Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια είχα να παρακολουθήσω mecha ή sci-fi σειρά anime. Τουλάχιστον, πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που είδα κάτι πιο... φρέσκο και σύγχρονο καθώς οι επαναλήψεις των anime ανάλογου περιεχομένου από την δεκαετία του '70, άντε και λίγο '80, δεν πιάνονται. Ναι, ξέρω τι σκέφτεστε. Πως είμαι κολλημένη και δεν δίνω εύκολα ευκαιρίες. Ίσως και να έχετε δίκιο αλλά κακά τα ψέματα, τα mecha anime είναι μεγάλη ιστορία και για να σε κερδίσει κάποιο πρέπει να έχει αυτό το... "κάτι". Ε, λοιπόν, το "κάτι αυτό" βρήκα την περασμένη season στο "Aldnoah Zero".

ΤΟ ANIME:
Το "Aldnoah.Zero" είναι μια mecha anime τηλεοπτική σειρά παραγωγής των Olympus Knights και A-1 Pictures, που έκανε πρεμιέρα στις 05 Ιουλίου του 2014 και ολοκλήρωσε τον πρώτο της κύκλο έπειτα από 12 επεισόδια στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. Σκηνοθέτης της σειράς είναι ο Ei Aoki και η πρωτότυπη ιδέα είναι του Gen Urobuchi, με τους δυο τους να έχουν συνεργαστεί και παλαιότερα στο "Fate/Zero". Ο Katsuhiko Takayama υπογράφει το σενάριο ενώ ο Ei Aoki ανακοίνωσε για πρώτη φορά το cast στο AnimeJapan στις 22 Μαρτίου 2014. Η Aniplex απέκτησε τα δικαιώματα της προβολής της σειράς στην Αμερική,  ενώ στην Ιαπωνία προβλήθηκε μέσω των δικτύων Tokyo MX, BS11, Asahi Broadcasting Corporation, Gunma TV και AT-X, αλλά ήταν διαθέσιμο και σε streaming μέσω του Nico Nico Douga και για την Αυστραλία μέσω του Hanabee.


