Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η άφιξη του Κριστιάν, ενός πλανόδιου ταχυδακτυλουργού, έσκασε σαν πυροτέχνημα στη ψυχή του μικρού Αντώνη που από παιδί είχε δώσει όρκο σιωπής. Ο Κριστιάν θα γίνει ο μέντοράς του, θα του διδάξει την τέχνη του και θα γεμίσει με χρώμα την ασπρόμαυρη ζωή του. Ο Αντώνης θα παλέψει για να γίνει διάσημος ταχυδακτυλουργός, φορώντας πάντα το σχισμένο καπέλο που του χάρισε ο Κριστιάν. Η φίλη του, Φοίβη, θα τον ενθαρρύνει ακόμα κι όταν τα χλευαστικά σχόλια των συμμαθητών τους θα τον αποκαρδιώνουν.
Ο Αντώνης και η Φοίβη είναι ερωτευμένοι από παιδιά και ονειρεύονται πως κάποια μέρα θα είναι μαζί. Η Φοίβη θα ράψει ένα κόκκινο μπάλωμα στο καπέλο του και θα του δώσει κουράγιο όταν εκείνος θα αναγκαστεί να δουλέψει στα καράβια. Οι δρόμοι τους θα χωρίσουν. Και οι δυο θα κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Θα βρεθούν μίλια μακρυά. Θα καταφέρουν να βρουν την αγάπη σε άλλες αγκαλιές; Θα μπορέσουν να ξεχάσουν ο ένας τον άλλο; Ή μήπως το κόκκινο μπάλωμα θα μείνει ανεξίτηλο στις καρδιές τους;

Προσωπική άποψη:
Έξι χρόνια μετά το τελευταίο της μυθιστόρημα, η Αντιγόνη Πόμμερ επέστρεψε φέτος με ένα νέο βιβλίο, "Το κόκκινο μπάλωμα", το οποίο αφηγείται μια ιστορία για τα όνειρα εκείνα που κάναμε παιδιά και που τόσο πολύ λαχταρούσαμε να πραγματώσουμε, μα και για εκείνη, την πρώτη αγάπη, την παιδική, που άγγιξε τις καρδιές μας όπως καμία και που όσα χρόνια κι αν πέρασαν από τότε, ποτέ δεν καταφέραμε να σβήσουμε από μέσα μας. Μια ιστορία, δηλαδή, με την οποία ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί αφού, είτε λίγο είτε πολύ, μέσα της θα μπορέσει να βρει κομμάτια της δικής του ζωής αλλά και του ίδιου του εαυτού του.

Ο μικρός Αντώνης είναι ένα παιδί που δεν μοιάζει με τα άλλα. Έχει επιλέξει να βυθιστεί στη σιωπή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχει πάψει να ονειρεύεται. Αντίθετα, είναι αποφασισμένος να ξεφύγει απ' αυτή τη δύστυχη ζωή, και παρά που κάθε τόσο κάτι συμβαίνει που προσπαθεί να του κόψει τα φτερά, εκείνος δεν το βάζει κάτω. Συνεχίζει να πιστεύει και να προσπαθεί, πολύ περισσότερο απ' τη στιγμή που γνωρίζει τον Κριστιάν, ένας περιπλανώμενο ταχυδακτυλουργό, που τον μαγεύει με την τέχνη του και θα τον μυήσει σε έναν νέο κόσμο. Έναν κόσμο που οι περισσότεροι γύρω του δεν αποδέχονται και δεν καταλαβαίνουν, που μπορεί και να τον χλευάζουν ακόμα, αλλά που για εκείνον δεν έχει πραγματικά σημασία, αφού μπορεί να δει περισσότερα απ' όσα οι άλλοι.

Η μόνη που τον ενθαρρύνει και στέκεται στο πλευρό του στηρίζοντας τα όνειρά του, η Φοίβη, κόρη καλής οικογενείας, με έναν πατέρα που δεν της στερεί τίποτα και ικανοποιεί κάθε της επιθυμία, μα και με μια μητέρα που μοιάζει να μην έχει ίχνος ενσυναίσθησης και τρυφερότητας. Μια ζωή που ίσως κάποιοι να μην θεωρούσαν τόσο άσχημη, αλλά που την Φοίβη την πνίγει, την καταπιέζει, την κρατάει εγκλωβισμένη πίσω από τα κάγκελα ενός χρυσού κλουβιού απ' το οποίο ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να ξεφύγει, να ελευθερωθεί, ν' ανοίξει τα φτερά της και να ζήσει μια νέα ζωή. Τη δική της ζωή! Και στην προσπάθειά της αυτή, έρχεται κοντά με τον Αντώνη και η φιλία του δεν αργεί να γίνει κάτι περισσότερο, κάτι πολύ πιο δυνατό, που ένα κόκκινο μπάλωμα σ' ένα σκισμένο καπέλο μέλλει να το θυμίζει για πάντα.

Οι δρόμοι των δύο αυτών παιδιών, όσο κι αν ήθελαν να μείνουν μαζί, αναπόφευκτα χωρίζουν και ο καθένας ακολουθεί τη δικιά του πορεία προς την πραγμάτωση των ονείρων του και των πιο κρυφών επιθυμιών του. Όμως πάντοτε καίει μέσα τους η φλόγα εκείνων που άφησαν πίσω τους, που δεν ξεχάστηκαν και δεν λησμονήθηκαν, παρά έγιναν φυλαχτό βαθιά μεσ' την καρδιά τους. Γιατί, έτσι είμαστε καμωμένοι οι άνθρωποι. Να ονειρευόμαστε, να θέλουμε, να ελπίζουμε, ν' αγαπάμε. Κι όσο κι αν πιστεύουμε πως μπορούμε να το κάνουμε, να μην ξεχνάμε, γιατί ορισμένα πράγματα δεν γίνονται απλώς για να γίνουν, αλλά γιατί έμελλε να γίνουν, ως μέρος του σχεδίου μιας πορείας που ίσως να μας οδηγήσει στην αυτοπραγμάτωση και στην ολοκλήρωσή μας.

Η Αντιγόνη Πόμμερ αφηγείται την ιστορία της με μεγάλη τρυφερότητα, καταφέρνοντας ν' αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές μας και να μας ταξιδέψει τόσο στην ιστορία της όσο και στο δικό μας παρελθόν. Από τον Άλιμο στη Βραζιλία, με αφετηρία τη δεκαετία του '60, περιγράφει ανθρώπους, καταστάσεις, συνθήκες, συνήθειες, την καθημερινότητα, με περιγραφικό ρεαλισμό, χαρίζοντάς μας αφηγηματικές εικόνες που έχουν σχήματα, χρώματα, αρώματα, γεύσεις μιας άλλης εποχής, που ακόμα κι αν δεν την έχει ζήσει είναι ποτισμένη με τόση γλυκιά νοσταλγία που δεν μπορείς παρά να την αισθανθείς και να την αφήσεις ν' αγγίξει την καρδιά, το μυαλό και τις αισθήσεις σου. Ένα ταξίδι στον χώρο, στον χρόνο, μα πάνω απ' όλα στα ανθρώπινα συναισθήματα που δεν χάνονται όσο κι αν αυτός κυλά.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Πόμμερ Αντιγόνη
Εκδόσεις: 24 Γράμματα
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτενχία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 580
ISBN: 978-618-20115-77