Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Απελλής τελειώνει το Λύκειο και τ' όνειρό του είναι ν' αφοσιωθεί στη ζωγραφική. Ετοιμάζεται όμως για εξετάσεις στο Πολυτεχνείο, επειδή οι δικοί του πιστεύουν πως μόνον έτσι θα έχει ένα σίγουρο μέλλον.
Ώσπου ξαφνικά μπαίνει στη ζωή του ένας διάσημος άνθρωπος των Καλών Τεχνών με δελεαστικές προτάσεις για σπουδές στο εξωτερικό. Η φίλη του η Νιόβη τον καλοτυχίζει, όμως ο Απελλής βρίσκεται σε δίλημμα.Οι μεγάλες προσδοκίες του ίσως έτσι να εκπληρωθούν, μα οι αντιδράσεις των δικών του και κάποιες περίεργες ενδείξεις τον αναστατώνουν.
Ποιος είναι στ' αλήθεια ο ουρανοκατέβατος αυτός "μαικήνας"; Και ποιος ο παράξενος άνθρωπος που συναντάει σ' ένα καφενείο των Εξαρχείων;
Προσωπική άποψη:
Πριν από όχι πολύ καιρό, σας μίλησα για το "Καναρίνι Και Μέντα" της Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου, ένα βιβλίο που διάβασα στα σχολικά μου χρόνια και που αγαπώ ιδιαίτερα. Βέβαια, το βιβλίο αυτό, έχει ουσιαστικά και μια συνέχεια την οποία όχι απλά αγαπώ, αλλά την λατρεύω. Ένα βιβλίο πολύ ξεχωριστό. Ένα βιβλίο που έχω ξεφυλλίσει αναρίθμητες φορές, ξαναδιαβάζοντας αποσπάσματα που σε μια ιδιαίτερη ηλικία όπως αυτή του πρώιμου σταδίου της ενηλικίωσης, με έκαναν να προβληματιστώ, να σκεφτώ το μέλλον μου, να μπω στη θέση των γονιών μου αλλά και του κάθε γονέα που μεγαλώνει ένα παιδί. Ένα βιβλίο που τότε κατάφερε να με συγκινήσει αφάνταστα και να με κάνει να δακρύσω περισσότερες από μία φορά. Ένα βιβλίο που με συγκινεί ακόμα και σήμερα και που σίγουρα θα δώσω στο γιο μου να διαβάσει, όταν θα είναι αρκετά μεγάλος για να μπορεί να το καταλάβει.
Ο Απελλής, τον οποίο είχαμε γνωρίσει το "Καναρίνι Και Μέντα", είναι πλέον δεκαεφτά χρόνων και ετοιμάζεται να τελειώσει το Λύκειο. Όνειρό του να αφοσιωθεί στη ζωγραφική που τόσο αγαπάει και να σπουδάσει Καλές Τέχνες. Οι δικοί του άνθρωποι, όμως, ανάμεσά τους και η μητέρα του, τον παροτρύνουν να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο, αφού έχει τα φόντα για κάτι τέτοιο και σίγουρα, θα έχει ένα καλύτερα εξασφαλισμένο μέλλον. Κι ενώ ο ίδιος είναι έτοιμος να ακολουθήσει τις συμβουλές τους στη ζωή του εισβάλλει η Νιόβη, ένα κορίτσι διαφορετικό απ' όσα έχει γνωρίσει τώρα και που το ερωτεύεται παράφορα, η οποία τον παροτρύνει να κυνηγήσει τα όνειρά του, αλλά κι ένας διάσημος καλλιτέχνης που εντυπωσιάζεται από το έργο του Απελλή και του κάνει μια πρόταση που εκείνος, δεν μπορεί να αρνηθεί εύκολα, μια πρόταση που του υπόσχεται ένα μέλλον ακριβώς όπως εκείνος το έχει ονειρευτεί. Η παρουσία όμως αυτού του άντρα στη ζωή του, μοιάζει να αναστατώνει την οικογένειά του και να διαταράσσει τις ισορροπίες.
