Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η ιστορία αυτή δεν είναι μία ακόμα ιστορία αγάπης.
Η Τέιτ και ο Μάιλς δεν είναι καν φίλοι. Το μόνο που τους ενώνει είναι μια έντονη, αμοιβαία έλξη.
Αυτή δεν έχει χρόνο για έρωτες.
Το μόνο που απομένει είναι το σεξ.
Είναι εφικτό να έχουν την τέλεια, χωρίς δεσμεύσεις, σχέση;
Ναι, αρκεί η Τέιτ να ακολουθήσει τους δύο κανόνες που θέτει ο Μάιλς:
ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Όμως δεν τα υπολόγισαν καλά.
Όλα ανατρέπονται όταν βγαίνουν στην επιφάνεια τα αληθινά συναισθήματα…
Υποσχέσεις αθετούνται.
Καρδιές πληγώνονται.
Κανόνες παραβιάζονται.
Η αγάπη γίνεται σκοτεινή.

Προσωπική άποψη:
"Σκοτεινή αγάπη". Ο τίτλος και μόνο σε προδιαθέτει για μια ιστορία η οποία θα είναι πολύ παθιασμένη, θα έχετε έντονες στιγμές και θα σου προκαλέσει ακόμα πιο έντονα συναισθήματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα βρίσκεται στη σφαίρα του ροζ σύννεφου, όπου όλα κυλούν ομαλά και οι πάντες είναι ευτυχισμένοι και βρίσκουν την ολοκλήρωσή τους, χωρίς πρώτα να έχουν περάσει από σκοπέλους και φουρτούνες. Αντίθετα, περιμένεις μια ιστορία όπου οι ήρωες θα πρέπει να διανύσουμε πολλά δύσβατα μονοπάτια, μέχρι να καταφέρουν να βγουν από τα προσωπικά τους σκοτάδια και να μπορέσουν να ζήσουν στο φως, αφήνοντας πίσω τους κάθε τι που βύθιζε την ψυχή τους στο στην απελπισία και που τους στερούσε κάθε ελπίδα. Και να σας πω κάτι; Αυτές οι αγάπες είναι που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και που, ειδικά λογοτεχνικά, προτιμάμε να μας "ταξιδεύουν".

Η Τέιτ αποφασίζει να μετακομίσει μαζί με τον αδελφό της, έχοντας ως βασικός της στόχο το να βρει μια δουλειά και να μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές της ώστε να πάρει το πτυχίο της, κι ο έρωτας είναι σίγουρα το τελευταίο πράγμα που έχει θέση στη ζωή της. Όμως, όταν θα βρει τον φίλο του αδερφού της, Μάιλς, μεθυσμένο έξω από την πόρτα του σπιτιού τους, τότε θα ξεκινήσει γι' αυτήν μια περιπέτεια που ποτέ της δεν περίμενε, αφού οι δυο τους θα νιώσουν μια αμοιβαία έλξη, η οποία και θα τους οδηγήσει σε μια μεγάλη απόφαση. Στο να προχωρήσουν σε μια καθαρά σεξουαλική σχέση, όπου και οι δυο τους θα ικανοποιούν τις ανάγκες τους, χωρίς να υπάρχει κάποια συναισθηματική δέσμευση. Κι αυτό μπορεί να φαντάζει αρχικά ιδανικό για έναν άντρα που δεν θέλει έρωτες και για μια γυναίκα που δεν έχει χρόνο γι' αυτούς, όμως, όσο περισσότερο χρόνο περνάνε μαζί, τόσο πιο δύσκολο γίνεται το να μείνουν στο αρχικό τους πλάνο, αλλά εξίσου δύσκολο είναι το να πάνε και παρακάτω.

