
Ο Joel μαθαίνει ότι η πρώην κοπέλα του Clementine τον διέγραψε από τη μνήμη με τη βοήθεια μιας νέας τεχνολογικής μεθόδου και αποφασίζει και εκείνος να κάνει το ίδιο.
Σε κατάσταση απελπισίας επισκέπτεται τον εμπνευστή και εφευρέτη της διαδικασίας, Δρ. Howard Mierzwiak στην κλινική Lacuna.
Κατά τη διάρκεια όμως της διαδικασίας αυτής αλλάζει γνώμη. Αρχίζει έτσι ένας αγώνας δρόμου στην προσπάθειά του να σώσει τις αναμνήσεις του.
Προσωπική άποψη:
Υπό ορισμένες συνθήκες θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια ταινία της οποίας η ιστορία έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές, με τις περισσότερες μάλιστα από αυτές με τον ίδιο πεζό και ανούσιο τρόπο. Δύο άνθρωποι γνωρίζονται, ερωτεύονται και έπειτα από την περίοδο εκείνη που όλο φαντάζουν ρόδινα, τα προβλήματα κάνουν την εμφάνισή τους και οι βάσεις της σχέσης τους τρέμουν. Όμως στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια σημαντική διαφοροποίηση, γεγονός που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον άνθρωπο που υπογράφει το σενάριο. Το αποτέλεσμα που μας προσφέρει, ξεπερνάει κάθε φαντασία αλλά και κάθε προσδοκία.
Ο Charlie Caufman έχει αποδείξει πως είναι ένας από τους πιο εμπνευσμένους, έξυπνους και δημιουργικούς σεναριογράφους των καιρών μας. Με το “Eternal Sunshine Of The Spotless Mind”, επιβεβαιώνει απλά την εντύπωση που είχε δημιουργήσει με τα “Being John Malcovich” και “Adaptation”. Και μπορεί η υπόθεση της ταινίας να φαντάζει παράλογα παράξενη και απίστευτη όμως, καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις και το κυριότερο όλων, να μας κάνει να την πάρουμε στα σοβαρά. Μπορεί να είναι σουρεαλιστική όμως, είναι εύστροφα τοποθετημένη σε ένα γήινο και ρεαλιστικο περιβάλλον, αποδιδόμενη με τον ίδιο τρόπο.
Εκεί που είμαστε συνηθισμένοι να παρακολουθούμε την εξέλιξη ανάλογων ιστοριών από την αρχή τους οδηγούμενοι προς το φινάλε τους, ο Caufman να μας παρουσιάζει μια αντίθετη γραμμική πορεία. Η αφήγηση των γεγονότων ξεκινάει από το τέλος που οδήγησε στην ρήξη της σχέσης και στην απόφαση διαγραφής κάθε μνήμης, δικαιολογούμενη απόλυτα λόγω της οργής των πρωταγωνιστών. Καθώς όμως πηγαίνουμε προς τα πίσω, διαγράφοντας τα άσχημα, βλέπουμε τα όμορφα εκείνα στοιχεία, τις αναμνήσεις που δεν είναι δυσσάρεστες, που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ότι δεν θες να ξεχάσεις. Όμως όσο κι αν προσπαθείς να γυρίσεις πίσω, να προστατέψεις τις μνήμες σου, είσαι ανυπεράσπιστος μπροστά σε αυτό που έρχεται να σου στερήσει κάθε ίχνος χαράς.
Ο Gondry συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Caufman έπειτα το “Human Nature” το οποίο αποτέλεσε και το κινηματογραφικό του ντεπούτο, και μπορούμε να ομολογήσουμε πως αυτή τη φορά, σε αντίθεση με την πρώτη, καταφέρνει να μας καθηλώσει. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο κάθε μικρή, συναισθηματική πτυχή της ιστορίας που έχει στα χέρια του αλλά και της μορφής της αφήγησης. Δημιουργεί ένα δαιδαλώδες μονοπάτι που περνάει μέσα από το μυαλό διασκορπώντας, αναγεννώντας και εξοντώνοντας μνήμες για να μας οδηγήσει στην σύλληψη της απόλυτης ιδέας του έρωτα που πληγώνει. Ευτυχώς για εκείνον αλλά και για μας ως θεατές, δεν αφήνει τον εαυτό του να παρασυρθεί από την χρήση των ειδικών εφέ, τα οποία με έξυπνο τρόπο διαχειρίζεται σωστά.
