Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η φημισμένη μουσικός Σάμερ Ζάχοβα επιστρέφει στο Λονδίνο, την πόλη όπου για εκείνη ξεκίνησαν τα πάντα. Ελεύθερη και μόνη στην ηδονιστική πρωτεύουσα, η Σάμερ αφήνεται σε μια σειρά καυτών σχέσεων, δοκιμάζοντας συναρπαστικές νέες εμπειρίες, καθώς ταξιδεύει στην Ευρώπη προκειμένου να εκπληρώσει τα όνειρά της.
Όταν το ανεκτίμητης αξίας βιολί της Σάμερ εξαφανίζεται, η μοίρα φέρνει και πάλι το χαρισματικό Ντόμινικ στη ζωή της.
Τόσο η Σάμερ όσο και ο Ντόμινικ δεν μπορούν να αγνοήσουν το πάθος που εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσά τους, όμως το παρελθόν έχει αφήσει τα σημάδια του, με αποτέλεσμα και οι δύο να αντιλαμβάνονται πως η αγάπη και το πάθος δε συμβαδίζουν πάντοτε. Η Σάμερ γνωρίζει πως, αν συνεχίσει να παίζει με τη φωτιά, θα καταλήξει να καεί, από την άλλη όμως υπάρχουν ορισμένες απολαύσεις απλά ακαταμάχητες…
Θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τελικά τα εμπόδια που υψώνονται ανάμεσά τους, κι η Σάμερ θα επιλέξει να ακολουθήσει το μυαλό ή την καρδιά της;

Προσωπική άποψη:
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που αναφερθήκαμε τελευταία φορά στην σειρά "Ογδόντα Ημέρες" της Vina Jackson, αλλά αυτό θα αλλάξει σήμερα, αφού έφτασε η ώρα να κλείσει ο κύκλος της, με τον σχολιασμό του τρίτου και τελευταίου της βιβλίου που όπως και το πάθος, έχει το χρώμα του "Κόκκινου". Και ξέρω πως πολλοί έχετε διαφωνήσει μαζί μου στο παρελθόν όσον αφορά την συγκεκριμένη τριλογία, όμως αυτή τη φορά έχω επιστρέψει για να την υπερασπιστώ και πάλι και μάλιστα, με μεγαλύτερο πάθος από τις προηγούμενες αφού, κατά την ταπεινή μου άποψη, το βιβλίο αυτό είναι το καλύτερο, το πιο ολοκληρωμένο και το πιο σωστά δομημένο της τριλογίας, τόσο που δεν γίνεται να σου φανεί αδιάφορο.

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που η Σάμερ και ο Ντόμινικ χώρισαν, και ο καθένας τους έχει αποφασίσει να ζήσει τη ζωή του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς όμως να έχουν ξεχάσει στην πραγματικότητα ο ένας τον άλλον. Η Σάμερ κάνει διεθνή καριέρα στη μουσική σκηνή, και κατά την διάρκεια των ταξιδιών της περνάει κολασμένες νύχτες που σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν τις πιο σκοτεινές της επιθυμίες, την ίδια ώρα που ο Ντόμινικ απολαμβάνει την επαγγελματική του επιτυχία, ενώ παράλληλα εξερευνά τα δικά του πάθη, προσπαθώντας να μάθει να τα ελέγχει και να τα ορίζει. Η ζωή τους έχει χωρίσει, όμως, όταν χαθεί το βιολί της Σάμερ, μια σειρά γεγονότων θα φέρουν και πάλι κοντά τους δυο τους για να τους κάνουν να συνειδητοποιήσουν πως πρέπει να αποφασίσουν τι πραγματικά θέλουν ο ένας από τον άλλον, αλλά και από τη ζωή τους γενικότερα.

