Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Χάριετ χρειάζεται λεφτά και γρήγορα –χρωστάει σε έναν τοκογλύφο που γίνεται όλο και πιο πιεστικός και απειλητικός. Όταν παίρνει ένα γράμμα που της αναγγέλλει ότι κληρονόμησε ένα μεγάλο ποσό από τη γιαγιά της, νιώθει σαν να εισακούστηκαν οι προσευχές της. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: η γιαγιά της έχει πεθάνει εδώ και είκοσι χρόνια. Το γράμμα στάλθηκε προφανώς σε λάθος άτομο…
Σκέφτεται ότι μπορεί να εξαπατήσει τους άλλους συγγενείς για να πάρει τα χρήματα, και κάνει μια επιλογή που θα αλλάξει τη ζωή της. Όμως, στην πορεία ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει επιστροφή και κινδυνεύει να χάσει τα πάντα, ακόμα και την ίδια της τη ζωή…

Προσωπική άποψη:
Η σχέση μου με την Ruth Ware μοιάζει με τις σχέσεις εκείνες των ζευγαριών που μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν. Ενώ στα βιβλία της υπάρχουν αρκετά πράγματα που με ενοχλούν κάθε φορά, διαθέτει κάτι που με κάνει να επιστρέφω πάντα σε εκείνη, ελπίζοντας πως την επόμενη φορά τα πράγματα θα εξελιχθούν μεταξύ μας ακόμα καλύτερα, αφού διακρίνω πως υπάρχει η προοπτική για κάτι τέτοιο -ενώ διατηρώ και άσβεστη μέσα μου την ελπίδα μου επ' αυτού. Και ναι, τέσσερα βιβλία και περίπου 2000 σελίδες μετά, επέστρεψε με ένα βιβλίο, τις αδυναμίες του οποίου κατάφερε να τις διαχειριστεί καλύτερα από τις προηγούμενες φορές, προσφέροντάς μας το πιο συγκροτημένο, ενδιαφέρον και ισορροπημένο έργο της μέχρι σήμερα.

Πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας αυτή τη φορά, η Χάριετ, μια γυναίκα που έχει κάνει τη ζωή της άνω κάτω με τις λανθασμένες επιλογές της. Μία από αυτές, το να δανειστεί λεφτά από έναν τοκογλύφο, ο οποίος την πιέζει για να του τα επιστρέψει, φτάνοντας μέχρι και να απειλήσει τη ζωή της. Η Χάριετ, νιώθοντας να πνίγεται, ψάχνει να βρει λύση στο πρόβλημά της, αλλά τίποτα. Όχι, τουλάχιστον, μέχρι τη στιγμή που ενημερώνεται πως είναι κληρονόμος ενός μεγάλου χρηματικού ποσού που της άφησε η γιαγιά της πριν να φύγει από τη ζωή. Ένα ποσό που θα την βοηθούσε να ξελασπώσει, μα και να χτίσει μία νέα ζωή. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως η γιαγιά της έχει πεθάνει προ πολλού, άρα ο πραγματικός κληρονόμος είναι κάποιος άλλος και όχι αυτή. Ωστόσο, παίρνει την απόφαση να ξεγελάσει του συγγενείς της αποθανούσας και να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που της δίνεται, μια απόφαση που ξέρει πως είναι παράτολμη, αλλά που δεν γνωρίζει και πόσο επικίνδυνη μπορεί ν' αποδειχθεί.

Συνήθως, στα θρίλερ, το πρώτο στοιχείο που αναζητάμε είναι η ενδιαφέρουσα πλοκή. Μπορεί αυτή να μην είναι πάντα, και συνολικά, εξαιρετικά πρωτότυπη, αλλά αρκεί να έχει εκείνο το στοιχείο που θα της προσδώσει την σπίθα που θα την κάνει, εν τέλει, να είναι ιδιαίτερη. Αυτό το στοιχείο είναι και το πρώτο που συναντάμε στο εν λόγω βιβλίο, με την Ware να παίρνει μια αρκετά τυπική ιδέα προκειμένου να δομήσει τον άξονα της αφήγησής της, γύρω από τον οποίο θα περιστραφούν στην πορεία τα διάφορα γεγονότα που θα την διανθίσουν, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει πεζή ή ακόμα και γραφική, παραπέμποντας περισσότερο σε σαπουνόπερα παρά σε θρίλερ. Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που αποφεύγεται με μεγάλη επιτυχία στην προκειμένη περίπτωση, με τη συγγραφέα να χτίζει την πλοκή της με τρόπο αρκετά προβλέψιμο μεν στα σημεία, αλλά με μικρές ιδιαίτερες πινελιές που βοηθάνε στην κορύφωση της έντασης.

Το δεύτερο στοιχείο που αναζητάμε, είναι η έκπληξη, η ανατροπή, που συνήθως έρχεται μέσα από τα πρόσωπα και όχι μέσω των καταστάσεων. Και πράγματι, η Ware έχει κάνει την καλύτερη δουλειά στην μέχρι τώρα πορεία της, σε ό,τι αφορά τα ψυχογραφήματα των ηρώων της, μα και στην ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ τους, ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό, χωρίς, ωστόσο, να μας κάνει να εστιάζουμε στα πρόσωπα και να αναρωτιόμαστε το ποιος κρύβεται πίσω από τις διάφορες καταστάσεις που αντιμετωπίζει η Χάριετ, και κατ' επέκτασιν κι εμείς οι ίδιοι, αλλά στα κίνητρα αυτού -ή αυτών-, γιατί πολλές φορές, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όλων βρίσκεται πίσω από τα "γιατί", που δεν πρέπει να μένουν αναπάντητα γιατί αν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε ποτέ δεν έρχεται η πραγματική κάθαρση.

Σίγουρα δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το βιβλίο αυτό ως αριστούργημα, το δίχως άλλο, όμως, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο και χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, το καλύτερο που έχω διαβάσει, δια χειρός Ware, μέχρι σήμερα. Επιπλέον, είναι η απόδειξη όσων ανέφερα στην αρχική μου τοποθέτηση σχετικά με την συγγραφέα και την λογοτεχνική της ικανότητα, που χρόνο με τον χρόνο εξελίσσεται όλο και πιο θετικά, πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως μια μέρα των ημερών, πολύ σύντομα, θα φτάσει στο απόγειο αυτής, προσφέροντάς μας ένα βιβλίο που όχι απλά θα μας καθηλώσει, αλλά που θα μας συγκλονίσει. Μέχρι τότε, διαβάστε τον "Θάνατο της κυρίας Γουεσταγουέι" και ίσως μέσα από τον ν' ανακαλύψετε μικρές αλήθειες της ζωής και του θανάτου, που εκάστοτε τροφοδοτούν την ίδια μας την ύπαρξη και την παραδοχή μας απέναντι στο ίδιο μας το εγώ.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ruth Ware
Μεταφραστής: Αντωνίου Αλέκος
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 480
ISBN: 978-960-461-934-4