Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Γιάννης, ένας άντρας πεινασμένος για τη ζωή, θα γνωρίσει την Κατερίνα, μια γυναίκα που μέσα της τα ένστικτα μάχονται με τη λογική. Ένα τυχαίο τηλεφώνημα θα θέσει τον τροχό της τύχης σε κίνηση και θα τους παρασύρει σε μια πρωτόγονη και άγρια ένωση. Την ίδια ώρα, ο Μάνος, κατατρεγμένος από εφιαλτικές αναμνήσεις, σκορπά το θάνατο παλεύοντας να σκοτώσει τον εφιάλτη του διαταραγμένου του μυαλού.
Τρεις ήρωες, που μέσα από πολλά παιχνίδια της μοίρας θα καταλάβουν ότι είναι δεσμώτες της ίδιας τους της ζωής, θα αναζητήσουν τη λύτρωση χαράσσοντας ο καθένας το δικό του μονοπάτι μέχρι που οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν, και τότε η αλήθεια θα έρθει στο φως. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. Στη μέση η Κατερίνα, η ογκρέσα*, αποφασισμένη να απελευθερώσει το δράκο από μέσα της και να αψηφήσει τα πάντα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γεμίσει τα κενά στην ψυχή και στο κορμί της.
Αγάπη και μίσος. Ζωή και θάνατος. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που στριφογυρίζει απειλητικά στον αέρα. Ποια θα επικρατήσει;
*Μυθική μορφή. Μυστηριακή γυναίκα με ακαταμάχητο έως επικίνδυνο ερωτισμό. Υποδηλώνει τη μοιραία, τη γυναίκα πλανεύτρα. Αναφέρεται και ως γυναίκα δράκαινα.

Προσωπική άποψη:
Τον Κώστα Κρομμύδα τον γνώρισα πριν από πολλά χρόνια, μέσω της συμμετοχής του δε διάφορες τηλεοπτικές σειρές. Δεν θα ισχυριστώ πως παρακολουθούσα στενά το έργο του, οπότε δεν θα μπορούσα να γνωρίζω την καλλιτεχνική του πορεία. Αργότερα, έμαθα πως έγραψε δύο βιβλία που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Μίνωας και που κατά τα φαινόμενα, το ένα τουλάχιστον από τα δύο, πήγε πολύ καλά. Παρ' όλα ταύτα, δεν γεννήθηκε ποτέ μέσα μου η επιθυμία να τον διαβάσω. Όταν πλέον ο ίδιος βρέθηκε στις εκδόσεις Διόπτρα, και ο ντόρος γύρω από το όνομά του έγινε ακόμα μεγαλύτερος, άρχισαν οι πιέσεις από ορισμένους γνωστούς και φίλους. Έτσι, μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στην "Ογκρέσα" του, η οποία θα έλεγα πως παρά που δεν με συγκλόνισε, μου κράτησε καλή συντροφιά.

Τρεις άνθρωποι. Τρεις διαφορετικές ιστορίες. Τρεις ζωές που έμελλε να μπλέξουν η μία με την άλλη και να την καθορίσουν. Τρία πρόσωπα, δεσμώτες του εαυτού τους και την καθημερινότητας στην οποία οι ίδιοι τον έχουν καταδικάσει. Η Κατερίνα, μια γυναίκα που ασφυκτιά μέσα στον γάμο της που δεν έχει πλέον τίποτα να της προσφέρει, εκτός από πλούτη και ένα καλό όνομα. Ο Γιάννης, που τυχαία γνωρίζει την Κατερίνα που εισβάλλει στη ζωή του για να σαρώσει τα πάντα, αλλά και να ξυπνήσει μέσα του συναισθήματα πρωτόγνωρα που δεν ήξερε πως μπορεί να νιώσει. Τέλος, ο Μάνος, ένας κατά συρροήν δολοφόνος που προσπαθώντας να ξορκίσει τα φαντάσματα ενός εφιαλτικού παρελθόντος, σκοτώνει ιερόδουλες με ψηλά τακούνια, αναζητώντας μια λύτρωση που δεν λέει να έρθει.

