Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Alfie ζει στην Αγγλία κι έχει μια μέτρια δουλειά την οποία ονειρεύεται ν’ αποκτήσει ως ιδιοκτήτης με τον κολλητό του. Ωστόσο ζει, ντύνεται αριστοκρατικά κι έχει τον τρόπο του με τις γυναίκες.
Αθεράπευτα γυναικάς, αρνείται να δεχτεί την πιθανότητα κάποιας σχέσης που θα οδηγήσει στα σκαλιά της εκκλησίας κι αφού γλεντήσει με τις περιστασιακές συντρόφους του βρίσκει πάντα τρόπους να ξεφεύγει.
Τα πράγματα όμως θ’ αλλάξουν όταν ο μόνιμος δεσμός του τον εγκαταλείπει ενώ παράλληλα αφήνει έγκυο την κοπέλα του κολλητού του. Όλα αυτά θα τον κάνουν να δει τη ζωή διαφορετικά όμως για πρώτη φορά αυτή μοιάζει να του γυρίζει την πλάτη.

Προσωπική άποψη:
Δεν ξέρω τι έχουν πάθει όλες οι εταιρείες παραγωγής. Τα τελευταία χρόνια κι ειδικά το 2004 ήταν μια χρονιά αφιερωμένη στα remake. Ξέθαψαν λοιπόν όσες κομεντί κυκλοφόρησαν την δεκαετία ’60-’70 κι αποφάσισαν να τις αλλάξουν τα φώτα. Έτσι λοιπόν, ο Michael Caine έδωσε τη θέση του Alfie στον Jude Law.

Ο Alfie είναι ο κλασσικός τύπος μαλάκα που δεν έχω καταλάβει πως καταφέρνει να κερδίζει μεγάλο μέρος του γυναικείου πληθυσμού ακόμα και στην ζωή πέρα από την κάμερα. Έχει μια δουλειά του κώλου, ωστόσο η γκαρνταρόμπα κι ο τρόπος ζωής του ταυτίζεται πλήρως μ’ αυτή του χαζονεόπλουτου. Ακούει σοβαρό δεσμό και τρέχει σαν τον Κεντέρη κι όποια γυναίκα θέλει καταφέρνει να την ρίξει στο κρεβάτι του και μετά να την πετάξει σαν στημένη λεμονόκουπα.

Η original ταινία διακρινόταν από μια βρετανικότητα που έκανε τη διαφορά. Αυτό το στοιχείο απουσιάζει πλήρως από ‘δω κι όσο κι αν το φταίξιμο δεν είναι μόνο του Shyer, έχει σίγουρα το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Ο Alfie της δεκαετίας του ’60 μπορούσε με το καμάκι της τότε εποχής να ρίξει όποια γυναίκα ήθελε. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 40 χρόνια κι αυτό έπρεπε ο Shyer να το επεξεργαστεί καλύτερα. Διατηρώντας τις ατάκες του ’60 δε θα μπορούσε ο Alfie να ρίξει σήμερα καμία γκόμενα, για όνομα του θεού. Και πέραν αυτού, μήπως κάποιος έπρεπε να του πει ότι οι γυναίκες σήμερα έχουν αλλάξει; Φοβούνται κι αυτές τη δέσμευση κι η καριέρα τις έχει κάνει να βάζουν τον γάμο και τα παιδιά σε δεύτερη μοίρα. Οπότε αναρωτιέμαι... ποια γυναίκα σήμερα θα καιγόταν να δεσμευτεί αιώνια μ’ έναν μαλάκα σαν τον Alfie;

Δε θα μπορούσα να πω πως ο Jude Law συγκαταλέγεται στους προσφιλής μου ηθοποιούς. Ναι ok, έχει ένα καλό good-looking το οποίο στην προκειμένη είναι σαφώς πιο ώριμο όμως τίποτα πέρα απ’ αυτό. Ο χαρακτήρας του Caine είχε μια ψευτο-μισογύνικη διάθεση που έκανε τη διαφορά. Εδώ παρακολουθούμε απλά ένα ψώνιο που μιλάει συνεχώς στην κάμερα βγάζοντας συμπεράσματα που μόνο αυτός δίνει βάση.

Υποκριτική όαση βέβαια φαντάζει η παρουσία της θεάς Sarandon. Αυτή η γυναίκα όσο κι αν μεγαλώσει διατηρεί μια πηγαία γοητεία και με κάθε της εμφάνιση καταφέρνει να σε καθηλώσει. Άλλωστε είναι η πρώτη που προσγειώνει ανώμαλα τον Alfie στην πραγματικότητα κι αυτό είναι κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα.

Βέβαια, σε σύγκριση με τον Law, όλοι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες μοιάζουν να προσφέρουν περισσότερα αφού έστω και με μικρότερη παρουσία απ’ αυτή του πρωταγωνιστή αποτελούν πιο ολοκληρωμένες προσωπικότητες, με αδυναμίες και σκληρότητα που μπορεί πολύ πιο εύκολα να μας κερδίσει.

Εν κατακλείδι, δε νομίζω πως αξίζει ιδιαίτερα κάποιος να ξοδέψει τον πολύτιμο χρόνο του για να παρακολουθήσει αυτή την ταινία. Αν ωστόσο σας ενδιαφέρει η θεματολογία της καλύτερα να προτιμήσετε την πρωτότυπη. Μπορεί κι αυτή να μην αποτελεί κάποιο αριστούργημα, στη σύγκριση ωστόσο κερδίζει πόντους χωρίς αμφιβολία.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Alfie
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Charles Shyer
Πρωταγωνιστές: Jude Law, Omar Epps, Anastasia Griffith, Jane Krakowski, Nia Long, Susan Sarandon, Sienna Miller
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 103’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://imdb.com/title/tt0375173/
http://en.wikipedia.org/wiki/Alfie_(2004_film)