Συναντάμε τον Jim Carrey στον πιο ώριμο ίσως ρόλο της καριέρας του. Έχοντας αποτινάξει από πάνω του τα ακραία εκείνα εκφραστικά χαρακτηριστικά που συνάδουν με την γελοιοποίηση, υποδύεται τον Joel με μοναδική ανθρωπιά. Έναν Joel λιγομίλητο, με πρόβλημα έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων. Έναν Joel φαινομενικά εσωστρεφή που όμως, όσο κι αν νομίζει αρχικά το αντίθετο, θέλει να θυμάται την Clementine την οποία και προσπαθεί να φυλάξει με κάθε τρόπο μέσα στα στενά του μυαλού του.
Όμως και η Winslet δεν πάει πίσω σε έναν ρόλο που την χαρακτήρισε και την ακολούθησε στην καριέρα της. Και μπορεί το παράξενο χρώμα του μαλλιού της να τραβάει την προσοχή μας όμως, δεν είναι εκείνο στο οποίο επικεντρωνόμαστε. Πραγματικά λάμπει στον ρόλο αυτό, αφήνοντας να εξωτερικευτεί κάθε συναίσθημα, κάθε σκέψη αλλά και κάθε φόβος και συναίσθημα που κρύβεται μέσα της. Στο πλευρό τους ένα εξαιρετικό δευτερεύον cast το οποίο έχει τον απαραίτητο χώρο για να εκφραστεί, να δράσει και να μας παρουσιάσει τις δικές του μικρές, παράπλευρες ιστορίες.
Έχετε πληγωθεί από ανθρώπους, από έρωτες που ήρθαν κι έφυγαν; Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι θα θέλατε να ξεχάσετε, να σβήσετε από το μυαλό και την καρδιά σας κάθε σκέψη, κάθε θύμιση; Εάν ναι, δείτε αυτή την ταινία και σίγουρα θα αλλάξετε γνώμη, όπως άλλαξαν γνώμη ο Joel και η Clementine. Εάν όχι, πάλι δείτε την για να επιβεβαιωθεί ο λόγος που κρύβεται βαθιά μέσα σας και δικαιολογεί την μανία σας να μην αφήνεται τίποτα να ξεθωριάσει στο μυαλό σας. Το ζευγάρι ζει με τις επιλογές του, με τα λάθη του. Κανείς δεν τους εγγυάται ότι δεν θα τα ξανακάνει όμως, επιλέγουν να το ζήσουν και ας μείνουν πίσω θλιβερές αναμνήσεις γιατί εκεί βρίσκεται η πραγματική ουσία της αγάπης και της ζωής.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού
Είδος: Δραματική
Σκηνοθέτης: Michel Gondry
Πρωταγωνιστές: Kate Winslet, Jim Carrey, Elijah Wood, Mark Ruffalo, Kirsten Dunst, Tom Wilkinson, Jane Adams, David Cross
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 108’
Επίσημο site:
http://www.eternalsunshine.com/










28 Σχόλια:
ε εντάξει τώρα...αυτό είναι αριστούργημα!
@ Aldo δεν θέλω να πειράξω την λίστα μου τώρα αλλιώς θα ήταν ψηλά μες την 20άδα μου! :)
πρώτη φορα το είδες??
α έτσι εξηγείται:P
8 (ή 8,5) από μένα... :P Δεν ξέρω, μου φαίνεται πως το παρακάνει ο Κάουφμαν κι επίτηδες δηθενίζει τόσο πολύ... Για να εντυπωσιαστούν όλοι με τα πρωτότυπα σενάριά του και να πάθουν "πλάκα"...
