Παρακολουθώντας και ολοκληρώνοντας την 1η season του "Oreimo" ένιωσα εξαιρετικά χαρούμενη που δεν το είχα κάνει κατά την διάρκεια της κανονικής του προβολής, τότε, στο 2010, αφού η αναμονή 3 ετών προκειμένου να βγει η συνέχειά του, μάλλον θα με σκότωνε. Εδώ τελείωσα την 1η, και ξέροντας πως η 2 βρίσκεται ήδη στο pc μου, μου φάνηκε τραγικά δύσκολο να περιμένω την επόμενη νύχτα για να συνεχίσω. Αν αναλογιστείτε δε πως την τελείωσα εν μια νυκτί, καταλαβαίνετε πως η περίπτωσή μου είναι προχωρημένη. Να... σαν των πρωταγωνιστών του "Oreimo" καλή ώρα.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ:
Η 2η season του "Oreimo" -που στα Ιαπωνικά διατήρησε τον τίτλο της προσθέτοντας μια τελεία στο τέλος, "Ore no Imōto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai."-, σε σκηνοθεσία Hiroyuki Kanbe και σενάριο, σε παραγωγή της A-1 Pictures αυτή τη φορά, ξεκίνησε να προβάλλεται στις 17 Απριλίου 2013 και ολοκληρώθηκε έπειτα από 13 επεισόδια στις 30 Ιουνίου 2013 ενώ τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ακολούθησαν 3 ακόμα OVAs που αποτελούν τον πραγματικό επίλογο της ιστορίας. Στην Ιαπωνία η προβολή της 2ης season έγινε μέσω των δικτύων Tokyo MX, tvk, Tochigi TV, Gunma TV, TVS, CTC, TVA, TVQ, TVh, ABC, BS11 και AT-X, ενώ για την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία τα δικαιώματα πήγαν στην Madman Entertainment και αντίστοιχα, για τη Βόρειο Αμερική, στην Aniplex of America.


ΤΟ STORY ΤΗΣ 2ης SEASON:
Συνεχίζοντας από εκεί που μας είχε αφήσει η ιστορία στο τέλος της 1ης season, μας παρουσιάζει την καθημερινή ζωή των ηρώων μας, οι οποίοι -πλέον- προσπαθούν να βάλουν σε μια τάξη τα θέλω τους και όχι μόνο. Το σχολείο, το μέλλον τους, τα πρώτα ερωτικά τους σκιρτήματα, βρίσκονται σε πρώτο πλάνο και ο καθένας από αυτούς πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν του που καθορίζει το παρόν του, αλλά και να ζήσει τις επιθυμίες του αποφασίζοντας ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει το μέλλον του.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤH 2η SEASON:
- Θα ξεκινήσω λιγάκι αντίστροφα αυτή τη φορά και θα αναφερθώ πρώτα στο art που αν και ήταν ήδη εξαιρετικό από την 1η season του project, στη 2η γίνεται ακόμα καλύτερο -αν είναι ποτέ δυνατόν! Κι όμως, είναι, και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Χωρίς να χάνει την ήδη υπάρχουσα ταυτότητά του, και χωρίς να επεμβαίνει στο αισθητικό αποτέλεσμα τόσο που θα μας ξένιζε, η παραγωγή σχεδιασμού έχει προσέξει εκείνες τις μικρές όχι και τόσο καλές σχεδιαστικά λεπτομέρειες της πρώτης season και έχει το καλύτερο δυνατόν για να τις βελτιώσει, εξαλείφοντας έτσι ακόμα και την παραμικρή ατέλεια. Αυτό στα μάτια ενός otaku φαντάζει θεϊκό, στα μάτια ενός όχι τόσο ψυχαναγκαστικού anime fan, ως μια αδιευκρίνιστη βελτίωση. Όπως και να 'χει, όμως, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό.
- Και πάμε στο ζουμί της υπόθεσης όπου στην season αυτή βλέπουμε την πλοκή της κεντρικής ιστορίας
να διαμορφώνεται, να αναπροσαρμόζεται και να ακολουθεί αρκετά διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που είχε ακολουθήσει στην 1η. Πλέον, δεν παρακολουθούμε την προσπάθεια της Kirino να ταιριάξει τον δικό της κόσμο μέσα στον υπαρκτό και να συμβαδίσει αυτούς τους δύο ώστε να είναι απόλυτα και ολοκληρωτικά ευτυχισμένη, αλλά την εξέλιξη της σχέσης του Kyousuke με κάθε μία από της κοπέλες που μας συστήθηκαν στην 1η season και που τώρα, ζητάνε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η τροπή αυτή των γεγονότων δίνει μια πιο harem αισθητική στο όλο σύνολο αλλά ευτυχώς, όχι με τόσο κλισέ τρόπο που να μας ξενίσει.
- Και περνάμε στο πιο σημαντικό -ίσως- στοιχείο της 2ης αυτής season, που εκτός από τεράστιο spoiler, είναι και ο βασικός λόγος που πιθανότατα θα οδηγήσει κάποιον στην απόφαση του αν του άρεσε ή όχι, αυτό που παρακολούθησε. Το incest στοιχείο! Δεν ξέρω κατά πόσο το είχατε υποψιαστεί όσοι έχετε παρακολουθήσει τη σειρά -εγώ το είχα καταλάβει εξαιτίας πολλών παραγόντων κι όχι μόνο επειδή έχω σεξοπορνοδιαστροφικό μυαλό-, αλλά είμαι βέβαιη πως στο τέλος επηρέασε σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό την άποψή σας για το σύνολο. Εντάξει, μπορώ να το καταλάβω, εν μέρη, αλλά από την άλλη, δεδομένου ότι το θέμα αυτό δεν αποτελεί προσωπικό μου ταμπού, δεν με αγγίζει κιόλας αρνητικά.