Η γραφή του Κώστα Κρομμύδα είναι ζωντανή, άμεση, αποκομμένη από περιττές φλυαρίες, μεστή, και είναι ολοφάνερο πως πρόθεσή του είναι να μιλήσει πρώτα στην καρδιά του αναγνώστη, και μετά στη λογική του. Η ροή της αφήγησης διακρίνεται από έντονο νεύρο και πάθος, το οποίο μεταφέρεται από τους ήρωές του στα ίδια τα γεγονότα τα οποία χτίζουν τελικά την πλοκή και που, αν και κάπως προβλέψιμη, είναι αριστοτεχνικά χτισμένη, έτσι ώστε να μην υπάρχουν κενά ή νεκρά σημεία, που όχι μόνο θα κατέστρεφαν την ατμόσφαιρα, αλλά θα έκαναν την ιστορία την ίδια να καταρρεύσει κάτω από το βάρος της ίδιας της αφέλειας και να βαλτώσει μέσα στα ίδια της τα λάθη. Επίσης, ο συγγραφέας, έχει χειριστεί ιδιαίτερα καλά και το θέμα της μεταβαλλόμενης αφήγησης, αφού η εναλλαγή ανάμεσα σε πρώτο και τρίτο πρόσωπο μέσα στο ίδιο κείμενο είναι κάτι που απαιτεί τεχνική και ψυχραιμία, στοιχεία τα οποία φαίνεται να διαθέτει.

Η ιστορία της "Ογκρέσας" είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και καλοδουλεμένη, τόσο σε αφηγηματικό επίπεδο όσο και ως προς την ανάπτυξη του ψυχογραφήματος των χαρακτήρων, όμως σε αντίθεση με δηλώσεις οικείων μου περί πρωτοτυπίας, δεν θα ισχυριστώ το ίδιο και εγώ, καθότι έχω διαβάσει παρόμοιες ιστορίες, όχι μόνο θεματολογικά, αλλά και ως προς την ανάπτυξή τους. Και αυτό δεν το λέω για κακό, αλλά για να παραθέσω ένα γεγονός, συμπληρώνοντάς το από την παρατήρηση πως είτε έτσι είτε αλλιώς, ο κύριος Κρομμύδας αφηγήθηκε την δικιά του ιστορία, κάνοντάς την "δικιά του" με κάθε σημασία της λέξης. Αυτό που εμένα με κούρασε κάπως, ήταν οι αναχρονισμοί στην αρχή της αφήγησης, οι οποίοι πιστεύω πως θα έπρεπε, ίσως, να έχουν δοθεί λιγότερο απαιτητικά, και όχι με τέτοια ταχύτητα που σε κάνει να πνίγεσαι.

Εν κατακλείδι, η "Ογκρέσα" είναι αναμφίβολα ένα πολύ καλό βιβλίο, αλλά σίγουρα δεν είναι το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς που πέρασε. Ίσως και να μπορούσε να είναι, αν ο συγγραφέας είχε χειριστεί ορισμένες ισορροπίες με διαφορετικό τρόπο. Όμως, κακά τα ψέματα, είναι άσκοπο να μιλάμε με γνώμονα τα αν, δεν είναι τι ζητούμενο και, τελικά, αν μπούμε σε αυτή τη λογική και διαδικασία, θα μειώσουμε το έργο του δημιουργού και ουδεμία τέτοια πρόθεση έχω. Όπως και να 'χει, η "Ογκρέσα" είναι ένα ευκολοδιάβαστο, γρήγορο, και γεμάτο νεύρο ανάγνωσμα, που θα σας προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα κατά την ανάγνωσή του και γιατί όχι, θα προκαλέσει μια εσωτερική σύγκρουση μέσα σας. Το ποιος θα βγει νικητής, είναι μια άλλη ιστορία.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Κρομμύδας Κώστας
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ελληνική Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 486
ISBN: 978-960-364-767-6