Πρώτα απ' όλα, οφείλω να δηλώσω πως το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι απλά καλογραμμένο, αλλά ένα λογοτεχνικό κέντημα από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του λέξη. Μπορεί να χαρακτηρίζεται ως εφηβικό ανάγνωσμα παρ' όλα ταύτα, για μένα, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι πραγματικά λυπηρό να κολλάμε τέτοιου είδους ταμπέλες σε βιβλία που ναι μεν είναι προορισμένα να μιλήσουν στις καρδιές των εφήβων, να τους πουν σημαντικά πράγματα και να τους διδάξουν μαθήματα ζωής, αυτό όμως δεν σημαίνει πως αντίστοιχα, δεν μπορούν να διδαχτούν και οι ενήλικες μέσα από αυτά. Διαβάζοντάς το ως παιδί, αποκόμισα πάρα πολλά. Ξαναδιαβάζοντάς το ως ενήλικας, κατάλαβα πως είχα να αποκομίσω ακόμα περισσότερα. Κάποτε ήμουν παιδί και το είδα από αυτή την οπτική. Σήμερα, όμως, είμαι μητέρα και έχοντας πλέον αυτή την ιδιότητα, έχει να μου πει πολύ περισσότερα απ' όσα ίσως πίστευα. Και τελικά, αυτή είναι η μαγεία ενός καλού βιβλίο. Να σε διδάσκει χωρίς να δασκαλίζει. Να μιλάει στην καρδιά σου, χωρίς καν να το προσπαθεί.
Από 'κει κι έπειτα, αυτό που σε κερδίζει είναι τόσο η ίδια η ιστορία και όλα αυτά που θέλει να πει, αλλά και οι χαρακτήρες, γνωστοί και νέοι, με τους πρώτους να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται και τους δεύτερους, να έρχονται να ολοκληρώσουν το παζλ μιας ολόκληρης ζωής που ως τώρα, δεν είχε παρά ενωθεί μόνο σε κατά τόπους τμήματα. Υπάρχει γοητεία, μυστήριο, σασπένς και αγωνία. Μπορεί να κάνεις χίλιες δυο υποθέσεις και σε ορισμένες από αυτές να πέσεις μέσα, ωστόσο, μέχρι να φτάσεις στο τέλος αυτού του ταξιδιού, δεν θα έχεις ανακαλύψει παρά την μισή αλήθεια, όσο οξυδερκής κι αν είσαι, όσο μακριά κι αν μπορείς να δεις κι αυτό γιατί η συγγραφέας ξέρει πάρα πολύ πως να χειρίζεται όχι μόνο την ίδια τη γλώσσα, αλλά και τον τρόπο που αυτή μπορεί να συγκαλύψει αλήθειες και μυστικά, μέχρι εκείνη να κρίνει απαραίτητο πως πρέπει να αποκαλυφθούν. Και ειλικρινά, καμία από τις αλήθειες δεν είναι εύκολη και καμία από αυτές, δεν είναι αυτό που δείχνει αφού πίσω της κρύβονται πολύ περισσότερα από αυτά που ξέρουμε εμείς ως αναγνώστες, αλλά και από αυτά που ξέρουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.
Μια ιστορία που αποδεικνύει πως το παρελθόν μας, όσο βαθιά κι αν το θάψουμε, πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να ξαναβγαίνει στην επιφάνεια. Μια ιστορία που αποδεικνύει πως τα μυστικά δεν μπορούν να μείνουν για πάντα στα σκοτάδια γιατί κάποια στιγμή, το φως, θα έρθει και θα τα αφανίσει. Μια ιστορία για τα όνειρα και για το πως αυτά μπορούν να γίνουν αληθινά, αρκεί να έχουμε πίστη και θέληση, αρκεί να μην τα εγκαταλείψουμε ό,τι κι αν μας λένε, όσο κι αν κάποιοι πιστεύουν πως αυτό είναι το καλύτερο για εμάς. Μια ιστορία για το τι σημαίνει οικογένεια, τι σημαίνει να αγαπάς, τι σημαίνει να είσαι ειλικρινής, τι σημαίνει να διεκδικείς το δικαίωμά σου στην αλήθεια, στη ζωή, στο πάθος σου. Μια ιστορία που δεν γίνεται να μην αγαπήσεις για την δύναμη, την αλήθεια, τα συναισθήματά της. Μια ιστορία που μπορεί να κρύβει πολλά και να είναι τόσο ιδιαίτερη και που όμως, στον πυρήνα της, είναι αυτή που θα μπορούσε να ζήσει ο καθένας από εμάς, που σε έναν βαθμό, έχει ζήσει ο καθένας από εμάς φτάνοντας στο σταυροδρόμι εκείνο που έχει να επιλέξει ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, ανάμεσα στο πρέπει και στο θέλω και τελικά, να αποφασίσει μέσα του αν όντως υπάρχει σωστό και λάθος.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2004
Αρ. σελίδων: 271
ISBN: 978-960-16-1200-3
4 Σχόλια:
απο τις αγαπημενες μου συγγραφεις, και πολυ ωραιο το συγκεκριμενο βιβλιο!
@ Γιώργο κι εμένα μου αρέσει πολύ και αυτό το βιβλίο το αγαπώ! <3
Νοσταλγείς τα νιάτα σου;;;; :P
@ Χρύσα... άσε... χα, χα, χα!
Δημοσίευση σχολίου