Ένας κόσμος καταπίεσης, μίσους και εκδίκησης.
Μια σκοτεινή πλεκτάνη, στημένη πάνω σε ψευδείς κατηγορίες.
Μια αγάπη άνευ όρων που εναντιώνεται στο μίσος.
Αυτή είναι η ιστορία του Ντέυ και της Τζουν.
Όταν δεν είναι μαζί, είναι ανελέητοι αντίπαλοι.
Μαζί, είναι ήδη θρύλος.
Προσωπική άποψη:
Ίσως έχετε βαρεθεί να με ακούτε να διατυμπανίζω πως λατρεύω τα δυστοπικά μυθιστορήματα. Και η αλήθεια είναι πως για καλή μας τύχη, στη χώρα μας, έχουν φτάσει ορισμένα εξαιρετικά δείγματα αυτού του λογοτεχνικού είδους το οποίο όχι μόνο δεν αξίζει να περιφρονεί κανείς λόγω των φανταστικών του προεκτάσεων αλλά αντίθετα, οφείλει να του δίνει μεγαλύτερη προσοχή και αξία καθώς βασίζεται σε στοιχεία της πραγματικότητας τα οποία κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθούν στο μέλλον. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα! Ακριβώς επειδή κυκλοφορούν ορισμένες σειρές που έχουν ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη, είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιο νέα σειρά της κατηγορίας να τις συναγωνιστεί, πόσω μάλλον από το πρώτο κι όλας βιβλίο. Ο "Θρύλος" λοιπόν, είναι ένα βιβλίο που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τα επιτυχημένα αυτά βιβλία και που τα συναγωνίζεται επάξια, ανεβαίνοντας ψηλά στην λίστα της προσωπικής μου προτίμησης.
Ο Ντέυ είναι ο νούμερο ένα καταζητούμενος της Δημοκρατίας. Εδώ και χρόνια, η δράση του, τους έχει φέρει σε δύσκολη θέση και το να τον συλλάβουν μοιάζει αδύνατο καθώς δεν γνωρίζουν καν πως είναι εμφανισιακά. Η Τζουν από την άλλη είναι το παιδί θαύμα της Δημοκρατίας, εκείνη που σημείωσε την υψηλότερη βαθμολογία στην δοκιμασία της και ζει με το όνειρο να έρθει η μέρα που θα υπηρετήσει το καθεστώς της Δημοκρατίας. Όταν ο αδερφός της σκοτώνεται έπειτα από μια έφοδο του Ντέυ στο Κεντρικό Νοσοκομείο του Λος Άντζελες και εκείνος κατηγορείται για την δολοφονία του αξιωματικού, η Τζουν ορκίζεται να βρει τον Ντέυ με όποιο κόστος και να τον οδηγήσει στα χέρια της δικαιοσύνης. Όταν οι δυο τους θα συναντηθούν, οι ισορροπίες θα ανατραπούν και η Τζουν θα αναγκαστεί να αμφισβητήσει όλα όσα γνώριζε μέχρι σήμερα και να αναζητήσει την συγκαλυμμένη αλήθεια πίσω από όλα τα γεγονότα της ζωής της.
Η Marie Lu, παρά το νεαρό της ηλικίας της, σκέφτηκε και δημιούργησε έναν εκπληκτικό φανταστικό κόσμο που τοποθετείται στο 2130 μ.Χ. όπου η Δημοκρατία ασκεί τον πλήρη έλεγχο την ίδια στιγμή που μάχεται να εξοντώσει τις Αποικίες και τους Επαναστάτες που προσπαθούν με κάθε μέσο να καταστείλουν τον υπάρχον καθεστώς. Η Δημοκρατία μπορεί να φαντάζει ιδανική όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Κάθε παιδί, φτάνοντας στο δέκατο έτος της ηλικίας του, είναι υποχρεωμένο να περάσει τη Δοκιμασία, οι συνολικοί πόντοι της οποίας θα καθορίσουν το μέλλον του. Και ενώ θεωρητικά όσοι αποτυγχάνουν καταλήγουν σε Στρατόπεδα Εργασίας προκειμένου να προσφέρουν όπως μπορούν, καταλήγουν νεκροί. Έτσι απέτυχε και ο Ντέυ ο οποίος όμως δεν πέθανε και έγινε ένας από τους μεγαλύτερους λόγους πονοκεφαλιάσματος του στρατιωτικού καθεστώτος. Το περίεργο όμως είναι πως ο Ντέυ δεν φαίνεται να έχει κανέναν λόγο να έχει αποτύχει αφού είναι ευφυής, με σωματικές ικανότητες που ξεπερνούν κατά πολύ τον μέσο όρο και κυρίως, αποφασισμένος να δυσκολέψει τη ζωή αυτών που απείλησαν να του στερήσουν τη ζωή.