ΤΟ STORY:
Το 1972 ανακαλύφθηκε στην επιφάνεια του φεγγαριού μία αρχαία, εξωγήινη υπερπύλη. Η ανθρωπότητα, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία αυτή, ξεκίνησε να μεταναστεύει στον Άρη. Στην συνέχεια, οι έποικοι, ανακάλυψαν μια ιδιαίτερη προηγμένη τεχνολογία και δημιούργησαν την Αυτοκρατορία Vers, κάτι που στοίχισε στον Άρη αλλά και στα μυστικά που οι ίδιοι είχαν. Αργότερα, η Αυτοκρατορία αυτή κήρυξε πόλεμο στη Γη και το 1999, μια μάχη που έλαβε χώρα στην επιφάνεια του φεγγαριού, έκανε την υπερπύλη να εκραγεί, συντρίβοντας με τον τρόπο αυτό το φεγγάρι, τα κομμάτια του οποίου συνέχιζαν να υπάρχουν γύρω από τον πλανήτη. Έτσι, λοιπόν, αποκομμένοι από τον Άρη,
οι εναπομείναντες εξεγερμένοι Vers, προχώρησαν στην μαζική ίδρυση διαστημικών σταθμών εντός της ζώνης των συντριμμιών και τα πυρά ανάμεσα στα δύο αντίπαλα στρατόπεδα, έπαυσαν. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το 2014, μία επίθεση προς την πριγκίπισσα των Vers, κατά την διάρκεια της επίσκεψής της στην Γη, προκειμένου να προχωρήσει σε μια συζήτηση που θα έφερνε την οριστική ειρήνη ανάμεσα στα δύο έθνη, δίνει την αφορμή στην Αυτοκρατορία να εξαπολύσει μια νέα επίθεση εναντίον της Γης και αυτή τη φορά είναι πρόθυμη να την κατακτήσει με όποιο κόστος, όπως οι Γήινοι είναι αποφασισμένοι να προστατεύσουν τον πλανήτη τους.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Αν κάτι μου κέντρισε το ενδιαφέρον και τελικά, κέρδισε την προσοχή μου, ήταν οι χαρακτήρες του anime. Συνήθως, στα καλά mecha, οι πρωταγωνιστές είναι μιας κάποιας ηλικίας. Προφανώς και δεν έχουν βγει στην σύνταξη αλλά, τουλάχιστον, έχουν ενηλικιωθεί. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην προκειμένη οπότε αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι δεν πάει καλά, προετοιμάζεσαι για ν' απογοητευτείς και ξαφνικά... βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια μεγάλη κι ευχάριστη έκπληξη. Οι main χαρακτήρες μπορεί να είναι μόλις 16 ετών αλλά δεν χρειάζονται την εμπειρία του χρόνου στις πλάτες τους. Είναι αρκετά ενδιαφέροντες από μόνοι τους.
- Ένα από τα πιο ενδιαφέρουσα χαρακτηριστικά της πλοκής είναι η ταυτότητα των δύο αντίπαλων
στρατοπέδων. Δεν έχουμε να κάνουμε με την επίθεση εξωγήινων απέναντι στους γήινους αλλά ουσιαστικά με έναν εμφύλιο, αφού οι κάτοικοι του Άρη δεν είναι παρά απόγονοι των γήινων που μετοίκησαν εκεί και τελικά, κατέληξαν να μην γυρίσουν ποτέ, μεγαλώνοντας γενιές και γενιές ανθρώπων, στερημένων και γεμάτων επιθυμίες για τις χαρές ενός πλανήτη από τον οποίο προέρχονταν αλλά στον οποίο δεν είχαν δικαίωμα να επιστρέψουν.
- Συμπληρωματικά με το προηγούμενο σχόλιο, άλλο ένα από τα ενδιαφέρουσα χαρακτηριστικά της πλοκής είναι το πως χειρίζονται τα στρατιωτικά θέματα αλλά κι εκείνα που σχετίζονται με την πολιτική. Ουσιαστικά, η σειρά, δεν μας οδηγεί σε ένα μέλλον πολύ μακρινό από το σήμερα, ούτε και πολύ διαφορετικό. Πολύ απλά, σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, αποτυπώνεται η διαφθορά, το πατρονάρισμα εκείνων που έχουν τον έλεγχο από εκείνους που θέλουν να το αποκτήσουν, ο χειρισμός της μάζας από τους υψηλά ιστάμενους, οι αδυναμίες που έχουμε ως θνητά πλάσματα και που αν τους το επιτρέψουμε, μας ελέγχουν και πολλές φορές μας καταστρέφουν.
- Το μεγάλο χαρτί, για μένα, είναι ο Inaho. Σε κάθε anime, χρειάζεσαι έναν ήρωα με τον οποίο να είσαι
σε θέση να ταυτιστείς, έναν ήρωα που θα αγαπήσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε τον Inaho που ενώ φαντάζει ιδανικός, έχει πολλές αδυναμίες και μειονεκτήματα. Όμως, αυτό, είναι φυσιολογικό αφού μιλάμε για ένα ανθρώπινο πλάσμα στα πλαίσια ενός ρεαλιστικού σύμπαντος. Ένα πλάσμα ήρεμο, πανέξυπνο, ευφυέστατο, δημιουργικό, έτοιμο να θυσιαστεί με θάρρος και αυταπάρνηση, ένα πλάσμα που παρά τα προτερήματά του δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ανθρώπους και καταστάσεις για να σώσει τους δικούς του, και που δεν θα κρατηθεί και θα δράσει εκδικητικά, όταν κριθεί απαραίτητο και μη δυνατό να το αποφύγει. Άλλωστε, οι χαρακτήρες στο σύνολό τους, δεν είναι ιδανικά καλοί ή κακοί, απλά αναγκάζονται πολλές φορές να κάνουν άσχημα πράγματα δεδομένου του σωστού εκείνης της στιγμής.
- Στα τεχνικά, τώρα, το anime είναι πάρα πολύ καλό. Διατηρώντας κάτι το παλιομοδίτικο, προσαρμοσμένο όμως στα σύγχρονα πλαίσια, καταφέρνει να διατηρήσει μια χρονική ισορροπία αλλά και την αποτύπωση της διαφορετικότητας ανάμεσα στα δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Οι σκηνές δράσης είναι πολύ καλογυρισμένες, ορισμένες από αυτές είναι πολύ έντονες και αγωνιώδεις και σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική της σειράς, δημιουργείται ένα σύνολο που σε κάνει να παρακολουθείς με προσήλωση, αλλά και αγωνία, αφού δεν ξέρεις τι θα σε βρει. Μεταξύ μας, μιλάμε για mecha. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να πεθάνει.
- Επιστρέφοντας στο story, το μεγαλύτερο ατού του είναι το ότι ξέρει πως να χτίσει το σασπένς του. Ναι
μεν ξέρεις κάποια πράγματα για τους βασικούς χαρακτήρες, αλλά ποτέ δεν τα ξέρεις όλα. Γνωρίζεις το παρελθόν τους, αλλά όχι απόλυτα. Κάνεις υποθέσεις για το πως σκέφτονται ή νιώθουν, αλλά δεν έχεις διαβεβαιώσεις. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την αξιέπαινη σκηνοθεσία που χρησιμοποιεί τα πιο πετυχημένα κόλπα που θα μπορούσε προκειμένου να εκμεταλλευτεί και να αναδείξει όλα τα παραπάνω, έχουμε ορισμένες πολύ δυνατές στιγμές, έντονα φορτισμένες, συναισθηματικά και όχι μόνο, αλλά και μεγάλη ένταση.
- Ένα κορίτσι, δύο αγόρια. Δύο αγόρια που έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους αλλά την ίδια στιγμή έχουν πάρα πολλά κοινά. Ο καθένας τους, έχει κάποιους συγκεκριμένους στόχους και έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ανάμεσά τους βρίσκεται ένα κορίτσι που ο καθένας τους τυ βλέπει με διαφορετικό τρόπο. Ή μήπως, όχι; Αυτή είναι άλλη μια γοητευτική παράμετρος του anime αυτού. Υπάρχει αγάπη, υπάρχουν δυνατά συναισθήματα, συναισθήματα που δίνουν κίνητρα και κατευθύνουν, δεν είναι όμως το Α και το Ω. Άλλωστε η ιστορία μας, δεν είναι love story, ούτε ένα ερωτικό τρίγωνο θα έπρεπε να βρίσκεται στο προσκήνιο, πράγμα που δεν γίνεται. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως παύει να υπάρχει... κάτι. 