- Και συνεχίζοντας με την ανάλυση της παραπάνω παραμέτρου, μέσα στο δικό μου κεφάλι έχει κάποια
λογική και δεν αποσκοπεί μονάχα στο να δημιουργήσει ίντριγκες, συζητήσεις, αντιπαραθέσεις. Νομίζω πως σκοπός του incest στην προκειμένη περίπτωση είναι το να μας πει πως: "ναι, ξέρουμε ότι δεν είναι καλό, ξέρουμε πως δεν είναι σωστό, αλλά ποιος θα μας πει πως δεν μπορούμε να το ζήσουμε, έστω και με τον δικό μας τρόπο;" Γι' αυτό το λόγο ακριβώς έχει ενδιαφέρον και το πως αντιμετωπίζεται από τους διάφορους άλλους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω τους, με αυτούς να είναι μοιρασμένοι και να υποστηρίζει ο καθένας και μια διαφορετική άποψη επιβεβαιώνοντάς μας την λαϊκή ρήση, "το κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές".
- Είναι γνωστό πως αν και προς τα έξω η πρώτη εντύπωση που δίνω είναι πως είμαι μια αναίσθητη γομάρα, δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα. Αντίθετα, είμαι χαζοευαίσθητη μέχρι αηδίας, έως βαθμό κακουργήματος. Οπότε, αν και το "Oreimo" συνολικά είναι μια ιδιαίτερα κωμική εκπομπή, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις ιδιαίτερα βαθιά συναισθηματικές στιγμές του. Κι αν στην 1η season είδαμε αρκετές, στη 2η έχει ακόμα περισσότερες οι οποίες δουλεύουν σε πολλαπλά επίπεδα και αναλύουν ακόμα πιο ουσιαστικά τις σχέσεις ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και όχι μόνο. Επιπλέον, οι αναδρομές στο παρελθόν, μας επιτρέπουν να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα των πραγμάτων, της ψυχοσύνθεσης των ηρώων μας, αλλά και όλων όσων συνέβαλλαν στο να είναι αυτοί που είναι σήμερα.

ΤΟ OST ΤΗΣ 2ης SEASON:
Στη 2η season της σειράς, χρησιμοποιήθηκε το γενικό ost της 1ης οπότε και δεν κυκλοφόρησε κάποιο νέο CD, παρά μονάχα 9 CD singles με το opening και τα διάφορα endings, που όπως και στην περίπτωση της 1ης season, ήταν διαφορετικό για κάθε επεισόδιο. Το opening theme είναι το "Reunion" από την ClariS, ενώ τα endings -τα οποία δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε αναλυτικά λόγω όγκου- είναι τα: "Heart Line Loop" της Ayana Taketatsu, "Filter" της Saori Hayami, "Forever..." της Ayana Taketatsu, "Honest☆Rhapsody" της Ayana Taketatsu, "Keep" της Ayana Taketatsu, "Monochrome☆Happy Day" της Kana Hanazawa, "Kyou mo Shiawase" της Yui Ogura, "Setsuna no Destiny" της Kana Hanazawa, "Answer" της Ayana Taketatsu, "Hoshikuzu Cosplay☆Witch! Desu" της Misaki Kuno, "Arifureta Mirai He" τηε Satomi Satou, "Omou Koto" γνωστό και ως "Things That I Think" της Saori Hayami, "Honto no Kimochi" των Ayana Taketatsu και Satomi Satou, "The Last Ceremony" της Kana Hanazawa, "Will by" και "Thank You" της Ayana Taketatsu.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Ουσιαστικά το φινάλε της 2ης season, όπως και στην περίπτωση της 1ης, έρχεται με το τελευταίο της OVA που στην πραγματικότητα αποτελεί και το τελευταίο επεισόδιο της σειράς. Και από το επεισόδιο αυτό θέλω να κρατήσω τα τελευταία λόγια του Kyousuke. Ότι αν αυτή η ιστορία σας έκανε να χαμογελάσετε έστω και μία φορά, είναι χαρούμενος γι' αυτό. Και πραγματικά, το φινάλε της ιστορίας αυτής είναι το ιδανικό "καλό" πέσιμο της αυλαίας ενός χρονικού, με έναν δικό της τρόπο -όπως με τον δικό της τρόπο έκανε τα πάντα- που όμως αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση στα χείλη κι ένα κενό στο στομάχι, σε όποιο στρατόπεδο κι αν ανήκετε. Γιατί άσχετα από τα άκρα που υπερασπιζόμαστε -κάτι που δεν μπορείς να
αποφύγεις- νομίζω πως ο καθένας έχει δικαίωμα να ζήσει το όνειρό του έστω και για λίγο, με όποιον τρόπο δύναται, και κανείς δεν μπορεί να του το στερήσει αυτό, γιατί κανείς δεν μπορεί να σου πει τι μπορείς να κάνεις και τι όχι. Πολύ απλά, ορισμένα πράγματα δεν έχουν όρια και κάποια άλλα, όπως τα συναισθήματα -όσο παράλογα κι αν γίνουν- δεν ελέγχονται. Το "Oreimo", λοιπόν, συνολικά, είναι μία από τις πλέον καλές σειρές στο είδος του, που ακόμα κι αν κάποιος αμφισβητήσει κατά πόσο ήταν ή όχι, καλό το sequel του, δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει πως το συνολικό αποτέλεσμα ξεπέρασε -ίσως- ακόμα και τις προσδοκίες μας.