Η Τζουν από την άλλη, έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Ντέυ όμως σε αντίθεση με εκείνον, πέρασε τη Δοκιμασία της πετυχαίνοντας το άπιαστο άριστα και αποτελεί φαινόμενο που πολλοί θέλουν να αρπάξουν και να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. Ο καθένας μόνος του, αλλά και οι δύο μαζί, αποτελούν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες που μπορεί να συναντήσει κανείς στο λογοτεχνικό αυτό είδος. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, χαρακτηρίζονται από έναν μοναδικό, αναλυτικό και συνδυαστικό τρόπο σκέψης και από μια σωματική ρώμη, που δεν συνάδει με αυτό που κανείς θα περίμενε. Είναι παθιασμένοι παρ' όλα ταύτα, δεν παρασύρονται και αν τυχόν το κάνουν, έχουν την ικανότητα να διατηρήσουν την απαραίτητη ψυχραιμία για να ανακτήσουν τον έλεγχο. Και ξεκινάνε την κοινή τους ιστορία με το να είναι αντίπαλοι, όμως η μοίρα, η τύχη, το πεπρωμένο... ποιος ξέρει, τους φέρνει κοντά για να ανακαλύψουν πράγματα που δεν ήξεραν, που δεν φανταζόντουσαν ή που ίσως, δεν τολμούσαν να το κάνουν, για να πάρουν μια τελική απόφαση που θα αλλάξει τη ζωή τους.
Αν και η αφήγηση των γεγονότων μοιράζεται ανάμεσα στην Τζουν και στον Ντέυ, πράγμα που μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε περισσότερα για το συναισθηματικό κόσμο, το παρελθόν και τον τρόπο σκέψης του καθενός, στο συγκεκριμένο βιβλίο, υπάρχει ένα επιπλέον έξυπνο tip. Ποιο είναι αυτό; Πως στα κεφάλαια της Τζουν και τον Ντέυ, χρησιμοποιείται διαφορετικός τύπος γραμματοσειρές, πιθανότατα σε μια προσπάθεια να μας κάνει να συλλάβουμε, πέραν από τις ομοιότητες που έχουν μεταξύ τους, και τις διαφορές τους που δεν συνάδουν μόνο με το φύλο τους. Δεν ξέρω για εσάς αλλά προσωπικά, πρώτη φορά έγινα μάρτυρας μιας τέτοιας τεχνικής και πραγματικά, μου άφησε την καλύτερη εντύπωση. Από 'κει και πέρα, και αφήνοντας στην άκρη τους εκρηκτικούς χαρακτήρες που κλέβουν τις εντυπώσεις, το ίδιο το κεντρικό story, είναι πολυεπίπεδο και οι πτυχές του, πάρα πολλές οι οποίες, σε προβληματίζουν και σε βάζουν σε μια περίπλοκη διαδικασία σκέψης, σαν να προσπαθείς να ενώσεις τα κομμάτια ενός γρίφου και να βρεις τη λύση πίσω από αυτόν. Μια αμείλικτη κυβέρνηση, καλά στημένα και οργανωμένα σχέδια, κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν, μια μυστηριώδης επιδημία και ένα ταξικό σύστημα που άλλους τους οδηγεί στην κορυφή και άλλους στον πάτο. Τι άλλο θέλετε;
Ό,τι και να πω γι' αυτό το βιβλίο, θα είναι πολύ λίγο. Με μία και μόνο λέξη, θα το χαρακτήριζα εξαιρετικό και είστε δεν είστε fan της δυστοπικής λογοτεχνίας, αξίζει να το διαβάσετε. Έχει συναίσθημα, έχει δράση, έχει λογική και ανάλυση δεδομένων προκειμένου να καταλήξεις σε συμπεράσματα, έχει δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες και πάνω απ' όλα, έχει μια εξαιρετική εξελικτική πορεία όπου η περιπέτεια, ο αγώνας για την επιβίωση και την ανακάλυψη της αλήθειας, της προστασίας όσων αγαπάς, της τιμής και της εκδίκησης, συνδυάζονται με τρόπο μοναδικό που σε καθηλώνει και δεν σου επιτρέπει να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου παρά μονάχα όταν θα έχεις γυρίσει πλέον και την τελευταία σελίδα. Και εκτός όλων των άλλων, σε αφήνει να αγωνιάς τόσο πολύ για το μέλλον που πρόκειται να συναντήσουν η Τζουν και ο Ντέυ και για το πως θα εξελιχθεί η μακρά πορεία που φαίνεται να έχουν, που πραγματικά, θα έδινες τα πάντα για να έχεις το επόμενο βιβλίο στην κατοχή σου και να το ξεκινήσεις αμέσως, χωρίς να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Marie Lu
Μεταφραστής: Καλοφωλιάς Αλέξανδρος
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 359
ISBN: 978-960-16-4364-9
Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/21569/book-review-thrylos-mari-loy
Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/21569/book-review-thrylos-mari-loy
12 Σχόλια:
Καλησπέρα Γιώτα! Ο Θρύλος είναι ένα από τα βιβλία που διάβασα το Πάσχα και θέλω να σου πω ότι βρίσκω την κριτική σου πάρα πολύ εύστοχη. Γενικά, μου αρέσουν πολύ τα δυστοπικά μυθιστορήματα και ο Θρύλος κατάφερε να με κάνει να νιώσω τον ίδιο ενθουσιασμό με αυτόν που ένιωσα όταν διάβαζα τους Αγώνες Πείνας και την Απόκλιση,που είναι τα πλέον αγαπημένα μου αυτού του είδους. Πιστεύω ήταν μία ιστορία που τα είχε όλα και αποτέλεσε κυρίως ένα ταξίδι ενηλικίωσης δύο χαρακτήρων που αν και φαίνονται διαφορετικοί μεταξύ τους έχουν περισσότερα κοινά από ότι και οι ίδιοι φαντάζονται. Δύο ευφυή παιδιά που μεγάλωσαν διαφορετικά αλλά έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και βίωσαν άσχημες καταστάσεις εξαιτίας της Κοινωνίας στην οποία ζούσαν, κάτι που τους ανάγκασε να αποχαιρετήσουν από νωρίς την παιδικότητα τους και να έρθουν αντιμέτωποι με δύσκολες αποφάσεις. Η αλλαγή της Τζουν ήταν η πιο θεαματική καθώς ήταν αυτή που ουσιαστικά ζούσε στο σκοτάδι για πολύ καιρό, ήταν παθιασμένη με τα ιδανικά και τις πεποιθήσεις της "Δημοκρατίας" κι αγωνιούσα κατά τη διάρκεια του βιβλίου πότε θα ξυπνήσει και θα συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Επιπλέον, ο ρομαντισμός απογείωσε την ιστορία :) Ανυπομονώ για το επόμενο κι ελπίζω να μην αργήσουν να το εκδώσουν και στη χώρα μας...
Με βάζετε σε πειρασμό!
@ Καλημέρα Αλίκη!
Πραγματικά λάτρεψα αυτό το βιβλίο και νομίζω πως το ίδιο θα συμβεί σε κάθε fan των δυστοπικών μυθιστορημάτων.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τις παρατηρήσεις σου. Πέραν της δυστοπίας που πραγματεύεται, είναι μια ιστορία χαρακτήρων και πως αυτοί εξελίσσονται, τόσο πριν συναντηθούν οι δρόμοι τους, όσο και μετά. Ουσιαστικά, ποτέ δεν υπήρξαν παιδιά και έφτασαν στην εφηβεία τους να πρέπει να χειριστούν δύσκολες καταστάσεις ως ενήλικες, να πάρουν αποφάσεις και να ξεπεράσουν πολλά.
Ανυπομονώ για το επόμενο εξίσου! :)
@ Συνονόματη, καλά κάνουμε γιατί πίστεψέ με, αξίζει τον κόπο! ;)
ΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ο ΘΡΥΛΟΣ!!!Δεν γίνεται να μην σου αρέσει αυτό το βιβλίο.Παθαίνεις το ίδιο όπως με την ΑΠΟΚΛΙΣΗ ή τους ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ.Φοβεροί χαρακτήρες και εξέλιξη story.
@ Χρύσα με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη! Απλά, το λάτρεψα!
Μ' αρεσε πολυ που η ιστορια μοιραζεται στους 2 χαρακτηρες κ μπορουμε να διαβασουμε την ιστορια κ απο τις δυο πλευρες πραγμα που δεν συμβαινει συχνα.Επισης θα συμφωνησω για τις γραμματοσειρες,πολυ εξυπνο κ με εντυπωσιασε οταν ειδα την διαφορα...Το ιδιο το βιβλιο ειναι εξαιρετικο με την αγωνια να χτυπαει κοκκινο σε καθε σελιδα κ αδυνατον να το αφησεις απο τα χερια σου μεχρι να το τελειωσεις!Επιπεδου αποκλιση αδιαμφισβητητα οπως πολυ σωστα ειχες πει,κ αν κ το 2ο εξακολουθει να κατεχει την πρωτια στα αγαπημενα μου, ο Θρυλος ειναι ενα απιστευτα υπεροχο βιβλιο,ενα απο τα καλυτερα δυστοπικα που επεσαν ποτε στα χερια μου!Μεσα σε ολα αυτα ,εχει πολυ ενδιαφερον ακομη κ το κομματι με τις "ευχαριστιες" της συγγραφεας που μ'αρεσει παντα να διαβαζω σε καθε βιβλιο!!
@ Ειρηνάκι, ήμουν σίγουρη ότι θα σου αρέσει. Δεν γίνεται να μην αγαπήσεις ένα βιβλίο όπως ο "Θρύλος" γιατί πολύ απλά... τα έχει όλα!
Ετσι ακριβως!!!
@ Μα βρε Ειρηνάκι... σου πρότεινα ποτέ κάτι και μάλιστα να επιμένω σαν τρελή, και να είχα άδικο; ;)
Αχ τι υπέροχο που ήταν. Πραγματικά οι σελίδες ήταν πολύ λίγες. Ήθελα τουλάχιστον τις διπλάσιες... Και ναι τα είχε όλα :) Ξέρουμε αν θα συνεχίσουν τη μετάφραση στα ελληνικά ή να τα πάρω στα αγγλικά να τελειώνω με το θεματάκι της αναμονής;
@ Άντρη, δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα κάτι σχετικό. Πάντως, θα έλεγα να περιμένεις λίγο. :)
Δημοσίευση σχολίου