Ανάμεσα στις πιο εκλεκτές οικογένειες της Νέας Υόρκης κρύβεται μια μυστική κοινωνία ισχυρών και πλούσιων Αμερικανών˙ είναι οι Γαλαζοαίματοι, μια αρχαία ομάδα βαμπίρ.
Η Σκάιλερ Βαλ Άλεν δεν ταίριαξε ποτέ στο Ντατσέσν, το φημισμένο ιδιωτικό σχολείο της πόλης. Προτιμά τα φαρδιά, παλιομοδίτικα ρούχα αντί για τα Πράντα και τα μαργαριτάρια που φορούν οι συμμαθήτριές της και ζει με τη γιαγιά της σ’ ένα ερειπωμένο μέγαρο. Η Σκάιλερ είναι μοναχική… και ευτυχισμένη απ’ τη ζωή της.
Όταν όμως κλείνει τα δεκαπέντε, η ζωή της αλλάζει δραματικά. Η Σκάιλερ ανακαλύπτει ένα μωσαϊκό από γαλάζιες φλέβες στα χέρια της και λιμπίζεται το ωμό κρέας, ενώ ο Τζακ Φορς, το πιο δημοφιλές αγόρι του σχολείου, αρχίζει ξαφνικά να ενδιαφέρεται γι’ αυτήν. Η Σκάιλερ θέλει να ανακαλύψει τα μυστικά που κρύβουν οι Γαλαζοαίματοι. Μήπως όμως βρίσκεται σε κίνδυνο;
Προσωπική άποψη:
Είμαι γενικώς της άποψης πως τα βιβλία, δεν έχουν ηλικία. Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες, ούτε να περιορίζομαι αναγνωστικά. Έτσι, διαβάζω τα πάντα και όσοι είσαστε τακτικοί αναγνώστες, νομίζω ότι το έχετε καταλάβει αυτό. Παρ' όλα ταύτα, θα αναγκαστώ αυτή τη φορά να την φορέσω την ταμπελίτσα στο συγκεκριμένο βιβλίο γιατί πολύ απλά, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Γιατί οι "Γαλαζοαίματοι", όσον αφορά το πρώτο τουλάχιστον βιβλίο της σειράς, είναι ένα καθαρά εφηβικό ανάγνωσμα και δεν μπορώ να το δω διαφορετικά. Θα το αντιμετωπίσω λοιπόν έτσι, όπως είναι δηλαδή, λέγοντας την ειλικρινή μου άποψη η οποία είναι με πολύ απλά λόγια πως, πρόκειται για ένα βιβλίο που εύκολα θα συνεπάρει τους μικρότερους ηλικιακά αναγνώστες, πολύ δύσκολα όμως θα συγκινήσει το πιο ενήλικο κοινό.
Βρισκόμαστε στην κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη και στο Ντατσέσν, ένα σχολείο που φιλοξενεί την αφρόκρεμα της πόλης, γόνους αριστοκρατικών και πλούσιων οικογενειών. Και όπως σε κάθε αμερικάνικο σχολείο, έτσι και σε αυτό, υπάρχουν τα παιδιά εκείνα που βρίσκονται στο επίκεντρο και εκείνα, που βρίσκονται στο περιθώριο. Ναι... ακόμα και στην αριστοκρατία συμβαίνει αυτό! Όμως ορισμένα από αυτά τα παιδιά, είναι ξεχωριστά σε σχέση με τα υπόλοιπα. Ανήκουν στους Γαλαζοαίματους, μια γενιά βαμπίρ που ζει ανά τους αιώνες, καλώντας τους όταν έρχεται η ώρα τους να ακολουθήσουν τη μοίρα, το πεπρωμένο τους, να περάσουν από το στάδιο της ανθρώπινης ύπαρξης σε εκείνο της βαμπιρικής φύσης, ακολουθώντας τους κανόνες και τους νόμους τους. Τότε είναι που ανακαλύπτουν ποιοι πραγματικά είναι και για το τι είναι ικανοί. Όμως ένας μεγάλος κίνδυνος παραμονεύει και οι Γαλαζοαίματοι, παρά τη φήμη και τη δόξα τους, παρά τα πλούτη τους, δεν είναι ασφαλείς όπως πιστεύουν.
