Συνοπτική περίληψη του έργου: 
Η Cecilia, κόρη αριστοκρατικής οικογένειας κι ο Robbie, γιος της οικονόμου, ένα ζεστό καλοκαίρι τον καιρό του μεσοπολέμου έρχονται πιο κοντά με φόντο την έπαυλη όπου η οικογένεια της κοπέλας παραθερίζει.
Η δεκατριάχρονη κόρη όμως της οικογένειας, η Bryony, που τρέφει αισθήματα για τον Robbie, παρερμηνεύει το ερωτικό κλίμα ανάμεσα σ’ αυτόν και την αδερφή της.
Όταν μια νεαρή φιλοξενούμενη της οικογένειας πέφτει θύμα βιασμού, βρίσκει την ευκαιρία να κατηγορήσει άδικα τον Robbie γι’ αυτή την αποτρόπαια πράξη. Οι συνέπειες αυτής της κατηγορίας θα μεταβάλλον δραματικά τις ζωές των δύο νέων κι όχι μόνο.

Προσωπική άποψη:
Η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στο σινεμά είναι πάντα δύσκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον όταν το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί ως ένα διεθνές αριστούργημα. Σ’ αυτή την κατηγορία υπάγεται και το πολυβραβευμένο ομώνυμο βιβλίο του Ian McEwan και η υλοποίησή του αποτέλεσε ένα ακόμα στοίχημα για τον Joe Wright.

Μια ιστορία έρωτα και προδοσίας! Μια ιστορία μυστικών και ψεμάτων! Μια ιστορία πολέμου κι απώλειας! Ένας καταιγισμός συναισθημάτων περιβάλει τον θεατή από το πρώτο κι όλας λεπτό. Ακόμα και τα σιωπηλά διαστήματα δεν στέκονται ικανά να ενοχλήσουν. Η σιωπή μοιάζει να μιλάει από μόνη της κι είναι αρκετή. Ο ερωτισμός είναι διάχυτος στο πρώτο μέρος, όσο ο πόνος κι η ελπίδα στο δεύτερο. Η πλοκή μας βοηθάει να εισβάλουμε στον ψυχισμό των ηρώων, να νιώσουμε τη δραματουργία σε όλο της το μεγαλείο

Η νέα του ταινία βρίσκει τον Joe Wright σκηνοθετικά ωριμότερο. Προσεγγίζοντας με σεβασμό και λεπτομέρεια το πρωτότυπο έργο. Η καλλιτεχνική του δημιουργία φαντάζει στο απόγειό της. Οι κινηματογραφικοί όροι σε συνδυασμό με τη δύναμη της λογοτεχνίας εξυμνούνται. Η χρήση της παράλληλης αφήγησης λειτουργεί εξαιρετικά, χωρίς να μπερδεύει τον θεατή, αλλά βοηθώντας τον να κατανοήσει μια κατάσταση σχετικά με το πως την βλέπει ο καθένας από τους ήρωες ξεχωριστά.

Δεν είναι λίγες οι σεκάνς ανθολογίας που λαμβάνουν χώρα. Κορυφαία ίσως όλων η ερωτική σκηνή στη βιβλιοθήκη. Τα πλάνα απ’ τις σκηνές του πολέμου κόβουν την ανάσα. Βέβαια η υπερβολή στα νοσοκομεία σε ότι έχει να κάνει με τα τραύματα των στρατιωτών θα μπορούσαν ν’ απουσιάζουν, αφού μου έδωσαν την αίσθηση πως υπήρχαν εκεί με μοναδικό τους σκοπό να σοκάρουν, όπως κι έκαναν. Κατά τ’ άλλα εξαιρετική φωτογραφία, αποδίδει άψογα την εποχή χωρίς να μοιάζει παλιομοδίτικη. Η μουσική της ταινίας απλά υπέροχη! Από τις καλύτερες που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, απόλυτα ταιριαστή με το ερωτικό και ταυτόχρονα δραματικό κλίμα της. Σε συνδυασμό με τους ήχους των πλήκτρων της γραφομηχανής συνεπαίρνουν τον θεατή.

Η Keira Knightley γενικά δεν αποτελεί μια απ΄ τις αγαπημένες μου ηθοποιούς. Θα έλεγα ότι οι ερμηνείες της είναι αρκετά μονοδιάστατες. Μου φάνηκε ότι απέδωσε καλύτερα στο ρόλο της στην “Περηφάνια Και Προκατάληψη”. Ωστόσο, αν και δεν σε εντυπωσιάζει, υπάρχουν στιγμές όπου σ’ αιχμαλωτίζει. Αυτό βέβαια οφείλεται κατά πολύ στο ότι οι αγγλικές ταινίες της ταιριάζουν καλύτερα, αφού το θράσος στην εκφορά του λόγου την βοηθάει. Ο McAvoy αναδεικνύεται σ’ έναν μεγάλο πρωταγωνιστή. Ιδιαίτερα κατά το πρώτο μισό της ταινίας σου κόβει την ανάσα κι ένα και μόνο βλέμμα του είναι αρκετό για να σε κάνει ν’ ανατριχιάσεις.

Εξαιρετική όμως είναι κι η μικρή Saoirse Ronan στο ρόλο της Bryony. Στο ρόλο της νεαρής που μπερδεύει τον εφηβικό πόθο με τη βία μ’ αποτέλεσμα ένα καταστροφικό ξέσπασμα. Αν κάτι με ξένισε σε όλη την ταινία ήταν το φινάλε της. Μπορεί η Vanessa Rendgrave να υπογράφει με μια ερμηνεία που κλέβει την παράσταση, τον στιβαρό επίλογο της ιστορίας, ωστόσο η τελική σεκάνς δεν κατάφερε να μην πέσει θύμα του μελό, προκειμένου οι ήρωες να πάρουν τελικά αυτό που τους άξιζε και το συναισθηματικό πιο αδύναμο κοινό να ικανοποιηθεί.

Η “Εξιλέωση” αποτελεί μία απ’ τις καλύτερες βρετανικές ταινίες όλων των εποχών. Δικαίως κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας κι έφτασε στα Oscar με 7 υποψηφιότητες. Αν και στις κύριες κατηγορίες δεν πιστεύω ότι θα κερδίσει, θεωρώ ότι δίκαιο θα ήταν τουλάχιστον να κερδίσει το Oscar Διασκευασμένου Σεναρίου. Μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για μια ταινία που δικαίως μπορεί να υπερηφανεύεται όπως λίγες μεταφορές μυθιστορημάτων ότι διατήρησε την ισορροπία. Όταν βγείτε από την αίθουσα ένα πράγμα είναι σίγουρο. Το μόνο που θα έχετε στο μυαλό σας είναι μια φράση. “Come back! Come back to me!”.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα ταινίας: 
Ελλ. τίτλος: Εξιλέωση
Είδος: Δραματική
Σκηνοθεσία: Joe Wright
Πρωταγωνιστές: Keira Knightley, James McAvoy, Brenda Blethyn, Harriet Walter, Saoirse Ronan
Παραγωγή: 2007
Διάρκεια: 130’

Επίσημο site:
http://www.atonementthemovie.co.uk/