Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ιούλιος 1983.
Η βραδιά είναι ιδιαίτερα ζεστή όταν μια παρέα επτά εφήβων αποφασίζει να κατασκηνώσει στο δάσος. Όλοι τους είναι έξυπνοι, όμορφοι, και το μέλλον τους διαγράφεται λαμπρό. Η μικρότερη της παρέας, η Ορόρα Τζάκσον, είναι πανευτυχής που την κάλεσαν να πάει μαζί τους.
Όλα κυλούν όπως συνήθως: πίνουν, χορεύουν, μαλώνουν, ανταλλάσσουν τα πρώτα φιλιά. Κάποια ζευγαράκια γλιστρούν στις σκιές του δάσους, και κάποιοι μένουν πίσω με τη ζήλια και την ερωτική απογοήτευση να τους βασανίζουν. Το ξημέρωμα θα τους βρει όλους εκεί. Όλους εκτός από την Ορόρα…
Οι φίλοι της ισχυρίζονται πως την τελευταία φορά που την είδαν, το βράδυ προτού πάει για ύπνο, ήταν μια χαρά. Ξεκινάει μια εξονυχιστική έρευνα, μα η έφηβη παραμένει άφαντη.
Τριάντα χρόνια αργότερα, το πτώμα της Ορόρα βρίσκεται θαμμένο σε μια κρυψώνα στο έδαφος, για την οποία γνώριζαν μόνο οι έξι φίλοι. Ο επιθεωρητής Τζόνα Σινς, νεαρός αστυνομικός τότε στη μικρή τους πόλη, αναλαμβάνει να λύσει την παλιά υπόθεση που ανοίγει ξανά. Τώρα είναι αποφασισμένος να μάθει επιτέλους τι συνέβη εκείνη τη βραδιά.
Η έρευνά του θα φέρει την παρέα πίσω στο δάσος, όπου θα έρθουν αντιμέτωποι με τα γεγονότα που οδήγησαν τη φίλη τους στον θάνατο και άλλαξαν τους ίδιους για πάντα… 

Προσωπική άποψη:
Η Gytha Lodge, θεατρική συγγραφέας και σεναριογράφος τηλεοπτικών σειρών και ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ιδιαίτερα ενεργό μέλος του Wattpad, με κάμποσες ηλεκτρονικές νουβέλες στο βιογραφικό της, αποφάσισε να κάνει στροφή στην καριέρα της και να αναδείξει τον αστυνομικό λογοτεχνικό της χαρακτήρα μέσα από μια σειρά με κεντρικό ήρωα των επιθεωρητή Τζόνα Σινς. Μια σειρά για την οποία έχει υπογράψει ήδη με τον εκδοτικό οίκο Penguin για τα πρώτα τρία βιβλία και το τι θα ακολουθήσει δεν μπορεί να το ξέρει κανείς με βεβαιότητα αυτή τη στιγμή. Το μόνο σίγουρο είναι πως η Lodge πέτυχε κάτι πολύ μεγάλο που πολλοί θα το ζήλευαν, μα και με μεγαλύτερη ευκολία απ' ότι άλλοι που μπορεί και να μην τα καταφέρουν ποτέ.

Ταξιδεύουμε, λοιπόν, πίσω στον χρόνο. Στο μακρινό καλοκαίρι του 1983, όπου μια παρέα εφτά εφήβων αποφασίζει να πραγματοποιήσει μια εξόρμηση στο κοντινό δάσος, κατασκηνώνοντας εκεί τη νύχτα. Όλοι τους είναι ιδιαίτεροι, ξεχωριστοί, όμορφοι και με λαμπερές προσωπικότητες, με ένα μέλλον που φαίνεται να διαγράφεται ιδανικό μπροστά τους. Η βραδιά δεν κυλάει ακριβώς τέλεια, αλλά έτσι όπως θα περίμενε κανείς από μια ομάδα νεαρών ανθρώπων που οι ορμόνες του χτυπάνε κόκκινο και η ανάγκη τους να εξερευνήσουν τον κόσμο και να ανακαλύψουν νέες ηδονές φτάνει στην κορύφωσή της. Πίνουν, χορεύουν, ερωτοτροπούν, κάνουν χρήση ελαφρών ναρκωτικών, νιώθουν τα αισθήματά τους να πάλλονται μέσα τους πιο έντονα από ποτέ άλλοτε, τα όρια του σωστού και του λάθους αρχίζουν να θολώνουν και να μην είναι πια πολύ ξεκάθαρα. Και όλα αυτά θα ήταν απολύτως φυσιολογικά κι αποδεκτά, αν η μικρότερη της παρέας, η Ορόρα, βρισκόταν το επόμενο πρωί εκεί που την είχαν αφήσει. Να κοιμάται στη θέση της, πράγμα που δεν συνέβη.

