 14 Ιουνίου του 2007, ο Βασιλιάς και ο Πρωθυπουργός της Σουηδίας εξαφανίστηκαν από μια δεξίωση στο παλάτι. Αργότερα ειπώθηκε ότι είχαν αρρωστήσει∙ η αλήθεια είναι διαφορετική. Η πραγματική ιστορία αρχίζει κάμποσα χρόνια πριν, το 1961, με τη γέννηση της Νομπέκο Μαγιέκι σε μια καλύβα, στο Σοβέτο της Νότιας Αφρικής. Η Νομπέκο ξέφυγε από τη συνηθισμένη μοίρα των γυναικών της περιοχής της, η οποία είναι να μεγαλώνουν γρήγορα και να πεθαίνουν νωρίς. Τη χτύπησε ένας μεθυσμένος οδηγός, μηχανικός στο επάγγελμα, και η ζωή της πήρε διαφορετική τροπή. Κατηγορήθηκε για το ατύχημα και αναγκάστηκε να δουλέψει για τον μηχανικό, που ήταν επικεφαλής ενός προγράμματος ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια της χώρας. H Νομπέκο ήταν καλή στο νοικοκυριό, αλλά ακόμη καλύτερη –μια μικρή ιδιοφυΐα– στους αριθμούς. Ο μηχανικός, πάλι, δεν ήταν∙ και έκανε ένα τεράστιο λάθος. Τώρα μόνο η Νομπέκο το γνωρίζει…
Γραμμένη με το σπιρτόζικο και πανέξυπνο χιούμορ του Γιούνας Γιούνασον, αυτή είναι μια ιστορία για το πώς η προσπάθεια μιας γυναίκας να αλλάξει το δικό της μέλλον κατέληξε να αλλάξει τα πάντα.

"Εν ονόματι" του Αντώνη Σαμαράκη

Η εφηβεία δεν είναι βιολογική ηλικία, αλλά κατάσταση πνευματική, και τρόπος ζωής, και γι’ αυτό, ίσως, χρειάζονται οι εξεγερμένοι της υπάρξεως για να μας το θυμίζουν. Θα τους ονομάσουμε συγγραφείς, και το έργο τους, με αυτούς τους όρους, θα το διαβάσουμε σαν να ήταν επαναστατική προκήρυξη. Το Εν ονόματι, το τελευταίο μυθιστόρημα που μας χάρισε ο Αντώνης Σαμαράκης, θα μπορούσε να τοιχοκολληθεί στις γειτονιές της μεγαλούπολης, ή να βρεθεί στις λεωφόρους, ριγμένο από ένα παιδί που μέτρησε δεκάξι χρόνια στο βρόγχο ασυνάρτητων εν ονόματι και αποφάσισε ότι είναι καιρός να ελευθερωθεί.
Αιώνιος κατήγορος της αλλοτρίωσης και της καταδυνάστευσης του ανθρώπου από κάθε είδους εξουσιαστική αρχή, ο Σαμαράκης καταγγέλλει, σε αυτό το σφριγηλό, και όλο νιάτα μυθιστόρημα, εκείνες τις αφηρημένες ιδέες, και ιδεοληψίες, εν ονόματι των οποίων εξατμίζεται από την ίδια τη ζωή μας κάθε αυθεντικό νόημα.
Το θρόισμα των προκηρύξεων που ρίχνει ο ήρωας μέσα στη νύχτα, όπως το θρόισμα των σελίδων που διαβάζουμε, και όπως το θρόισμα των φύλλων που συνθέτουν την ελεγεία τους, δυναμώνει από έναν αέρα ελευθερίας, τον ίδιο που ενεργοποιεί τη σαμαρακική αφήγηση, και τον ίδιο που καλείται να ακολουθήσει ο αναγνώστης.
Εδώ, ο προορισμός ταυτίζεται με την περιπέτεια της εξέγερσης, και η ύψιστη διακύβευση είναι, ακριβώς, η μόνη που έχει σημασία για τον άνθρωπο: η ελευθερία να ζει αληθινά.

