Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Sarah είναι μια όμορφη διαζευγμένη νηπιαγωγός, χωρίς σχέση και με πεσμένο το ηθικό της.
Όταν τελικά η αδερφή της αποφασίζει να στείλει το προφίλ της σε ένα site γνωριμιών, η Sarah δεν προλαβαίνει να απαντά στα e-mail.
Αρχίζει να βγαίνει με άντρες περίεργους, κλαψιάρηδες, έκφυλους, γελοίους, αλλά μεταξύ άλλων γνωρίζει τον Jake, έναν συναισθηματικό ναυπηγό, με ρομαντική άποψη για την αγάπη.
Ο Jake είναι ελκυστικός και έξυπνος, αν και φανερά διστακτικός. Η Sarah τον προσπερνάει, χάνοντας ίσως και τη μοναδική της ευκαιρία να βρει τον έρωτα.

Προσωπική άποψη:
Απορώ... πραγματικά απορώ! Απορώ με το Hollywood που έχει όρεξη να παράγει εκατοντάδες κινηματογραφικά σκουπίδια. Απορώ με τον εαυτό μου που παρασύρεται και παρακολουθεί τα σκουπίδια αυτά. Απορώ με το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που λατρεύουν ορισμένα από αυτά την στιγμή που είναι εντελώς ανεκδιήγητα. Απορώ για το ότι συμπαθέστατοι πρωταγωνιστές που πάντα χαίρομαι να βλέπω πέφτουν στο μοιραίο αμάρτημα, “παίζω σε ότι να ‘ναι αρκεί να είναι καλή η μπάζα που θα κάνω”.

Ανέκαθεν θεωρούσα πως οι ταινίες που υπάγονται στην κατηγορία της ρομαντική κομεντί, είναι κάτι περισσότερο από εύκολο να ολοκληρωθούν. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη σκηνοθετική μαεστρία, πολύ περισσότερο κινηματογραφικό στυλ και άποψη, ούτε ιδιαίτερες γωνίες λήψεις και μεγάλη φαντασία. Τελικά, ακόμα και σε αυτό το είδος, εύκολα, πολύ εύκολα, μπορεί κάποιος να κάνει τόσο πρόχειρη δουλειά και το αποτέλεσμα να είναι τόσο, μα τόσο πολύ κακογυρισμένο, που να σε εκπλήξει. Δυσσάρεστα μεν, να σε εκπλήξει εύκολα δε.

Ο Gary David Goldberg βρίσκεται στο διπλό, άχαρο και άχρηστο ρόλο του σκηνοθέτη και σεναριογράφου της ταινίας. Και αναρωτιέμαι σε ποιον από τους δύο τομείς είναι χειρότερος. Στην ηλίθια και αδέξια σκηνοθετική του γραμμή ή στο πανηλίθιο και αφελές σενάριο που κάνει συνεχώς κύκλους μπερδεύοντάς μας και τελικά δεν καταλήγει πουθενά; Μην τον αδικήσω... μάλλον μοιράζεται ισάξια! Δε λέω, μπορεί να υπάρχουν κάποιες μικρές, καλές κωμικές στιγμές όμως, δεν είναι αρκετές για να μας βγάλουν από τον βαρετό κόσμο που μας εισάγει η ταινία.

Ας μου αξηγήσει κάποιος τι ακριβώς σκεφτόταν ο κατά τ’ άλλα ταλαντούχος και συμπαθέστατος John Cusack, όταν δέχτηκε να λάβει μέρος σε αυτή τη φαρσοκωμωδία. Η ερμηνεία του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακή. Είναι αδιάφορη! Φαίνεται σαν να ξέρει και ο ίδιος πως η ταινία είναι ένα μεγάλο φιάσκο και γι’ αυτό το λόγο, δεν χρειάζεται να σπαταλήσει την ενέργειά του. Το να πετάει απλά τις ατάκες του είναι αρκετό και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμένουμε και δεν αποζητάμε κάτι παραπάνω.

Η γοητευτική, παρά τα χρόνια της, Diane Lane περιφέρεται σαν άδειο σώμα χωρίς ψυχή. Τι κι αν θα ήθελε να μας πείσει για το ακριβώς αντίθετο, μας κάνει να μην απορούμε καθόλου για την στραβή πορεία των αισθηματικών της. Όσο για την διακριτική παρουσία του Mulroney, τι να πει κανείς. Για μια ακόμα φορά κατάφερε να μου επιβεβαιώσει αυτό που σκέφτομαι κάθε φορά που τον βλέπω. Ότι δεν είναι άξιος να σε πείσει έστω και για την παραμικρή υποψία του ταλέντου του, ακόμα και σε φαιδρές ταινίες σαν κι αυτή.

Αν αυτό που ζητάτε είναι να περάσερε μιάμιση παρανοϊκή ώρα, παρακολουθώντας μια γυναίκα που δεν ξέρει τι θέλει, διστάζει να αποφασίσει ποιον από τους δύο γοητευτικούς άντρες που την περιβάλλον θέλει στη ζωή της, κλωστώντας συνεχώς την τύχη της, τότε έχετε πετύχει jack-pot. Αν πάλι δεν ψάχνετε αυτό και δεν έχετε καμία διάθεση να αμαυρώσετε την καλή άποψη που έχετε για τους συμπαθέστατους πρωταγωνιστές, τότε καλύτερα να αποφύγετε την συγκεκριμένη ταινία όπως ο διάολος το λιβάνι.
Βαθμολογία 3/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ζητείται Φιλόζωος
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Gary David Goldberg
Πρωταγωνιστές: Diane Lane, John Cusack, Elizabeth Perkins, Christopher Plummer, Dermot Mulroney, Stockard Channing, Ali Hillis, Brad William Henke
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 98’

Επίσημο site:

http://www2.warnerbros.com/mustlovedogs/index.html