Η αλήθεια είναι πως έχοντας ακούσει πολλά σχόλια σχετικά με την συγκεκριμένη σειρά, περίμενα να διαβάσω ένα βαμπιρικό "Sex & The City". Στην πραγματικότητα, το πρώτο βιβλίο της σειράς, δεν αντιπροσωπεύει αυτό που αρχικά πίστευα, όχι τουλάχιστον με την καθολική έννοια της προαναφερόμενης παρατήρησης. Η συγγραφέας, επηρεασμένη από την επαγγελματική της εμπειρία στον χώρο της μόδας, δημιουργεί ένα βιβλίο το οποίο βρίθει αναλυτικών, εμπεριστατωμένων θα λέγαμε πληροφοριών, σχετικά με τον κόσμο της ακριβής μόδας και της πολυτέλειας. Θα διαβάσετε πλήρεις περιγραφές ρούχων, αξεσουάρ και αυτοκινήτων που στοιχίζουν, όσο ο ετήσιος προϋπολογισμός του νοικοκυριού σας πράγμα που θα σας κάνει να αναρωτηθείτε αν υπάρχει πράγματι κόσμος που ζει έτσι, πόσο μάλλον έφηβος κόσμος, και εν συνεχεία, αν υπάρχει πραγματικός λόγος τόσο μεγάλης επέκτασης κατά την αφήγηση. Η απάντηση είναι απλή! Όχι, δεν υπάρχει. Μπορεί η γκλαμουριά και το status να παίζουν ρόλο, δεδομένου της καταγωγής και της ζωής των πρωταγωνιστών όμως, γίνεται χρήση τους σε τόσο μεγάλο βαθμό που αντί να διασκεδάζουν και να προσφέρουν ικανοποίηση, κουράζουν.
Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω πως η ιστορία, έχει ένα πολύ καλό και αρκετά πρωτότυπο για το είδος back story. Η καταγωγή των Γαλαζοαίματων και η προέλευσή τους στον κόσμο αυτό, είναι αρκετά διαφορετικές απ' ό,τι έχουμε δει μέχρι σήμερα και ως προς τον πυρήνα της η ιδέα, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, εμπλέκοντας την αθανασία των αιμοδιψών πλασμάτων με την πτώση από τον Παράδεισο, την μετενσάρκωση και την αθάνατη ζωή. Ωστόσο, οι πληροφορίες που λαμβάνουμε, στο σύνολο του βιβλίου, δεν είναι όσες θα θέλαμε παρά μια μικρή θα λέγαμε γεύση όσων πιθανότατα θα ακολουθήσουν. Η πλοκή δεν είναι όσο γρήγορη θα έπρεπε, μας δίνονται υπερβολικά πολλές πληροφορίες σχετικά με την καθημερινότητα των ηρώων, σε μια προσπάθεια να τους γνωρίσουμε καλύτερα υποθέτω, και τελικά η συγγραφέας αργεί να μας βάλει στο θέμα κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε για ποιον ακριβώς λόγο έκανε κάτι τέτοιο. Πιστέψτε με, θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε και χωρίς όλες αυτές τις λεπτομέρειες αν μας έδινε άλλες, πιο σημαντικές.
Παρ' όλα αυτά, οι "Γαλαζοαίματοι" είναι ένα βιβλίο που το εφηβικό κοινό, κατά πάσα πιθανότητα, θα απολαύσει. Δεν θα το συνέκρινα με άλλα του είδους και σίγουρα θα είχα να κάνω καλύτερες προτάσεις αλλά πάω πάσο. Η ανάγνωσή του είναι αρκετά ευχάριστη, παρά η πλοκή είναι αργή και δεν θα την χαρακτήριζα συναρπαστική, μάλλον απλή, και το μέγεθός του σίγουρα βοηθάει την κατάσταση. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω τα επόμενα, όχι μόνο γιατί δεν αφήνω ποτέ σειρές στη μέση, σίγουρα που κάποιος άλλος θα έκανε εύκολα στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά επειδή εκτός όλων των άλλων, θέλω να δω που θα οδηγήσει η συγγραφές τους ήρωές της και επιθυμώ να ανακαλύψω κάτι περισσότερο γύρω από τον κόσμο που δημιούργησε που δεν παύει να έχει ενδιαφέρον παρά τα όποια αρνητικά του στοιχεία. Άλλωστε, απ' όσα έχω ακούσει, από το τρίτο βιβλίο κι έπειτα, η πλοκή έχει σταθερότητα και δράση, κάτι που θέλω απελπισμένα να δω.
Βαθμολογία 6/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Melissa de la Cruz
Μεταφραστής: Δασκαλάκη Ελένη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 320
ISBN: 978-960-496-011-8
18 Σχόλια:
χμ..ελπιζω τα επομενα να ειναι καλυτερα,γιατι με οσα διαβαζω παραπανω...:(
Πω, πω Γιώτα ήμουν στο τσακ να το παραγγείλω αυτό το μήνα. Να σου πω μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον η περίληψη, αλλά κάπου είχα διαβάσει ότι δεν πολυγούσταρες να το ξεκινήσεις και είχα προβληματιστεί. Ωστόσο είπα να προχωρήσω μια φορά χωρίς εσένα χαχαχα (να μα..κα) και παραλίγο να την πατήσω...
Νομίζω κάποια τα διάβασε όσα έχουν βγει και είχε πει καλά λόγια. Η Σοφία (Μπελικοφ);;; Μπορεί να κάνω λάθος. Δεν θυμάμαι.
Εγώ πάλι γιώτα αφήνω σειρές στην άκρη για πλάκα! Ίσως να το πάρω το βιβλίο και ανάλογα να πράξω...
