Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η δεύτερη υπόθεση του επιθεωρητή Μαξ Χέλερ.
Ο πόλεμος έχει τελειώσει και οι Σύμμαχοι έχουν μοιράσει τη Γερμανία μεταξύ τους. Η Δρέσδη ανήκει στη σοβιετική ζώνη κατοχής –και εξακολουθεί να είναι μια έρημος ερειπίων.
Εκείνον τον παγερό χειμώνα επικρατεί έλλειψη στέγης, πείνα και αρρώστιες. Ο επιθεωρητής Μαξ Χέλερ της νεοϊδρυθείσας Λαϊκής Αστυνομίας καλείται να εξιχνιάσει τη δολοφονία δύο αξιωματικών του Κόκκινου Στρατού, αλλά σύντομα θα βρεθεί στη δίνη μιας επικίνδυνης σύγκρουσης συμφερόντων με τους Σοβιετικούς ανωτέρους του.

Προσωπική άποψη:
Το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Max Heller, Dresden Detective" του Γερμανού συγγραφέα Frank Goldammer κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και έκανε ό,τι ακριβώς και ο προκάτοχός του. Μας ταξίδεψε πίσω στον χρόνο και μέσω μιας άγριας και καθόλα αληθινής, στον πυρήνα της, ιστορίας, μας καθήλωσε από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του σελίδα. Ο λόγος για το "Χίλιοι διάβολοι", που είναι όνομα και πράγμα, το οποίο μας μεταφέρει ακριβώς μετά το τέλος της ιστορίας του πρώτου βιβλίου της σειράς, "Το τέρας", στη Δρέσδη, για μια ακόμα φορά, και μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που όλοι μας γνωρίζουμε τι έφερε μαζί της.

Ο πόλεμος, λοιπόν, έχει φτάσει στο τέλος του, με τη Γερμανία να έχει ηττηθεί και να έχει πέσει στα χέρια των Συμμάχων, οι οποίοι και την έχουν μοιράσει μεταξύ τους. Η Δρέσδη, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια πόλη ερείπιο, βρίσκεται υπό την κατοχή των Σοβιετικών, και όσοι έχουν απομείνει να κατοικούν εκεί, βιώνουν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Δεν υπάρχει στέγη για όλους, ο χειμώνας είναι άγριος, η πείνα, οι κακουχίες και οι αρρώστιες τούς έχουν "χτυπήσει" για τα καλά και η κατάσταση μοιάζει ολοένα και να χειροτερεύει. Μέσα σε όλη αυτή την αναταραχή και τη δυστυχία, ο Μαξ Χέλερ αναλαμβάνει την έρευνα γύρω από τις δολοφονίες δύο Ρώσων αξιωματικών, τα στοιχεία της οποίας θα τον οδηγήσουν σε κάτι πολύ πιο περίπλοκο κι επικίνδυνο απ' όσο αρχικά φανταζόταν.

Όπως και στο "Το τέρας", έτσι κι εδώ, ο συγγραφέας δεν διστάζει να αφηγηθεί την ιστορία του χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα μεν, πολύ σκληρή κάποιες φορές δε, και τόσο παραστατική και περιγραφική που πιάνεις τον εαυτό σου να δυσκολεύεται ν' αναπνεύσει στιγμές στιγμές, επειδή τόσος πόνος, αγριότητα και δυστυχία δεν μπορείς εύκολα να την αντέξεις. Κι όσο κι αν γνωρίζεις την ύπαρξή της και δεν αγνοείς τις αλήθειες της, όταν κάποιος σε καλεί να τις κοιτάξεις κατάματα, ως τα μύχια της ύπαρξής τους, τότε το πνιγηρό αυτό συναίσθημα γίνεται ακόμα πιο έντονο και η δύναμη που ασκεί πάνω σου είναι τέτοια που δεν μπορείς να ξεφύγεις από τα αρπακτικά της νύχια. Μπορεί όλο αυτό να φαντάζει κάπως σκοτεινό και καταθλιπτικό, ως ιδέα και όχι μόνο, αλλά αυτές οι ιστορίες που έχουν γραφτεί με αίμα και μπαρούτι δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές.

Ο Goldammer αποτυπώνει με καταπληκτική ακρίβεια τα ιστορικά γεγονότα της εποχής και περιγράφει με χαρακτηριστική λεπτομέρεια τη Δρέσδη των χρόνων εκείνων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται κι αφορά, όχι μόνο την κοινωνικοπολιτική της συνθήκη, αλλά τη συνθήκη διαβίωσης των ανθρώπων της που πλήρωσαν το τίμημα των επιλογών των ανωτέρων του Έθνους τους, χωρίς να έχουν επιλογή για κάτι άλλο. Αφήνοντας το ιστορικό πλαίσιο της ιστορίας στην άκρη, και πιάνοντας το μυθικοπλαστικό της κομμάτι, πρέπει να πούμε πως είναι εξαιρετικά καλογραμμένο, με μια αφήγηση που ρέει αβίαστα, είναι ωραία χτισμένη, χωρίς κενά και με κλιμακωτή ανάπτυξη, ενώ εξίσου καλογραμμένοι είναι και οι χαρακτήρες της, με τους οποίους έχουμε το περιθώριο να γνωριστούμε και να δεθούμε συναισθηματικά, πράγμα που μας βάζει ακόμα πιο βαθιά μέσα στην ιστορία.

Το "Χίλιοι διάβολοι" δεν είναι ένα βιβλίο που θα το χαρακτηρίζαμε ευχάριστο ή διασκεδαστικό, σε καμία περίπτωση, αλλά δε νομίζω πως ο ίδιος ο συγγραφέας είχε τέτοια πρόθεση. Αντίθετα, θαρρώ πως αν σε κάτι αποσκοπούσε, αυτό δεν ήταν άλλο απ' το να μας παρουσιάσει, μέσα από ένα μυθιστορηματικό πρίσμα, μια μαύρη αλήθεια της σύγχρονης Ιστορίας, μυώντας μας σε μυστικά και συστήνοντάς μας λεπτομέρειες που πιθανότατα αγνοούσαμε και που θα μας επέτρεπαν να έχουμε πλέον μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα μιας πολύ συγκεκριμένης συνθήκης. Και μπορεί να το κάνει με τρόπο σκληρό, όμως έτσι είναι ο ρεαλισμός και ξέρετε κάτι; Δεν θα έπρεπε να είναι διαφορετικός, έτσι κι αλλιώς, γιατί αυτός είναι που μπορεί να μας οδηγήσει σε πιο καθαρά συνειδησιακά μονοπάτια και σε αποφυγή όσων έγιναν λάθος στο παρελθόν.
Βαθμολογία 9,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Frank Goldammer
Μεταφραστής: Λαγουδάκου Γιώτα
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-960-645-163-8