"Οδός Σουνιάδος" της Λάνας Μανδύλα

Δάκρυα πλημμύρισαν/
την ξέπνοη ψυχή./
Δάκρυα, σταγόνες αλατιού/
παρμένα από τις γύρω αλυκές,/
στέγνωσαν στον ήλιο./
Δάκρυα βροχής ξέβαψαν ταχρώματα/
στα φιλμ των ερώτων/
που γυρίστηκαν στο πορφυρό φως/
με απεικονισμένες μορφές,/
με βουρκωμένες αγκαλιές./
Θόλωσαν τα βλέμματα της αγάπης./
Μόνο δάκρυα, αλύτρωτα δάκρυα.../
Στο δέος του ναού που κολυμπά/
στα δάκρυα του Αιγέα./