Α! Διάβασα από το Γιώτας Ντάιαρι την ανάρτηση για την Κατερίνη. Μπράβο ρε Γιωτάκι!! Είδα και τις φώτο με τα κορίτσια. Τι ωραία που θα περάσατε!! Η Ειρήνη είναι αυτή που αγκαλιάζεστε οι δύο σας; Ειρήνη εσύ είσαι;;
Νομίζω αναγνώρισα και την Αλεξία, αλλά μου φάνηκε λίγο διαφορετική από φώτο στο μπλογκ της.
Καλά εσύ φυσικά είσαι πλέον φέιμους!! Θα σε αναγνωρίσω και στο δρόμο αν σε δω!χαχαχα.
Φιλιά!
Ευακι εγω ειμαι η απο πισω,που ειμαι ορθια..ναι ναι,αυτη ειναι η αφεντια μου...χαχα
Η Αλεξια ειναι η πρωτη απο τα αριστερα κ δυπλα της με την σειρα η Γιωτα,η Μαρια κ η Σοφια!
Περασαμε τελεια κ ευχομαι την επομενη φορα να σε εχουμε κ σενα κοντα μας!Θελω πολυ να σε γνωρισω!!
@ Ειρήνη κι εγώ αυτό ελπίζω! ;)
@ Εύα πάλι καλά που σε πρόλαβα δηλαδή... Όχι, μην δώσεις τα λεφτά σου, δεν αξίζει. Καλά θυμάσαι, η Σοφία είχε πει ότι της άρεσαν πολύ αλλά εμένα, δεν με συγκίνησε.
Ναι, ναι... περάσαμε super. Κρίμα που δεν μπορούσες να έρθεις και που κράτησε τόσο λίγο! :(
Νομίζω ότι η Ειρήνη σου έδωσε αναλυτική περιγραφή θέσεων. Χα, χα, χα...
Χα, χα, χα... ναι, εγώ και η Rowling! :p
Φιλάκια πολλά...
Γιωτα...ε να μην κατατοπισω το κοριτσι μας ποιος ειναι ποιος?χα χα
Γιωτα ειχα δικιο τελικα γι αυτο που σου ελεγα νωριτερα για "ομορφα πλασματα"...τωρα ανακαλυψε ποια ειναι...ειπα κ εγω..αρχισα να γερναω τοσο που ξεχναω τι διαβαζω...χα χα χα
@ Ειρήνη, αυτό έλειπε! ;)
Πάλι καλά που δεν έχει ξεκινήσει λοιπόν.........το συζητάγαμε και πιο παλιά και το πράμα βρώμαγε από χιλιόμετρα!
@ Χρύσα εγώ τα ξεκίνησα οπότε και θα τα διαβάσω όλα. Βασικά δεν είναι και για τα σκουπίδια απλά, δεν είναι της ηλικίας μας. :/
Ελα ρε Γιωτουλι μην τα παιρνεις. Στο πα οι Γαλαζοαιματοι ειναι ενας εξαιρετος διωρος καφες και οικονομικα!!!!
Απο το τριτο και μετα γινεται καλυτερο, προιστορια και δεσιμο....
Bloodlines διαβασες; Αχχχχ Ντιμιτρι αρκει που αιωρειται χαχαχαχαχαχα
@ Σοφάκι δεν τα παίρνω αλλά, πολύ εφηβικό βρε παιδί μου. Δεν είναι κακό απλά, για άλλες ηλικίες, κατά την άποψή μου πάντα.
Όντως από την μέση του 3ου και μετά στρώνει το πράγμα. Πάντως ο Ψυχογιός ανακοίνωσε ότι δεν ξέρει αν θα προχωρήσει στην έκδοση των επόμενων. Άρχισε και αυτός τα παλαβά! :/
Ναι καλέ... φυσικά και διάβασα "Bloodlines", με το που κυκλοφόρησε. Έχω κάνει και σχετικό post. Μην σου πω μάλιστα ότι το ευχαριστήθηκα περισσότερο από τα "Vampire Academy".
Δεν παίζει να βαρεθηκα περισσοτερο την ζωη μου με αυτό το βιβλίο! μου ηρθε να το πεταξω απο το παραθυρο απο τις πρωτες σελδες... εκεινη η περιγραφη της κοπελας 10 σελιδες... το αλλο που το πας? τα ρουχα και τα ντεμοντε και τα μαγαζια της ''αξιολογης'' κοινωνιας? δεν ειναι θεμα εφηβικο ειναι θεμα ΒΑΡΕΤΟ
@ Παναγιώτη, πάντως στην πορεία, στρώνει η σειρά! :P
Στο 5 βιβλιο? Χαχαχαχα
@ Παναγιώτη από το 3ο στρώνει! :P
απαπαπααπ εφιαλτης μπα... πεταμενα λεφτα φίλη μου :P το αμεσο μελλον μου ειναι να τελειωσω τα fallen και να αρχισω την τριλογια κυνηγοι tvn TVD
@ Παναγιώτη, εντάξει... όλα είναι θέμα οπτικής και γούστου!
Βέβαια μα δεν κατακρίνω κανέναν βιβλιο ! Ολα ειναι θεμα γνώμης
Δημοσίευση σχολίου