Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Στο Γκούλσπονγ, μια μικρή σουηδική πόλη χαμένη στο πουθενά, το καλοκαίρι κυλάει αργά, βαρετά… έως τη μέρα που εξαφανίζεται η δεκαεφτάχρονη Άναμπελ.
Η ντετέκτιβ Τσάρλι Λάγκερ, που έρχεται από τη Στοκχόλμη για την έρευνα, είναι καλή στη δουλειά της – άλλωστε, η δουλειά της τη βοηθάει να βάζει σε τάξη το χάος μέσα της. Δε θέλει να αναλάβει αυτή την υπόθεση, αλλά καταλήγει να κάνει αυτό που κάνει πάντα: να ακολουθεί τις διαταγές. Έτσι, αναγκάζεται να γυρίσει στο μέρος που άφησε στα δεκατέσσερά της, το μέρος που έχει κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να διαγράψει από τη ζωή της. Και μόλις πατάει το πόδι της εκεί, οι αναμνήσεις ζωντανεύουν.
Θυμάται πώς είναι να μεγαλώνεις σε μια πόλη όπου δεν έχεις τίποτα να κάνεις, εκτός από το να ονειρεύεσαι να φύγεις. Πώς είναι να έχεις μια μητέρα άρρωστη και αλκοολική.
Όσο ψάχνει να βρει την αλήθεια για το τι συνέβη στην Άναμπελ, τόσο πιο βαθιά βυθίζεται η Τσάρλι στο παρελθόν της. Και πρέπει να αντιμετωπίσει την πιο οδυνηρή ανάμνηση απ’ όλες: τη στιγμή που άφησε έναν άλλο άνθρωπο να πεθάνει… 

Προσωπική άποψη:
Νέο αίμα στη σκανδιναβική λογοτεχνία, η Lina Bengtsdotter έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 2017 με ένα βιβλίο που είναι ο ορισμός του σκανδιναβικού νουάρ, εκπροσωπόντας το είδος όχι μόνο επάξια, αλλά θέτοντας πολύ υψηλά τον πήχη, αξιοποιώντας μεν όλα εκείνα τα στοιχεία του είδους που το καθιστούν τόσο αγαπητό στο κοινό, αλλά εμποτίζοντάς το παράλληλα με τις πινελιές εκείνες που το καθιστούν ιδιαίτερο. Χωρίς να διαθέτει κάποια εξαιρετικά ευφάνταστη ιστορία, ή κάποια ιστορία που να μην μπορούμε να μαντέψουμε κάποια δεδομένα της που ίσως να οδηγούν στη λύση του μυστηρίου, καταφέρνει να ανατρέψει τα όποια προγνωστικά αποδεικνύοντας πως, καμιά φορά, ένα αστυνομικό θρίλερ μπορεί να είναι πολλά περισσότερα απ' όσα φαίνεται.

Η ντετέκτιβ Τσάρλι Λάγκερ, η οποία έχει ένα αρκετά δύσκολο και σκοτεινό παρελθόν, αναγκάζεται να επιστρέψει στη γενέτηρά της, την οποία έχει προσπαθήσει πολύ σκληρά, για πολλά χρόνια, να την σβήσει από το μυαλό της, χωρίς πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την υπόθεση της εξαφάνισης μιας νεαρής έφηβης, της Άναμπελ, που μετά από ένα πάρτι, απ' αυτά που τόσο πολύ αγαπάει το κορίτσι, εξαφανίζεται μυστηριωδώς χωρίς ν' αφήσει ίχνη πίσω της. Ο Τσάρλι πρέπει να βρει τα στοιχεία εκείνα που θα την βοηθήσουν να εξιχνιάσει την υπόθεση, μα και να αντιμετωπίσει τους προσωπικούς της δαίμονες που την βασανίζουν αλύπητα και που την γεμίζουν ενοχές, έχοντας καταστρέψει, σε κάποιον βαθμό, την ίδια της τη ζωή.