"Η κόντρα" του Αντώνη Σαμαράκη

Έχουν πολλές μορφές τα οδοφράγματα∙ δεν είναι μόνο μπάζα, κάδοι καμένοι, σπασμένα μάρμαρα, ή αναποδογυρισμένα τροχοφόρα. Τα πιο ωραία οδοφράγματα, τα πιο ισχυρά, και τα πιο ανθεκτικά, θα τα βρούμε φτιαγμένα από βιβλία, πάει να πει από χαρτιά.
Ένα τέτοιο οδόφραγμα είναι η Κόντρα του Σαμαράκη, ένα χάρτινο ανάχωμα, ή ένα αντάρτικο ερωτικό, και ερωτευμένο, ικανό να εγγράψει στις σελίδες του εκείνη την ανήκουστη φωνή όλων όσοι δεν είχαν, ή δεν βρήκαν ποτέ τη φωνή τους, των μικρών, και των απλών, και, τελικά, των ανθρώπινων ανθρώπων.
Κόντρα στον όλεθρο, κόντρα στην εξόντωση του ανθρώπινου γένους, κόντρα στην καταπίεση της εξουσίας, κόντρα στο πνίξιμο της εξεγερμένης ευγένειας, κόντρα στον ολοκληρωτισμό και τα καθεστώτα και τα όργανά του, κόντρα στο κουρέλιασμα της ευαισθησίας, και κόντρα, βεβαίως, στον έσχατο εχθρό μας – κόντρα στον θάνατο.
Με αυτές τις αριστουργηματικές, βαθιά ανθρώπινες, και απέριττα συναρπαστικές ιστορίες, ο Αντώνης Σαμαράκης προσθέτει άλλο ένα βέλος στη φαρέτρα, άλλο ένα εξάρτημα στον αμήχανο μηχανισμό της επανάστασης, και άλλο ένα ανθεκτικό υλικό στο οδόφραγμα που συνιστά ολόκληρο το έργο του.
Η Κόντρα αποτελεί ένα υπαρξιακό οδόφραγμα ενάντια της εξαθλίωσης και της μιζέριας, και, εφόσον είναι έτσι, χρειάζεται να το διαβάσουμε μαχητικά, αναλαμβάνοντας την ευθύνη που θέλει την ανάγνωση να είναι ήδη μια πράξη δημιουργίας.

"Αντίο, φιλενάδα" της Πένυ Παπαδάκη

Η Σοφία γεννήθηκε με τη σφραγίδα της υποχρέωσης στην ψυχή και με ένα μεγάλο ελάττωμα που βόλευε τους γύρω της. Δεν μπορούσε να αρνηθεί σε κανέναν τίποτε, δεν μπορούσε να πει «όχι». Το τίμημα που πλήρωσε ήταν βαρύ, αφού για τις λάθος επιλογές της έχασε ακόμη και την ελευθερία της. Από την άλλη η Μαρίνα είπε «όχι» σε όλα όσα την καταπίεζαν. Όχι στους γονείς, σε μία υποκριτική κοινωνία, σε έναν έρωτα δυνάστη και στην πιθανότητα να χάσει τη μονάκριβη κόρη της. Το τίμημα της ελευθερίας της ήταν να χάσει εκτός από αυτήν, και τον εαυτό της.
Θα συναντηθούν μέσα στα σκοτάδια, κι όταν τα μάτια τους θα συνηθίσουν, θα μάθουν άλλοτε βίαια κι άλλοτε με τρυφερότητα πως το φως που βγάζει η ψυχή είναι πιο δυνατό και πιο ζεστό από του ήλιου. Θα διδαχθεί η μία από την άλλη, θα αντέξει η μία για την άλλη, θα κλάψει η μια με την άλλη. Όπως κάνουν μόνο οι φίλες.
Και εκεί που πίστευαν πως την κέρδισαν την παρτίδα της ζωής, αυτή θα τους δείξει πως μπλόφαρε, γιατί έκρυβε ένα «αντίο» στο μανίκι της.

"Μια ζωή, ένα φιλί" του Θάνου Κονδύλη

Ποιος μπορεί να καταδικάσει τον έρωτα; Ποιος μπορεί να καταδικάσει την ευτυχία; Μα ο έρωτας δεν είναι η ευτυχία; Λοιπόν κι εγώ που τα βρήκα όλα αυτά τώρα, γιατί θα πρέπει να υποχωρήσω;
Όλοι γύρω μου λένε: «Θάλεια, κάνε πίσω. Έχεις στα χέρια σου ό,τι θέλησες ποτέ: μια πολιτική καριέρα, έναν πλούσιο άντρα, δυο παιδιά και όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου! Γύρνα πίσω στη ζωή σου». Στη ζωή μου… μα ποια ζωή;
Όλα τα χρόνια που πέρασα δίπλα στον άντρα μου, τον πλούσιο μεγαλοβιομήχανο Αλέξη Καραδήμα, ένιωσα τον πόνο, γνώρισα τη βαναυσότητα, γεύτηκα κάθε μορφή βίας από αυτόν. Ήταν μια ζωή προκαθορισμένη, χωρίς έρωτα, δίχως ευτυχία κι αγάπη.
Όταν όμως συνάντησα τον Ερμή, εκείνον τον υπέροχο ζωγράφο… ω, μα τότε ήταν που για πρώτη φορά ένιωσα όλη μου την ύπαρξη να συγκλονίζεται. Δε χρειάζεται τίποτε περισσότερο από μια σπίθα φωτιάς για να καεί ένα σπίτι, αλλά μόνο μια ματιά για να καούν δυο καρδιές. Εκείνη τη μέρα όλα άλλαξαν στη ζωή μου… για πάντα!
Η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας στη ζωή της οποίας ο έρωτας και η αγάπη συγκρούονται παθιασμένα με τη σκληρότητα και τη βία.