Αυτό που ενόχλησε πολλούς στο "Ογδόντα Ημέρες Κίτρινο", ήταν η έλλειψη ρομάντζου και συναισθήματος. Όπως είχα ξαναπεί, τότε, για μένα κάτι τέτοιο όχι μόνο ήταν αχρείαστο, αλλά θα ήταν και αφελές αν γινόταν εκβιαστική χρήση του, αφού η ιστορία της Σάμερ και του Ντόμινικ δεν ξεκινάει ως μια γλυκανάλατη ερωτική ιστορία, αλλά ως μια παθιασμένη ικανοποίηση των φετιχιστικών γούστων δύο ανθρώπων, οι δρόμοι των οποίων συναντιούνται. Στο "Ογδόντα Ημέρες Μπλε", αυτή η ρομαντική νότα υπήρχε, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη, δόθηκε με λάθος τρόπο από το συγγραφικό δίδυμο που ακούει στο όνομα Vina Jackson, αφού όλο αυτό μοιάζει, όχι να γεννήθηκε, αλλά να αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα, χωρίς να υπάρχουν οι σωστές βάσεις και υποδομές για να γίνει όλο αυτό. Κάπου εκεί, χάθηκε το τόπι, και το "Ογδόντα Ημέρες Κόκκινο" έρχεται για να το ξαναφέρει στο παιχνίδι.

Στο τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς, το συγγραφικό μας δίδυμο έχει δώσει τον καλύτερό του εαυτό. Δεν έχουμε να κάνουμε απλά με ένα καλογραμμένο κείμενο, αλλά με ένα κείμενο με ουσία, που εμβαθύνει στα άδυτα της ψυχής, του μυαλού, αλλά και των πιο απόκρυφων επιθυμιών των ηρώων μας, φέρνοντας στην επιφάνεια στοιχεία που είτε τα γνωρίζαμε είτε όχι, είναι όλα αυτά μαζί -και όχι μεμονωμένα- που συνθέτουν την εικόνα της πραγματικότητάς τους, την οποία πρέπει να μπορέσουν να παραδεχτούν και στη συνέχεια, να αποδεχτούν, έτσι ώστε να είναι σε θέση να προχωρήσουν στη ζωή τους, όχι απαραίτητα μαζί, αλλά με κάποιον που θα μπορεί να αποδεχτεί τα σκοτάδια τους, κάποιον που θα μπορεί να τους αποδεχτεί γι' αυτό που είναι ακόμα κι αν αυτό το κάτι δεν είναι ιδανικό. Η λύτρωση έρχεται πολλές φορές όχι όταν προσπαθούμε να αλλάξουμε αυτό που είμαστε και να ακολουθήσουμε το φως, αλλά όταν αγκαλιάζουμε το σκότος μας και μαθαίνουμε να ζούμε όντας ευχαριστημένοι με την αλήθεια μας.

Παθιασμένος, έντονο, με νευρώδη αφήγηση που μοιράζεται ανάμεσα στη Σάμερ και στο βλέμμα ενός τρίτου παρατηρητή που ακολουθεί τον Ντόμινικ, το "Ογδόντα Ημέρες Κόκκινο" ολοκληρώνει αυτήν την ιδιαίτερη και ιδιότυπη ιστορία αγάπης και πάθους με τρόπο μοναδικό, αποδεικνύοντας πως δεν είναι αναγκαίο να επιλέγουμε στη ζωή μας το άσπρο ή το μαύρο, αλλά πως μπορούμε να την προσαρμόσουμε σε άλλα χρώματα, αρκεί να βρεθεί ο κατάλληλος, εκείνος που θα μας θέλει γι' αυτό που είμαστε, και όχι γι' αυτό που νομίζει ότι είμαστε ή γι' αυτό που επιθυμεί να γίνουμε στα χέρια του. Γρήγορη πλοκή, ανατροπές που σε ξαφνιάζουν, παθιασμένη δυναμική που σου κόβει ορισμένες φορές την ανάσα, το βιβλίο αυτό δεν είναι απλά μια ρομαντική ιστορία, ούτε η άρρωστη αποτύπωση των επιθυμιών ενός ζεύγους φετιχιστών. Είναι ένα άρτιο ψυχογράφημα, μία εκ βαθέων αναζήτηση στις πιο σκοτεινές γωνιές της λογικής και της συνείδησης, αλλά και των επιθυμιών που δεν ορίζονται από αυτές.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Vina Jackson
Μεταφραστής: Καψάλης Χρήστος
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 336
ISBN: 978-960-14-2838-3