Στο βιβλίο αυτό, η Hoover διαχειρίζεται μια σχέση που σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι υγιής, πόσο μάλλον ιδανική, πράγμα που σημαίνει πως πρόκειται για μία σχέση που πιθανόν να ενοχλήσει κάποιους αναγνώστες, αν κι εφόσον αυτοί προσπαθήσουν να την βάλουν μέσα σε κουτάκια και να την περιορίσουν σε κανονιστικά πλαίσια. Όμως οι σχέσεις, στην πραγματικότητα, δεν μπορούν να προσδιοριστούν, δεν μπορούν να φορέσουν ταμπέλες, γιατί το παρελθόν μας παίζει σημαντικό ρόλο στο ποιοι είμαστε στο παρόν μας, κι αυτό με τη σειρά του παίζει σημαντικό ρόλο στο ποιοι θα γίνουμε στο μέλλον μας, αν κι εφόσον ανοιχτούμε απέναντι στις προοπτικές που έρχονται στον δρόμο μας. Τα βιώματά μας σίγουρα μας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό, όπως και τις αποφάσεις μας στην πορεία της ζωής μας, όμως, στο τέλος όλων, δεν πρέπει να μας καθορίζουν κι εμείς είμαστε αυτοί που οφείλουμε να πείσουμε τον εαυτό μας γι' αυτό και να μπορέσουμε να πάμε παρακάτω.

Ο τρόπος με τον οποίο έχει προσεγγίσει η συγγραφέας του χαρακτήρες της, διόλου επιφανειακός δεν είναι. Αντίθετα, διεισδύει τόσο βαθιά σε αυτούς, που μας τους παρουσιάζει σχεδόν διάφανους, γυάλινους σαν να κοιτάζουμε μέσα σε καθρέφτη, ο οποίος αντανακλά και το δικό μας είδωλο που μας ρωτάει τι θα κάναμε εμείς στη θέση τους. Αν ήμασταν η Τέιτ θα είχαμε τη γενναιότητα να κυνηγήσουμε αυτό που διακαώς θα επιθυμούσαμε; Κι από την άλλη, αν ήμασταν ο Μάιλς, θα βρίσκαμε το θάρρος να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, ν' αποδεχτούμε τα λάθη μας, θα σταματούσαμε να καταριόμαστε τη μοίρα μας και να θαβόμαστε μόνοι μας μέσα στο απέραντο σκοτάδι, έτσι ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από τη δίνη που μας ρουφάει όλο και βαθύτερα μέσα σε αυτό, διεκδικώντας ένα μέλλον που θα μας έβρισκε ποιο ώριμους, πιο σίγουρος, πιο συνειδητοποιημένους, απαλλαγμένους από το βαρύ φορτίο του παρελθόντος αλλά όχι απαραίτητα απ' τις μνήμες αυτού;

Λένε πως για όλους μας υπάρχει ο σωστός άνθρωπος. Δεν είμαι απόλυτα πεπεισμένη γι' αυτό, όχι τουλάχιστον έτσι όπως η άποψη αυτή ορίζεται, αλλά είμαι βέβαιη πως για τον καθέναν από εμάς υπάρχει εκείνος ο άνθρωπος που μπορεί να ξεκλειδώσει τα πιο δύσβατα σημεία της καρδιάς μας, βοηθώντας μας να λυτρωθούμε από το βάρος όσων μας στοιχειώνουν. Κι αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει η ιστορία αυτή, με τις παθιασμένες και τρυφερές στιγμές της, με τις εντάσεις και τις εκπλήξεις της, με τις ανατροπές και τα μυστικά της, εκείνα που είναι τόσο σκληρά μα και τόσο συγκινητικά συνάμα, που όταν έρχονται στο φως ακούς την καρδιά σου που ραγίζει και ξαφνικά όλα μπαίνουν στη θέση τους, όλα βγάζουν νόημα, κάθε ερώτημα έχει μια απάντηση, μα και κάθε δυσκολία έναν τρόπο να ξεπεραστεί, αφήνοντας πίσω σου το σκοτάδι και προχωρώντας προς το φως.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Colleen Hoover
Μεταφραστής: Γιατράκου Νέλλα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-960-653-774-5