@ Aldo ναι, πρώτη φορά.
Ποιο εξηγείται; Ότι μου άρεσε τόσο πολύ ή ότι δεν ήταν στην λίστα; :p
Βρε μήπως τελικά να την αλλάξω;
@ Bauer24 δεν ξέρω αλλά, η συγκεκριμένη μου άρεσε τρομερά. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο συναισθηματικό κομμάτι όμως μου έχει αφήσει ονειρικά συναισθήματα.
Το πιο συναισθηματικό σενάριο του Κάουφμαν (το καλυτερό του ήταν το ΑDAPTATION, αν και η ταινία τελικά ήταν κατώτερη της πρώτης ύλης για μένα) και το λιγότερο "δήθεν". Εμένα προσωπικά με άγγιξε πάρα πολύ. Και ο Κάρεϊ για ακόμη μια φορά βουλώνει στόματα.
Γουίνσλετ εκπληκτική επίσης, υπέροχο σάουντρακ και φωτογραφία στα χιόνια...
@ Costello για όσα αναφέρεις την αγάπησα την ταινία αυτή! :)
Και μάλλον θα την ξαναδώ σήμερα για να την δει και ο άντρας μου... ;)
ότι δεν το έβαλες στην λίστα.
αν δε βαριέσαι.
κάτσε κάτσε...θα πρέπει να βγάλεις μονομάχο...άλλαξε την τώρα:P
Σημαντική ταινία, ενός σημαντικού σεναριογράφου.
Νομίζω πως το ίδιο έργο, αν το πάρει στα χέρια του και σκηνοθετικά ο Κάουφμαν, ίσως έχει να μας δώσει ακόμα περισσότερα! Αν και μας τα είπε με τη Συνεκδοχή, νομίζω!
Άλλη μια πολύ ευχάριστη αναφορά ετούτηξ η ταινία!
Καλησπερα Γιωτα, ομορφο το κειμενο σου, ωραια ταινια η "Λιακαδα", ταλεντο εγνωσμενης αξιας ο Kaufman. Ο οποιος μαλιστα κατα τη γνωμη μου τα πηγε περιφημα στην πρωτη του σκηνοθετικη δουλεια με την "Συνεκδοχη"!
@ Aldo μάλλον θα το κάνω σήμερα... :p
Να σου πω, ο "Μονομάχος" ήταν μια επιλογή ανάγκης θα έλεγα αφού δυσκολεύτηκα πολύ για να τις κάνω 20. :/
Ο άντρας μου με πήρε στον λαιμό του... Χα, χα, χα...
@ Kioy δυστυχώς δεν έχω δει την "Συνεκδοχή" αν και το ήθελα πολύ. Σε πρώτη ευκαιρία όμως θα το κάνω. :)
Όπως και να 'χει, είναι μια σημαντική και όμορφη ταινία που δεν σε αφήνει ασυγκίνητο.
Μέχρι και τον άντρα μου που έπεισα να το δει χθες, ξετρελάθηκε παρά τις όποιες αρχικές του επιφυλάξεις.
@ Mike σ' ευχαριστώ πολύ!
Πραγματικά πολύ όμορφη ταινία! Πάντως ακούω πολλά θετικά για την "Συνεκδοχή" και μου φαίνεται ότι πρέπει να την δω άμεσα.
Εξαιρετικό όπως και όλες οι ταινίες με σενάριο του Κάουφμαν, αν και θα συμφωνήω με τον Costello για το Adaptation. Όπως και να έχει μαζί με Malkovich και Συνεκδοχή είναι μία τετράδα φανταστικών ταινιών, Σχετική πάντως και αρκετά καλή αν και άλλων δημιουργών είναι και η ταινία "Stranger Than Fiction" αν δεν την έχεις δει να της ρίξεις μία ματιά πιστεύω θα σου αρέσει
@ Zamuc ντροπή μου αλλά δεν έχω δει τις άλλες του ταινίες! :/ :s
Θα φροντίσω να επανορθώσω ωστόσο κάποια στιγμή.