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Το official ost της σειράς κυκλοφόρησε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014 και αποτελείται από 20 κομμάτια σε μουσική σύνθεση του Hiroyuki Sawano, ακολουθώντας ηλεκτρονικούς και ποπ ρυθμούς κατά το ήμισυ, και πιο ρομαντικές, ορχηστρικές μελωδίες κατά το δεύτερο ήμισυ, ανάλογα με την έκφραση της κάθε στιγμής. Και ναι, η μουσική, είναι ένα από τα μεγάλα ατού αυτού του anime, αφού συνοδεύει μοναδικά πολλές στιγμές που είναι πραγματικά αξιομνημόνευτες. Το opening theme είναι το "heavenly blue" της Kalafina, ενώ υπάρχουν δύο ending themes, τα "A/Z" και "aLIEz". Φυσικά, κυκλοφορούν ποικίλες εναλλακτικές σε cd singles για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια.

Aldnoah Zero - Opening 



Aldnoah Zero - Opening Full Song




ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ:
Αρχικά η σειρά είχε ανακοινωθεί πως θ' αποτελείται από 24 επεισόδια. Για κάποιο λόγο, αυτό, άλλαξε στην πορεία και τα επεισόδια μειώθηκαν στα 12 αλλά, ευτυχώς, πολύ άμεσα ενημερωθήκαμε πως ουσιαστικά θα προχωρούσαν σε semi season και πως θα επανερχόταν στους δέκτες μας τον Ιανουάριο. Ο καιρός πέρασε και η ώρα πλησιάζει, και δεν μπορώ να ισχυριστώ πως δεν έχω αγωνία για το τι θα δούμε. Δεδομένου ότι το story ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον ως προς αυτό που παρουσιάστηκε ως main theme, δεν μπορώ να είμαι σίγουρη που ακριβώς θέλουν να το πάνε. Έχω τις
υποψίες μου, αλλά όχι την βεβαιότητα. Από την άλλη, το τέλος ήταν τέτοιο που σε κάνει να απορείς σε ορισμένα σημεία. Δεν μπορώ να το αναλύσω, δεδομένου ότι θα κάνω spoilers και δεν το θέλω, αλλά μετά την σφαλιάρα του τελευταίου επεισοδίου δεν μπορείς να μην αναρωτιέσαι για το τι θα δεις. Όπως και να 'χει, η ώρα κοντοζυγώνει κι εμείς θα μείνουμε συντονισμένοι στους δέκτες μας, περιμένοντας μια συνέχεια που μάλλον θα κάνει αυτό το anime να θεωρηθεί "κλασσικό" στο είδος του. Και θέλω να ελπίζω πως έστω σε ένα μέρος των εικασιών μου έχω πέσει μέσα διαφορετικά, η θέαση της 2ης season θα ξεκινήσει με μεγάλο μαράζι και στεναχώρια.

Aldnoah Zero - Season 2 Trailer