Εδώ και αρκετό καιρό το Χριστινάκι μας μου έχει ζητήσει να γράψω ένα κείμενο μέσα από το οποίο θα εκφράζω την άποψή μου για την τηλεοπτική σειρά που ακούει στο όνομα, "Πάτυ, Η Πιο Όμορφη Ιστορία". Η αλήθεια είναι πως δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με τηλεοπτικές σειρές, πόσο μάλλον αυτού του είδους αλλά, πέρα του ότι θέλω να της κάνω το χατήρι νομίζω ότι επί της ουσίας, αξίζει τον κόπο μια αναφορά, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά, για να εκφράζω πόσο σύχριστο είναι στα μάτια μου το συγκεκριμένο τηλεοπτικό δημιούργημα. 

Η ιστορία είναι πολλή απλή! Περιστρέφεται γύρω από την ζωή ενός κοριτσιού, γύρω στα 13 όταν ξεκίνησε ο πρώτος κύκλος της σειράς, το οποίο έχει μια εξαιρετική φωνή, μια πολύ μέτρια εμφάνιση και ονειρεύεται να γίνει μεγάλη τραγουδίστρια καθώς και να γνωρίσει τον πατέρα της. Για λόγους υγείας, αναγκάζεται να μετακομίσει με την μητέρα της στο Buenos Aires αφήνοντας πίσω το μικρό χωριό που τις φιλοξενούσε όλα αυτά τα χρόνια. Εκεί θα γνωρίσει τον Λεάντρο, που πολύ σύντομα ανακαλύπτουμε ότι είναι ο βιολογικός της μπαμπάς και ο μεγάλος έρωτας της μαμάς της ενώ παράλληλα, θα συναντηθεί ξανά με τον Ματίας, ένα αγόρι που είχε γνωρίσει τυχαία στο παρελθόν κι ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Η ζωή της ξεκινάει από την αρχή, πηγαίνει σε ένα μουσικό σχολείο της χώρας, στο ίδιο που πηγαίνει και ο Ματίας και εκεί γίνεται μέλος και αρχηγός ενός εκ των δύο συγκροτημάτων που εκπροσωπούν το εκπαιδευτήριο. Αποκτάει αμέσως στενή φιλία με τις υπόλοιπες κοπέλες του γκρουπ της αλλά φυσικά, αποκτάει κι εχθρούς εξαιτίας κυρίως της εξωτερικής της εμφάνισης με πρώτη και κύρια την Αντονέλα, την αρχηγό του αντίπαλου συγκροτήματος η οποία εκτός από φωνάρα είναι και κορμάρα και τα έχει με τον Ματίας.

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω περισσότερα για το story. Άλλωστε δεν είναι κάτι νέο ή κάτι το ιδιαίτερο και στο παρελθόν, πολλά τηλεοπτικά κανάλια έφεραν στη χώρα μας μεταγλωττισμένες τηλεοπτικές σειρές από την Αργεντινή και τη Βραζιλία. Δεν θα το παίξω υπεράνω και θα παραδεχτώ πως στην εφηβεία μου παρακολούθησα αρκετά από τα εν λόγω σίριαλς ωστόσο υπήρχε μια σημαντική διαφορά. Μιλάμε για τηλεοπτικές σειρές που απευθύνονταν κατά πρώτο και κύριο λόγο σε ενήλικο κοινό και απαρτίζονταν από ενήλικους πρωταγωνιστές. Αυτό είναι το μειονέκτημα της Πάτυ και αυτό που κάνει την θεματολογία της σειράς, όχι απλά ακατάλληλη για μικρά παιδιά αλλά, απαγορευτική.

Τι με ενοχλεί στην εν λόγω σειρά;
1. Το να βλέπω 13χρονα που ακόμα δεν έχουν βγει απ' το αβγό να ερωτοτροπούν λες και πηγαίνουν στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Όχι, το να ερωτεύεσαι σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι διόλου κακό ή λάθος, αντίθετα, είναι απόλυτα φυσιολογικό, αληθινό και πολύ όμορφο. Όταν όμως αυτό το πράγμα εκχυδαΐζεται και βλέπεις αυτά τα παιδάκια, σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες, να αλλάζουν τους γκόμενους σαν τα πουκάμισα, να χαριεντίζονται και να χαμουρεύονται, να γλωσσοφιλιούνται (και όχι μόνο) και να μπαίνουν στην διαδικασία της απιστίας τότε δεν μπορείς παρά να συγχυστείς. Να μην αναφέρω δε το γεγονός ότι όλοι έχουν κάνει αλλαξοκωλιές με όλους... έτσι, για να έχουν να λένε.

2. Σίγουρα στις ηλικίες αυτές η αντιπαλότητα υπάρχει και καλώς ή κακώς, τα παιδιά πολλές φορές γίνονται σκληρά και άδικα. Ωστόσο είναι διαφορετικό το να βλέπεις να εξελίσσεται μέσα σε υγιή πλαίσια και άλλο να καλλιεργείται πέραν της πιθανής αντιπάθειας, μίσος και μάλιστα, τόσο πηγαίο που οδηγεί τους μικρούς κατά τ' άλλα πρωταγωνιστές σε πράξεις εχθροπραξίας που αν μη τι άλλο δεν είναι φυσιολογικό να περνάνε έστω και σαν σκέψεις από τα παιδιά. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα αλλά δεν καταλαβαίνω τον λόγο που ένα τηλεοπτικό προϊόν που απευθύνεται σε παιδιά πρέπει να το καλλιεργεί αυτό παρουσιάζοντάς το σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό.