Ο νεαρός, τότε, επιθεωρητής Τζόνα Σινς συμμετείχε στις έρευνες γύρω από την υπόθεση, ωστόσο, όσες μαρτυρίες κι αν κατέγραψε, όσες κι αν έψαξαν, κανένας ίχνος της Ορόρα δεν κατάφερε να βρεθεί. Και κάπως έτσι, η υπόθεση έμεινε στο συρτάρι για τριάντα ολόκληρα χρόνια, μέχρι τη μέρα που ο σκελετός της Ορόρα έρχεται στο φως ,όταν ένα κοριτσάκι θα ανακαλύψει τυχαία ένα οστό στο κοίλωμα ενός δέντρου, και που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρισκόταν καλά κρυμμένο σε μια κρυψώνα στο δάσος, στο ίδιο ακριβώς σημείο που εκείνη είχε κατασκηνώσει με την παρέα της και που κανείς άλλος εκτός από εκείνους δεν γνώριζε την ύπαρξή της. Ο Σινς αποφασίζει να ανοίξει ξανά την υπόθεση και να βρει ποιος ευθύνεται για τον θάνατο της Ορόρα. Και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να επανεξετάσει όλα τα στοιχεία, μα και τους έξι παλιούς φίλους που, τελικά, ίσως να έχουν να κρύψουν περισσότερα απ' όσα πίστευε κανείς.

Οφείλουμε να παραδεχθούμε πως ο κεντρικός άξονας της ιστορίας αυτής δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπος, με τον πυρήνα της να έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις στη σύγχρονη -και όχι μόνο- αστυνομική λογοτεχνία. Τα ανεξιχνίαστα εγκλήματα, άλλωστε, πάντα ιντριγκάρουν τους αναγνώστες, που με τη σειρά τους προσπαθούν να μαντέψουν ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος, αν και λίγο πολύ μπορούν να φανταστούν ποια θα είναι η ευρύτερη πορεία της εξέλιξης μιας τέτοιας αφήγησης. Η Lodge φαίνεται να έχει πολύ καλή αντίληψη αυτού οπότε, αντί να παίξει με την πλοκή της και να επιχειρήσει να την κάνει πιο περίπλοκη, με κίνδυνο να χάσει τον στόχο της, αποφασίζει να παίξει με τους κεντρικούς της χαρακτήρες. Έτσι, λοιπόν, βάζει στο κέντρο έναν αστυνομικό επιθεωρητή που έχει πλήρη εικόνα του παρελθόντος, άρα μπορεί να εντοπίσει μικρές λεπτομέρειες με μεγαλύτερη ευκολία από κάποιον φρεσκομυημένο σε αυτήν, και γύρω του, ως άλλους δορυφόρους, έξι πιθανούς ενόχους που πρέπει να μείνουν σε τροχιά αν δεν θέλουν να συγκρουστούν και να καταρρεύσει το άλλοθί τους.