Όπως προανέφερα, η υπόθεση, στον πυρήνα της, δεν έχει κάτι το ιδιαίτερα πρωτότυπο. Η ξαφνικά και μυστηριώδης εξαφάνιση μιας έφηβης μάς έχει απασχολήσει πολλάκις στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος, υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες περιπτώσεις που έχουν πετύχει καλύτερα αποτελέσματα από κάποιες άλλες. Μία τέτοια περίπτωση είναι και το μυθιστόρημα αυτό της Lina Bengtsdotter, το οποίο είναι εξαιρετικά καλογραμμένο, με την συγγραφέα να αποδεικνύει πολύ καλά πως έχει ταλέντο στο χειρισμό της γλώσσας και της αφήγησης, μα και πολύ υψηλή τεχνική σε ό,τι έχει να κάνει με το "πάντρεμα" των υπό μέρους ιστοριών που συνθέτουν το βιβλίο της και, τελικά, οδηγούν όλα μαζί σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από την εξαφάνιση της Άναμπελ, όπως και στη λύση του μυστηρίου γύρω από την όλη υπόθεση.

Επί της ουσίας, η ιστορία είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη. Τα δύο εξ αυτών αφορούν άμεσα την Άναμπελ. Το ένα σχετίζεται με την έρευνα γύρω από την εξαφάνισή της, ενώ το άλλο αφορά την εξιστόρηση καταστάσεων "κλειδιά" λίγες μέρες πριν την εξαφάνισή της μέχρι τη μοιραία εκείνη νύχτα. Το τρίτο μέρος αφορά την Τσάρλι και την βουτιά στο παρελθόν της, το οποίο ξεδιπλώνεται σταδιακά μπροστά στα μάτια μας οδηγώντας μας στο να κατανοήσουμε καλύτερα τον προβληματικό της χαρακτήρα και από που πραγματικά πηγάζει η τραγικότητα της ύπαρξής της με την τσακισμένη συνείδηση, ενώ το τελευταίο και φαινομενικά πιο άσχετο στην όλη υπόθεση, είναι εκείνο που αφορά τη δυσοίωνη σχέση ανάμεσα σε δύο άλλα νεαρά κορίτσια, την Άλις και τη Ρόζα. Όπως ίσως να έχετε καταλάβει, η Bengtsdotter επιλέγει να εστιάσει περισσότερο στον ανθρώπινο παράγοντα, στα πάθη και τις επιθυμίες αυτού, που τον οδηγούν σε μοιραίες, πολλές φορές, αποφάσεις, μα και σε όλα εκείνα, μεγάλα και μικρά, που καθορίζουν την ύπαρξή του.

Ενώ, σε ένα θεωρητικό πάντα επίπεδο, θα μπορούσαμε να έχουμε μια άκρως περιπετειώδη ιστορία, η συγγραφέας, επιλέγοντας να ακολουθήσει τα μονοπάτια που ανέφερα παραπάνω, οδηγεί την ιστορία της σε ένα πιο ατμοσφαιρικό μονοπάτι, που βήμα βήμα μάς οδηγεί στην αποκάλυψη των ποιων σκοτεινών πτυχών της ανθρώπινης ύπαρξης και, εν τέλει, αυτό είναι που καθιστά το βιβλίο της τόσο ιδιαίτερο και εκεί ακριβώς είναι που εντοπίζεται η προσωπική του επιτυχία. Φυσικά, στο δεύτερο σκέλος της αφήγησης, η δράση είναι πιο έντονη, οι ανατροπές αρκετές, και όλες τους σε ξαφνιάζουν ευχάριστα, οδηγώντας σε σέ ένα φινάλε αρκετά διαφορετικό απ' αυτό που φανταζόσουν, ενώ η κλιμάκωση της έντασης, που εστιάζει στην ηθική, στα πάθη, στα λάθη, στην ακρότητα του ανθρώπινου εγώ, που μπορεί να ξεφύγει από κάθε λογική, όριο και πλαίσιο, απογειώνει τη νουάρ αισθητική του μυθιστορήματος, μα και το ψηφιδωτό των ψυχογραφημάτων που εκτός από μία αστυνομική περιπέτεια μυστηρίου, έχουν να μας προσφέρουν κι ένα βαθιά ειλικρινές δράμα χαρακτήρων.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lina Bengtsdotter
Μεταφραστής: Παγκαλιάς Ξενοφών
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-618-01-2854-3