3. Ναι, ναι... οι περισσότεροι, αν όχι όλοι μας, έχουμε κρίνει κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση. Δεν ξέρω αν είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις ή αν απλά συμβαίνει. Παρ' όλα ταύτα, και μιλώντας πάντα για μια σειρά που μιλάει για παιδιά κι απευθύνεται σε παιδιά, θεωρώ απαράδεκτο το να δέχεται η πρωταγωνίστριά του τέτοια λεκτική και όχι μόνο κακοποίηση. Είναι άλλο το να προσβάλλεις κάποιον και άλλο να καταστρέφεις ολόκληρη την ψυχοσύνθεσή του και αν δεν μιλάγαμε για τηλεοπτικό σενάριο, πιθανότατα η μικρούλα Πάτυ θα έτρεχε τώρα σε παιδοψυχολόγους.

4. Ok... το καταλάβαμε! Οι άσχημοι είναι καλοί και αγαθιάρηδες, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και δεν πρόκειται ποτέ να πάνε μπροστά γιατί έχουν τον σταυρό στο χέρι. Αντίθετα, οι όμορφοι, άξεστοι, κακιασμένοι και δόλιοι, αν και θα έπρεπε κανονικά να καίγονται στην Κόλαση, όχι μόνο πηγαίνουν μπροστά και ξεχωρίζουν μέσα από τον σωρό αλλά, μπορούν να υπερηφανεύονται κι όλας γι' αυτό, άσχετα από τα μέσα που χρησιμοποίησαν για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Με πιο απλά λόγια έχουμε την δημιουργία πάρα πολύ ωραίων κοινωνικών προτύπων. Μεγαλώστε με αυτά τα παιδιά σας και είναι χαμένα από χέρι.

5. Συγνώμη αλλά, ποιος γονιός θα άφηνε παιδιά ηλικίας 13-15 ετών να μένουν μόνα τους; Ω, ναι... και αυτό συμβαίνει στην κατά τ' άλλα όμορφη ιστορία της Πάτυ. Πιτσιρίκια που ακόμα δεν ξέρουν πως να φορέσουν σωστά το βρακί τους μένουν μόνα τους και μάλιστα, φιλοξενούν και το εκάστοτε πιτσιρίκι που για τους χι-ψι λόγους, αποφασίζει να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και μάλιστα, χωρίς οι δικοί να προβάλλουν καμία αντίρρηση. Μπορεί να ενδιαφερθούν που και που για το τι κάνουν αλλά εντάξει, δεν θα σκάσουν κι όλας. Φυσικά αυτοί έχουν δίκιο γιατί εμείς είμαστε Έλληνες, έχουμε την δικιά μας ιδιοσυγκρασία και που να καταλάβουμε την προοδευτικότητά τους.

6. Μιας και μιλάμε για τους γονείς... Είναι αυτό που λέμε ότι τα παιδιά μας είναι ο καθρέφτης μας! Είναι το παιδί μας καλό αλλά όλοι το πατάνε; Δεν πειράζει, θα έρθει η μέρα που ο ήλιος θα λάμψει και γι' αυτό. Είναι το παιδί μας ένας μικρός διάβολος; Καμαρώνουμε γιατί κατάφερε να μεγαλώσει με τις σωστές αξίες που με τόσο κόπο παλέψαμε για να το πετύχουμε. 

Τελοσπάντων, θα μπορούσα να βρω πολλά ακόμα να πω και να καταλογίσω σε αυτό το... πράμα αλλά ειλικρινά δεν θέλω να το κάνω γιατί όση ώρα να γράφω αυτό το κείμενο μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και πραγματικά, πιστέψτε με, προσπαθώ με πολύ κόπο να συγκρατήσω τις πραγματικές λέξεις που φτάνουν στις άκρες των δαχτύλων μου στο πληκτρολόγιο για να το σχολιάσω. Η ουσία είναι μία! Η Πάτυ είναι ένα πραγματικά αξιολύπητο και ακατάλληλο για τα παιδιά τηλεοπτικό προϊόν. Κατανοώ ότι είναι δύσκολο όταν ένα παιδί θέλει να παρακολουθήσει κάτι να του το απαγορεύσει ο γονιός ωστόσο για σκεφτείτε... είναι καλύτερο να τσακωθείτε με το βλαστάρι σας μια-δυο φορές μέχρι να καταλάβει τις εξηγήσεις σας γιατί δεν πρέπει να παρακολουθήσει αυτή τη σειρά ή είναι προτιμότερο να μείνει ο καθένας σας στην ησυχία του και τελικά στο παιδί να περάσουν λανθασμένα μηνύματα και πρότυπα, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ηλικίες που διαπλάθουν τον χαρακτήρα τους; Η επιλογή είναι δική σας!