Δεν την έχω δει αλλά θα την έχω κι αυτή στα υπ' όψιν μου! :)
Όχι και ντροπή! δηλαδή ποιος έχει δει όλες τις καλές ταινίες που υπάρχουν;
Άσε που οι άλλες του μπορεί να μην σου αρέσουν τόσο
Αν πέσουν στα χέρια σου να τις δεις πάντως
@ Σίγουρα θα το κάνω zamuc.
Προς το παρόν πάντως προέχει το "Fight Club"! ;)
Πολύ σπουδαία ταινία και θα την έβαζα κι εγώ στη λίστα, αν την είχα δει τότε!!Θέλω όμως να σταθώ στον Τζιμ...Αυτός ο ηθοποιός είναι μοναδική περίπτωση!!Μπορεί να παίξει τους πιο γελοίους και καραγκιόζηδες τύπους, αλλά και τους πιο σοβαρούς και καταθλιπτικούς!!Το κωμικό του ταλέντο είναι αναμφισβήτητο, αλλά η γενικότερη αξία του δεν είναι αποδεκτή από πολλούς.Η ευελιξία του είναι απίστευτη και νομίζω οφείλεται στο γεγονός ότι είναι μανιοκαταθλιπτικός, όπως έχω ακούσει... Τον θεωρώ προσωπικά τον σπουδαίοτερο κωμικό από την εποχή του Πίτερ Σέλλερς αλλά και έναν από τους κορυφαίους της γενιάς του!!!!
@ Fauntleroy έχεις δίκιο. Συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες για τον Carrey και προσωπικά τον απολαμβάνω πολύ περισσότερο σε ρόλους σαν κι αυτούς.
Ενταξει.. απο τις πιο αγαπημενες ταινιες..
Καλά Γιώτα καταπληκτική ταινία, την είδα πρόσφατα, τα αξίζει τα 9/10 που της έδωσες. Και επίσης συμφωνώ απολύτως με αυτό που λες για τον Κάρει (για τον πιο ώριμο ρόλο της καριέρας του) αν και μου άρεσε επίσης στο The truman show, αλλά εδώ πιστεύω ότι είναι καλύτερος.
Υπέροχη ταινία,μοναδικά έξυπνη και ο Κάρει απίστευτος.
@ Roadartist δεν με εκπλήσσει καθόλου! :)
@ George ο Carrey νομίζω ότι είναι γενικά παρεξηγημένος ενώ έχει μεγάλα ταλέντα.
@ Πάνο σαφέστατα ήταν πολύ καλός και στο "Truman Show" αλλά νομίζω ότι εδώ έχει αυτό το... τσαφ που λένε με αποτέλεσμα να κάνει την διαφορά.
Τι φανταστικη ταινια...λιγο περιεργη αλλα φανταστικη!Τρομερες ερμηνειες και αυτο το πισωγυρισμα του μυαλου εξαιρετικα εξυπνο παιχνιδι.
@ Μα η μαγεία της ταινίας Zenia οφείλεται σε έναν βαθμό στο ότι ξεκινάει από το τέλος πηγαίνοντας προς τα πίσω, στην αρχή της σχέσης!
Αχ τι μου κάνεις τώρα; Έβλεπα τι ταινιές έχει εδώ και πέφτω σε μια από τις αγαπημένες μου. Λατρεύω τον Κάουφμαν, ο Κάρεϊ έχει απίστευτες υποκριτικές ικανοτήτες όταν θέλει και η Γουίνσλετ το ίδιο. Πολύ ευαίσθητη ιστορία, με συγκίνησε όσο λίγες και σε αφήνει με ένα αίσθημα που ψάχνεις να βρεις τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή. Υπέροχη, υπέροχη :)
P.S. Συμφωνώ ότι το Adaptation είναι το καλύτερο σενάριο του Κάουφμαν και είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες ever. Η αρχή της ταινίας όλα τα λεφτά...
@ Άντρη, την λάτρεψα αυτή την ταινία. Και νομίζω πως θα την λατρεύω για πάντα. Είναι, απλά, εξαιρετική! <3
Δημοσίευση σχολίου