Με την αναδρομή μας στο παρελθόν, διαπιστώνουμε πως τους έξι αυτούς ανθρώπους τούς έδεναν πολύ ισχυροί δεσμοί φιλίας. Δεσμοί που ισχυροποιήθηκαν ακόμα περισσότερο μετά την εξαφάνιση της Ορόρα, όταν έπρεπε να γίνουν ένα για να αντιμετωπίσουν τα καχύποπτα βλέμματα μιας μικρής κοινωνίας που ενδόμυχα τους θεωρούσε ένοχους ακόμα κι αν δεν το έλεγε με λέξεις, παρά μονάχα με το αιχμηρό της βλέμμα. Αν, όμως, κοιτάξουμε λίγο καλύτερα τις μικρές λεπτομέρειες, μπορούμε να εντοπίσουμε μικρές ρωγμές σε αυτούς τους δεσμούς. Ρωγμές που έχει εντοπίσει και ο Σινς και που με την ανακάλυψη του σκελετού της Ορόρα φαίνεται να έχουν γίνει ακόμα μεγαλύτερες, σαν να μην μπορούν ν' αντέξουν το βάρος της αλήθειας που απειλεί να αποκαλυφθεί. Σε αυτές ακριβώς, λοιπόν, στοχεύει, απόλυτα συνειδητοποιημένος πως αν θέλει να έχει μια ομολογία, θα πρέπει να προκαλέσει στους υποψήφιους ενόχους ανασφάλεια, σύγχυση, να τους μπερδέψει και να τους αποπροσανατολίσει, έτσι ώστε κάποιος να σκοντάψει και να βγει από το μονοπάτι που όλοι μαζί φαίνεται να έχουν χαράξει.

Η αμφίδρομη αφήγηση της ιστορίας, που μας ταξιδεύει ανάμεσα σε δύο διαφορετικά χρονικά πλαίσια, εκείνη την ζεστή καλοκαιρινή νύχτα του 1983 και στο σήμερα, μας επιτρέπει να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του τι συνέβη εκείνο το βράδυ -κυρίως μέσα από τα μάτια του ίδιου του θύματος-, μα και μια πλήρη εικόνα των εν αναβρασμό ερευνών της αστυνομίας που παλεύει, επιτέλους, να αποδείξει αυτό που σίγουρα όλοι πίστευαν εξ' αρχής. Πως κάποιος από τους έξι φίλους της, εκείνη τη μοιραία νύχτα, ξεπέρασε τα όριά του και έκανε αυτό που σημάδεψε όλους τους για μια ζωή, παρασέρνοντάς τους σε έναν όρκο σιωπής που, κατά βάθος, ίσως και να προστάτευε και τους ίδιους από την παραδοχή των δικών τους αμαρτημάτων, στο τότε, και που στο σήμερα διατηρεί την ακεραιότητα της ζωής που τόσο πάλεψαν να χτίσουν, ως ενήλικες, αποκτώντας όλα όσα πόθησαν, με κόπους και θυσίες.

Όσον αφορά τα ψυχογραφήματα των χαρακτήρων, δεν θα έλεγα πως είναι ιδιαίτερα εκτενή ως προς την ανάπτυξή τους, εστιάζοντας κυρίως στην σύγκρουση των έφηβων και των ενήλικων δαιμόνων του καθενός, με τον επιθεωρητή Σινς να παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ' όλους, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με το παρελθόν του που τον έχει επηρεάσει βαθιά και έχει συμβάλλει στο ποιος είναι σήμερα -στοιχεία που πιθανολογώ πως θα παίξουν τον ρόλο τους στο μέλλον και θα μας βοηθήσουν να τον κατανοήσουμε περισσότερο. Ως εκ τούτου, έχουμε μια ιστορία με αρκετά συνηθισμένο πυρήνα, ιδιαίτερα καλογραμμένη που διατηρεί τις αφηγηματικές σταθερές της καθ' όλη της διάρκεια των εξελίξεών της, που δεν ποντάρει τόσο πολύ στο στοιχείο της έκπληξης ή της ανατροπής, αλλά στην αποκάλυψη της αλήθειας και στην επεξήγηση των κινήτρων πίσω από την ενέργεια του δράστη, εν τέλη, που πραγματικά μας δίνεται με μεγάλη σοβαρότητα και πηγαία λογική ανάλυση, τόσο που μας κερδίζει απόλυτα στις καθυστερήσεις του αγώνα.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Gytha Lodge
Μεταφραστής: Διονυσοπούλου Ιλάειρα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-960-605-826-4