Μία από τις εφηµερίδες µε τη µεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ισπανία δηµοσιεύει µια αγγελία που προκαλεί αίσθηση. Τα κοινωνικά δίκτυα πληµµυρίζουν µε εκατοντάδες χιλιάδες µηνύµατα.
Η είδηση είναι στα χείλη όλων.
Ο Καθηγητής, ηγέτης της πιο διάσηµης συµµορίας ληστών στη χώρα, ψάχνει προσωπικό. Οι υποψήφιοι πρέπει να περάσουν από µια διαδικασία επιλογής σε ένα µέρος που ονοµάζεται Ακαδηµία, η τοποθεσία του οποίου αποτελεί µυστήριο. Όταν ανακαλύψουν πού βρίσκεται, θα βρεθούν αντιµέτωποι µε µια σειρά από δοκιµασίες που έχουν σχεδιάσει η Τόκιο, ο Ρίο, ο Ντένβερ και τα υπόλοιπα µέλη της οµάδας. Μόνο οι καλύτεροι, οι πιο γενναίοι, εκείνοι που είναι διατεθειµένοι να τα παίξουν όλα για όλα θα εξασφαλίσουν µια θέση στη συµµορία.
ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ;
ΒΙΑΣΟΥ!
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΧΕΙ Η∆Η ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑ.
Αγαπητέ αναγνώστη,
Μήπως είσαι μπερδεμένος; Έχεις ιδέα τι συμβαίνει; Φυσικά και είσαι μπερδεμένος. Φυσικά και δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει.
Το βιβλίο αυτό κάνει λόγο για την παραζάλη, μια λέξη που στην περίπτωσή μας σημαίνει το να μην έχεις την παραμικρή ιδέα τι συμβαίνει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Επίσης, εξετάζει κατά κάποιον τρόπο το μυστήριο μιας δολοφονίας, άρα ερευνάται ένα απαίσιο έγκλημα, με την ελπίδα να μάθουμε τι συνέβη στο δύστυχο δολοφονημένο θύμα. Ο ερευνητής είμαι εγώ. Όπως εγώ είμαι και το δύστυχο δολοφονημένο θύμα.
Τα στοιχεία στην έρευνα συμπεριλαμβάνουν έναν ύποπτο άγνωστο, ένα αγχωτικό σουπερμάρκετ, τον παράξενο τρόπο δημιουργίας της λογοτεχνίας, αφόρητο εξευτελισμό, σπουδαία τραγούδια, κακομαγειρεμένα αυγά και διάφορα άλλα πράγματα που θεωρώ σημαντικά.
Ορισμένοι θα πουν ότι το Δηλητήριο για πρωινό είναι ένα βιβλίο φιλοσοφίας, και ελάχιστοι διαβάζουν βιβλία φιλοσοφίας. Όταν κάποιος ξεκινά να ερευνήσει έναν κόσμο παραζάλης και τον αναπόφευκτο θάνατό του, αρχίζει να υποφέρει από αυτή τη βασανιστική, αφόρητη παραζάλη την οποία βιώνει όποιος είναι τόσο ανόητος ώστε να αγαπά τη λογοτεχνία.
Αν δεν είστε τέτοιος άνθρωπος, τότε προτείνω να διαβάσετε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Με σεβασμό
Λέμονι Σνίκετ
ΕΝΑΣ ΝΕΑΡΟΣ ΑΝΔΡΑΣ
Ο δεκαεπτάχρονος Σάμιουελ Σούλεϊμον, γεννημένος σε ένα μακρινό χωριό στο Νότιο Σουδάν, μια κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα όπου το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι πρόσφυγες. Η μεγάλη του αγάπη είναι το μπάσκετ: το εκπληκτικό του άλμα και η αστραπιαία ταχύτητα τον κάνουν εξαιρετικό παίκτη. Μια αγάπη που μπορεί να του δώσει τη μεγάλη του ευκαιρία, όταν το ταλέντο του ανακαλύπτει ένας προπονητής που πρόκειται να συνοδεύσει την Εθνική Ομάδα Νέων του Νότιου Σουδάν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
ΕΝΑ ΑΠΙΑΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Αν προκριθεί στο τουρνουά, η ζωή του θα αλλάξει για πάντα. Ο στόχος όμως παραμένει ακόμη πολύ μακρινός και φιλόδοξος. Υπάρχουν εκατοντάδες πιο έμπειροι παίκτες που πρέπει να ξεπεράσει. Και επιπλέον θα πρέπει να αφήσει πίσω την οικογένειά του, τουλάχιστον στην αρχή.
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Και ενώ η κορυφή του αμερικανικού μπάσκετ δεν φαντάζει πια τόσο μακρινή, τα νέα από την πατρίδα είναι καταστροφικά. Εγκλωβισμένος ανάμεσα στο απόλυτο όνειρό του και τον εφιάλτη που εκτυλίσσεται χιλιάδες μίλια μακριά, ο «Σούλεϊ», όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούν πλέον οι συμπαίκτες του, καλείται να κάνει δύσκολες επιλογές για το μέλλον του και να πάρει τις πιο σκληρές αποφάσεις. Θα πρέπει να κατακτήσει αυτό που κανένας άλλος παίκτης δεν έχει πετύχει στην ιστορία του παιχνιδιού που έχει επιλέξει: να γίνει ο κορυφαίος παίκτης του NBA σε δώδεκα μόνο μήνες.
Η Μέριλ είναι μια νεαρή χορεύτρια που έχει υποστεί έναν σοβαρό τραυματισμό έπειτα από ατύχημα. Αποφασίζει να εργαστεί ως σερβιτόρα στο «Μικρό Εργοστάσιο», ένα καφέ στο οποίο συχνάζουν άνθρωποι πληγωμένοι και ταλαιπωρημένοι από τη ζωή. Εκεί συναντά τον Ρομπέν, έναν αθλητή που κρύβει το προσωπικό του τραύμα πίσω από την αντικοινωνική συμπεριφορά του.
Μέσα από τις σελίδες αυτού του feelgood μυθιστορήματος αναπτύσσεται μια τρυφερή ιστορία αγάπης, υπό το καλοσυνάτο βλέμμα ανθρώπων που προσπαθούν να ξαναβρούν τον εαυτό τους.
Πρόκειται για μια ιστορία γεμάτη συναισθήματα, μια ιστορία αλληλένδετων πεπρωμένων που διαδραματίζεται στην εποχή του κορονοϊού, ενός απρόσκλητου επισκέπτη που εισβάλλει χωρίς προειδοποίηση στο μυθιστόρημα αλλά και στην καθημερινότητά μας. Η Αμάντα, η ιδιοκτήτρια του «Μικρού Εργοστασίου», αποφασίζει να μοιράσει απλόχερα την ελπίδα στους θαμώνες του καφέ, με γενναίες δόσεις από ακαταμάχητες λογοτεχνικές, πεντανόστιμες λιχουδιές, ενώ η Μέριλ ανακαλύπτει την ευτυχία τού να βοηθάς τους άλλους και αντλεί τη δύναμη να αντικρίσει ξανά τον ήλιο που ανατέλλει.
Μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεται κανείς είναι μια τηγανίτα, μια ζεστή σοκολάτα, μια τυχερή γάτα και ένα καλό βιβλίο, για να γευτεί ξανά την ευτυχία, πασπαλισμένη με τη λάμψη της φιλίας και την ακαταμάχητη δύναμη της αγάπης.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου