Από κάποιους, έχει χαρακτηριστεί ως το πιο συγκινητικό anime όλων των εποχών. Κάποιοι άλλοι πάλι, είναι λιγότερο απόλυτοι, και αρκέστηκαν να το χαρακτηρίσουν ως το πιο συγκινητικό anime της τελευταίας δεκαετίας. Όπως είναι φυσικό, και όντας άνθρωπος που συγκινούμαι εύκολα, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό, και μόλις σε μία μόνο μέρα -ο αριθμός των 11 συνολικά επεισοδίων, βοήθησε πολύ σε αυτό-, παρακολούθησα την σειρά η οποία με άφησε με συναισθήματα ανάμεικτα και μπερδεμένα και όμως, την ίδια στιγμή, τόσο όμορφα και τρυφερά, που το να πω ότι πλάνταξα στο κλάμα, θα είναι πολύ λίγο για να περιγράψει την κατάσταση στην οποία βρέθηκα, τόσο κατά την διάρκεια της θέασης, όσο και αργότερα.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Η Mari Okada, ιδιαιτέρως γνωστή στην Ιαπωνία για τις νουβέλες της, είναι η δημιουργός του "Ano Hi Mita Hana no Namae o Bokutachi wa Mada Shiranai", όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος, το οποίο κυκλοφόρησε σε συνέχειες από την Media Factory και πιο συγκεκριμένα, στο περιοδικό "Da Vinci" της εταιρείας, από τον Μάρτιο του 2011, μέχρι τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Όταν τα κεφάλαια, είχαν δημοσιευτεί πλήρως, η ίδια η Media Factory, τα συγκέντρωσε και τα εξέδωσε σε 2 νουβέλες. Ένα χρόνο αργότερα, η Mari Okada, μαζί με την σχεδιάστρια Mitsu Izumi, δημιούργησαν ένα manga βασισμένο στις νουβέλες της πρώτης, διατηρώντας τόσο τον τίτλο, όσο και την εξελικτική πορεία της ιστορίας. Τα δικαιώματα απέκτησε η εταιρεία Shueisha, με το manga να δημοσιεύεται σε κεφάλαια στο περιοδικό "Jump Square" μεταξύ Απριλίου 2012 και Μαρτίου 2013, ενώ τα κεφάλαια αυτά συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν σε 3 ολοκληρωμένα τεύχη.

ΤΟ ANIME:
Το "Anohana: The Flower We Saw That Day", όπως είναι ευρέως γνωστό, αποτελείται από 11 συνολικά επεισόδια, διάρκειας 24' το καθένα. Την παραγωγή της σειράς ανέλαβε η A-1 Pictures και την σκηνοθεσία ο Tatsuyuki Nagai, εξαιρετικά δημοφιλές όνομα στον χώρο την τελευταία δεκαετία, με πολλές επιτυχημένες σειρές στο ενεργητικό του. Η σειρά προβλήθηκε από το δίκτυο Fuji TV, κάνοντας πρεμιέρα στις 15 Απριλίου 2011 -και ενώ η κυκλοφορία σε κεφάλαια, της νουβέλας στην οποία βασίστηκε, βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη- και ολοκλήρωσε τον κύκλο της στις 24 Ιουνίου 2011. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της προβολής της στην Ιαπωνία, τα δικαιώματα για προβολή στην Βόρειο Αμερική αποκτήθηκαν από την NIS America, με την σειρά να γνωρίζει ανάλογη επιτυχία, με εκείνη που γνώρισε στην Ιαπωνία. Μάλιστα, η αγάπη του κόσμου ήταν, κι εξακολουθεί να είναι, τόσο μεγάλη, που πάρθηκε η απόφαση να προχωρήσουν σε μια ταινία μεγάλου μήκους, η οποία και προβλήθηκε με επιτυχία στην Ιαπωνία στις 31 Αυγούστου 2013.

ΤΟ STORY:
Μια ομάδα έξι παιδικών φίλων, χωρίζουν τους δρόμους τους όταν κατά την διάρκεια ενός καλοκαιριού, τότε που ακόμα ήταν ξέγνοιαστοι και χαρούμενη, ένα κορίτσι της παρέας τους, η Meiko, αποκαλούμενη Menma από τους ίδιους, χάνει τη ζωή της σε ένα τραγικό ατύχημα. Από εκείνη την ημέρα και μετά, τίποτα δεν ήταν ίδιο για την παρέα των πέντε φίλων, αφού ο θάνατος της Menma ήταν κάτι που δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεπεράσουν, ενώ ενδόμυχα, ο καθένας τους,
θεωρεί τον εαυτό του υπαίτιο για ότι συνέβη. Δέκα χρόνια μετά, μια καλοκαιρινή μέρα με καύσωνα, ο Jintan, ένα από τα μέλη της κάποτε παρέας, θα δει μπροστά του το φάντασμα της Menma, κάτι που αρχικά θα αποδώσει σε παραισθήσεις λόγω της υψηλής θερμοκρασίας. Όταν θα συνειδητοποιήσει πως το φάντασμα της Menma δεν είναι της φαντασίας του, αλλά πως βρίσκεται όντως εκεί μαζί του, με εκείνον να είναι ο μοναδικός που μπορεί να την δει και να την νιώσει, θα νιώσει αναστατωμένος, αλλά και χαρούμενος. Η Menma, που μοιάζει να έχει μεγαλώσει όπως όλοι οι υπόλοιποι, του
δηλώνει πως ο λόγος που βρίσκεται εκεί, είναι γιατί περιμένει από εκείνον να πραγματοποιήσει μια επιθυμία της, για την οποία όμως, η ίδια, δεν μπορεί να θυμηθεί τίποτα σχετικό. Ο Jintan, είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει ποια επιθυμία της Menma, δεν πραγματοποιήθηκε όσο ζούσε, βοηθώντας την ψυχή της να περάσει απελευθερωμένη στο επόμενο στάδιο. Σταδιακά, η παλιά παρέα, θα ξαναβρεθεί μαζί, και όσο περισσότερο βρίσκονται κοντά ο ένας με τον άλλον, και όσο περισσότερο πιστεύουν πως η Menma, όντως βρίσκεται ανάμεσά τους, βάζουν τα δυνατά τους για να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, αλλά την ίδια ώρα, για να ξεπεράσουν τους προσωπικούς τους φόβους και να διώξουν τους δαίμονές τους.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων του anime, δεν ακολουθεί ακριβώς τα κλασσικά πρότυπα της εποχής μας. Προς Θεού, αυτό δεν σημαίνει πως είναι παλιομοδίτικο. Ακριβώς το αντίθετο, θα έλεγα πως συμβαίνει, στην πραγματικότητα. Έχει ένα δικό του στυλ, κάτι που με πολύ απλά λόγια, το κάνει να έχει μια δικιά του, ξεχωριστή, σχεδιαστική ταυτότητα, μέσω της οποίας επιτρέπεται η έκφραση κάθε συναισθήματος.
- Το σενάριο, είναι εξαιρετικό. Αν και εμπεριέχει μεταφυσικό στοιχείο, κάτι που πολύ εύκολα θα
μπορούσε να οδηγήσει σε "τρύπες", κάτι τέτοιο, δεν συμβαίνει. Κάθε τι, έχει λογική, κάθε τι, μικρό ή μεγάλο, εξηγείται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και μόνο όταν αυτό είναι απαραίτητο, ποτέ πιο πριν, ποτέ πιο μετά. Ουσιαστικά, αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό την ιδέα της μετά θάνατον ζωής, της μετενσάρκωσης και μας αφήνει να ρίξουμε μια ματιά στο τι, πιθανότατα, να απογίνονται οι ψυχές μετά τον θάνατο του φυσικού σώματος και πως ίσως, το ότι πρέπει να γαληνέψει η ψυχή κάποιου για να προχωρήσει, να μην είναι και τόσο μεγάλος μύθος τελικά.
- Οι χαρακτήρες, είναι πολύ ωραία δοσμένοι. Ο καθένας από αυτούς, είναι διαφορετικός με τον άλλον, ωστόσο, όλοι μαζί, αποτελούν ένα ενιαίο, άκρως ολοκληρωμένο σύνολο. Στην πραγματικότητα, δεν θα μπορούσα να φανταστώ αυτά τα παιδιά να ζουν ξέχωρες ζωές, αφού πάντα, θα ήταν ημιτελείς, άδειες, κάποιο κομμάτι τους θα έλειπε, όπως τα δέκα χρόνια που πέρασαν χώρια, από το θάνατο της Menma και μετά.
- Επίσης, είναι πολύ ωραίο το ψυχολογικό προφίλ που παρουσιάζει ο κάθε χαρακτήρας, έπειτα
από το τραγικό περιστατικό της απώλειας της Menma. Είναι η απόδειξη, ότι ο κάθε άνθρωπος, αντιμετωπίζει τον θάνατο διαφορετικά και ότι μπορεί να τον επηρεάσει, πολύ περισσότερο απ' όσο ίσως δείχνει. Ο Jintan, ουσιαστικά, είναι ο μόνος στον οποίο φαίνεται η επιρροή του γεγονός, έχοντας αναπτύξει αγοραφοβία και παθαίνοντας κρίσεις άγχους, ενώ οι υπόλοιποι, έχουν υιοθετήσει ένα διαφορετικό προφίλ, ωστόσο, συνεχίζουν να ζουν.
- Είναι πολύ τρυφερός ο τρόπος με τον οποίο αναδύεται η εσωτερικότητα των ηρώων. Αν και φαινομενικά, είναι ολότελα διαφορετικοί σε σχέση με δέκα χρόνια πριν, στην πραγματικότητα, είναι ακόμα τα ίδια παιδιά που ήταν τότε. Με τα ίδια προτερήματα και μειονεκτήματα, με τις ίδιες φοβίες, τις ίδιες ανασφάλειες. Και το γεγονός πως ο καθένας τους θεωρεί υπεύθυνο τον εαυτό του για τον θάνατο της Menma, κάνει την εξωτερίκευση αυτή, ακόμα πιο δυνατή, ακόμα πιο ουσιαστική, οδηγώντας τόσο αυτούς, όσο κι εμάς ως θεατές, στην λύτρωση της γνώσης ότι κάποια πράγματα, απλά συμβαίνουν.
- Αυτό το anime, είναι η απόλυτη έκφραση αγάπης και τρυφερότητας. Δεν έχει να κάνει μόνο με
την γέννηση συγκεκριμένων συναισθημάτων, σε μια ηλικία που έφυγε και χάθηκε, αλλά στο πως είναι πραγματικά στο χέρι μας, να τα κρατήσουμε ζωντανά μέσα μας, να εξελιχτούμε και να προχωρήσουμε, αλλά στην ουσία, να μείνουμε οι ίδιοι που ήμασταν κάποτε, να αποδεχτούμε τις καταστάσεις αλλά και τον εαυτό μας, με τα θετικά και τα αρνητικά του, κρατώντας ζωντανές τις μνήμες από κάθε τι όμορφο, χρησιμοποιώντας τες για να κατευθυνθούμε στο φως, και όχι να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βυθίζεται στο σκοτάδι.
- Δεν θα σας πω τον πραγματικό λόγο που η Menma επιστρέφει, ποια είναι η ευχή που θέλει να εκπληρωθεί. Αυτό, είναι κάτι που θα πρέπει να ανακαλύψετε μόνοι σας. Και όταν το κάνετε, είμαι βέβαιη πως θα συγκινηθείτε και πως θα καταλάβετε πως πίσω από τις πράξεις και τις σκέψεις μας, κρύβονται πολύ περισσότερα. Πως μόνο όταν αφήσουμε τον εαυτό μας να θρηνήσει, να νιώσει, να αισθανθεί, μπορεί να προχωρήσει.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Έχουν κυκλοφορήσει 7 διαφορετικοί δίσκοι, οπότε, είναι δύσκολο να σας μεταφέρω πληροφορίες για τον καθέναν από αυτούς χωριστά. Θα αρκεστώ να αναφέρω πως η σειρά, αποτελείται ουσιαστικά από 20, περίπου, διαφορετικά μουσικά θέματα, όλα τους με μια νότα νοσταλγίας και τρυφερότητας. Αυτά όμως που είναι εξαιρετικά δημοφιλή, είναι τα 2 τραγούδια του βασικού ost, εκείνο των τίτλων έναρξης με τίτλο, "Aoi Shiori" ή "Blue Bookmark" και εκείνο των τίτλων τέλους με τίτλο, "Secret Base ~Kimi ga Kureta Mono~ (10 years after Ver.)" του Galileo Galilei, τα οποία και υπάρχουν σε δύο διαφορετικές version. Στη μία από αυτές, που είναι πιο παιδική και ταιριαστή στη σειρά, τα τραγούδια ερμηνεύονται από παιδιά, ενώ στην δεύτερη έκδοση, τον ρόλο του τραγουδιστή αναλαμβάνουν ενήλικοι καλλιτέχνες.

Anohana Opening



Anohana Opening Full Song



Anohana Ending



Anohana Ending Full Song & Lyrics



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Με μία λέξη, το anime αυτό, είναι εξαιρετικό. Από όπου και να το πιάσουμε, απ' όποια οπτική κι αν θέλουμε να το εξετάσουμε, δεν μπορούμε να του βρούμε το παραμικρό ψεγάδι. Και αυτό, είναι κάτι το πραγματικά υπέροχο. Γιατί, σχεδόν τα πάντα σε αυτή τη ζωή, έχουν κάποιο αρνητικό χαρακτηριστικό. Το "Anohana", λοιπόν, δεν έχει κανένα. Είναι αληθινό, τρυφερό, αισιόδοξο μέσα στην θλίψη του, συγκινητικό, ανθρώπινο και εκτός όλων αυτών, μας επιτρέπει να δούμε στα πρόσωπα των νεαρών πρωταγωνιστών αυτό που ήμασταν κάποτε και που ίσως, αν ψάξουμε βαθιά μέσα μας, αυτό που είμαστε μέχρι και σήμερα. Είναι η απόλυτη αποτύπωση της ελπίδας, της πίστης στο ότι υπάρχει κάτι καλύτερο και πως όταν κάποιος "φεύγει" δεν χάνεται, αρκεί να μην επιτρέψουμε εμείς να συμβεί αυτό. Πως όσο κι αν κατηγορούμε τον εαυτό μας, ορισμένα πράγματα, δεν είναι στο χέρι μας να τα εμποδίσουμε, ούτε να τ' αλλάξουμε. Το να ζούμε με τύψεις και σκεπτόμενοι τι θα είχε γίνει αν, δεν βοηθάει κανέναν. Αυτό που βοηθάει, είναι να διατηρείς ζωντανή την ελπίδα, να πιστεύεις, ν' αγαπάς και πάνω απ' όλα, να συγχωρείς. Ένα anime που αν δεν το έχετε ήδη δει, πρέπει να το κάνετε άμεσα.